Algemene gegevens:
Naam van de film: La vita è bella.
Uitgekomen in: 1997
Regisseur:Roberto Benigni
Hoofdrolspelers: Roberto Benigni (Guido), Nicoletta Braschi (Dora) en Giorgio Cantarini (Giosué).
Fictie of non-fictie: non-fictie, het kan echt gebeurd zijn.
Het ontstaan van de film: Vicenzo Cerami en Roberto Benigni schreven samen het verhaal ‘La vita è bella’.
Dit verhaal viel goed in de smaak bij de Italianen en ze besloten het boek te verfilmen.
Schrijver Roberto Benigni besloot de film te regisseren en nam ook nog een hoofdrol in de film.
De schrijvers willen in deze film laten zien dat ook in tijde van oorlog vrolijkheid kan zijn, deze humoristische drama film heeft in 1998 drie Oscars gewonnen.
Bijzondere vermeldingen: La vita è bella won drie Oscars en nog 52 andere prijzen, ze zijn meer dan 75 keer genomineerd voor een prijs.
Samenvatting:
In de Italiaanse stad Toscane leeft Guido, een man met een Joodse achtergrond die zelf een winkeltje heeft.
Als hij op een dag van de berg af rijdt met zijn fiets bots hij tegen een mooie vrouw, Dora genaamd.
Hij is meteen verliefd op haar.
De komende dagen komt hij haar steeds weer tegen.
Dora is al verloofd en Guido komt dat te weten, op het verlovingsfeest van Dora komt Guido haar ophalen met een groen geverfd paard.
Dora gaat met hem mee en zij is ook verliefd.
Vier jaar later zie je Guido en Dora samen met hun zoon Giosué.
Dan is het Giosué’s verjaardag, op die dag worden Guido en Giosué opgehaald door de Duitsers.
Giosué vraagt aan zijn vader wat er gebeurt en zijn vader zegt dat ze op reis gaan.
Als Dora even later thuis komt en ze ziet de puinhoop weet ze gelijk wat er aan de hand is.
Ze gaat snel naar het treinstation waar een trein klaarstaat om een paar wagons gevuld met Joden naar een concentratiekamp te brengen.
Ze zegt tegen de Duitsers dat ze Guido en Giosué vrij moeten laten maar dat zijn de Duitsers niet van plan.
Dan besluit Dora ook mee te gaan met de trein.
Giosué vraagt zich af waar ze heen gaan maar vindt het wel leuk dat hij voor het eerst in een trein zit.
Dan komt de trein aan bij het concentratie kamp.
Guido zegt tegen Giosué dat ze naar binnen gaan en ze worden het concentratiekamp binnengebracht.
Daar worden ze naar hun kamer gebracht waar ze met ongeveer 20 andere mensen moeten leven.
De Duitsers vragen om een vertaler en Guido doet net of hij Duits vertaald maar eigenlijk zegt hij iets anders zodat Giosué er niet achter komt.
Giosué vindt het saai worden en vraagt aan zijn vader wanneer ze weer naar huis gaan.
Dan verteld zijn vader het volgende verhaal:’’ We doen mee aan een spel, de bedoeling van het spel is 1000 punten te behalen en als je 1000 punten hebt win je een tank’’.
Dat vindt Giosué een leuk idee dat hij een tank wint en hij is dol enthousiast.
Als Giosué bij de andere kinderen op het kamp is vertellen ze hem dat ze vermoord gaan worden.
Giosué gaat naar zijn vader en vraagt of dat echt waar is maar zijn vader zegt dat die kinderen dat alleen maar zeggen omdat zij het spel willen winnen.
Als Giosué weer op de binnenplaats is op het kamp om te gaan douchen wordt hen verteld dat het tijd is om te douchen, Giosué heeft een hekel aan douchen en hij verstopt zich.
Als hij terug loopt naar zijn slaapruimte ziet Giosué zijn vader een groot stuk taal sjouwen, zijn vader verteld hem dat ze de tank aan het maken zijn .
De volgende ochtend als Giosué en Guido wakker worden zegt Guido dat Giosué de hele dag in bed moet blijven liggen en ervoor moet zorgen dat de soldaten hem niet zien.
Als Giosué dan begint te zeuren dat hij er geen zin meer in heeft zegt Guido dat ze bovenaan staan en dat ze veel kans maken om de tank te winnen maar dat kan alleen al Giosué daar zou blijven liggen.
Op een dag gaan Guido en Giosué helpen in een restaurant waar alleen Duitsers komen.
Guid o waarschuw Giosué dat hij geen Italiaans mag praten maar dan verspreekt Giosué zich per ongeluk.
De Duitsers kijken raar op maar dan verzint Guido iets waardoor het niet meer raar wordt gevonden.
Als ze buiten zijn dwingt Guido Giosué in een soort elektriciteit kastje te gaan zitten en niks te doen tot het helemaal stil is in het kamp.
Guido gaat opzoek naar Dora.
Hij wil niet opvallen en verkleedt zich als een vrouw, dan gaat hij naar het gebied waar alle vrouwen vast zitten maar dan wordt hij gesnapt door een soldaat.
Hij moet meekomen en loopt langs het kastje waar Giosué inzit.
Giosué kan door een gaatje naar buiten kijken, dan ziet hij zijn vader heel grappig lopen bij een soldaat en hij weet niet dat er iets aan de hand is.
De soldaat neemt Guido mee naar een steegje, daar moet hij gaan staan en daar wordt Guido doodgeschoten.
Als het eindelijk stil is in het kamp komt Giosué uit het kastje, dan ziet hij dat er een tank op hem af komt rijden en hij denkt dat hij de 1000 punten heeft gehaald.
Een Amerikaanse militair neemt hem mee in de tank.
De oorlog is afgelopen, ze zijn vrij.
Giosué vindt het heel leuk op de tank en als ze het kamp uit zijn gereden ziet hij zijn moeder.
Ze zijn beide heel gelukkig.
De historie:
In de film zie je hoe de familie naar het concentratie kamp vermoord werd en hoe het daar aan toeging.
De schrijvers van de film hebben zich naar mijn mening goed geïnformeerd over de situatie destijds, op mij kwam het heel echt over.
In sommige opzichten was de film niet zo realistisch, Als Giosué zich heeft verstopt omdat hij niet wil douchen dan zal hij in één van die dagen daarop wel ontdekt worden.
Volgens mij werden vroeger juist de cellen heel goed gecontroleerd.
Vooral de sfeer in de stad Toscane is heel mooi nagemaakt.
Nergens zie je sporen van de 21ste eeuw.
REACTIES
1 seconde geleden