Maya's

MAYA’S

Rond 2600 voor Chr.

De Maya’s stammen oorspronkelijk af van de Olmeken. Ze kwamen uit Midden en Zuid-Amerika. Maya’s gingen op jacht of zochten voedsel. Na een droge periode was er geen voedsel te vinden en vonden ze de landbouw uit. De Maya’s woonden niet in een stad, maar uit verschillende onafhankelijke steden. Elke stad had een koning en een priester. De koning mocht heel soms iets ritueels doen en hij was aanvoerder van het leger.
De Maya’s bouwden steden met enorme piramidevormige tempels omdat die op bergen leken. De ingang van zo’n tempel moest een drakenbek voorstellen en meestal lagen er geheime gangen achter. Als beveiliging werden er op de deuren maskers gehangen.

PRIESTERS IN EEN MAYA DORP

Priesters hadden bij de Maya-indianen veel macht, zelfs wel meer dan de koning. Zij maakten zonnekalenders waarop stond wanneer er aan de Goden geofferd moest worden. Iedere stad had 1 zo’n kalender, die was ingebouwd in de tempel. Zij mochten ook beslissen of er werd geofferd of niet. Als de oogst mislukte of er was droogte of juist te veel regen, dan lag dat aan de priesters. Want zij hadden er dan niet voor gezorgd dat de Goden tevreden waren. Priesters moesten ook hun eigen bloed offeren aan de Goden, door hun penis of tong te doorboren met de punt van een pijl. Als na dat offer alles weer goed gaat, heeft de priester het volk gered. Als het na dat bloedoffer niet beter ging, werd de priester zelf geofferd. De koning uit een andere stad trouwde dan met de dochter van de priester en kreeg als huwelijkscadeau de zoon van de priester, zodat die priester kon worden.
Bij veel offers van de Maya’s werd bloed gebruikt. Priesters en koningen hadden adelijk bloed. De Maya’s dachten dat dat voeding was voor de Goden en de aarde. Het bloed werd opgevangen in een boombast en werd voor de tempel verbrand. Ook offerden de Maya’s soms adellijke gevangenen.

Bij een offer werd iemand aan een altaar vastgebonden. De priester snijdt dan met een mes, gemaakt van vulkaanglas, de borst van het slachtoffer open.
Hij haalt dan uit de borstkast het nog steeds kloppende hart.
Het hart wordt op een schaal gelegd die bovenaan de piramide staat als voedsel voor de Goden. Daarna werd het dode lichaam opgerold tot een bal en van de piramidetrapafgerold, richting de onderwereld.

FEESTEN VAN DE MAYA’S

Bij feesten staken Maya’s veren in hun haar en met scherpe punten in hun lichaam.
Ook hadden zij andere sieranden om. Sieraden waren een teken waren rijkdom. Voor feesten hadden de Maya’s speciale kleding die gekleurd was met bessensap. In totaal hadden de Maya’s 260 feestdagen. Die stonden ook allemaal op hun kalender. Er werd ook elke dag feest gevierd dat de zon op was gekomen en dat ze de reis naar de onderwereld hadden overleefd. Ook vierden ze feest als het ging regenen na lange droogte of als het gunstig weer was om op zee te gaan vissen.

Soms gingen de Maya’s naar andere Maya steden. Voor velen was dat een belangrijke gebeurtenis, want meestal werden er dan veel handelscontracten getekend en er werden trouwerijen gevierd.