The Patriot (2000)

Wij hebben The Patriot als ons onderwerp gekozen omdat we het allebei een hele mooie en leuke film vinden. The Patiot is een film die in de bioscopen verscheen in 2000. De film was in die tijd geen groot succes maar vooral toen je de film kon huren werd het een succes vanwege de mooie verhalenlijnen en de topcast met o.a. Mel Gibson als de oorlogsheld Benjamin Martin en Heath Ledger die Gabriel Martin speelt, hij is de zoon van Benjamin die tegen de willen van zijn vader het leger in gaat tijdens de Amerikaanse revolutie. Benjamin had zijn leven als oorlogsheld opgegeven nadat zijn vrouw was overleden. Toen besloot Benjamin ook om volledig voor zijn gezin te zorgen. Als de oorlog uit breekt bij het huis van de familie Martin realiseert Benjamin zich dat er maar een manier is om zijn familie te redden. En dat is om de strijd aan te gaan tegen het grote Engelse leger.

The Patriot is in 1996 ontstaan omdat de schrijver en de producer allebei al heel lang interesse hadden in de Amerikaanse Revolutie. Toen de schrijver Robert Rodat het script af had was de producer Mark Gordon meteen verkocht. Ook hadden Rodat en Gordon al een keer samen gewerkt bij de film Saving Private Ryan.

Het script werd aangekocht door Columbia Pictures en de producers Gordon en Gary Levinsohn gingen opzoek naar de geschikte regisseur voor de film. Dat werd uiteindelijk Ronald Emmerich die ook films als Independence Day, Godzilla en the Day After Tomorrow geregisseerd had.

Eerst had de hoofdpersoon in het verhaal 6 kinderen maar Mel Gibson wou er nog eentje aan toevoegen omdat hij zelf 7 kinderen had. De film heeft dan ook 62 hoofdacteurs, 95 stuntmensen en 400 figuranten. De opnames duurden 4 maanden en begonnen in Rock Hill in de staat South Carolina op 7 september 1999. Ook werden stukken van de film opgenomen in echte koloniale huizen in Historic Brattonsville wat een levend historisch dorp is op de revolutionaire strijdvelden. Daarvan vertokken de filmmakers naar Charlestown waar scènes werden opgenomen in een universiteit die in de film doorging als de vergaderzaal van Charles Town. Het budget van de film was 110 Miljoen Dollar.

Ondanks dat de film zich afspeelt tijdens de Amerikaanse Revolutie is dat niet het hoofdthema van de film. Volgens hoofdrol speler Mel Gibson gaat het niet om de groot opgezette film maar om een echt verhaal met begrijpelijke figuren, heel gewone mensen. Een aantal helden films raken je namelijk gewoon niet omdat ze je op menselijk en emotioneel gebiedt niet raken. Het meer intieme verhaal en de simpele waarheden van de menselijke beleving moeten zo duidelijk zijn om de film waar te maken. Dat is ook de rede waarom Mel Gibson de rol aannam, omdat iedereen zich kan herkennen in het verhaal van de famile. Als je eenmaal een goed verhaal hebt met goede personages kan je zoveel special effects toevoegen als je wilt om het wat extra’s te geven. Omdat er ook zoveel menselijke emoties inzitten vinden veel meisjes ook de film mooi omdat het niet een hersenloze schietpartij is.

In het originele script was de hoofdpersoon eigenlijk een echt historisch figuur, namelijk Francis Marion a.k.a. The Swamp Fox. Maar toen historici de makers ervan op de hoogte hadden gesteld dat die Francis Marion in het echt welleens indianen had vermoordt en vrouwelijke slaven had verkracht besloot de schrijver toch maar voor een fictief persoon te gaan.

De film heeft ook veel nominaties gekregen. Waaronder 3 nominaties voor een Oscar (Best Music, Best Cinematography, Best Sound). En de film kreeg verder nog nominaties voor de Golden Globes, de Saturn Awards, de Taurus Awards en de MTV Movie Awards. Ook kreeg Jason Isaacs die de rol van de bad guy ten tonele brengt, een award voor Best British Supporting Actor op de ALFS Awards.

The Patriot ging op 26 Juni 200 in première en werd goed ontvangen door de film critici. New York Time noemde de film een “Helden film dat naar al je verwachtingen voldoet. Het is meeslepend, heeft een strekking, bevat wilde wendingen van het noodlot en heeft heftige emoties in overvloed.” Ook waren er magazines die wat minder enthousiast waren en het een goedkopere versie van Braveheart vonden.