About a Boy (2002)

Algemene gegevens

Titel: About a boy
Regisseur: Chris Weitz, Paul Weitz
Jaartal: 2002
Land: Amerika
Hoofdrolspelers: Hugh Grant, Nicholas Hoult
Waar gezien: filmtheater
Genre: comedy

Plot

Will Freeman, gespeeld door Hugh Grant speelt de hoofdrol in about a boy. Hij is van middelbare leeftijd en al jaren vrijgezel. Hij vindt dat mannen meestel niemand nodig hebben om te leven. Hij vergelijkt zichzelf met een eiland. Een eiland heeft ook niets nodig, alleen af en toe moet je naar het vaste land om te overleven. Vandaar dat hij ook soms een vriendin heeft. Een baan heeft hij niet, zijn vader heeft een lied geschreven dat een hit is geworden en daarom heeft hij geld genoeg om te overleven.
Overdag doet Will haast niets, hij verdeelt alles in tijdseenheden. Twee tijdsheden trainen (biljarten) een tijdseenheid naar de kapper, vier tijdseenheden tv kijken enzovoort. `s Avonds wordt hij pas actief, dan gaat hij erop uit om vrouwen te versieren. Nadat hij een relatie heeft gehad met een gescheiden vrouw, komt hij er achter dat mensen die gescheiden zijn veel makkelijker zijn om mee om te gaan als ander vrouwen. Vandaar dat hij naar een bijeenkomst gaat van spat. Dit is voor gescheiden ouders met kinderen. Het enige probleem is dat hij geen kinderen heeft. Vandaar dat hij verzit dat hij een zoontje van twee heeft die net heet. Op de cursus zitten alleen van die vreemde ouders en hij is ook de enig man. Alleen een vrouw spreekt hem wel aan. Zij heet Suzie en wordt gespeeld door Victoria Smurfit. Hij vindt haar erg leuk maar hij moet haar doen geloven dat hij een zoontje heeft, en dat levert de nodige problemen op. Hij koopt een autostoeltje en doet net of Ned bij zijn moeder is als ze hebben afgesproken voor een picknick. Suzie neemt haar dochter wel mee en ook Marcus (gespeeld door Nicholas Hoult), dit is het zoontje van een vriendin van haar. Haar vriendin, Fiona (gespeeld door Toni Colette) is depressief en heeft van het weekend weer een slechte dag. Daarom gaat Marcus met hun mee. Will vind Marcus maar een rare, en hoopt dat hij zo snel mogelijk weer weg gaat. Maar als ze thuis komen en Marcus weg gaan brengen zien ze dat Fiona een zelfmoord poging heeft gedaan. Ze bellen de ambulance en ze gaan met ze allen naar het ziekenhuis. Vervolgens gaat iedereen naar huis en Will denkt dat alles weer net zo als anders is.
Marcus is een twaalfjarige jongen, hij heeft het niet bepaald naar zijn zin op school, hij valt erg buiten de groep en dat komt mede door zijn uiterlijk. Marcus heeft ook problemen thuis, dit omdat het helemaal niet goed met zijn moeder gaat. Hij denkt dat hij haar kan helpen door een man voor haar te vinden. Will vindt hij wel een geschikte voor haar. Daarom regelt hij een afspraakje. Will reageert hier wel op en hij bedenkt dat hij het best wel kan doen. Tot dat hij die dag erbij zit. Hij vindt het helemaal niets. Na het etentje is hij blij er van af te zijn, maar dat valt tegen, want Marcus komt elke dag uit school naar hem toe en dan gaan ze samen tv kijken, eerst vind Will het niets, maar vervolgens gaat het steeds beter. Met kerst gaat Will ook naar Marcus thuis, maar als hij een cd geeft van een of andere rapper, wordt zijn aanwezigheid niet echt gewenst. Wel drukt hij de moeder van Marcus op de feiten. Deze keer heeft zij het alleen niet echt door. Beetje bij beetje wordt de vriendschap tussen Marcus en Will steeds beter, ze leren elkaar beter kennen en helpen elkaar. Will zorgt ervoor dat Marcus populairder wordt op school, door nieuwe schoenen te kopen, en Marcus zorgt ervoor dat Will van zijn bindingsangst afkomt. Na een tijdje ontmoet Will Rachel (gespeeld door Rachel Weisz) En hij is voor het eerst in zijn leven echt verliefd. Het probleem is alleen dat zij denkt dat Marcus zijn zoon is. In het begin gaat ook alles fout, maar een gebeurtenis zorgt dat alles verandert. Want tijdens de kerst had de moeder van Marcus gezegd dat als Marcus zingt zij gelukkig wordt. Het gaat steeds slechter met Fiona en Marcus denkt dat dit de enige manier is om te helpen. Daarom gaat hij tijdens het schoolconcert killing my softly zingen. Maar hij heeft niet in de gaten dat hij hier alleen maar voor schut mee staat. Zijn moeder gaat wel kijken en als Will hoort van zijn optreden rijd hij als een gek naar het concert om te voorkomen dat Marcus gaat zingen, maar dit mislukt. Toch zorgt Will ervoor dat niet alles in de soep loopt, want hij gaat meezingen met zijn gitaar en zorgt ervoor dat het sneller gaat. Dan is Will niet meer te stoppen en nu is hij de gene die voor schut staat en Marcus wordt gewoon geaccepteerd. De volgende keer met kerst heeft iedereen wat hij wil. Marcus heeft vrienden, het is weer goed gekomen met Rachel en Will en Fiona heeft iemand gevonden die hetzelfde is als haar.

Uitwerking

De film speelt zich af op verschillende locaties, maar vooral het huis van Will, De school en het huis van Marcus speelt een grote rol. In het huis van Will leren Marcus en Will elkaar echt kennen. ook de school speelt een grote rol, want daar wordt Marcus gepest, maar het is ook zo dat dat de plek is waar alles weer goed komt. Het huis van Marcus is belangrijk omdat daar het gedeelte afspeelt met de problemen van zijn moeder en daar wordt zijn moeder ook gevonden. Het SPAT huis is belangrijk, omdat dat eigenlijk de plek is waar alles begonnen is want daar leert Will Suzie kennen en zo leert hij ook Marcus.

De belichting heeft wel een rol in het geheel, deze verandert namelijk per situatie, als er iets ergs gebeurt dan is het donker, maar als iets leuk is is het helder. Bij romantische stukjes wordt het duister gemaakt en als het eng is donker, zo heeft elke situatie een eigen belichting.

De kleding speelt een hele belangrijke rol. Will zag er erg popi uit, daarom is het voor hem heel makkelijk vrouwen te versieren. Marcus ziet er echt uit als een stutje daarom wordt hij ook gepest, Fiona is echt een hippe. Iedereen heeft zo zijn eigen style en dit bepaalt eigenlijk het stuk. Het gaat namelijk over pesten en elk type heeft zo zijn eigen probleem.

De muziek is dit stuk is ook erg belangrijk Killing my softly speelt een grote rol, maar is niet speciaal geschreven voor dit stuk. Fiona is muziek psycholoog, vandaar dat zij ook telkens zingt. Marcus heeft een probleem want hij gaat zo uit zichzelf zingen, maar wel de verkeerde muziek. Ook gebeurt de ontknoping van het verhaal tijdens een concert. De reden dat hij geaccepteerd wordt komt doordat hij een stukje rapt.

Er was niet echt sprake van speciale geluidseffecten, maar het was wel zo dat als iets spannend werd er een spannend muziekje onderstond en als iets eng werd er een eng muziekje onder stond, maar echt een dominante rol speelde het niet.

Er waren verschillende hoofdrolspeler in dit stuk een aantal daarvan zijn:
Will, hij is een singel man van 38 en speelt de belangrijkste rol in de film, om hem draait het hele verhaal.
Marcus, hij is een jongen van 12 jaar oud, als hij met zijn moeder verhuisd naar een andere plaats is hij het buitenbeentje van de school. Via Suzie komt hij in contact met Will, ze sluiten vriendschap.
Fiona, zij is de moeder van Marcus. Ze is een hippie, een alleenstaande moeder en is depressief. Nadat ze een zelfmoordpoging heeft gedaan gaat Marcus veel met Will om, aan het einde van de film gaat het veel beter met haar.
Suzie, ze is een vriendin van Fiona is lid van de SPAT, daardoor leert ze Will kennen. Sussie zorgt vaak voor Marcus, en onderneemt uitstapjes met hem.
Rachel, zij is de vriendin van Will. meteen op het moment dat ze elkaar zagen zet het goed. Ze hebben aan het einde van de film een goede relatie.
Ned, hij is de denkbeeldige zoon van Will en hij bestaat niet echt, maar speelt toch wel een heel belangrijke rol in de film.

De informatie over de hoofdpersonen krijg je door de kleding die ze krijgen, Hippie Fiona, stutje Marcus, maar je krijgt ook informatie door de avondjes uit met Will, en de reacties van bepaalde personen. Toen Will aan Marcus rap muziek gaf was Fiona hier helemaal niet mee eens, hier kun je ook conclusies uittrekken.

Ze vertegenwoordigen de tijd en de omgeving waarin het verhaal speelt door de kleding die ze dragen, de omgeving waarin ze leven zoals bijvoorbeeld de auto van Will, deze is erg modern en de winkels waar ze heen gaan. Dit is allemaal heel kenmerkend van deze tijd, en dat is ook de tijd waarin dit verhaal zich afspeelt,

Deze film heeft verschillende thema`s maar vooral relaties spelen een grote rol. Zo is er een relatie tussen Will en zij vrouwen, weer een andere relatie tussen Will en Rachel. Ook is er een speciale relatie tussen Marcus en Will. En zo lopen er eigenlijk allemaal verschillende relaties door elkaar heen. Ook pesten speelt een grote rol in deze film.

De bedoeling van deze film is denk ik het tonen dat je zelf onzichtbaar maken geen nut heeft, je moet er wat aan doen, je moet gewoon voor je zelf uitkomen.

De scène die me vooral bij is gebleven is de scène dat Will samen met Marcus op het podium gaat zingen. In deze scène hebben ook camera en montage een rol gespeeld. Will zond namelijk door terwijl het lied al afgelopen was, dit kwam doordat hij helemaal opging in het spel. Toen kreeg hij een appel naar zijn hoofd. De appel raakte zijn hoofd niet, maar vlak voordat hij bij Will was stond het beeld even stil. Je hoorde Marcus roepen dat hij moest stoppen, maar hij bleef doorgaan met zingen. En Will was de loser en niet Marcus. Dit veranderde de hele situatie.

De kunstenaar

About a boy werd geregisseerd door twee regisseurs namelijk Chris Weitz en Paul Weitz, dit zijn twee broers. Zij hebben al meerdere bekende films samen geregistreerd die zijn uitgegroeit tot een groot succes. Andere films van hun zijn onder andere America Pie, Down to Earth en Nutty Professor 2. De broes zijn geboren in New York en zijn al de derde geeratie die in Hollywood bekend zijn. Hun grootvader is Paul Kohner, hij maakte ook beroemde films, zoals bijvoorbeeld John Huston, Billy Wilder en Ingmar Bergman. De ouders van de twee broers zijn fashion designer en de schrijver John weitz en de actrice Susan Kohner zijn familie van hen.

Paul Weits heeft gestudeerd op de Wesleyan University. het laatste jaar van zijn studie is zijn eerste film opgenomen: Mango tea.

Chris Weitz is afgestudeerd aan Engelse literatuur op de Britse Cambridge University. hij heeft voor verschillende kranten als freelance-journalist gewerkt. Op een gegeven moment heeft hij besloten ermee te stoppen. Gedurende dat jaar hebben de broers besloten om samen een scenario te schrijven, daarmee zijn ze beroemd geworden.

De acteurs:

Will wordt gespeeld door Hugh Grant, hij speelt in theaters, films en is op televisie het zien. Hij heeft onder andere gespeeld in de films Notting Hill, Mickey Blue Eyes en in Extreme Measures.

Fiona wordt gespeeld door Toni Collette, zij is bekend van The Sixth Sense, Shaft en nog vele andere films.

De rol van Rachel wordt gespeeld door Rachel Weits, ook zij is bekend van veel films, waaronder The Mummy Returns, Enemy at the Gates en Swept from the sea.

Marcus wordt gespeeld door de 12 jarige Nicholas Hoult, hij zjit nog op de theaterschool in Londen. About a boy is zijn eerste hoofdrol die hij ooit heeft gespeeld. Hij werkt al wel sinds zijn achtste bij de televisie, in het theater en in films. Voor de BBC heeft hij in enkele programma`s meegedaan en hij speelt bij de engelse Nationale Opera in Londen, daar heeft hij een recente rol in het Zwanemeer gehad.

Tenslotte wordt Suzie door Victoria Smurfit gespeeld, zij is al bekend van veel producties van beroemde toneelscholen. En van films waaronder The Beach en The Leading Man.

De Kijker

Ik vind deze film niet echt geweldig, ik denk dat dat vooral komt omdat ik niet van komedies hou. Het was ook niet echt leuk op te kijken in het filmtheater, dit omdat iedereen lachte om niets en zelfs klapte terwijl het gewoon een film was. Er zaten wel leuke dingen in, zoals de eend die werd dood gegooid met het brood van Fiona en het gedeelte dat Will door bleef spelen, om dit stuk heb ik wel gelachen, maar voor de rest niet.

De regisseur is wel geslaagd in het uitwerken van het hoofdthema, de relaties liepen flink door elkaar en het thema van pesten werd goed uitgewerkt. Het is wel zo dat het een zeer voorspelbaar verhaal was, en dat de verhaal lijn niet echt boeiend was., want zo lopen alle films.

Het verhaal is in grote lijnen wel geloofwaardig, maar het is wel zo dat de meeste dingen wel een beetje heel extreem waren. Het is heus niet zo dat er jongens achter je aan lopen die met zakken M&M`s aan het gooien zijn. Ook heeft Will het wel erg makkelijk en ik kan me niet voorstellen dat iemand met een hit zijn zoon zoveel geld kan geven dat hij niets hoeft te doen. Zo ie zo kan ik me niet voorstellen dat je al 38 jaar niets hebt gedaan. Dit was wel een beetje heel extreem
Het spel van de hoofdrolspelers wel goed. Ik vind het best wel knap als je zo`n deusje kunt spelen, maar ook als je zo serieus kan blijven op sommige stukken. Ik vind dat ze ook wel echt goed hebben gespeeld niet overdreven of zo, maar net zo als in de werkelijkheid. De spelers waren ook wel geschikt voor de rollen. Zo was Suzie echt een kakker en zo zag ze er ook uit ook . Ook Fiona was een apart figuur om te zien en zo iemand moest ze ook spelen. Dit vind ik wel goed aan de film.
Mijn oordeel over het licht is eigenlijk ook goed, bij bepaalde situaties was een bepaald lichtsoort nodig en dit was er ook. Zo was het duisters als het spannend was en romantisch als dit er bij hoorde. Geluid was er ook, en ook al had het geen dominante rol, het zorgde wel voor een bepaalde sfeer in de film.
Ik vind de film toch wel goed geregisseerd. en knap in elkaar gezet, want ook al is het mijn smaak niet, ik vind het knap als iemand een opmerking kan maken die eigenlijk als een lachertje bedoelt is terwijl je hem wel heel serieus moet zeggen. Ook de lichteffecten en de spelers zorgde voor een goede film. De rollen waren geschikt voor de personen die in de film mee speelde. Als je kijkt naar het verhaal is het denk ik wel een beetje te overdreven, en te snel naar bridget Jones diary. Het heeft namelijk veel weg van deze film, maar het is te vlug, want die andere film vonden veel mensen beter, waardoor dit eigenlijk een commerciële flop is geworden, ondanks dat de film wel goed in elkaar zit.