Den omme morderen door Arne Berggren

Zakelijke gegevens

1. De datum waarop ik dit leesverslag heb gemaakt is 10-11-01. De datum waarop ik dit leesverslag in moet leveren is 13-11-01.

2. De schrijver van het boek is Arne Berggren. De titel van het boek is: ‘de gevoelige moordenaar’. Het boek is uitgegeven in 1996 door de uitgeverij Piramide.

3. Het genre is spannend. Het is een heel spannend boek met toch ook wel een gevoelige emotionele kant, een soort psychologische thriller.

Inhoud

4. Het boek gaat over een meisje van zestien jaar. Ze krijgt een vriend waar ze veel dingen mee beleeft. Alleen gebeuren er, vooral op het einde erg vreemde dingen. Dan heeft ze het ook al weer uit met die jongen en heeft ze een oude vriend teruggevonden die haar helpt en steunt. Als zij alleen thuis is wordt er een raam bij haar ingegooid en krijgt ze rare telefoontjes. Als zij samen met Pelle(haar oude vriend) haar ouders en haar zusje gaan bezoeken die op vakantie zijn naar hun zomerhuisje gebeuren er ook heel vreemde dingen. De vraag is alleen wie dat doet en waarom? Deze gebeurtenissen zorgen wel voor wat spanning omdat er toch vreemde dingen gebeuren en je toch wilt weten wat er verder gebeurt.

5. De hoofdpersoon in het verhaal is Maria, er wordt niet in het verhaal verteld hoe ze eruit ziet. Wel vertelt ze op blz. 10+11 wat ze zelf van zichzelf vind. In dit stuk vertelt ze dat ze haar haren wel mooi vindt. Haar haar is lang en vol. Ook vertelt ze dat ze haar benen en heupen niet goed vindt, dat ze denkt dat haar ogen meer uit elkaar horen te staan, dat haar oren misschien iets te groot zijn en dat ze te mager is. Alleen dit is niet zo belangrijk voor het verhaal en ook vindt ze dat van zichzelf maar dat hoeft natuurlijk helemaal niet zo te zijn. Over haar karakter wordt niet veel verteld. Je kunt wel uit het verhaal opmaken dat ze niet goed weet hoe ze zich moet gedragen en dat ze aan het veranderen is naar een volwassene. Ze maakt dus een soort proces door van kind naar volwassene. Ze is namelijk zestien en zit een beetje in de knoop met zichzelf. Ook is ze erg gevoelig en leeft ze met anderen mee, dit blijkt vooral uit hoe ze zich gedraagt als ze te horen krijgt dat haar dierbaren om het leven zijn gekomen. De andere personen die in het boek voorkomen spelen allemaal wel een beetje een belangrijke rol in het verhaal. Die andere personen zijn haar ouders, haar zusje(Trude), Pelle(haar oude vriend), Lenny(haar vriend in het eerste gedeelte van het verhaal) en ook later spelen de mannen van de politie wel een rol in het verhaal. Dit is alleen maar een klein stukje dus de mannen van de politie zijn op zich niet zo belangrijk. Behalve Maria maakt verder in het verhaal geen enkel persoon een ontwikkeling door. De ontwikkeling van Maria zorgt niet echt voor veel spanning behalve dan dat ze wel in een paar situaties komt omdat ze die ontwikkeling doormaakt die voor wel wat spanning zorgen. Een voorbeeld hiervan is datgene wat Lenny bij haar doet op blz. 37 tot 39. Er wordt verder niks verteld over de uiterlijkheden van de personen of hun karakters. Wel blijkt aan het einde van het verhaal dat haar moeder niet helemaal goed in elkaar steekt en ook kun je wel uit het verhaal opmaken dat Pelle een erg aardige jongen is die veel voor zijn dierbaren overheeft.

6. Het verhaal speelt zich af in de woonplaats van Maria en ook in de omliggende dorpjes waar ze wel eens met Lenny naar toe gaat. In het verhaal wordt niet verteld hoe deze plaatjes heten of waar ze liggen. Ook speelt het verhaal zich gedeeltelijk af in het zomerhuisje van de ouders van Maria dat in Stavern ligt. Het verhaal verspringt wel veel van plaats waardoor het verhaal soms niet zo duidelijk is maar die verspringingen zorgen niet echt voor spanning.

7. Het verhaal speelt zich waarschijnlijk af rond de tijd waarin we nu leven. Dit wordt niet in het verhaal verteld maar dit kun je goed opmaken uit de dingen die worden verteld. In het verhaal komen namelijk dingen voor die ze de vorige eeuw nog niet hadden, maar er is dus geen jaartal te noemen omdat dit niet wordt verteld. Het boek heeft 101 bladzijde. Ondanks de behoorlijke hoeveelheid bladzijden heb ik er toch niet zo lang over gedaan, ongeveer 2,5 uur. In het verhaal wordt verteld over een periode van ongeveer 3 weken. In het boek is op een gegeven moment wel sprake van een tijdvertraging. Dit is namelijk op het moment dat alle moorden worden gepleegd. Alles wordt wel in chronologische volgorde verteld en er zijn af en toe wel sprake van flashbacks. Een voorbeeld hiervan is het verhaal dat de moeder van Maria vertelt aan het einde van het verhaal, het laatste hoofdstuk. Er is duidelijk een spanning aan het einde van het boek. Het is zo dat in dit verhaal de spanning steeds meer toeneemt. In het begin is er helemaal geen sprake van spanning en aan het einde juist heel veel. De flashbacks in het verhaal zorgen er niet echt voor dat de spanning verhoogt, wel iets natuurlijk maar niet echt extra spannend. In het verhaal komen geen flash forwards voor dus kunnen ze ook niet voor spanning zorgen, want ze zijn er helemaal niet.

8. Het verhaal begint midden in de gebeurtenissen met een stuk waarin de vader van Maria vertelt over zin leven en gedachten. Eigenlijk een heel raar begin want het verhaal gaat helemaal niet over de vader van Maria en ook is hij niet echt belangrijk in het verhaal. Ook is het begin van het verhaal niet spannend, eerder saai.

9. Er is geen duidelijk probleem uit het verhaal af te lijden. Er wordt gewoon een verhaal verteld waarin wat vreemde dingen gebeuren en je kan daar niet echt het belangrijkste probleem uit herkennen omdat er ook helemaal geen probleem is. Wel worden op het einde allemaal mensen vermoord en proberen ze dan de dader te vinden wat ze niet lukt. Het verhaal heeft een slechte afloop. Dit vind ik omdat bijna iedereen vermoord wordt. En ook vooral omdat Maria dood is, want daar ging het hele verhaal toch over. Het boek heeft een open einde. Het boek wordt namelijk afgesloten met een stukje dat haar moeder vertelt over haar zelf waarin ze zegt dat zij de overledene allemaal heeft vermoord en ook vertelt ze ook waarom ze dat heeft gedaan. Op het einde verteld ze dat Trude ook nog aan de beurt komt maar dat dit nog niet het geschikte moment is, maar hoe het nu verdergaat en of de politie er ooit achterkomt weet je niet omdat het een open einde is en je dat dus alleen maar kan raden. Dit einde roept nog wel spanning op omdat ze vertelt dat ze Trude ook nog gaat vermoorden en jij dat zo weet maar Trude zelf nog niet en ook omdat ze zegt dat ze dat gaat doen maar je weet niet wanneer.

10. Het boek is geschreven in steeds verschillende perspectieven. Er komt een ik-perspectief, een hij/zij-perspectief en een vertellersperspectief in het verhaal voor. De schrijver heeft het zo gedaan dat op de spannende momenten de perspectieven snel worden afgewisseld. Zo wordt een gebeurtenis in vertellersperspectief verteld maar later verteld ook iemand hoe hij de gebeurtenis heeft beleefd, dit is weer het ik-perpectief. Hierdoor beleef je hetzelfde eigenlijk twee keer, maar dan uit verschillende oogpunten.

11. De titel is: ‘de gevoelige moordenaar’. Deze titel is eigenlijk heel duidelijk en geeft het verhaal ook wel duidelijk weer. De titel slaat op de moordenaar(Maria’s moeder) die mensen vermoord. Dit doet ze eigenlijk met een heel onduidelijk motief. Ze vermoordt namelijk mensen die ‘het beest’ in zich hebben. Wat ze hiermee bedoeld wordt in het verhaal niet goed uitgelegd maar het betekent zoiets als: ‘zich als een beest gedragen’. Hiermee wordt weer bedoeld dat je heel erg tekeer gaat, je iemand pijn doet. Ze vermoorde mensen omdat ze kwaad op hen was of zoals bij Maria ze wou verlossen uit de volgens haar vreselijke wereld. Ze was wel erg gevoelig en daarom vermoorde ze mensen ook, omdat ze ze geen pijn wilde doen. En ze zorgde er ook voor dat ze geen pijn hadden toen ze ze dood maakte omdat ze er altijd voor zorgde dat ze gelijk dood waren en dus geen pijn meer voelden. De titel is op zich best wel spannend omdat een moordenaar toch altijd griezelig is en je er bang voor bent, dus op zich roept de titel best wel een soort spanning op.

Thema

12. Het thema van het boek vind ik vooral de zin/ het motief om iemand te doden. Omdat in dit boek wordt uitgelegd door de moordenaar zelf waarom hij iemand heeft vermoord. Dit vind ik op zich heel apart en dat springt er voor mij heel erg uit als het thema van het boek. Dit thema is goed om een spannend boek over te schrijven. Dit vooral omdat het toch om het doden/vermoorden van iemand gaat wat niet echt normaal is en door veel mensen spannend wordt gevonden. Je kan het verhaal ook heel spannend maken omdat je veel kan doen rondom de dood om spanning op te wekken.

Beoordeling

13. Ik vond het boek wel leuk om te lezen. Het boek was erg spannend. Dit kwam omdat er veel moorden werden gepleegd en je meegesleept werd in het verhaal. Dit kwam ook weer door het schrijven in de ik-perpectief. Door het schrijven in de ik-perspectief en ook door het wisselen van de soorten perspectieven kon je je goed inleven in de personen omdat je van bijna iedereen hoorde hoe die er over dacht en wat hij bij de gebeurtenis voelde. Het boek was ook wel realistisch wat ik erg altijd erg leuk vind, want ik hou niet zo van onrealistische boeken. Maar toch was het ook weer niet zoals in de werkelijkheid meestal al geval is. Want er worden wel mensen vermoord in deze wereld maar dat is nu niet echt de normaalste zaak van de wereld. Ik vond het boek erg goed geschreven, vooral door de wisseling van perspectieven. De originaliteit vond ik iets minder omdat bijna in alle spannende boeken iemand wordt vermoord of ergens wordt ingebroken(wat ook in dit verhaal gebeurde). Wat ik wel erg goed vond is dat het boek helemaal niet voorspelbaar was. Want wie denkt nou dat het goede lieve mensje in het verhaal de daadwerkelijke moordenaar is? Niemand toch? Dat vond ik op zich heel goed gedaan, en ook dat de moorden zo plotseling kwamen vond ik erg goed. Want het was zo dat er op het moment dat er iemand werd vermoord dat helemaal niet verwachtte. De opbouw van het verhaal vond ik dan ook erg goed. Deze was dus zoals hierboven vermeld zeer verrassend. Er was dus op het moment dat er een moord viel niet echt veel spanning. Tenminste bij de eerste moorden niet, al veranderde dat later wel een beetje en toen viel ook het moment waarop er een moord ging vallen wel een beetje te raden door de spanning die toen aanwezig was. In dit boek komen tenslotte wel wat cliffhangers voor waardoor je graag verder wilt lezen. Een duidelijk voorbeeld hiervan is het einde van een hoofdstuk op blz. 69 van het boek waarin de politiecommandant vertelt aan Maria dat er een ongeluk is gebeurd.