Extramuralisering

Extramuralisering.

Extramuralisering betekent letterlijk: buiten de muren brengen.

Wat is Extramuralisering:

Hierbij is de bedoeling dat mensen zorg krijgen buiten de muren van een intramurale instelling. ( binnen de muren van een instelling)

Hierbij kunnen mensen gewoon zelfstandig blijven wonen maar krijgen ze wel zorg vanuit de intramurale instelling. En wonen ze dus vaak rond om de instelling en speciale aanleunwoningen.

De zorg die kan worden geboden is een combinatie van verzorging, verpleging en psychosociale ondersteuning, aangevuld met het gebruik van voorzieningen en diensten die in het verzorgingshuis aanwezig zijn. Zo hoeven niet alle voorzieningen en diensten na de zorgvrager toe worden gebracht, maar kan de persoon ook na de voorziening of diensten toe gaan.

Mensen krijgen zorg in hun eigen huis. Maar doen moet de het huis wel zijn voorzien van de volgende voorzieningen: alarmering, geen drempels, rolstoel-, bed- of brancardtoegankelijk, handgrepen, aangepaste sanitaire ruimte, lift, enzovoort. Op deze manier speelt de zorgsector op een passende manier in op de zorgvraag.

Uitstel of voorkomen van opname

Extramurale verzorgingshuiszorg bevat in principe het hele verzorgingshuis ’pakket’ zonder het verblijf. Het doel is om zelfstandig wonende ouderen met een verzorgingshuisindicatie zo de zorg te bieden, dat een verhuizing naar een intramurale situatie kan worden uitgesteld of worden voorkomen.

Er zijn grenzen:

Wanneer iemand van de extramurale zorg de gehele zorg van de zorgvrager overneemt en het niet meer verstandig is dat de zorgvrager op zich zelf woont, dan word er wel een gesprek aan gegaan, met de zorgvrager en de mantelzorg zodat er na een andere oplossing wordt gekeken. En kan het zijn dat er na een plekje word gezorgd binnen een intramurale instelling en zij de verder zorg op zich kunnen nemen en dat iemand veel beter in de gaten word gehouden.

Wonen vooral in een aanleunwoning:

Extramurale zorg is makkelijk(er) te bieden aan ouderen die in aanleunwoningen, woonzorgcentra of in de directe omgeving van het verzorgingshuis wonen, dit is omdat dan alle voorzieningen dichtbij zijn, en de zorgverlener dan dichtbij is. En de zorg ook vanuit de instelling gaat

Alleen of samen met anderen?

Naast het zelfstandig uitvoeren van extramurale zorg door het zorgcentrum zijn er ook andere wegen denkbaar:

• Gebiedsverdeling: er vindt een min of meer geografische verdeling van de ‘markt’ plaats tussen de thuiszorg en het verzorgingshuis. De thuiszorg richt zich vooral op de wijk, het verzorgingshuis ‘doet’ de aanleunwoningen en geïndiceerde ouderen in de directe omgeving.

• Door het inkopen van zorg bij bijvoorbeeld de thuiszorg. Het verzorgingshuis is budgethouder en eindverantwoordelijke. Tussen de organisaties worden afspraken gemaakt over de taakverdeling in de zorguitvoering.

• Een geïntegreerde opzet. Thuiszorg en verzorgingshuis werken nauw samen, bijvoorbeeld in de vorm van een aparte stichting. Er is sprake van een gezamenlijke verantwoordelijkheid en de budgetten zijn samengevoegd. Uitgangspunten zijn respect voor elkaars eigenheid, de bereidheid om autonomie in te leveren en een functionele benadering om aan te sluiten bij de zorgvraag van de cliënt. Die cliënt is niet geïnteresseerd in welke instelling welke zorg levert, als het maar wordt geleverd. Er zal daarom steeds vaker een samenhangend aanbod van verzorging, verpleging en aanvullende dienstverlening geboden gaan worden. Samenwerking en wederzijdse afhankelijkheid zijn dan de opties voor de verschillende zorgaanbieders.

Consequenties voor medewerkers

De consequenties voor de uitvoerende medewerkers zijn fors: een andere taakinhoud, andere werktijden, een zwaardere verantwoordelijkheid (beslissingen nemen; tijdig signaleren), grotere zelfstandigheid (minder overleg met collega’s of overleg met de leidinggevende) en creativiteit, flexibele inzetbaarheid, minder contact met collega’s in het algemeen, meestal minder faciliteiten dan in het verzorgingshuis (woning is niet altijd aangepast), goed denken aan je veiligheid ('s avonds of 's nachts over straat) en je moet goed klantgericht zijn en de zorgvrager altijd goed blijven benaderen.

Coördinatie

Het is verstandig om de zorgcoördinatie door één zorgverlener te laten verrichten, ook als de zorg- en dienstverlening door meerdere organisaties wordt geboden. Zijn of haar taken bestaan uit het opstellen van het zorgplan; de afstemming en organisatie van de zorg- en dienstverlening; de evaluatie en bewaking van uitvoering van de zorg en de monitoring. Deze coördinator -of casemanager- fungeert tevens als aanspreekpunt voor de cliënt.

 Een aantal kenmerken van extramurale zorgverlening zijn:

• Het is bedoeld voor ouderen met een verzorgingshuisindicatie.

• De te bieden zorg is 24 uur per dag en 7 dagen per week beschikbaar.

• In principe wordt dezelfde zorg – en dienstverlening als aan verzorgingshuisbewoners aangeboden.

• De zorgverlening wordt geboden zowel op afspraak als op afroep.

• Er wordt een individueel zorgpakket samengesteld en vastgelegd in een zorgovereenkomst.

• De zorgaanbieder staat voor de continuïteit en de coördinatie van de afgesproken zorg en dienstverlening.

 Extramurale verzorgingshuiszorg kan bestaan uit:

• Begeleiding bij het invullen van uw dagindeling

• Begeleiding bij medicijngebruik, wondverzorging en toedienen van injecties

• Het vinden van passende vrijetijdsbesteding

• Het voeren van een goed gesprek

• Hulp bij gebruik van maaltijden

• Hulp bij het opstaan en naar bed gaan

• Hulp bij persoonlijke verzorging zoals aan- en uitkleden, wassen en douchen

• Hulp in de huishouding

• Onderhouden van contacten

• Regelen van medicijnaanvragen of huisartsbezoek

Naam: Chantal Möhlman

School:Drenthe college zorg en welzijn Emmen.

Opleiding: BBL verzorgende ig.

Klas: vlvd 2A.