Charles Darwin

De reis van Darwin

Samenvatting

Op 12 februari 1809 werd Charles Robert Darwin in Shrewesbury geboren. Toen hij wat ouder werd ging hij planten en stenen verzamelen. Door deze verzameling groeide zijn belangstelling voor geologie en natuurlijke historie. Samen met zijn oudere broer Erasmus deed hij thuis scheikundeproeven. Ze deden de proeven met goedkope, eenvoudige spullen wegens geldgebrek.

In 1825 ging Charles Darwin medicijnen studeren in Edinburgh, omdat zijn vader arts was hoopte hij dat Charles in zijn voetsporen zal treden. Voor de zomer van 1826 wist hij al zeker dat hij niet verder wilde gaan met de medicijnenstudie. Zijn vader wist nog van niks.

In Edinburgh volgde Darwin colleges in natuurlijke historie en geologie. Dat deed hij steeds en steeds meer. Hij was lid geworden van allerlei studentenvereniging, maar de aandacht ging toch naar de Plinian Society. Deze studentenvereniging hield zich bezig met het onderzoek van de natuur. Hier leerde hij Robert Grant kennen. Robert kende veel van de ontwikkeling van de zeedieren die hij weer leerde aan Darwin. De theorieën over de evolutie van de soorten die door Lamarck en Darwins grootvader Erasmus Darwin waren opgesteld, bespraken ze veel. Hierdoor kregen ze meningsverschillen en dit was mede de oorzaak van het einde van hun vriendschap.

Toen Darwin in de zomer van 1827 eindelijk aan zijn vader vertelde dat hij geen medicijnen meer wilde studeren, werd hem verteld dat hij een nietsnut en een schande voor de familie was. Hij werd daarom naar Cambridge gestuurd om daar een opleiding plattelandsdominee te volgen. Die hij in 1831 afsloot. Ook in de tijd dat hij in Cambridge zat, besteedde hij veel aandacht aan de natuurlijke historie. Hij verzamelde torren en vlinders en kreeg in mei 1831 een microscoop van John Herbert. De rest van het studiejaar besteedde hij aan studie met de microscoop.

In het voorjaar van 1831 maakte Darwin samen met zijn beste vriend en raadgever John Henslow, waarbij Darwin in 1829 colleges ging volgen, plannen voor een onderzoeksreis naar de Canarische eilanden.

John Henslow was hoogleraar in de plantkunde in Cambridge.

Op 29 augustus 1831 kwam Charles Darwin terug van zijn vakantie. En wachtte hem een bijzondere brief van Henslow op. In die brief werd Darwin uitgenodigd voor een minimaal twee jaar durende zeereis naar vuurland en de terugreis via Oost-Indië. Volgens Henslow was Darwin precies de man die kapitein Robert FitzRoy zocht. Het schip heette Beagle dat een Engelse naam is voor een soort jachthond.

Admiraal Francis Beaufort zorgde ervoor dat de Beagle werd uitgerust met de modernste apparatuur. Zoals de schaal van Beaufort waarin we tegenwoordig nog de windkracht aangeven. Het schip had 22 klokken aan boord. FitzRoy wilde dat de oude ijzeren kanonnen werden vervangen door duurdere koperen kanonnen, want ijzeren zouden de aflezing van zijn mooie, nieuwe kompassen verstoren. Beaufort ging hier niet op in en dus deed FitzRoy het zelf. Hij verving twee ijzeren kanonnen voor twee koperen, maar dat wel ver buiten bereik van de Admiraliteit.

Als je op zee zit is het moeilijker uit te leggen van waar je bent, want je hebt geen plaatsjes of dorpjes dat voor herkenningspunten zouden kunnen dienen. Daarom doen ze het via de evenaar, de nulmeridiaan en de sterrenwacht in Greinig.

Omdat de evenaar precies halverwege de noordpool en de zuidpool ligt, verdeelt het de aarde in het noordelijke halfrond en het zuidelijke halfrond. De nulmeridiaan is een cirkel waar drie belangrijke punten op liggen. Dat zijn de evenaar de noordpool en de sterrenwacht in Greenwich. De nulmeridiaan ligt precies in het tegenovergestelde van de evenaar. Zeg maar verticaal. De nulmeridiaan verdeelt de aarde in een oostelijk en westelijk halfrond. Als je de positie op aarde wilt vastleggen heb je de evenaar en de nulmeridiaan nodig. Daarbij gebruik je twee getallen die we de breedte en de lengte noemen. (De lengte geeft de afstand in graden tot de nulmeridiaan en de breedte de afstand in graden tot de evenaar) de lengte ligt tussen de 0° en de 180°. Daarbij maken we wel onderscheid tussen oosterlengte (OL) en westerlengte (WL). De breedte ligt tussen de 0° en de 90° en ook hier maken we een onderscheid, maar dan tussen noorderbreedte (NB) en zuiderbreedte (ZB).

Je kunt ook de positie bepalen met behulp van de zon of de sterren. Maar hoe maak je een positiebepaling met behulp van de zon? Je hebt daar drie dingen voor nodig. Een nauwkeurige klok, een kompas en een instrument om een hoek mee te meten. Je moet ook de datum weten. De klok moet in Greenwich gelijk gezet worden aan de tijd die daar is aangegeven. De klok die je dus aan boord hebt is de tijd van Greenwich. Nu moet je het moment bepalen dat de zon zo hoog mogelijk aan de horizon staat. Het kompas verteld je of dit in het zuiden is of in het noorden. Nu kijk je op de klok hoe laat het in Greenwich is en je meet hoe hoog de zon boven de horizon staat. Het is twaalf uur ‘s middags op de plek waar je nu bent, want de zon staat het hoogst. Als het op de klok aan boord later is dan bevind je je ten westen van de nulmeridiaan. De precieze afstand reken je uit door het tijdverschil.

Je hebt sinds kort ook een modernere manier om de positie op aarde te bepalen. Het global positioning system (GSP). Op 17.000 kilometer hoogte bevinden zich 24 satellieten. Ze draaien om de aarde heen. Hun banen zijn zo gekozen dat er altijd vier of meer satellieten boven de horizon van de aarde zijn.de satellieten zenden signalen uit op bekende tijdstippen.de apparatuur op aarde ontvangt de signalen en berekent hun reistijd. De snelheid van deze radiogolven zijn bekend en daarmee kan de afstand tot de vier satellieten worden berekend. Daarna berekent de computer de positie op aarde. Je kunt op elk moment van de dag je positie laten bepalen, mits je in het bezit bent van zo’n ontvangt. De berekeningen hebben een nauwkeurigheid van een paar meter.

Charles Darwin is bekend geworden door zijn evolutietheorie. De theorie van Darwin beweerde dat: - levende natuur niet statisch is, maar steeds verandert: soorten veranderen. - Alle zoogdieren van een gemeenschappelijke voorloper afstammen. Zo ook de mens. - De verandering van de soort voortdurend en geleidelijk is. - Het evolutieproces heel langzaam verloopt. - De evolutionaire verandering niet tot stand komt door een of andere mysterieuze kracht.

Na verloop van tijd ontstaan er nieuwe soorten dieren en planten, want de generaties veranderen door allerlei factoren. Bijvoorbeeld door erfelijkheid, andere omstandigheden en leefgebieden etc.

Er werden, d.m.v. eugenetica, zelf soorten gecreëerd. Via kweken en telen van planten en dieren van verschillende soorten door elkaar heen krijg je andere soorten. Dit wordt genetische manipulatie genoemd. Eugenetica kan worden omschreven worden als een bewuste poging om de erfelijke eigenschappen binnen een soort te verbeteren. In de Hitler-periode werd dit ook gedaan. Er kwamen veel mensen om, omdat deze mensen volgens Hitler en zijn aanhangers zogenaamde genetische afwijkingen hadden.

Maar geen mens is perfect en daarom vind ik ook dat dit absoluut streng verboden moet worden. Zelfs als het voor de ontwikkeling van de wetenschap gebruikt wordt. Iedereen heeft ‘afwijkingen’ dus waarom zou dat verborgen of sterker nog verbannen moeten worden?