Dead Poets Society (1989)

Opdracht 1 Kies de juiste film

De volgende zaken komen allemaal voor in de film ‘Dead Poets Society’. Beschrijf dat.

Mensen komen voor dilemma’s te staan
Neil weet niet of hij moet luisteren naar zijn vader, die zegt dat hij niet toneel moet spelen, of naar John Keating, die zegt dat hij wel toneel moet spelen. Dit dilemma loopt uiteindelijk uit op zelfmoord van Neil.

Er vinden gewetensconflicten plaats
Gewetenconflicten vinden ook plaats in dezelfde situatie als het dilemma. Neil weet namelijk niet meer of het wel goed is om te acteren. Hij wil het wel heel graag, maar weet niet of hij het wel moet doen, omdat het eigenlijk niet van zijn vader mag. Dit gewetenconflict loopt uit op zelfmoord van Neil.

Oorspronkelijke opvattingen worden door elkaar geschud
Dit gebeurt wanneer John Keating als nieuwe leraar Engels op Welton Academy aankomt. Oorspronkelijk is dit een school met een zeer streng systeem, waar leerlingen moeten leren wat discipline en gehoorzaamheid is. Maar John Keating vindt dit protocol helemaal niet zo belangrijk, en geeft op een veel lossere manier les. Zo worden dus in feite oorspronkelijke opvattingen door John Keating door elkaar geschud.

Men komt in nieuwe onbekende situaties terecht
Nadat Neil zelfmoord had gepleegd, kwam vrijwel iedereen in een nieuwe en onbekende situatie terecht. De medeleerlingen hadden nog nooit een klasgenoot/ vriend (op deze wijze) verloren. De ouders van Neil hadden nog nooit een kind verloren. Op Welton had nog nooit een student zelfmoord gepleegd. Al deze dingen worden niet letterlijk in de film gezegd, maar er wordt ook niet het tegendeel gezegd, dus ga ik er vanuit dat dit kan kloppen.

De kijk op het leven wordt op de proef gesteld
Dit komt ook, zeker na de dood van Neil, terug in de film. De ouders van Neil zullen voor altijd anders tegen het leven aankijken, omdat ze (vooral de vader) zich schuldig voelen aan de dood van Neil. Dit gevoel zal hij zijn hele leven bij zich moeten dragen.

Er speelt een religieuze of godsdienstige thematiek
De leermethoden zijn oorspronkelijk orthodox, dat wil zeggen dat deze streng vasthoudende zijn aan de overgeleverde kerkleer of een andere leer. Het belangrijkste in de film is dat John Keating zijn pupillen anders laat leren, namelijk op een onorthodoxe manier. Er speelt dus een religieuze of godsdienstige thematiek.

Een van de volgende waarden komt aan bod: vrijheid, trouw, rechtvaardigheid e.d.
Trouw komt zeker aan bod. Als John Keating na de zelfmoord van Neil de schuld krijgt van deze zelfmoord (de schoolleiding zegt dat hij Neil heeft gestimuleerd om te acteren, en dat daarom de principes van Neils ouders zijn tegengewerkt), en vervolgens als leraar van school wordt gestuurd, komen zijn leerlingen ‘in opstand’ door allemaal voor de ogen van de directeur op de tafels te gaan staan, als deze John Keating uit zijn klaslokaal komt halen. Dit is een duidelijk voorbeeld van trouw van de leerlingen aan hun leraar.

Mensen worden geconfronteerd met eindigheid, verdriet, ziekte
In Dead Poets Society wordt iedereen geconfronteerd met verdriet, na de zelfmoord van Neil. Ook is er sprake van eindigheid, omdat het vertrek van John Keating ook het einde voor de Dead Poets Society betekent.

Opdracht 4 Schrijf een analytisch artikel

Maak nu een artikel waarin je laat zien hoe levensbeschouwelijk en/of ethische vragen en opvattingen een rol spelen. Je filmartikel dient een bepaalde opbouw te hebben, en je moet gebruik maken van de volgende tussenkopjes: intro, het filmverhaal, recensies, de probleemstelling, achtergronden, opvallende details, de oplossing en mijn waardering.

Een filmverhaal met een moraal – Dead Poets Society
O Captain, my Captain!

Dead Poets Society is een film met een moraal.
Dead Poets Society is een film met een verhaal.
Dead Poets Society is een film met tweede taal.
Dead Poets Society is speciaal en optimaal.

Het filmverhaal
Het is weer het begin van een nieuw schooljaar op de jongens privé-school Welton Academy in Vermont. Zoals gewoonlijk begint het met een welkomstceremonie en de directeur spreekt de ouders met hun jongens toe. Het speelt zich af in 1959 en de school bestaat 100 jaar. Zo wordt geleerd wat de vier principes zijn in de school: ‘Traditie’, ‘Eer’, ‘Discipline’, en Uitmuntendheid’. De jongens worden geacht zich aan deze vier principes te houden en weten wat het inhoudt. Ze moeten harder werken dan ooit tevoren. Mr. Nolan, de directeur, stelt de nieuwe Engels leraar voor: John Keating. Wat niemand nog weet is dat dit geen gewone leraar is, maar daar zullen ze snel achter komen. Knox Overstreet, Charlie Dalton, Neil Perry, Richard Cameron, Steven Meeks en Pitts zijn vrienden en zijn al bekend met de regels en handhavingen op de school. Er komt een zevende jongen bij, de nieuwe kamergenoot van Neil Perry. Tod Anderson. Tod is nieuw en erg verlegen. Gelijk wordt hij hartelijk ontvangen door Neil en later ook door de anderen. Zowel Tod als Neil moeten hard presteren om aan de eisen van hun ouders te voldoen. Tod had een broer die het erg goed deed en waar hij elke keer tegen op moet boxen. Neil leeft zijn leven zoals dat is uitgestippeld door zijn vader. Hij moet en zal presteren om dokter te worden en zijn vader luistert niet naar wat Neil wilt.
De eerste schooldag begint weer op dezelfde saaie manier als altijd. Van de altijd saaie lessen van scheikunde naar Latijn en wiskunde. Allemaal hebben ze geen zin meer totdat ze bij de les Engels komen. Meneer Keating, een uitgesproken, enthousiaste leraar trekt de aandacht van de jongens die niet weten wat ze zien en horen. Dit is helemaal geen saaie leraar. Vanaf nu af aan moeten de jongens meneer Keating óf meneer Keating noemen óf ‘O Captain, my Captain’. Met zijn opgewekte les wil hij de jongens laten genieten van het leven en zegt: ‘Carpe Diem’(pluk de dag). Ze gaan het klaslokaal uit en gaan naar de ereruimte waar allemaal foto’s staan van voormalige schooljongens, trofeeën. Hij leert ze van het leven te genieten. Door middel van oude foto’s maakt hij duidelijk dat het leven kort is en dat je iets moet doen met je leven, en niet met sombere gezichten ten onder gaan. Hij brengt weer een sprankje licht aan de hemel. De zeven jongens zijn verbijsterd, weten niet wat hun zojuist is overkomen en gaan weer verder naar de volgende les. Ze spreken af voor een studiegroep, alleen Knox kan niet komen, want hij heeft afgesproken met vrienden van zijn vader, de familie Danburry. Eenmaal daar aangekomen ontmoet hij het mooiste meisje in zijn hele leven: Chris, die verkering heeft met de zoon (Chad)van vader Danburry. Hij is op slag verliefd en gelijk helemaal weg van haar.
Ze zitten weer bij meneer Keating. Meneer Keating vraagt of één van de jongens de inleiding van een of ander wil lezen. Na een paar regels zegt meneer Keating dat hij dit werk vreselijk vindt en ze moeten de hele inleiding uit hun schoolboek scheuren. De lessen maken indruk op de jongens en meneer Keating legt vooral de nadruk op het feit dat ze voor zichzelf moeten denken. Neil wordt nieuwsgierig en komt onder het eten aan tafel met een jaarboek van meneer Keating. Daarin staat dat hij lid was van de Dead Poets Society (Dode Dichters Genootschap) toen hij op deze school zat. Na het eten gaan ze gelijk naar hem toe en vragen wat dat Genootschap inhoud. Keating geeft antwoord en zegt dat ze het merg uit het leven wilden zuigen en dat ze gedichten voorlazen in een oude grot vlakbij de school. Neil komt op een idee en vraagt de jongens of ze die avond meegaan naar die grot en ze zeggen allemaal ‘ja’. Neil heeft een boek van meneer Keating gekregen die hij gebruikte tijdens zijn bijeenkomsten van de Dead Poets Society. Alleen Tod hoeft niet voor te lezen, omdat hij dat niet durft. De eerste bijeenkomst is een succes. De volgende dag zitten ze weer bij Engels en er wordt weer veel gelachen. Dan gaat Keating op zijn bureau staan en zegt dat je zo een heel andere kijk hebt op de wereld. Hij herinnert zichzelf eraan dingen steeds anders te zien. Hij nodigt alle jongens uit op zijn bureau om het voor henzelf te zien. Allemaal zijn ze onder de indruk. Neil heeft ondertussen zijn roeping gevonden. Hij gaat auditie doen voor een hoofdrol in een toneelstuk buiten school. Altijd had hij al acteur willen worden, maar hij mocht nooit van zijn vader, maar nu denkt hij ‘Carpe Diem’ en gaat hij ervoor.
Knox is nog steeds verliefd op Chris en kan haar maar niet vergeten. Hij probeert haar te bereiken, maar dat is erg moeilijk met Chad. Uiteindelijk belt hij haar en hij wordt uitgenodigd voor een feest bij haar thuis. Hij is daarom helemaal gelukkig.
Meneer Keating gaat met de jongens voetballen. Allemaal krijgen ze een stukje tekst dat ze eerst moeten voorlezen voordat ze tegen de voetbal aan schoppen. Dat doen ze om de beurt en allemaal hebben ze een ander stukje en veel reageren ook een beetje woede op de bal af, vooral Pitts.
Neil komt blij terug, omdat hij de hoofdrol heeft. Hij is erg blij en schrijft een brief namens zijn vader aan meneer Nolan als teken dat hij zijn toestemming geeft voor Neils deelname. Dan komt de dag dat ze allemaal een eigen gemaakt gedicht moeten voorlezen wat voor Tod een probleem is. Tod is aan de beurt en zegt dat hij het niet heeft gedaan. Keating haalt hem naar voren en zegt dat hij heel hard “YAWP!” moet schreeuwen. Na een paar ‘yawpjes’ zit Keating hem op de sokken dat hij harder moet schreeuwen, net zolang zodat Tod boos en ongeduldig wordt en het uitschreeuwt. Hij moet zijn ogen sluiten en vertellen wat hij denkt. Keating blijft doordrammen over dat wat Tod zegt en Tod wordt van binnen geopend en dramt alles uit wat er in hem zit: een echte poëet. Tod zelf wist niet dat hij dat in zich had, maar meneer Keating wel. Meneer Keating stimuleert de jongens hun eigen tempo te bepalen/vinden. ’s Avonds ziet Neil Tod eenzaam buiten zitten. Tod is jarig en zijn ouders hebben hem dezelfde bureauset gegeven als vorig jaar en nu weet Tod dat zijn ouders eigenlijk helemaal niet aan hem denken. Alleen maar aan zijn perfecte broer. Neil beurt hem op en Tod smijt zijn cadeau weg. Op de volgende bijeenkomst neemt Dalton twee jonge vrouwen mee. De jongens zijn onder de indruk en weten niet wat ze zien. Vanaf nu af aan wil Dalton ook Nuwanda genoemd worden. Nuwanda zegt dat hij een artikel in de schoolkrant heeft binnengesmokkeld over de Dead Poets Society waarin wordt gevraagd om meisjes op de school. De jongens weten niet wat ze horen en zijn boos. Boos dat ze nu misschien ontdekt zullen worden. Knox is intussen op het feest en wordt dronken gevoerd door andere dronkaards. In zijn bui weet hij niet wat hij doet en kust de slapende Chris die naast hem op de bank ligt. Een vriend van Chad ziet dat en Chad en Knox beginnen te vechten, waarbij Chad van Knox wint.
De school is erachter gekomen dat er een artikel in de schoolkrant stond dat daar niet hoorde. Op een bijeenkomst voor de hele school zegt de directeur dat hij de daders wel zal vinden. Dan gaat er opeens ergens een telefoon. Dalton neemt op en zegt dat het voor meneer Nolan is. Het is God die zegt dat er meisjes op de school moeten komen. Nolan is razend en geeft Dalton er van langs. Hij krijgt letterlijk billenkoek met een houten plank. Nolan begint zijn eerste twijfels over meneer Keating te krijgen en zegt dat zijn lesmethoden misschien wat onorthodox zijn. Keating krijgt te horen dat hij de jongens niet mag leren voor zichzelf te denken. Nee, dat mag pas op de universiteit. John is boos op Dalton en legt hem uit wat ‘Carpe Diem’ inhoud en wat de grenzen daarvan zijn. Dalton heeft die grenzen overschreden, zegt Keating.
Neil gaat repeteren voor het toneelstuk en wanneer hij helemaal opgetogen terugkomt zit zijn vader in zijn kamer en zegt dat Neil moet stoppen met deze onzin. Neil weet zich geen raad en gaat naar Keating. Die geeft hem advies om met zijn vader te gaan praten en zeggen wat hij wilt, waar hij van houdt.
Knox geeft het ondertussen niet op en gaat naar de school van Chris. Hij zegt tegen Chris dat het hem spijt van die ene avond en heeft bloemen en een gedicht meegebracht. Ze wil niets met hem te maken hebben en gaat naar haar les. Knox zegt ‘Carpe Diem’ in zijn hoofd en gaat haar achterna en leest het gedicht voor waar de hele klas bij staat. Het maakt hem niets uit. Hij houdt van haar. Dan komt Chris weer op de avond van de uitvoering van het toneelstuk waar zij ook heengaat. Chris zegt dat ze zich doodschaamde en dat ze Knox waarschuwt voor Chad die erachter is gekomen. Knox nodigt Chris uit met hem mee te gaan naar het toneelstuk en na een tijdje zegt ze ja. Het toneelstuk is begonnen en Neil geniet ervan. Hij acteert erg goed en na een tijdje als hij helemaal in zijn sas is ziet hij zijn vader aan het eind van de zaal. Hij blijft doorgaan tot het einde van het toneelstuk al weet hij wat er komen gaat. Knox heeft de hand van Chris gepakt, die dit niet erg vindt. Een groot applaus volgt en Neil is erg blij en wordt door iedereen gefeliciteerd. Zijn vader komt hem woedend ophalen en neemt hem in zijn woede mee naar huis. Daar vertelt hij dat Neil naar een andere school gaat, waar tucht heerst. Daarna moet hij naar Harvard zodat hij daarna arts kan worden. Zijn vader heeft het allemaal netjes uitgepland. Neil heeft niets in te brengen en ze gaan slapen. Midden in de nacht sluipt Neil weg uit zijn kamer en gaat naar de studeerkamer van zijn vader. Dan opeens schrikt zijn vader wakker van een geluid. Hij gaat uit bed om te kijken wat dat is en zijn vrouw volgt. Ze doorzoeken het huis en komen in de studeerkamer. Dan ziet de vader van Neil, Neil doodliggen achter zijn vaders bureau; hij heeft zichzelf doodgeschoten met zijn vaders pistool. Niet veel later wordt Tod gewekt door één van de jongens en hoort dat Neil dood is. Hij kan het niet geloven. Hij is verscheurd. Tod geeft de vader van Neil de schuld en hij is erg verdrietig. Ook meneer Keating is verdrietig.
De volgende dag wordt er een afscheidsdienst gehouden voor Neil waarin wordt medegedeeld dat Neils ouders een onderzoek willen. Uiteindelijk komt dat er ook.
De jongens zitten weer bij elkaar, niet in de grot, maar ergens op school, zeggen niets en kunnen het niet geloven. Cameron komt later binnen en heeft alles verteld aan de directeur, alles over de Dead Poets Society, meneer Keating en heeft alle namen genoemd. Vooral Dalton is erg boos en hij slaat Cameron ook. Elke jongen moet nu komen en uitleggen en een document onderteken voor het schuldig verklaren van meneer Keating. Ook Tod, onder het bijzijn van zijn ouders. Dalton is van school gestuurd wegens het slaan van Cameron. Meneer Keating mag geen les meer geven en wordt vervangen. Iedereen zit stil in het klaslokaal en ze beginnen weer van voor af aan bij de bladzijden die er uit gescheurd zijn. Cameron moest dan maar voorlezen uit het boek van de nieuwe leraar. Dan komt meneer Keating binnen die zijn spullen komt halen. Hij mag nooit meer lesgeven. Terwijl Cameron de pagina’s voorleest die Keating vreselijk vindt pakt Keating zijn spullen en gaat weg. Dan springt Tod op en zegt dat hij moest tekenen. Keating gelooft hem en loopt verder naar de deuropening. Dan gaat Tod op zijn tafel staan en roept ‘O Captain, my Captain’. Keating draait zich om met verdriet in zijn ogen. Dan volgt Knox en steeds meer jongens allemaal kijkend naar Keating. Keating kijkt en zegt ‘Thank you boys, thank you’ en loopt weg. Hij laat de jongens van wie hij houdt achter, maar vertrekt met een gevoel van tevredenheid. Tevredenheid over deze goede jongemannen die Keating voor altijd in hun hart hebben gesloten.

Recensies
Hier volgende enkele recensies over de film Dead Poets Society. Over het algemeen zijn de meeste recensies van Dead Poets Society vrij goed, maar er zijn ook recensies die behoorlijk veel kritiek op de film hebben. De onderstaande recensies zijn gerangschikt naar waardering: de recensie met de hoogste waardering staat bovenaan, de recensie met de laagste waardering staat beneden.

Criticus: Antoon van Gemert Cijfer: 8,8
Mooie, aangrijpende literaire verfilming van een origineel verhaal van scenarioschrijver Tom Schulman, over het wel en wee op een particuliere Amerikaanse jongensschool (Welton Academy). Traditie, eer, discipline en uitmuntendheid zijn de vier pijlers waarop de school gebouwd is. De nieuwe leraar Engels, John Keating (Robin Williams), laat echter een frisse, vernieuwende wind door de schoolgangen waaien, door zijn onorthodoxe manier van lesgeven. Hierdoor heeft hij zijn leerlingen als snel voor zich gewonnen en brengt hij hun de schoonheid van de poëzie bij, een belangrijk onderdeel van de Engelse les. Hij gebruikt de dichtkunst op allerlei manieren om de jonge mannen levenswijsheid en levenslessen voor de toekomst te geven. Carpe Diem (Pluk de dag) en grijp iedere kans om je eigen dromen te vervullen. Als de jongens horen van de 'Dead Poets Society' uit het schoolleven van Mr. Keating, besluiten ze een gelijkaardig groepje op te zetten. De inzet van Keating en het enthousiasme van zijn leerlingen werpen als snel zijn (wrange) vruchten af. Eén van de jongens, Neil Perry (Robert Sean Leonard), wordt geacht zijn strenge vader (Kurtwood Smith) op te volgen als dokter, maar hij ambieert het toneel. Door de invloed van Mr. Keating, kiest hij voor het toneel met helaas tragische gevolgen. De schoolleiding onder aanvoering van de traditierijke directeur,Mr. Nolan (Norman Lloyd), is het vrije lesgeven van Keating als langer een doorn in het oog en grijpt tot verdriet van zijn leerlingen in..Een prachtige cast onder leiding van grapjas en druktemaker Robin Williams, die echter in deze film een serieuze rol speelt met hier en daar een beetje ruimte voor wat gekkigheid. De jonge acteurs zijn allen even goed: Robert Sean Leonard als Neil Perry, Ethan Hawke als Todd Anderson, Josh Charles als Knox Overstreet, Gale Hansen als Charlie Dalton, Dylan Kussman als Richard Cameron en Allelon Ruggiero als Steven Meeks. Norman Lloyd speelt een prachige rol als hoofd van de school. Adembenemend mooi camerawerk van John Seale, waarbij de St. Andrew's School in Middleton (in de staat Delaware) als locatie diende. Naast de mooie muziek van Maurice Jarre horen we ook nog o.a. 'The Battle of New Orleans' , 'Rainbow Voice' en 'Let's have a Party'. Deze film bevat dezelfde schoonheid als een mooi voorgedragen gedicht, dat al kabbelend, met nu en dan een stroomversnelling, aan u voorbijtrekt. De les: Pluk gerust de dag, maar men kan niet altijd en eeuwig de bloemetjes buiten zetten!

Criticus: Martin Kooistra Cijfer: 6,5
Robin Williams is een vrijgevochten leraar Engels op een traditionele Amerikaanse universiteit anno 1959. Met zijn onorthodoxe wijze van lesgeven inspireert hij zijn leerlingen om hun eigen weg te vinden in het leven, vrij van het keurslijf van traditie en familieverplichtingen, met dramatische gevolgen. Het scenario van Tom Schulman won weliswaar een Oscar, maar kent geen verrassingen en neigt naar sentimenteel melodrama, waardoor het wat geforceerd aandoet. Er wordt echter prima gespeeld door Williams, Hawke, Leonard en veteraan Norman Lloyd, waardoor dit overschatte drama toch goed uit te houden is.

Criticus: Jean-Claude De La Ghetto Cijfer : 4,0
Carpe Diem! Dat is het 'zeer wijze' levensmotto van Mr. Keating, een extravagante leraar. Maar, face it, carpe diem is gewoon een idioot cliché, een levensmotto van zovelen. Dus wijs is het zeker niet. Dead Poets Society wordt meestal in de hemel geprezen, maar ik ga nu het tegenovergestelde doen: Dead Poets Society is ideologisch en manipulerend. Mr. Keating, de extremist laat de leerlingen allemaal dingen doen die de 'saaie, norse leraren' niet goedkeuren. Maar Keating heeft eigenlijk alleen maar prietpraat te verkopen: hij behandelt zijn studenten bijna als kleuters. Op een bepaald moment beveeld hij ze voorover te buigen naar een foto van oud-leerlingen die je zogezegd zou kunnen horen fluisteren, de woorden carpe diem. En een andere keer laat hij ze buiten allemaal rare loopjes uitproberen, want iedereen moet zijn eigen manier van stappen hebben. En ook poëzie verkracht hij vreselijk. Hij laat de studenten gewoon zeggen waar ze aan denken en voilà! Dat is dan poëzie! Maar natuurlijk, de leerlingen hun oneindige inspiratie heeft ook zijn tegenleggers: de vader van student Todd Andersson namelijk die besluit dat zijn zoon niet moet meedoen in een toneel. Maar toch doet Todd het en iedereen vindt het schitterend. Raar eigenlijk, want Todd is gewoon aan het overacten en de grootste nonsens aan het uitkramen. Vader ziet het en is bijzonder kwaad. Dan komt het moment dat de makers dachten: Hé, we zouden er voor moeten zorgen dat Mr. Keating ontslagen wordt! Geen plaats voor een creatieve geest in deze ouderwetse, saaie school! Daarom moet Todd dan maar zelfmoord plegen, omdat hij van zijn vader geen toneel mocht spelen. Maar dat is gewoon ridicuul en fake, want over een jaar was hij 18 geweest en kon hij toch een beetje zijn zin doen! Maar niet alles in Dead Poets Society is overrated: Robin Williams die Mr. Keating speelt doet het raar genoeg heel goed en ik begin te beseffen dat Williams best geen komedies meer zou doen, denk maar aan het schitterende Insomnia en het vrij goede One Hour Photo. En ook Ethan Hawke is goed als Todd Andersson. Crap Diem!

De probleemstelling
Welke levensbeschouwelijk of ethische zaken komen hier aan de orde? Waar gaat het ten diepste in de film over? Er zijn meerdere mogelijkheden. Ieder figuur in de film kan zijn eigen vragen en opvattingen hebben.

In de film Dead Poets Society komen veel problemen voor. Grote problemen, kleine problemen, problemen bij hoofdfiguren, problemen bij bijfiguren: ze zitten er allemaal in.

Het grootste en belangrijkste probleem in de film is, volgens mij, dat John Keating zijn leerling tegen de principes van de school in lesgeeft, en dat dat geheim moet blijven. Dit blijkt ook een zeer moeilijke taak te zijn, en dus ook een groot probleem. Het valt me echter wel op dat niemand begint te twijfelen aan de manier van lesgeven van Keating. Althans, geen van de hoofdfiguren. Er zijn personen (zoals Cameron) die twijfelen aan Keating. Deze personen blijken dan ook de grootste tegenwerking te zijn voor de leerlingen. Uiteindelijk worden ze ook ‘verraden’ door Cameron. Een ander probleem dat bij deze probleemstelling komt kijken, is dat er ook leerlingen zijn die het geheimhouden van de Dead Poets Society niet serieus nemen, zoals Dalton. Deze plaatste dus ook een artikel in de schoolkrant, wat een zeer duidelijk aanwijzing was voor de schoolleiding dat er iets niet pluis was. De directie ging dit ook verder uitzoeken, en met uiteindelijk Cameron als aanleiding, werd alles ontdekt.

Een ander probleem zit bij Neil, en dat is het probleem dat hij niet weet of nou wel of niet moet doorgaan met acteren. Zijn vrienden, maar vooral Keating stimuleert hem te acteren en ze blijven hem proberen over te halen dat hij gewoon moet doen wat hij zelf wilt. Echter, zijn vader verbiedt hem het toneelspelen ten strengste. En dan moet Neil dus gaan afwegen wie de beste argumenten geeft. Beide kanten zien dat Neil niet weet wat hoe moet doen, en als gevolg daarop gaan ze hem harder stimuleren of juist het tegenovergestelde. Uiteindelijk wordt Neil gek van iedereen om hem heen, en hij weet niet waarvoor hij moet kiezen. Dit leidt dus ten slotte tot de zelfmoord van Neil.

John Keating kampt zelf op het eind van de film ook met een probleem. Dit wordt niet letterlijk in de film verteld, maar na het ontslag van Keating moet hij natuurlijk op zoek naar een andere baan. Dit zou eventueel een probleem kunnen worden.

Achtergronden
Als er naar bepaalde zaken verwezen wordt, heb je daar informatie over.

Ik wist niet echt welke achtergronden er precies bij deze film zijn. Op internet heb ik opgezocht of de Dead Poets Society echt bestaat (of bestaan heeft), maar hierover heb ik niks kunnen vinden. Ook heb ik gezocht of Welton Academy echt bestaat, maar ook hierbij kreeg ik geen goede resultaten. Ik dacht dat er dan misschien achter het jaartal 1959 zit (het jaar waarin de film zich afspeelt), en hier vond ik wel wat. Ik denk echter wel dat het puur toeval is, maar in 1959 maakte Fidel Castro bekend dat hij van Cuba een socialistische staat wilde maken. Hij wilde Cuba dus volledig veranderen. Ook John Keating wilde in de film de manier van lesgeven op Welton ingrijpend veranderen. Maar zoals ik al zei; ik denk dat dit puur toeval is. Verder kon ik over het jaartal 1959 niets bijzonders ontdekken.
Ik kon ook verder geen enkele aanknopingspunten vinden met eventuele achtergronden, en aangezien ik dit gedeelte niet zo onbeschreven kan laten, geef ik wat informatie over Welton Academy die ik op internet heb gevonden. Deze informatie gaat over Welton Academy zoals die in de film is. De informatie is echter wel in het Engels, want het zou me te veel hebben gekost het volledig te vertalen. (Bron: http://angam.ang.univie.ac.at/)

Welton Academy

Location and style
Welton Academy is located on a remote campus in Vermont, and is thus separated from the outside world. Therefore, the pupils hardly get in touch with other social groups.
The style of the academy is very traditional, reflecting one of the most significant principles of Welton, namely tradition. The idea of the campus along with typical features like the twin-bedded rooms strongly resembles college and therefore hints at where the school finally leads.

Aims
As a preparatory school, Welton Academy's basic aim is to prepare the pupils for college in the most excellent way. One detail that contributes to this goal is the class size of 16 boys only. Today, over 75% of the graduates of New England Preparatory Schools go to Ivy League Schools, some of the most respected universities in the USA, including Harvard, Princeton and Yale. These students constitute the elite of US society and tend to take up leading positions in fields like law, politics or business. Preparatory Schools like Welton aim at preparing their students for college with this eventual goal in mind.

Background of the boys
The background of the boys is clearly upper class. On the one hand, the school fees demand for an upper class-income. Even though they are not mentioned in the movie, comparable New England Preparatory Schools cost around $27.000 a year for boarding students. On the other hand, features like clothes and speech of the boys and their family point to an upper class background.
Moreover, the film shows that Welton Academy is closely bound to the students’ families. Usually, generations and generations of their forefathers have attended the school, which is why the boys automatically have to follow this tradition. The family seems to be obliged to the school – both by financial support as well as by sending their sons to Welton. Thus, the boys do not have any choice; their career is determined from birth.

Principles
There are four basic principles of Welton Academy, which are regarded as "the bywords of the school" and "the cornerstones of [the pupils'] lives". (Dead Poets Society)
1) Tradition
"the love of school, country, and family" (Dead Poets Society)

2) Honor
"dignity and the fulfillment of duty" (Dead Poets Society)

3) Discipline
"respect for parents, teachers and headmaster" (Dead Poets Society)

4) Excellence
"the result of hard work"; "the key to all success" (Dead Poets Society)

Welton – a class of its own?
Welton Academy is a specific system, separated from the outside world due to its remote location. The school has one clearly defined aim for all its students, that is preparing them for college. There are defined principles, which determine the boys' lives. To sum it up, the institution "Welton Academy" puts its pupils into the same boat. As a consequence, the question arises whether Welton members can be regarded as constituting their own class. In this connection, it is helpful to look at the definition of class.

"[Class is] a social group whose members have the same political, social, and economic position or rank." (Longman Dictionary of English Language and Culture, 1998)

Considering the facts mentioned above, one can regard the boys as forming a separate society, defined by particular principles, location and background. If the emphasis in the definition of class lies on the idea of the same social position, the notion of Welton as a class of its own can thus be justified.

Opvallende details
Hier laat je zien hoe bepaalde zaken, gebeurtenissen, symbolen de bedoeling van de film duidelijk maken. De kernbeelden om het zo eens anders te zeggen.

De bedoeling van deze film is, dat de kijkers hiermee inzien dat er, als je van vaste gewoontes afziet, altijd wel negatieve gevolgen bij komen kijken. Hieronder zal ik enkele kernbeelden beschrijven die deze bedoeling het beste weergeven.

Het eerste kernbeeld is het gedeelte waar John Keating op school wordt voorgesteld. Op dit moment weet niemand (noch de mensen op school, noch de kijkers) wat er door hem nog allemaal zal gebeuren. Als hij niet naar Welton Academy was gekomen, waren de principes van de school niet overtreden, en was er niks bijzonders aan de hand geweest, en daarom is dit een kernbeeld.
Het tweede kernbeeld is de eerste les (en de andere lessen) van John Keating. In deze lessen stimuleert hij zijn leerlingen te doen waar ze zin in hebben, en af te zien van de principes van Welton Academy. Als hij dit niet had gedaan, zou er verder niks bijzonders zijn gebeurd, en daarom is ook dit een kernbeeld.
Het volgende kernbeeld is het gedeelte waarin de leerlingen bij elkaar voor de Dead Poets Society. Dit is toch wel het ‘ergste’ gevolg van de lessen van Keating (volgens de school dan). De regisseur vond dit beeld zo belangrijk, dat hij zelfs de titel van film naar dit kernbeeld heeft vernoemd.
Het vierde kernbeeld is het gedeelte waarin Neil toneel speelt, en dan vooral het gedeelte waar hij zijn vader ziet staan. Deze ontmoeting heeft de discussie of Neil nu wel of niet moet gaan acteren opengebroken. En deze discussie is uiteindelijk de dood van Neil geworden, en dat is ook een belangrijk beeld uit de film.
Het laatste kernbeeld is het beeld waarin de leerlingen op de tafels gaan staan bij het vertrek van Keating. Aan dit beeld heeft de regisseur zeer veel aandacht besteedt (denk ik tenminste), en het is hem ook aardig gelukt. Ik vind het indrukwekkend om te zien, en dat komt mede door het filmwerk.

De oplossing
Je laat met voorbeelden uit de film zien hoe de levensbeschouwelijke of ethische vragen opgelost, aangepakt worden. Je komt hier terug op de probleemstelling.

Het probleem van John Keating en zijn leerlingen, dat ze geheim moeten houden wat ze eigenlijk in de les doen, wordt eigenlijk niet opgelost. Het wordt echter op zo’n manier aangepakt, dat iedereen toch goed moet opletten met wat hij doet en zegt. En zeker tegen wie iemand iets zegt. Maar het probleem wordt alleen maar erger gemaakt doordat mensen (per ongeluk) van alles laten doorschemeren. Het probleem is er niet meer na de zelfmoord en dus het vertrek van Keating.
De oplossing van het probleem van Neil, of hij nou moet acteren of niet, lost hij zelf op, al vind ik dit geen goede oplossing. Hij kiest er zelf voor zelfmoord te plegen, omdat hij geen keuze kan maken.

Mijn waardering
Je legt de oplossingen, antwoorden en vragen uit de film naast je eigen opvattingen. Je geeft er commentaar op. Je geeft antwoord op de vraag, welke bijdrage deze film levert aan je eigen levensvisie.

Ik vond Dead Poets Society een zeer interessante en indrukwekkende film, en ik heb er met plezier naar gekeken. Er komt niet echt spanning in de film, al doen zich wel spanningen (meningsverschillen) voor.
Ik zelf vind het goed dat Keating de leerlingen op een andere manier laat denken. Ze werken dan wel tegen de principes van de school in, maar dan nog. Ik vind Keating ook goed geacteerd door John Williams.
De problemen waarmee de karakters in de film te maken vind ik ook wel interessant. En zeker hoe degenen die het probleem hebben met het probleem omgaan. Ik vind het wel jammer dat Neil ervoor kiest zelfmoord te plegen. Je zag het op een gegeven ogenblik wel aankomen, maar ik had niet gedacht dat hij het ook echt zou gaan doen.
Toen ik naar de film keek, is me ook niet opgevallen hoeveel gedichten er eigenlijk werden voorgedragen. Dat zag ik pas toen ik op internet naar informatie over film aan het zoeken was. Maar het is goed dat de regisseur de gedichten geen “zeer belangrijke” heeft laten spelen, omdat dat voor mij waarschijnlijk minder boeiend zou hebben gemaakt.
Ik ben door deze film niet anders tegen het leven aan gaan kijken. Nóg niet, tenminste. Dit komt misschien nog, want de film zal me nog wel een tijdje bij blijven.

Terwijl ik mijn waardering aan het schrijven ben, realiseer ik me opeens wat het eigenlijk raar is om je zo in te leven in iets wat eigenlijk helemaal verzonnen is. En als je daarover gaat verder denken, zie je dat dat niet alleen met films is, maar met heel veel dingen, vooral bij het vak levensbeschouwing. Misschien ben ik door deze opdracht dan wel het nu van het vak levensbeschouwing beter gaan inzien. En dat is toch ook een vooruitgang!

Opdracht 3 Analyseer de beeldtaal

Beschrijf de film voor jezelf vanuit de aspecten van tijd (A), plaats (B), handeling (C) en veranderingen (D) in de handelingen. Vraag je steeds af of deze aspecten toevallig zijn of juist een middel voor de filmmaker om zijn visie te benadrukken of te uiten. Let ook op tweede taal.

A Handelingen vanuit het aspect tijd
De film speelt zich af in 1959, en in die tijd waren er nog strenge regels en schooluniformen op school, hoewel dit op sommige scholen nog steeds het geval is. Dat er zulke strenge regels en schooluniformen waren, is duidelijk te zien aan de handelingen van de personages, en dan vooral de leerlingen. Dit is zeer duidelijk te zien aan de plotselinge verandering van het gedrag van de leerlingen als ze les krijgen van Keating, en dus op een heel andere manier onderwezen worden. Het gedrag van de leerlingen verandert hierdoor gigantisch. Zo krijgt Tod Anderson veel meer zelfvertrouwen, nadat deze voor huiswerk een keer geen gedicht had geschreven, en dat hij vervolgens zelf een gedicht moest verzinnen voor de klas. Dit kon hij niet, en het was ook duidelijk te zien dat hij heel nerveus was, maar door de hulp en stimulering van Keating, kon zelfs Tod Anderson zomaar voor een lachend publiek een gedicht schrijven, en hij werd hiervoor natuurlijk ook geprezen. Keating prees hem zelfs tot poëet, waardoor hij zeer veel zelfvertrouwen kreeg. Maar Tod is niet de enige bij wie veranderingen te zien waren, ook bij Knox Overstreet gebeurt er iets bijzonders. Hij is namelijk verliefd, en durft eigenlijk niets te doen tegenover het meisje waar hij op is. Hij heeft dus last van een soort faalangst. Keating helpt hem hier niet persoonlijk bij, maar ik weet zeker dat de lessen van Keating hem gestimuleerd hebben om toch naar het meisje toe te gaan en haar mee uit te vragen. Op deze manier versterkt de tijd (en de daarbijbehorende tradities) de verandering die plaatsvindt als John Keating op de Welton Academy als nieuwe Engels leraar wordt aangenomen. Ik denk dus ook dat deze tijdsperiode een middel van de filmmaker was om ‘dat wat gebeurt’ te versterken.

B Handelingen vanuit het aspect plaats
Het verhaal vindt plaats op de Welton Academy. Ik heb geprobeerd informatie te zoeken over de plaats Welton, zodat ik ook kan kijken of de filmmaker juist deze plaats heeft gebruikt om de verhaallijn te versterken. Maar ik kwam erachter dat er twee plaatsen bestaan die Welton heten: één in het Noordoosten van Engeland, en één in de Amerikaanse staat Iowa. En nu weet ik niet welke van deze twee de juiste is. Ik weet ook niet of Welton Academy wel echt bestaat. Als ik bij google intyp ‘welton academy’ krijg ik informatie over de Welton Academy zoals deze in de film is. Maar er zullen ongetwijfeld scholen zijn met de naam Welton, en Welton zal vast een typische naam zijn voor een school met zo’n strenge en duidelijk richtlijnen.
Ik zal wel even vertellen hoe Welton Academy is voorgesteld in de film. Welton Academy ligt afgescheiden van de ‘normale wereld’ waardoor de leerlingen geen contact kunnen hebben met andere groeperingen. Zo komt het gevoel van ‘zo moet het en niet anders’ versterkt naar voren, want als ze afgescheiden zijn van anderen, is er ook niemand in die buurt die je vertelt hoe je iets anders zou kunnen doen. En omdat de leerlingen (en ook de rest van school) dus niet gewend zijn aan ‘andere dingen’, is het een gigantische verandering die op gang wordt gebracht door Keating. Ook de plaats zal de filmmaker dus wel met opzet hebben gekozen, omdat ook hierdoor het beeld van ‘verandering’ sterker wordt uitgedrukt.

C Handelingen vanuit het aspect handeling
Ik weet niet precies weet hiermee bedoeld wordt, maar ik neem aan dat handelingen vanuit het aspect handeling zoiets is als: handelingen die voortvloeien uit andere handelingen (van jezelf of iemand anders/ anderen). Hier is ook een duidelijk voorbeeld bij te noemen, namelijk dat steeds meer mensen zich aansluiten bij de Dead Poets Society. Dit is een handeling en komt door een andere handeling: het oprichten van de Dead Poets Society met hulp van Keating. Maar er zijn ook veel makkelijkere voorbeelden van zulk soort handelingen te noemen, namelijk dat de Dead Poets Society wordt opgericht. Deze handeling is het gevolg van de handeling dat Keating op andere wijze les geeft dan hij eigenlijk behoort te doen. Een ander voorbeeld van een handeling vanuit het aspect handeling, is dat steeds meer mensen Neil gaan stimuleren te acteren. Deze handeling is het gevolg van de handeling van Keating die Neil ook stimuleert te acteren, en de leerlingen hebben in de gaten dat ze, als ze de handelingen van Keating imiteren, veel lol hebben. Maar dit draait dus uit op zelfmoord van Neil. Misschien keren de leerlingen zich daarom ook wel een beetje tegen Keating. Ik denk dat deze aspecten toevallig zijn, omdat ik geen reden kan bedenken waarom de filmmaker juist deze ‘opeenvolgende handelingen’ per se in de film zou willen plaatsen.

D Handelingen vanuit het aspect veranderingen
Zonder veranderingen was er geen Dead Poets Society. Niet in de film, maar de hele film zelf was er dan ook niet. De film is in feite gebaseerd op verandering. Of eigenlijk één grote verandering: het negeren van de schoolregels. Hierbij worden de leerlingen gestimuleerd door hun nieuwe leraar Engels John Keating. Zonder hem was de verandering er niet geweest. En de film was er dus ook niet zonder hem geweest. Hij is dus duidelijk de hoofdfiguur. Maar daar gaat het hier even niet om.
Doordat Keating de leerlingen stimuleerde om vrijer te denken en doen, deden de leerlingen dingen die ze anders nooit zouden doen, omdat ze dit simpelweg niet mochten. Het moest dan ook strikt geheim blijven dat de leerlingen allerlei dingen deden die eigenlijk tegen het schoolreglement waren. Zo hield Keating zich niet aan de lesstof: hij leerde de leerlingen geen feiten, maar hij leerde o.a. ze hoe ze sociaal moesten worden. De vier principes van Welton Academy waren: traditie (“de liefde voor school, land en familie”), eer (“waardigheid en plichtsvervulling”), discipline (“respect voor ouders, leraren en schoolhoofd”) en uitmuntendheid (“het resultaat van hard werken”). In de lessen van Keating is weinig van deze principes te merken (hoewel er wel hard wordt gewerkt), en daarom wordt Keating ook direct van school gestuurd als de directie er eenmaal achter komt wat hij daadwerkelijk doet (of juist niet doet) tijdens zijn lessen.
Ook richtten leerlingen (uiteraard op aandringen van Keating) de Dead Poets Society op. Dit is een soort club van mensen die een keer in de zoveel tijd in een grot een eindje van school af bij elkaar komen om daar elkaar gedichten voor te dragen. Dit werkt tegen de principes van de school in, en is dus ook eigenlijk verboden.
Deze veranderingen kunnen natuurlijk niet oneindig door blijven gaan, en daarom komt er op een gegeven moment een crisis, waarbij de directie erachter komt wat er daadwerkelijk gedaan wordt in Keatings lessen. Als (indirect) gevolg van deze crisis pleegt Neil zelfmoord. En aangezien de directie Keating toch wil ontslaan, zoeken ze een reden om hem te ontslaan, en dit is niet moeilijk te vinden: Keating krijgt de schuld van de dood van Neil, omdat hij hem zogezegd gestimuleerd had tegen de principes van school (en van zijn ouders) in te werken, waardoor Neil uiteindelijk niet meer wist naar wie hij moest luisteren.