Signs (2002)

Algemene gegevens:

Titel van de film: Signs
Regisseur: M. Night Shyamalan (schrijver en regisseur van Sixth Sense en Unbreakble).
Land van herkomst: Verenigde Staten 2002
Hoofdrolspelers:
Graham Hess - Mel Gibson
Joaquin Phoenix - Merril Hess
Rory Culkin - Morgan Hess
Abigail Breslin - Bo Hess
Genre: thriller
Muziek: James Newton Howard
Camera: Tak Fujimoto
Montage: Barbara Tulliver
Art direction: Keith P. Cunningham
Productie: Frank Marshall, Sam Mercer, M. Night Shyamalan

Plot:

Een familie uit Bucks County, Philadelphia treft in het korenveld bij hun boerderij een 150 meter groot patroon van lijnen en cirkels. Binnen korte tijd zijn over de gehele wereld deze graancirkels te vinden. Men verdenkt buitenaardse wezens hiervan. De media stort zich vol overgave op de zaak. En opgejut door hen raken de mensen in paniek. Men vindt steeds meer aanwijzingen dat deze aliens de aarde willen veroveren. Op een avond slaan ze toe. Voor dominee Hess, die na de dood van zijn vrouw niet meer in god gelooft, mondt de zoektocht naar de waarheid achter de korencirkels uit in de ultieme test van zijn geloof dat alles maar toeval is. Hij beschermt zijn gezin en komt erachter dat alles voorbestemd is en gelooft uiteindelijk weer in god.

Middelen:

Locatie

De film speelt zich af in en rond een boerderij in Bucks County, Philadelphia want daar woont de familie Hess.

Belichting

De belichting speelde in deze film best wel een grote rol. Een groot deel van de spannende en enge sfeer werd opgeroepen door de weinige belichting. De scènes die zich buiten in de tuin overdag afspeelden waren helemaal niet voorzien van speciale belichting. Maar bij deze scènes was het ook niet de bedoeling dat ze spannend zouden zijn. Op het einde van de film, toen de familie onderdook in de kelder, werd er bijna helemaal geen licht gebruikt. Wat ik heel erg mooi vond met wat ze met de belichting hadden gedaan, was dat toen ze uit de kelder kwamen, het licht dat in de woonkamer viel door het zonlicht, heel vaag was met heel veel stof. Alle kleuren waren ook heel vaag. Zo wist je echt dat er zich heel veel had afgespeeld in de tijd dat ze aan het schuilen waren in de kelder. Maar bij die scène beleef je door dat licht een moment van vreugde, want ze komen net uit die donkere geheimzinnige kelder, en als ze in het licht staan voelen ze zich heel eventjes veilig.

Kleding hoofdpersonen

De hoofdpersonen hadden kleding aan die goed bij hun pasten. De personen hadden simpele kleding aan waardoor ze gewone standaard mensen leken, en niet uitstaken bij een bepaalde groep.

Muziek

In de film werd zeer veel gebruik gemaakt van muziek. De muziek is ook speciaal gecomponeerd voor deze film. In de spannende scènes werd veel gewerkt met verschil in volume. Voordat er iets verrassends ging gebeuren speelde de muziek steeds zachter en de muziek was ineens weer vol terug toen bijvoorbeeld het angstaanjagende wezen vol in beeld kwam. In de rustige scènes speelde er alleen een rustige achtergrond muziek.

Geluidseffecten

De geluidseffecten maakten de film echt tot een geheel. De effecten waren zeer knap gemaakt, want ze leken net echt. De scène bijvoorbeeld dat Graham geschokt door zijn graanveld met die cirkels rent. Dan is er even helemaal geen muziek, en hoor je het graan luid ‘ritselen’. Dat gaf een heel spannend effect, want dan wist je dat er weer iets engs te gebeuren stond. In scènes waarin de hoofdpersonen angstig waren, echoden de stemmen een beetje zodat ze veel banger en trilleriger leken.

Personages:

Beschrijving van de hoofdrolspelers

Graham - Graham is de vader van de twee kinderen. Hij is dominee geweest, maar is het al een half jaar niet meer, omdat hij zijn geloof is verloren toen zijn vrouw omkwam bij een auto-ongeluk. Het is een serieuze man die veel nadenkt en filosofeert over de wereld en de mens. Dat komt omdat hij opnieuw zoekt naar een geloof. Graham is ook heel zorgelijk, hij probeert goed te zorgen voor zijn hele familie en is daardoor de soort ‘vader’ van het gezin. Je leert de persoon kennen door zijn manier van handelen. In de film komen er ook stukjes flashback in voor. In elke flashback kom je weer een stukje meer te weten over hoe zijn vrouw om het leven in gekomen. Dus door die flashbacks weet je dus elke keer wat meer over het verleden van Graham.
Je leert hem een stuk beter kennen door een scène met Merril, zijn broer, die zich op de bank voor de tv afspeelt. In die scène praten ze over de mens en het toeval.

Merril – Merril is de jongere broer van Graham, en dus de oom van de kinderen. Merril is bij Graham op het land gaan wonen na het ongeluk van Grahams vrouw. Merril lijkt een aardige en normale man. Hij is nog vrij jong, en is soms eigenlijk nog een beetje kind. Hij heeft nog weinig ervaring met het leven, maar in de loop van de film verandert hij in een zelfverzekerde man. Merril speelt niet zo’n heel erg grote rol in de film. Hij is meestal wel aanwezig, maar in de meeste scènes draait het niet om hem.
Je krijgt informatie over hem door de manier waarop hij zich gedraagt, maar ook hoe de anderen op hem reageren.

Morgan – Morgan is de oudste zoon van Graham. Ik schat hem op 8 jaar oud. Morgan is een slim en eigenwijs kind. Hij doet belangrijke ontdekkingen. Hij ontdekt bijvoorbeeld dat ze door een oude babyfoon signalen van die buitenaardse wezens op kunnen vangen. In het begin verbieden Graham en Merril de kinderen ook maar iets op te vangen van het nieuws van de graancirkels. Maar Morgan is koppig, en koopt toch een boek. En door dat boek komen ze weer op nieuwe vondsten. Bijvoorbeeld dat als ze een muts maken van aluminiumfolie en op hun hoofd zetten, de buitenaardse wezens niet hun gedachten kunnen lezen. Wat ook apart is, is dat Morgan ondanks zijn jonge leeftijd en weinig ervaringen, heel erg serieus genomen werd door de volwassenen. Morgan heeft ook astma. Dat hij astma heeft is een belangrijke eigenschap, want tijdens het onderduiken voor de invasie van de aliens, krijgt hij een astma aanval. Als hij later opgepakt wordt door zo’n wezen, overleeft hij het, want doordat zijn longen dichtzaten, is hij niet gestikt door het giftige gas dat die buitenaardse wezen uitscheidden.
Morgan leer je kennen door hoe hij met de andere mensen omgaat en hoe zij op hem reageren. Maar je kon dus ook aan hem merken dat hij heel erg intelligent en vindingrijk was door zijn ‘uitvindingen’.

Bo – Bo is de jongste dochter van Graham, en het broertje van Morgan. Zij is ongeveer 5 jaar. Het karakter van Bo is moeilijk te omschrijven, want ze loopt de hele tijd achter Morgan aan. En ze denkt alles wat Morgan denkt, en doet ook alles na wat hij doet. Ze is dus erg afhankelijk van haar broer. Ze speelt net als Merril niet zo’n grote rol, maar is toch bijna constant aanwezig. Maar door haar werd het verhaal wel compleet gemaakt, want Bo zat de hele tijd te zeuren dat het water niet goed was. Ze wilde dus elke keer een nieuw glas water. Binnen de kortste keren stond het hele huis vol halfgevulde glazen water. Op het einde van de film kwamen die glazen overal goed uit, want daarmee konden ze het allerlaatste wezen dat op het einde nog in hun huis rondspookte doden.
Je krijgt informatie over haar door hoe ze met mensen omgaat.

Thematiek en interpretatie:

Het thema van de film is de ‘geloofscrisis’ van Graham en de gevolgen daarvan voor zijn gezin.

Ik denk niet dat de regisseur met deze film een speciale bedoeling had. Deze film is gewoon puur voor het vermaak. En de regisseur wilde weer net zo’n film maken als ‘the sixth sense’ en ‘the unbreakeble’ die deze regisseur ook gemaakt heeft. Hij heeft dit onderwerp gekozen omdat het zo geheimzinnig is. En men zich nog druk afvraagt of er buitenaards leven bestaat. Omdat graancirkels echt bestaan lijkt het heel realistisch, dus dan gaan men denken dat de graancirkels die er in werkelijkheid zijn werkelijk een verband hebben met buitenaards leven.

Boeiende werking:

Ik vond deze film heel erg boeiend. Dat kwam vooral omdat het onderwerp van deze film zo geheimzinnig is. Wat mij ook heel erg boeide was het ongeluk van de vrouw van Graham, want je kreeg elke keer een stukje meer te weten erover, en ik werd dus ook steeds benieuwder hoe alles nou precies in elkaar zat. Want je wist dat als je dat zou weten, je de link kreeg hoe de film nou precies in elkaar zat, dan was de cirkel zeg maar helemaal rond. Dus ik vond dat de flashbacks de film boeiendste maakten.

Camerawerk en montage:

De scène die me het meeste bijgebleven is, is de scène aan het einde van de film, als de vier hoofdpersonen uit hun schuilkelder komen, en er nog 1 wezen in hun huis zit. De cameravoering vond ik heel erg mooi en goed, maar dat kwam vooral door de combinatie van de camera met de belichting. Maar dat heb ik onder het kopje belichting bij het hoofdstuk middelen al helemaal beschreven. De camera zorgde voor mooie close-ups, en ze werkten ook een beetje met slowmotion. Dat was bijvoorbeeld met het glas dat omviel van de tv. Het water stroomde veel langzamer naar beneden dan het in werkelijkheid zou doen. Het water was namelijk het moment dat de laatste alien op aarde werd gedood.
In de hele film werd niet zoveel gedaan met camerawerk. Maar wat ik wel heel mooi vond, was dat op de spannende momenten plotseling een close-up kwam, zodat je je rot schrok. Dit soort scènes werden dan weer mooier gemaakt door de muziek erbij.

Mijn recensie:

Ik vond het een erg goed film. Het verhaal is van het begin tot eind spannend, dat komt omdat het zo’n film is met allemaal raadsels en dan kom je elke keer iets meer te weten. Je vraagt je dus de hele tijd af hoe alles nou precies in elkaar zit. De regisseur heeft de spannende momenten ook goed verdeeld over de hele film: een schimmige gestalte op het dak van de schuur, een voetje dat wegschiet in de maïs, een hand die onder een deur vandaan komt, een schaduw in de beeldbuis…
De film bestaat eigenlijk uit twee verschillende verhalen. De ene gaat over de ‘geloofscrisis’ van Graham en de andere over de graancirkels. Deze twee verhalen vond ik mooi in elkaar overlopen.
Het verhaal in het algemeen was wel heel erg makkelijk te voorspellen. Want je wist toen de graancirkels in het verhaal kwamen al meteen dat het iets te maken had met buitenaardse wezen. Je kon ook voorspellen dat ze op de aarde landen en deze willen veroveren, en dat ze het uiteindelijk verliezen. Dat maakte het verhaal er niet echt spannender op, maar het gaf wel een soort herkenning, omdat iedereen al verhalen kent over invasies van buitenaards.
Het acteerwerk was buitengewoon goed. Er was helemaal niks op aan te merken. Zelfs de kinderen speelden zodat het echt leek. Ze pasten ook heel goed bij de gespeelde personages. Op de kleding en dergelijke heb ik ook niks op aan te merken.
Het gebruik van licht, geluidseffecten en muziek vond ik heel erg goed. Al deze dingen werden goed met elkaar gecombineerd, en daardoor kreeg je veel spannende en angstaanjagende scènes die heel erg echt leken.
Al met al vond ik de film heel erg mooi. Ik heb wel mooiere films gezien met buitenaardse wezens als onderwerp, maar door het andere verhaal er door heen over de familie Hess is het toch een beetje anders dan alle anderen. Ik zou deze film niet meteen aanraden aan mensen, want het is niet een film die je aan het denken zet. De film zet je niet echt onder de indruk, en daarom zal je hem ook vrij snel vergeten zijn.