Australie (flora en fauna)

Flora en fauna

Flora
De bomen in Australië zijn het hele jaar groen. Niet altijd het mooie groen zoals bij ons, maar meer het grijze groen. Zoals de eucalyptus, waarvan de meeste soorten nooit hun bladeren maar hun schors verliezen. Australië staat bekend om zijn vele verschillende soorten bomen en planten. Grote natuurgebieden in Australië zijn uitgeroepen tot nationaal park.

Eucalyptus

De eucalyptus, of gomboom, is de meest bekende boom van Australië. Van de 700 soorten die op de wereld bestaan, groeit 95% in Australië. Bijna overal in Australië is deze boom te vinden, alleen in de woestijn en in het diepste van het regenwoud kan deze boom niet groeien. Ook voor de economie is deze boom heel belangrijk. Het hardhout van de riviergombomen is erg gewild in de houthandel, de olie wordt gebruikt in de geneesmiddelenindustrie en is erg geliefd bij de makers van parfum.

Het meest bekend is de rode riviergomboom. In het zuiden van Australië groeit de boom in grote hoeveelheden in de uitgestrekte bossen. In de droge noordelijke gebieden werd de boom in vroegere tijden als reddingsboei gebruikt. De rivierboom groeit daar langs droogvallende rivieren en andere wateren. Daarom is vanuit de lucht of vanaf een heuvel de loop van deze waterwegen goed te zien. Waar de bomen groeien zit water in de grond. Je kunt dit water bereiken door een gat te graven in de grond.

Acacia

De acacia is de meest voorkomende struik in Australië. Er zijn meer dan 600 soorten bekend. De nationale kleuren van Australië, groen en goud, komen ook van de kleuren van deze struik. Goudgeel is niet de enige kleur die de bloemen van de acacia hebben. De bloemen hebben verschillende kleuren geel, wit en zelfs oranje. De acacia is vrijwel overal te vinden. Hij kan goed tegen de droogtes in het centrum en het noorden van het land, maar hij kan ook tegen de nattigheid in het regenseizoen en bloeit en groeit verder nog in gebieden met een gemiddelde temperatuur (niet te warm en niet te koud) en op koude berghellingen.

Fauna

Dieren zoals de koala, de wombat, het vogelbekdier en de kangoeroe zijn uniek voor Australië. Deze dieren komen dus alleen in Australië voor. Natuurlijk zie je ze soms wel in dierentuinen!

De koala

Als je een koala ziet denk je misschien: wat een leuke teddybeer. Dat komt omdat ze een hele zachte vacht hebben, kleine kraaloogjes en grote ronde, pluizige oren. Er zijn alleen maar bruine en grijze koala's op aarde. Een volwassen koala is ongeveer 50 centimeter lang, een volwassen vrouwtje weegt 3 tot 6 kilo en een mannetje 5 tot 8 kilo. Een jong weegt niet meer dan een halve gram bij de geboorte. De koala kan goed klimmen. Dat kun je aan hun poten zien. Ze hebben scherpe klauwen waar ze zich goed mee aan de boom kunnen vastpakken. De voorpoten zijn een soort grijptang. Als hij een tak vast pakt houdt hij duim en wijsvinger aan de ene kant en aan de andere kant de andere vingers. Overdag slaapt de koala boven in de boom. 's Nachts is hij dus wakker. De koala is een buideldier en is daarom geen familie van de beer. De koala is een verwend beest dat niets lust. Een koala eet alleen de knopjes en de volgroeide blaadjes van de Eucalyptusboom. Jonge blaadjes hoeft hij niet. Ook aan zijn slaapplaats stelt de koala eisen. Een koala ligt het liefst opgerold op een zijtak van de boom vlak bij de stam.

De wombat

De wombat is een buideldier met een groot behaard lichaam en een brede kop. Ze komen vooral voor in de zuidwestelijke kuststrook van Australië. Wombats zijn vegetariërs, ze leven in holen onder de grond en graven tunnels. Ze zijn daarom niet echt geliefd bij de boeren. Wombats kunnen slecht tegen de warmte en komen daarom alleen op erg bewolkte dagen en ’s nachts uit hun holen te voorschijn. Het vrouwtje draagt meestal één jong per zwangerschap. Het jong wordt zes maanden in een buidel op de rug gedragen. Daarna klimt het jonge dier op zijn moeders rug en blijft het nog elf maanden bij haar.

Vogelbekdier

Het vogelbekdier is een vreemd dier. Het lijkt net alsof het dier bestaat uit verschillende delen van andere dieren. Een snavel als die van een eend, een staart als een bever, een huid als een beer en zwemvliezen tussen de tenen. Het vrouwtje legt eieren, maar zoogt de jonge dieren wel. Het dier komt voor in Tasmanië. Ze wonen daar met groepen bij elkaar bij de rivieren, maar de dieren worden daar maar weinig gezien. Vogelbekdieren zijn vrij schuw. Ze komen pas te voorschijn als het schemerig wordt en als ze eten moeten gaan zoeken. Het dier eet vooral ongewervelde dieren zoals lenden larven van waterinsecten. Zij zoeken hun voedsel onder water, slaan het op in hun wangen en als ze weer aan land zijn eten ze het pas op. Elk jaar in de lente legt het vrouwtje haar eieren, meestal twee. Deze beschermt ze met haar staart en broedt ze in één of twee weken uit. De jongen drinken vier tot vijf maanden melk bij hun moeder.

Kangoeroe en zijn familie

Kangoeroes en kangoeroe-achtigen komen in heel Australië voor. De lengte van het dier kan verschillen van 25 centimeter (musky ratkangoeroe) tot 140 centimeter (rode kangoeroe). De kangoeroe heeft een slanke kop en een kort bovenlijf. De kleine voorpoten komen alleen bij uitzondering op de grond; de dieren houden er hun voedsel mee vast en kunnen er mee ‘boksen’ als ze ruzie hebben. De lange en zeer krachtige achterpoten (springpoten) hebben vier tenen, waarvan de middelste twee zeer dun en tot de nagels met elkaar vergroeid zijn; de vierde teen heeft een grote hoefvormige nagel.In de paartijd vechten vooral de mannetjes, die kunnen elkaar harde klappen geven met hun achterpoten. Bij dit vechten steunen de dieren op hun gespierde staart. Kangoeroes zijn buideldieren. De kangoeroe heeft een draagtijd van drie tot vijf weken. Als het jong geboren wordt, is het blind en maar een paar centimeter of zelfs een paar millimeter lang. Als het jong volgroeid is, gaat hij uit de buidel. Wel eet het jonge dier nog een tijdje bij de moeder. En bij gevaar kruipt hij ook lekker terug in het veilige holletje.