Kingdom of Heaven.
Ik ben naar Kingdom of Heaven gegaan omdat ik de film graag wou zien, omdat ik korting kreeg, en omdat het vakantie was en ik me verveelde. Verder waren de trailers die ik van de film had gezien wel spectaculair, dus ik had er wel vertouwen in dat het een goede (of in ieder geval geen slechte) film zou zijn. Ook waren de recensies die ik had gelezen ook niet heel erg slecht.
Toen ik de film had gezien viel hij me aan de ene kant wel mee, maar op andere punten viel hij me toch ook wel wat tegen. Zo waren de actiescènes goed gemaakt, en de kostuums goed gekozen voor elk personage, maar soms liet het acteerwerk wat te wensen over, en ook waren sommige dingen in het verhaal niet helemaal duidelijk (voor mij in ieder geval). Toch had ik wel een soort van “wauw” gevoel. De grootste tegenvaller voor mij was echter het open einde (maar dat is persoonlijk).
Eerst even een vlugge samenvatting van het verhaal.
We zijn ten tijde van de Dark Ages in Frankrijk. In een of ander achterlijk gat in Frankrijk leeft de smid Balian (Orlando Bloom). Zijn vrouw heeft een miskraam gekregen, en heeft zich vervolgens van kant gemaakt. In een vlaag van woede steekt Balian de plaatselijke priester (Michael Sheen, geen familie van Charlie) neer, waardoor hij gedwongen wordt om te vluchten. Toevallig komt hij een groep tegen die op weg is naar een kruistocht, met wie hij mee optrekt. Onderweg blijkt de leider van de groep Sir Godfrey van Ibelin (Liam Neeson) de vader te zijn van Balian (o, wat een toeval, wat is de wereld toch klein). De stoet wordt aangevallen, waarbij Godfrey dodelijk gewond raakt. Toch weet men verder te reizen naar de haven voor de boottocht naar Jeruzalem. Godfrey sterft, waardoor Balian de nieuwe baron van een dorpje in de buurt van Jeruzalem wordt. Balian komt aan in Jeruzalem als de Baron van Ibelin, en dan volgt het zwakke deel van de film. De gebruikelijke onmogelijke liefde moet namelijk nog opbloeien, dit maal tussen Balian en de zus van de koning van Jeruzalem. Na een hoop bla bla en gezwijmel (en de nodige beelden van (mooie) vrouwelijke rondingen) komt het verhaal weer op gang. De moslims hebben na meerdere opzettelijke provocaties van Guy de Lusignan (eerst een ridder die getrouwd is met de zus van de koning, daarna zelf de koning van Jeruzalem) besloten om Jeruzalem terug te veroveren van de christenen. Dit is precies wat Guy de Lusignan wil. Als reactie op de dreigende aanval vertrekt het grootste deel van de strijdkrachten uit Jeruzalem om de moslims in het veld te verslaan. Dit mislukt jammerlijk, dus Balian zit opgescheept met een leger boze moslims en hij kan daar maar een paar man tegenover zetten. De verhouding is volgens de veldheren 1 op de muur, 25 onder de muur. Na een aantal vechtscènes (ongeveer 3 dagen in het verhaal) geeft Balian in onderhandelingen Jeruzalem aan de moslims, met de voorwaarde dat iedereen uit de stad een veilige doortocht krijgt naar Europa. Zo gezegd zo gedaan, en Balain (ondertussen getrouwd met de ex-koningin van Jeruzalem) vertrekt naar Frankrijk. De film eindigt wanneer Balian en zijn vrouw besluiten mee te gaan met de volgende kruistocht, en wegrijden.
Dan nu de punten van kritiek. Allereerst het acteerwerk, waarbij toch een paar mankementen te merken waren. Zo kon je nu zien dat Orlando Bloom (die nu hetzelfde snorretje heeft als Johnny Depp) echt niet in zijn een film kan dragen. Dit was al merkbaar bij Pirates of the Caribbean, maar toen was Johnny Depp er nog om de film te ondersteunen. Hier moest Orlando Bloom het werk echter helemaal in zijn eentje doen, en dat ging hem toch niet zo goed af. Vooral de scènes waarin iets meer emotie moest komen waren een beetje houterig. Zodra het niet meer om de actie ging, maar om zuiver acteerwerk kon je duidelijk zien dat Orlando Bloom niet zo’n begiftigd acteur is. Wel wist hij de juiste toon te treffen, je kon zien dat hij in het tijdperk “zat.” Ik vind dat Orlando Bloom zich moet houden bij rolletjes zoals in Lord of the Rings (Legolas), want hij is gewoon echt niet goed genoeg om een hoofdrol te spelen.
Dan nu het tweede punt. Het verhaal. Hoewel het een goed verhaal was, zaten er toch een paar mankementen aan. Zo wordt niet duidelijk waarom Guy de Lusignan zo graag een oorlog wil, hij kan het wel doen om de roem en de kick, maar dat word ook zo afgezaagd. En als niemand Guy uit kan staan, waarom hebben ze hem in hemelsnaam dan ooit met de zus van de koning laten trouwen? Ze wisten dat de koning snel dood zou gaan (hij was melaats), en men wist (natuurlijk) ook dat degene die met de zus van de koning getrouwd zou zijn de nieuwe koning zou worden. Een andere onwaarschijnlijkheid is dat Balian aan het einde van de film trouwt met de koningszus, en dat ze dan in Frankrijk in een boerendorp wonen. Ze is van koninklijke bloede, en ze moet zelf de varkens slachten. Dat lijkt me een beetje onwaarschijnlijk.
Al met al was Kindom of Heaven een leuke film, maar geweldig was hij niet te noemen. De actiescènes waren mooi gemaakt, en goed weergegeven maar het acteerwerk liet af en toe een steekje vallen. Ook het verhaal vertoonde af en toe een onvolkomenheid. Alle kostuums waren goed, en je kon duidelijk zien dat er veel tijd aan besteed was. Wat wel opviel was dat de meeste acteurs op uiterlijk waren geselecteerd. Eva Green is niet lelijk te noemen, en ook Orlando Bloom gaat als een lekker ding door het leven. Wat ik wel leuk vond was dat er geen duidelijke scheiding was tussen goed en kwaad. Het was niet zo dat de moslims allemaal klootzakken waren, en de christenen allemaal heiligen. Er was geen duidelijke scheiding te vinden, en dat spreekt wel voor de film.
REACTIES
1 seconde geleden