La vita è bella (1997)

§ Regisseur: Roberto Benigni
§ Titel: La vita è bella
§ Jaartal: 1997
§ Hoofdrolspelers: Roberto Benigni (Guido Orefice), Nicoletta Braschi (Dora), Giorgio Cantarini (Giosué)
§ Datum: september 2002
§ Plaats: Op school gekeken

1. Eerste indruk

In het begin leek het me niet zo’n mooie film. Het was Italiaans gesproken en dat spreekt me sowieso niet zo aan. Dat vond ik wel jammer. Het begin was niet echt boeiend, een beetje langdradig. Je moest je aandacht er in het begin wel bijhouden omdat je het anders moeilijk kon begrijpen, maar dat was toch moeilijk. Later bleek dat het helemaal geen saaie film was, maar juist een hele mooie. De film sprak me wel aan omdat het over de Tweede Wereldoorog ging, dat is toch wel een boeiend onderwerp.

2. Inhoud

Het verhaal begint als Guido Orefice verliefd wordt op een lerares, Dora genaamd. 5 jaar later, zijn ze getrouwd en hebben een zoontje, Giosué. Er is in de film een duidelijke scheiding tussen de rassen. Over joden die afgevoerd worden naar concentratiekampen. Zo ook Guido Orefice, Dora en hun zoontje Giosué. Dora is geen jood, dus hoefde ook niet naar het kamp, maar wil toch mee, want ze wil haar man en kind niet kwijt. Als ze in het concentratiekamp zijn snapt Giosué er eigenlijks helemaal niets van. Guido vertelt aan zijn zoontje dat het een spel is. Hij zegt tegen Giosué dat niemand hem mag zien en als dat lukt kunnen ze een tank winnen, als ze genoeg punten hebben gekregen. Wie als eerste 1000 punten haalt wint. De regels veranderen bijna elke dag. Iedereen moet hard werken, de kinderen worden gescheiden om te gaan ‘douchen’, ze komen onder de gaskraan. Maar Giosué is eigenwijs en gaat nooit met de andere kinderen mee. Van Guido moet hij zich in de slaapzalen verstoppen. Guido verkleedt zich op een gegeven moment als vrouw om naar Dora te kunnen, maar als hij wordt ontdekt, wordt hij dood geschoten. Hij had zijn zoontje ergens verstopt in een kastje. Giosué bleef goed op de plek waar hij verstopt is, want hij wilde natuurlijk die tank winnen. Later wordt het kamp bevrijd en is het helemaal stil, dus Giosué komt uit het kastje. De Amerikanen bevrijden de mensen die in het concentratiekamp zitten, en het jongetje mag mee in de tank van de Amerikanen. Hij denkt dat hij het spel gewonnen heeft. Hij rijdt mee in de tank en plotseling ziet hij zijn moeder en ze zijn weer samen. Zo eindigt de film.

3. Tijdsverloop

In de film zijn flashbacks aanwezig. Ze laten iets zien, en dan laten ze zien wat er daarvoor is gebeurt.
Verder is het wel een chronologisch. Het begint dat Guido Dora ontmoet en in het verloop van de film trouwen ze en krijgen ze een kind, Giosué. Giosué werd niet als baby vertoond, pas vanaf dat hij ongeveer 4 was, denk ik.

4. Typering van de hoofdpersonen

§ Guido: Getrouwd met Dora, vader van Giosué. Een man die de lol in het leven ziet. Hij zei tegen zijn zoontje dat het concentratiekamp een spel was. Hij is een echte levensgenieter, bekijkt alles van de zonnige kant en is zeer eigenwijs, heeft altijd overal een oplossing voor. Het is een kleine man met een beetje krullend haar.

§ Dora: Een vrij grote vrouw die erg van haar man en kind houdt, een bezorgd type. Zij heeft ook krullend haar. Ze draagt nette kleding, je kan duidelijk zien dat zij rijker is dan Guido.

§ Giosué: Een klein jongetje met veel doorzettingsvermogen. Hij heeft bijna altijd een petje op.

Ik kon me het best identificeren in Guido omdat het me moeilijk lijkt om tegen mijn zoontje te liegen. En ik ben ook meestal vrolijk en ik probeer van erge dingen ook de lol er van in te zien zodat ik iets ergs eerder vergeet.

5. Filmmuziek

Er was geloof ik wel filmmuziek maar het viel niet zo op. Het is me niet echt bijgebleven.

6. Leidmotieven

De situatie die de hele tijd terugkomt in het verhaal is het vertellen van de vader aan zijn zoontje dat het concentratiekamp een spelletje is. Het doel daarvan is dat je de kijkers merken dat dat eigenlijk het belangrijkste van het verhaal is.

7. Realiteitswaarde

De film is best realistisch omdat ten eerste de Tweede Wereldoorlog, de jodenvervolging, echt heeft plaatsgevonden. Het spel dat de vader met het zoontje speelde kan wel echt gebeurd zijn omdat vaders in het echt misschien hun zoontje niet bang willen maken.

8. Onderzoeksvragen

Mijn onderzoeksvragen van de voren waren:

§ In welke tijd zou het verhaal spelen?
§ Wat is het doel van de film?

Antwoorden:

§ Vraag 1 : Van te voren wist ik natuurlijk niet dat het over de jodenvervolging ging van de Duitsers. Maar daar kwam ik snel genoeg achter. Dus het verhaal zal wel tussen 1940-1945 spelen.
§ Vraag 2 : Het doel van de film is denk ik om de mensen nog eens te laten zien hoe erg de jodenvervolging was. En dat de concentratiekampen geen pretje waren.

9. Achtergrondinformatie

§ De film komt uit 1998.
§ Vertaling van de titel:
- Engels: Life is beautiful
- Nederlands: Het leven is mooi
§ De film komt uit Italië en in de film wordt hoofdzakelijk Italiaans gesproken, kleine stukjes zijn Engels en Duits.

10. Eindoordeel

Over het algemeen was het een goede en zeer indrukwekkende film. Het eerste gedeelte was wel een beetje aan de saaie kant, maar noodzakelijk om de rest van de film te kunnen volgen. Ik vind het een echte aanrader er zit van alles in, romantiek, humor, het heeft ook iets weg van een oorlogsfilm. Ik vond het een erg aangrijpende film. Dat je als zo’n klein jongetje naar een concentratiekamp moet, het is toch te gek voor woorden. Gelukkig wist hij dat niet, en dacht hij dat het een spelletje was. Zo zie je maar weer, de tweede wereldoorlog was verschrikkelijk.