Red Dragon (2002)

1. Algemene gegevens

o Titel van de film, naam van de regisseur en de hoofdrolspelers, jaartal en land van herkomst
o Plaats van de voorstelling
o Grondgenre van de film

- Op vrijdag 8 november 2002 (een dag na de première) heb ik de film Red Dragon bezocht in bioscoop Lumière in Rotterdam. Red Dragon hoort onder het genre thriller en is geschikt voor kijkers vanaf 16 jaar vanwege de enge en schrikeffecten in de film.
Red Dragon in geregisseerd door Brett Ratner en het scenario is geschreven door Ted Tally. De hoofdrolspelers zijn Anthony Hopkins, die Hannibal Lecter speelde, Edward Norton speelde Will Graham en Ralph Fiennes speelde de psychopaat Francis Dolarhyde. Kleinere rollen zijn gespeeld door Philip Seymour-Hoffman, die journalist Freddy Lounds speelde en Emily Watson speelde de rol van de blinde Reba McClane. De film is uitgebracht in 2002 en op zeven november in Nederland in première gegaan. De film is gemaakt en gefilmd in de Verenigde Staten.

2. Plot

o Geef een samenvatting van de inhoud van de film. Is er sprake van één of meer conflicten?

- Will Graham is een ex-rechercheur van de FBI die ontslag heeft genomen nadat hij bijna om het leven was gekomen bij een poging om de seriemoordenaar Hannibal Lecter op te pakken. Hierbij wist hij echter Lecter ook te verwonden en zo kwam de seriemoordenaar alsnog in de gevangenis terecht.
Jaren na zijn vertrek uit de FBI wordt Will Graham toch weer te hulp geroepen na een serie uitzonderlijk gruwelijke moorden. Als hem wordt uitgelegd dat het niet gevaarlijk zou zijn en hij alleen maar hoefde te zoeken naar aanwijzingen, gaat hij overstag en vertrekt hij naar het huis waar de moorden waren gepleegd.
Eenmaal hier aangekomen gaat hij op onderzoek uit. Hij verbaast zich over het feit dat niemand de hond hoorde blaffen. In een slaapkamer vindt hij een bed vol met bloed en ook de muur zit onder. Graham maakt hieruit op dat de slagader van de man en de vrouw waren doorgesneden. Vanuit de slaapkamer van de kinderen kwamen bloedsporen en elke spiegel in huis was kapotgeslagen.
In een hotelkamer bekijkt Graham de foto’s van de moorden, maar kan er niks mee. Op één foto waren vingerafdrukken op het lichaam van de vrouw te zien, wat betekende dat de moordenaar haar had verkracht. Hij begint na te denken over de kapotgemaakte spiegels en herinnerd zich dan iets aan één van de foto’s. Hierop was namelijk te zien hoe stukjes spiegel in de ogen van de vrouw waren gestopt. Zo wilde hij het laten lijken alsof de vrouw nog leefde toen hij haar verkrachtte. Op een andere foto waren tandafdrukken te zien in de nek van de vrouw. Hierdoor kreeg de moordenaar de bijnaam ‘Tooth Fairy’. Graham besefte dat de nek van de man en de vrouw niet door waren gesneden, maar gebeten.
Bij het andere huis dat hij ook moest onderzoeken naar aanwijzingen naar dezelfde moordenaar kwam hij vrijwel dezelfde dingen tegen. Ook hier was het huisdier vermoord en waren de spiegels kapot geslagen.
Toen kwam hij er al snel achter dat hij de 'Tooth Fairy', alleen kan oppakken als hij zich echt inleeft in het denken van deze psychopaat. Dus moet hij te rade gaan bij iemand die even briljant en gestoord is. Zo wordt hij ertoe gedwongen om zijn verleden op te zoeken en in de gevangenis langs te gaan bij zijn vroegere vijand Hannibal Lecter.
Deze besluit hem te helpen en geeft hem aanwijzingen. Graham zegt dat hij niks met deze aanwijzingen aan kan. Hecter zegt dan het volgende: ‘Je hebt wel overal gekeken, maar je hebt het niet gezien.’
Dit besluit Graham door te zoeken en beter op te letten bij de foto’s en de homevideo’s van de twee uitgemoorde families.
In de tussentijd krijgt Lecter in de gevangenis een brief van de ‘Tooth Fairy’. Deze vraagt hem te helpen bij zijn moorden. Lecter komt achter het adres van Graham en geeft deze aan hem door via een contactadvertentie in de krant, zodat niemand argwaan krijgt. De FBI vond echter de brief en kwam achter de schuilnaam die de moordenaar voor zichzelf had verzonnen. Zo vinden ze ook de advertentie in de krant en weten ze die te ontcijferen. Dan zien ze dat deze het adres van Graham is. Ze waarschuwen hem dan ook meteen en laten zijn gezin overbrengen naar een ander adres.
Op een gegeven moment komt Graham erachter dat de moordenaar de huizen moest kennen, omdat hij precies wist waar hij heen moest en dat hij bij het ene huis de voordeur moest nemen, hoewel de achterdeur veel onopvallender was. Hier was echter wel een alarminstallatie. Hij moest erachter zijn gekomen via homevideo’s. Maar ook Graham zelf had homevideo’s van zijn gezin waarop zijn huis te zien was. Nu moest hij er alles aan doen om zijn eigen gezin te beschermen.
Hij vroeg een interview aan met journalist Freddy Lounds, waarin hij de ‘Tooth Fairy’ enorm afkraakte, zodat hij achter hem aan zou komen in plaats van achter zijn vrouw en zoontje. Dit loopt echter helemaal verkeerd en de moordenaar pakt Lounds op, omdat die het artikel had geplaatst. Na een angstige ondervraging bijt de ‘Tooth Fairy’ Lounds zijn nek door. Hij neemt hem en de rolstoel waarin hij was vastgelijmd mee naar een winkelstraat, steekt hem hier in de fik en laat hem van een heuvel de straat in rijden.
Graham gaat terug naar Lecter voor meer aanwijzingen. Lecter geeft hem de volgende aanwijzing mee: ‘Hij vermoordde bij elk gezin eerst het huisdier. Lounds was jouw huisdier.’
Intussen is Francis Dolarhyde (de ‘Tooth Fairy’), verliefd geworden op de blinde Reba, die hem niet beoordeeld op zijn uiterlijk. Dolarhyde heeft een litteken boven zijn lip waar hij vaak wel op wordt beoordeeld; de reden waarom hij overal spiegels kapot slaat. Na zijn liefde voor Reba wil hij stoppen met moorden, maar het schilderij dat hij boven op zolder heeft staan dwingt hem door te gaan. Op het schilderij (van William Blake) staat de ‘Red Dragon’ afgebeeld, hetgeen dat ook op zijn rug staat getatoeëerd. Deze dwong hem Reba tot zijn volgende slachtoffer te maken, iets wat Dolarhyde niet wilde. Hij vernietigd het schilderij en het exemplaar dat het museum van dit schilderij heeft eet hij op.
Waarom hij dit deed was voor de FBI een raadsel. Graham denkt omdat hij er misschien mee op wil houden.
Dolarhyde raakt de Red Dragon niet kwijt en steekt zijn hele huis in de fik, met hem en Reba erin. Reba smeekt hem om het niet te doen. Ineens hoort ze de harde knal van een jachtgeweer en beseft ze dat hij zelfmoord heeft gepleegd.
De zaak is opgelost en Graham zit weer in zijn eigen huis met zijn gezin. Maar op het hoofdkwartier van de FBI krijgt men te horen dat Dolarhyde nog in leven is.
Als Graham de tuin uit gaat en zijn huis in om te kijken waar zijn zoontje blijft, ziet hij een kapotgeslagen spiegel. Hij pakt snel twee messen uit de keuken en hoort de telefoon gaan. Nu hij weet dat zijn zoontje in levensgevaar verkeert, neemt hij de telefoon niet op, maar loopt hij de trap op. Op de voicemail krijgt hij de stem van iemand van de FBI te horen, die hem waarschuwt dat Dolarhyde nog in leven is. Als hij boven aankomt, ziet hij de ‘Tooth Fairy’ een mes tegen zijn zoontje aandrukken. Graham bedenkt zich dat de moordenaar zelf altijd werd gepest omdat hij zich gedroeg als een klein kind. Graham gaat dan zijn zoontje uitschelden alsof het een klein kind is. De moordenaar kan hier niet tegen en valt Graham aan. Deze vertelt zijn kind om weg te rennen en Graham rent snel achter hem aan. Hij pakt een pistool uit zijn kast en schiet Dolarhyde overhoop. Nu was hij echt dood en was er een eind gekomen aan de gruwelijk moorden van de Tooth Fairy.

3. Middelen

o Op welke locaties speelt het verhaal zich af? Beschrijf die plaatsen, die voor jou het belangrijkst zijn. In hoeverre hebben die de sfeer van de film bepaald?
o In hoeverre speelt de belichting van verschillende scènes een rol?
o Hoe waren de hoofdpersonages gekleed? Denk hierbij aan de functie die de kleding heeft. Waren deze personen opvallend gegrimeerd?
o Werd er gebruik gemaakt van muziek? Was deze muziek speciaal gecomponeerd voor de film? Had de muziek een opvallende rol in de film of diende deze alleen als achtergrond?
o Was er sprake van speciale geluidseffecten?

- De film speelde zich grotendeels af in Washington en Marathon, Florida. In Marathon was alleen het huis van Graham gefilmd. Dit huis stond aan het strand en midden in het bos. Veel meer is er over deze omgeving niet te vertellen. In Washington stond onder andere het bureau van de FBI en de gevangenis waarin Lecter gevangen zat. Deze plaatsen hebben in enkele opzichten wel de sfeer van de film bepaald. Onder andere vanwege de gevangenis. Hier spelen enkele belangrijk gedeeltes van de film zich af. Hier zit ook één van de schrikmomenten, iets waar de twee voorgaande films bekend om stonden. Hier zitten ook duistere kamers die voor een enge sfeer zorgen en de laatste scène in Graham’s huis heeft dezelfde sfeer. De belichting heeft hier ook bij meegeholpen. Het was niet zo dat de lampen overal fel aan stonden, want dan zou de enge sfeer meteen weg zijn.
De hoofdpersonages waren gewoon gekleed. Het verhaal speelde zich niet in het verleden of in de toekomst af, dus hun kleding was gewoon casual. Hannibal Lecter had in sommige scènes wel een masker voor zijn mond, zodat hij niemand dood kon bijten en op kon eten, zoals hij in de twee voorgangers van Red Dragon wel deed. De hoofdpersonen waren niet opvallend gegrimeerd. Natuurlijk hadden ze wel make-up op, maar dat had geen belangrijke functie voor de film.
Er werd wel gebruik gemaakt van muziek. Echter wel alleen achtergrond muziek, om de enge sfeer wat te verhogen. Waarschijnlijk, zoals in de meeste films, was deze muziek wel speciaal voor de film gemaakt. Er waren ook geluidseffecten. Bijvoorbeeld wanneer er een spiegel ingeslagen werd of toen kogels werden afgeschoten. Ook aan het eind van de film toen een houten deur kapotgeslagen werd hoorde je effecten.

4. Personages

o Beschrijf de belangrijkste hoofdpersonen in de film.
o Op welke andere manieren kreeg je informatie over de hoofdpersoon? Denk hierbij aan flashbacks, informatie via anderen, de wijze waarop anderen op de hoofdpersoon reageren.
o In hoeverre vertegenwoordigen zij de tijd en omgeving waarin het verhaal zich afspeelt?

- De grootste rollen werden gespeeld door de volgende acteurs:
Hannibal Lecter Anthony Hopkins
Will Graham Edward Norton
Francis Dolarhyde Ralph Fiennes
Jack Crawford Harvey Keitel
Reba McClane Emily Watson
Molly Graham Mary-Louise Parker
Freddy Lounds Philip Seymour-Hoffman
Degene waar het verhaal (en de twee voorgaande films in de trilogie: ‘The Silence Of The Lambs’ en ‘Hannibal’) voornamelijk om draaide was Hannibal Lecter, gespeeld door Anthony Hopkins. In Red Dragon zit hij in de gevangenis nadat hij werd opgepakt dankzij een dodelijke actie van Will Graham. Vanuit die plaats helpt hij Graham met zijn onderzoek en helpt hij tegelijkertijd diens vijand Francis Dolarhyde. Hannibal Lecter is een intelligente, maar geschifte seriemoordenaar. Hij is erg slim en is iemand die zijn moorden (in de voorgaande delen) slim plande en op een smerige manier uitvoerde. Zijn slechtste eigenschap is dat hij kannibaal is. In deze film was het niet te zien, maar in de film Hannibal was duidelijk te zien hoe deze man de schedel van een mens open snijdt en vervolgens de inhoud en andere ingewanden op zit te eten. In deze film kom je weinig van hem te weten, aangezien hij zich de hele film in de gevangenis bevindt. Daarvoor moet je dus de voorgaande films hebben gezien. Er zijn ook geen flashbacks in de film. Het is wel duidelijk te zien dat Will Graham bang voor hem is als hij hem bezoekt in de gevangenis.
Graham is een intelligent, betrouwbaar persoon. Hij geeft veel om zijn gezin en doet alles om zijn doel, de ‘Tooth Fairy’ achter de tralies te krijgen, te bereiken.
Francis Dolarhyde is bijna net zo intelligent en zéker net zo geschift als Hannibal Lecter. Hij schaamt zich voor zijn uiterlijk en hierom slaat hij elke spiegel kapot die hij ziet. Hij heeft echter, in tegenstelling tot Lecter, wel gevoel voor andere mensen. Hij wordt verliefd op Reba en omdat hij bang is dat haar iets overkomt, doet hij er alles aan om de Red Dragon uit zijn hoofd te verdrijven.
Het verhaal speelt zich af rond deze tijd en dus gedragen zij zich gewoon zoals iedereen dat doet. Ze gedragen zich niet alsof ze uit het verleden of uit de toekomst komen. De omgeving is ook gewoon zoals de stad in werkelijkheid is. Er zijn op dit punt geen aanpassingen gemaakt en het lijkt op het dagelijkse leven in Amerika.
Anthony Hopkins kreeg in 1992 de Oscar voor de beste mannelijke hoofdrol voor zijn eerste vertolking van Lecter in 'The Silence of the Lambs'.

5. Thematiek en interpretatie

o Wat is het belangrijkste thema van de film?
o Had de regisseur een bepaalde bedoeling met de film? Verklaar.

- Eén van de belangrijkste thema’s van de film waren jaloezie en liefde. De ‘Tooth Fairy’ was jaloers op andere mensen, die er naar zijn mening beter uitzagen dan hij. Omdat hij hier vroeger mee werd gepest begint hij te moorden en dat is hetgeen waar de film voornamelijk om draait. Dat was dus wel echt één van de belangrijkste thema’s. Maar ook liefde speelde een belangrijke rol. De ‘Tooth Fairy’s liefde voor Reba zorgt ervoor dat hij wil stoppen met moorden en dat hij het schilderij sloopt.
Ik denk niet dat de regisseur een bepaalde bedoeling had met de film, naast het vermaken van mensen en flink wat geld verdienen. Het is geen waar gebeurd verhaal, of iets dat vaak voorkomt in het dagelijks leven. Het was dus niet om mensen ergens over te informeren of ergens toe over te halen.

6. Boeiende werking

o Wat boeide je in deze film?
o Welke middelen heeft de regisseur volgens jou daarvoor gebruikt en welke daarvan waren het meest effectief? Wat vond je niet boeiend?

- Wat mij het meest boeide in de film, was de verhaallijn. Deze zat heel goed in elkaar en zorgde voor een interessant geheel. Er zaten ook verrassende stukken in de film. Dan gebeurde er ineens iets wat je helemaal niet verwachte. En hoewel het verhaal dicht tegen het horrorgenre aan ligt, zaten er ook enkele komische stukken in. Maar ook de sfeer die de film uitstraalde was boeiend. De regisseur heeft dit gedaan door veel duistere scènes in de film te verwerken en er zo hier en daar ook een ik-schrik-me-rot-en-krijg-bijna-een-hartverzakking moment in te doen. Hierbij maakte hij ook gebruik van geluidseffecten, waarbij hij, op de momenten waar je je sowieso al rot zou schrikken, de volumeknop even doordraaide tot twintig punten boven het maximum. Ik raad bij dezen dan ook aan om mensen met een zwak hart thuis te laten en voor de tv te zetten met Sneeuwwitje in de videorecorder.
Er zaten eigenlijk niet echt momenten in die ik niet boeiend vond. De hele film was spannend tot op de laatste seconden en wist me heel erg te boeien.

7. Camerawerking en montage

o Welke scènes zijn je het meest bijgebleven? Beschrijf ze en probeer na te gaan in hoeverre cameravoering daarbij een rol heeft gespeeld. Kun je daar ook iets over zeggen als je de film als geheel overziet?

- De scène die mij het meest is bijgebleven was de scène waarin Dolarhyde de journalist Lounds doodbijt. Aan het begin van deze scène is te zien hoe Lounds bij komt uit zijn bewusteloosheid en vastgeplakt zit in een houten rolstoel. Dolarhyde dwingt hem zijn ogen open te doen. Lounds ziet hem dan voor een scherm staan waar een diaprojector op staat geschenen. Er schijnt dus een fel licht op de ‘Tooth Fairy’. Hij draait zich met zijn rug naar de bange journalist toe en laat zijn badjas zakken. Op de rug van de moordenaar staat een reusachtige tatoeage die zijn hele rug bedekt. Lounds wordt bang en wordt niet veel later door Dolarhyde doodgebeten in zijn nek. Enkele minuten daarna zie je de journalist in zijn rolstoel brandend een helling afrijden in een winkelstraat.
Cameravoering heeft hier een belangrijke rol bij gespeeld. Deze zorgde voor een goed zicht op de tatoeage van Dolarhyde en laat duidelijk de emotie op Lounds gezicht zien terwijl zijn nek wordt doorgebeten. In de hele film was het camerawerk goed. Maar zoals ik al eerder zei: dat vind ik ook wel noodzakelijk in dit soort films. Ze moeten de enge effecten ook echt eng laten lijken en dat kan alleen met goede licht- en geluidseffecten. Bij de schrikeffecten was het camerawerk ook goed gebruikt. Toen kwam er ineens in een flits een ander beeld of een close-up ergens van. Dit gecombineerd met de geluidseffecten zorgde voor echt goede schrikeffecten.

8. Recensie

o Wat vond je van de film? Tracht van de film een recensie te vinden en vergelijk deze met je eigen mening.

- Ik vond de film in het algemeen heel spannend en boeiend. De schrikeffecten die ik verwachtte in de film waren er maar in kleine maten, maar degenen die er waren, waren goed. De verhaallijn zat heel goed in elkaar en de acteurs speelden goed op hun rol en elkaar in.
Ik ben het grotendeels met de recensie eens. Er zit inderdaad wel minder actie in dan in de twee voorgaande films, maar er is wel meer spanning. Van de film ‘Manhunter’, die ze in de recensie noemen, heb ik maar een klein stukje gezien, maar uit dat stukje kan ik wel opmaken dat ik Red Dragon beter vind qua sfeer en acteurs.
Ook de acteerprestaties van Ralph Fiennes vond ik zeer overtuigend. In het artikel schreven ze dat de combinatie van het genadeloze en het kwetsbare hem op het lijf is geschreven en daar kan ik me wel bij aansluiten.