Natuurrampen

Omdat wij zo rijk zijn, komen er bij ons geen natuurrampen voor.

Met deze titel ben ik het niet helemaal eens, omdat je de natuur niet tegen kunt houden, (dat zal ik zo overigens bewijzen) dus kun je de meeste rampen niet voorkomen. Het enige wat je kunt doen is proberen de rampen op te vangen, door mensen voorlichting te geven over wat ze moeten doen als er een aardbeving is, of als een dijk op instorten staat.

Natuurrampen in de laatste 10 jaar.

In de laatste 10 jaar zijn er gemiddeld 270 natuurrampen per jaar, met een dodental van boven de 50.000 mensen. Bijna 200 miljoen mensen zijn in de laatste tien jaar door de natuur gewond geraakt en/of dakloos geworden. De materiele schade ligt zo rond de $70 miljard per jaar. Dat deze schadegroep zo groot is ligt natuurlijk aan de natuur, maar de mens heeft hier ook een grote factor in. Omdat wij zo rijk zijn, kunnen wij veel meer preventieve maatregelen nemen dan een ontwikkelingsland zoals voorlichtingscampagnes over wat mensen moeten doen als er een aardbeving is, of als een dijk op instorten staat.

De materiele schade zou een stuk kleiner kunnen zijn als mensen meer geld aan onderzoek zou besteden aan bijvoorbeeld de ondergrond waar de huizen en gebouwen op moeten worden gebouwd, is de grond niet te drassig, ligt het niet dicht bij een breuklijn zodat de gebouwen sneller worden getroffen door een aardbeving of misschien ligt het dicht bij een rivier die vaak overstroomt. Als ze op deze plekken nou eens geen gebouwen zouden plaatsen maar gewoon een weiland met koeien, dan zou je een stuk minder schade hebben.

Natuurlijk is dit bovenstaande makkelijk gezegd, maar zoiets zal bijvoorbeeld niet snel gedaan worden in het “grote” land Amerika, daar moet alles zo groot en winstgevend mogelijk, hier plaatsen ze liever een winkelcentrum met gevaar voor eigenleven dan een weiland met koeien. Dit heeft alles met schaalvergroting te maken, ik vind het een beetje de blindheid van de mens, want het enige wat ze willen zien is geld, en daardoor worden velen “verblind” en zien dus niet de gevaren die bijvoorbeeld de ondergrond met zich meebrengt. Tot op de dag dat er weer een grote aardbeving is en het winkelcentrum tot de grond toe in puin ligt.

Als je dus naar de cijfers van alinea twee kijkt, bewijst dat dus dat natuurrampen ook bij ons voorkomen. Hoe rijk we ook zijn, hoeveel preventieve maatregelen we ook hebben genomen, want de cijfers tellen voor heel de wereld.

Aardbevingen en vulkaanuitbarstingen.

Dit zijn rampen waar mensen niks aan kunnen doen, behalve niet in die gebieden te gaan wonen.

Aardbevingen.

Door de moderne technologie weten we waar op aarde de meeste aardbevingen voorkomen. Met een seismograaf kun je de trillingen meten, bijvoorbeeld om te weten hoe zwaar een aardbeving was. Er zijn twee soort manieren om te weten hoe zwaar een aardbeving was, met
de schaal van Mercalli en de schaal van Richter. De schaal van Mercalli meet de zwaarte d.m.v de schade die de beving heeft aangericht. De schaal van Richter die word met elke stap 10.000 keer zo zwaar als de vorige stap, dus als je van stap twee naar stap drie gaat, is drie 10.000 keer zwaarder.
Met de seismograaf kan een seismoloog d.m.v de trillingen waarnemen waar het hypocentrum ligt, de plaats onder de aardkorst waar de aardbeving begint. De plaats precies boven het hypocentrum, heet het epicentrum. Deze plaats ligt aan de oppervlakte, en de aardbeving is op deze plek ook op zijn sterkst.
De aarde bestaat uit een aantal platen, deze platen “drijven” op het gesmolten gesteente binnen in de aarde, normaal gaan deze platen vlekkeloos langs elkaar, maar soms schuren ze tegen elkaar en ontstaan er trillingen, waardoor je een aardbeving waarneemt. Als de ene plaat onder de andere plaat schiet, krijg je een trog, dat is een diepe langwerpige inzinking in de zee of aardbodem.
Aan dit natuurverschijnsel kan de mens niks doen, behalve als er bijvoorbeeld in de grond olie word geboord, en dan kan de aardbodem soms in een keer een stuk zakken, je spreekt dan van een aardverzakking.

Vulkanisme

Bij een vulkaan komt gesmolten gesteente naar buiten als hij uitbarst, als dit gesmolten gesteente nog in de vulkaan zelf zit, dus voor hij uitbarst heet dit magma. Als de vulkaan is uitgebarsten en het gesteente komt over de rand, oftewel krater, dan spreek je van lava. Als de druk in de vulkaan op het magma te hoog word, komt al het magma met een enorme kracht door de kraterpijp naar buiten. Lava, as ,stenen en vulkanisch gas spuit dan naar buiten. Er zijn twee soorten vulkanen: De kegelvulkaan en de schildvulkaan. Als je een schildvulkaan ziet, is deze vooral laag en erg breed, dit komt omdat tijdens de eruptie(uitbarsting) dunnere lava over het gebied stroomt dan bij een kegelvulkaan. Een kegelvulkaan is juist erg steil en hoog. Als een vulkaan lang niet meer heeft gewerkt kan er boven in de krater een kratermeer ontstaan, als de druk dan iets te hoog word, vermengt het water en de as zich met elkaar, en stort dan met een noodgang de helling af, dit word en modderstroom genoemd. Een modderstroom is vaak gevaarlijker dan een vulkaanuitbarsting, omdat je niet weet wanneer hij zou kunnen komen, en hij gaat met een alles vernietigende snelheid.
Ook dit is weer zo’n ramp waar de mens niks aan kan doen, behalve meer onderzoek doen naar vulkanen, maar ook dit komt bij ons door, want je kan bij wijze van spreken een vulkaan niet omkopen, hoeveel geld je ook hebt.

Conclusie.

Hoeveel geld je ook hebt, de natuur hecht er geen waarde aan, dus natuurrampen zullen ook in de rijkste landen voor blijven komen. Rijkere landen hebben alleen voordeel dat ze meer geld hebben voor onderzoek aan moeder Natuur, en dat er meer voorlichting gegeven kan worden. Maar als er een oorkaan, aardbeving of wat dan ook aan komt, houd je hem niet tegen.