Ruimtemissie Mars

KEUZEOPDRACHT B ANDERE PLANETEN

Ruimtemissie Mars Pathfinder 1997 De Mars Pathfinder is de succesvolste missie naar Mars geweest tot nu toe. Na vele hopen mislukkingen als de Mars Observer en Phobos 1 en 2 die allebei in de atmosfeer van Mars of het onbekende heelal verdwenen landde de Mars Pathfinder geheel op schema op Mars. Hij dook met 7,6 km. per seconde de dampkring van Mars in. Hij is beschermd door een dik hitteschild wat geleerd was met de mislukking met de Mars Observer. De stoot van de landing die nog vrij hard was werd opgevangen door een systeem van airbags, luchtkussens die zich voor de klap opbliezen wat nog nooit eerder gebruikt was. De Pathfinder kwam tot stilstand door veerkrachtige ballons die zich verschillende malen weer omhoog gekaatst werden tot 20 meter. Na de landing waren de luchtkussen leeggelopen en werden de slappe omhulsels met een systeem van inwendige touwtjes en windassen naar de panelen getrokken. 3 van de 4 panelen zorgden voor stabiele posities op het oppervlak. Op 1 van deze panelen stond een rijtuigje: de Sojourner geparkeerd. De Pathfinder had 3 doelen waarvoor hij op Mars was: dienst doen als weerstation om het weer te registreren op Mars zodat de NASA weet hoe het klimaat gaande was op Mars. Dit was ook nodig omdat de mens op den duur (5 miljard jaar) zal uitsterven en er waarschijnlijk leven op Mars is geweest miljarden jaren geleden. Waarschijnlijk zitten onder de ijskappen op de polen van Mars nog oud leven ingevroren, zoals hier in 1998 een complete mammoet onder het ijs vandaan was gehaald. De NASA wilde graag weten hoe het klimaat op Mars ineens kon opslaan. Waarschijnlijk zal de Aarde over 5 miljard jaar net zo rood zijn als zijn broertje Mars. Het is gebleken dat het op Mars altijd stormt. Verder zijn de temperatuur, de luchtdruk en de windsnelheden gemeten. Niet alleen na de landig, maar ook tijdens de afdaling van de Mars Pathfinder op Mars. Verder moet de Pathfinder kleurenbeelden van Mars (het landschap) naar de Aarde sturen, zodat de NASA te weten kreeg hoe Mars er nu echt uitziet. En tot slot moest de Pathfinder de Sojourner, het rijtuigje uitsturen die op zijn laatste dag op Mars tegen een heuvel (de bedoeling) aanreed en uiteindelijk stopte. De Sojourner heeft ook veel kleurenbeelden naar de Aarde gestuurd. Er was ook een ding misgegaan. Op de Sojourner was een microfoon gemonteerd, zodat we voor het eerst te horen zouden krijgen wat de geluiden (bv. wind) op Mars waren, maar helaas ging er iets mis met de microfoon. Wat er misging is nog nog steeds niet bekend, maar dankzij de Mars Pathfinder en de Sojourner zijn we een stuk wijzer geworden over het klimaat op Mars en het stugge woestijnlandschap. Er zijn door de kleurenafbeeldingen nu bijvoorbeeld bergtoppen bekend en hoe het zand er ongeveer uitzag. In de toekomst hoopt de NASA een een ruimtevaartuig met mensen te kunnen lanceren, het geluid op Mars waar te nemen en ‘stukjes Mars’ mee te kunnen nemen, zoals zand enz. De Pathfinder heeft ook gezorgd dat de NASA een duidelijker beeld heeft gekregen. Zo zijn er plekken gevonden waar miljarden jaren geleden waarschijnlijk oceanen zijn geweest en is er misschien nog wel water onder op de polen van Mars.