Adriaan Holst en Lucebert, zwervers door hetzelfde land?

Adriaan Roland Holst en Lucebert : Zwervers door Hetzelfde land?

Roland Holst en Lucebert, de meningen zijn zeer over hun werk verdeeld, sommige mensen vinden dat hun gedichten erg op elkaar lijken en andere vinden het juist een wereld van verschil, sommige mensen vinden het verschrikkelijk mooi en anderen gewoon verschrikkelijk, zowel qua vorm als qua inhoud. Hoe je het ook bekijkt, voor beide kanten valt iets te zeggen, er zijn veel verschillen, maar ook veel overeenkomsten. En of het mooi is…

Als we het bijvoorbeeld hebben over de vorm van de gedichten valt ons gelijk op dat beide dichters gebruik maken van eindrijm. Maar hoewel dit een overeenkomst is, is het ook gelijk een verschil, Lucebert is vrij in zijn dichtvorm en gebruikt niet alleen maar eindrijm, in vele gedichten is ook rijm te vinden op alliteratie en assonantie, iets waar Roland Holst geen gebruik van maakt.

Ook in de inhoud van de gedichten zijn veel verschillen en overeenkomsten. Allebei de dichters maken bijvoorbeeld veel gebruik van elementen uit mythes. Toch is ook hier gelijk weer een verschil in, want hoewel allebei de dichters gek zijn op de Griekse mythologie en hier ook ruimschoots uit putten, gebruikt Lucebert ook veel bijbelse passages, terwijl Roland Holst hier geen gebruik van maakt en daarvoor in de plaats gebruikt hij delen uit Keltische mythes.

Het gebruik van verschillende mythes heeft bij beiden een functie. Lucebert gebruikt deze figuren om het leven zoals hij het heeft meegemaakt te beschrijven en tegelijkertijd te zoeken naar een wereld zoals hij hem zou willen, en ook al gebruikt hij elementen uit de bijbel, dat wil niet zeggen dat hij het geloof wil dicteren of een “zwever” is. Hij is absoluut ook geen “aards” dichter, want de hang naar mystiek zit zeker in zijn gedichten, maar hij gebruikt wel veel “aardse” elementen, muziek maken, lol hebben, spelen, dansen vrijen, zijn zeker dingen die in ons alledaagse leven erg belangrijk zijn.

Roland Holst wil met het gebruik van mythes zijn ideale wereld creëren. Hij is eigenlijk een echte Romanticus, hij is niet gelukkig op deze wereld en is daarom op zoek naar een betere. Zijn fantasieën uit hij in zijn gedichten. Hij vond de wereld uit de oude mythes mooier en maakt door deze beelden opnieuw te gebruiken zijn eigen mythe.

Al met al kunnen we zeggen dat beide dichters soms wel gedeeltelijk gebruik maken van dezelfde stijlmiddelen en dezelfde vorm, maar dat ze hier een ander doel mee hebben. Daarmee verschillen hun gedichten dus toch weer behoorlijk mee van elkaar.
En of je hun gedichten mooi vindt? Tja, over smaak valt niet te twisten!

Leanne Visser