Stille Nacht (2004)

Stille Nacht

Vijf studentes wonen in studentenhuizen in de buurt van een park.
Allemaal hebben ze zo hun eigen problemen; de een met de liefde, de ander met een minderwaardigheidscomplex, de derde met de studie. Elke dag fietsen ze heen en weer tussen de universiteit en hun studentenkamers. Daarbij moeten ze door het park waarin regelmatig een verkrachter actief is.
Als er na een periode van relatieve rust opnieuw een studente verkracht wordt is Emma (Liesbeth Kamerling) zó boos, dat ze een comité wil oprichten om de veiligheid aan de orde te stellen. Vier anderen, Marieke (Victoria Koblenko), Laura (Caro Lenssen), Josien (Josefien Hendriks) en Bonnie (Christel Oomen) sluiten zich aan. Ze overleggen met het universiteitsbestuur, waar ze maar weinig voor elkaar krijgen. In ieder geval spreken ze af om ’s nachts voortaan in groepen door het park te fietsen.
Op een avond is Marieke te laat om mee te fietsen. Ze neemt het noodlottige besluit om tóch alleen te gaan en wordt een paar uur later door de anderen gevonden, aangerand en verkracht. De meisjes zijn diep geschokt, vooral ook omdat de politie er maar niet in slaagt een stap verder te komen. Omdat Emma een idee heeft wie het misschien gedaan kan hebben, draait het erop uit dat ze zelf achter de verkrachter aan gaan. Josien was onder tussen in de bibliotheek. Tegen de mensen van de bieb zegt ze dat ze een werkstuk over verkrachting doet. Terwijl ze gewoon alles even wil door nemen over hoe die mensen te werk gaan en meer van die dingen. Er komt steeds een jongen vragen hoe het er mee staat maar zij vertrouwd hem niet. Hij gedraagt zich zo vreemd denkt ze zo lief maar tegelijk ook achterdochtig.
Ze vinden van alles, maar komen uiteindelijk niet veel verder. Wel leren ze zichzelf, elkaar en hun relaties tot mannen steeds beter kennen. Na een tijdje kunnen ze zich al niet meer voorstellen dat ze zich ooit met zo iets onbenulligs als studeren hebben beziggehouden.
Als ze een aantal sporen moeizaam hebben gevolgd en Emma zelfs bedreigd is door een van hun ‘verdachten’ komen ze tot het inzicht dat ze hopeloos bezig zijn, als goedwillende amateurs. Waarom zou het hen in godsnaam lukken en de politie niet? Ze besluiten het bijltje erbij neer te gooien. Maar dan komt Marieke aan met een ontdekking die tot de dader zou kunnen leiden. Ze hoorden tijden het verkrachten het gelijk van zijn riem en dat was geen normaal geluid. Een aparte klik. Ze wist wat ze moest doen. Ze moest die riem vinden maar ja dat is makkelijk gezegd dan gedaan. Na veel riemen gehad te hebben was ze in een winkel met aparte en modieuze riemen. Ze dacht daar moet hij (de riem) tussen zitten. Na er een paar geprobeerd te hebben. Had een riem met het zelfde geluid. Geprobeerd de riem nog een paar keer. Terwijl de verkoper vraagt of hij goed is. Maar ze begint te huilen en de verkoper haalt een glaasje water. Marieke werd langzaam weer rustig in haar hoofd. Toen stroomde ze de winkel uit op naar Emma en Laura. Ze moesten haar helpen met hen kwam ze terug in de winkel. Ze zouden de verkoper afleiden zodat ze in het bestand konden zien wie zoon soort riem had gekocht. Maar geen van hen was een man. Josien was weer eens in de bieb maar ze wist hoe de riem er uit zag en wat voor merk en zou kijken of er iemand zoon riem had. En ja die ene rare jongen die altijd kwam vragen of het goed ging met haar werkstuk. Hij had zoon riem. Ze stond op en rende weg en fietste naar huis om de andere het te vertellen. Ze gingen op weg naar zijn huis. En Marieke was in de bad kamer aan het kijken en deed een kastje open. Daar staan zijn spullen de helm die hij op had. En nog andere dingen. Ja hij was het.