De lêste brief door Hanneke de Jong

Dit boekverslag gaat over het boek ‘De laatste brief’ geschreven door Hanneke de Jong. Het boek is uitgegeven door van Goor te Amsterdam.

Mijn eerste persoonlijke reactie.

Ik vind het een mooi, droevig, indrukwekkend boek en zet me aan het denken boek. Ik vind het een mooi verhaal omdat Hanneke een hele mooie wijze van schijven heeft. Ze weet het zo te brengen dat je zelf helemaal in het verhaal op gaat.
Het is ook een droevig verhaal omdat de moeder van Berber hele emotionele brieven aan haar dochter schrijft. In de brieven beschrijft zij haar leven en dat van haar overleden vriendin. Ze schrijft het in een soort verzonnen verhaal dat op haar werkelijkheid is gebaseerd.
Ook vind ik het een indrukwekkend boek omdat er eigenlijk best zware onderwerpen in voorkomen. Het gaat over zelfdoding, echtscheidingen en over de relatie tussen ouders en kind. Voor sommige mensen valt het zwaar om dit boek te lezen, omdat het heel realistisch wordt beschreven. En dat dan met nadruk over het stuk van ‘De laatste brief’ waarin de ontknoping van zelfdoding naar voren komt.
Ik vind het ook een ‘zet me aan het denken boek’. Ik heb, tijdens en na het lezen van het boek, er verscheidene keren over nagedacht. Ik zelf vind het een aangrijpend verhaal.
Ik heb veel boeken gelezen uit verschillende categorieën en van verschillende schrijvers/schrijfsters, maar dit soort boeken vind ik toch een van de betere boeken die er voor jongeren tot nu toe geschreven zijn.

Samenvatting boek.

“Berber is een meisje van ± 15 jaar oud. Berber word bijna 16. Ze woont met haar moeder in Friesland. Haar vader woont ergens ander. Sinds de scheiding van Berbers ouders is haar moeder heel stil.Nachts sluipt ze naar Berbers kamer, ze legt Berbers dekbed recht en aait Berber over haar hoofd en gaat in de schommelstoel zitten.
Ze komt niet altijd, maar alleen als er iets aan de hand is of als zij zich niet goed voelt. Haar moeder kan niet goed praten. Wel gewoon over de dagelijkse dingen, maar niet over haar problemen of dingen die haar tegen staan in het leven.
Toen Berber vader vertrok, zei ze er niets over. Tot de dag van vandaag heeft ze er in woorden over gezwegen.
Misschien schrijft zij daarom van die rare verhalen voor Berber. Als ze er weer eens eentje afheeft legt ze het op een plek waar haar dochter het waarschijnlijk wel zal tegenkomen. Berber weet niet wat ze ermee moet. Tot dat alles duidelijk word, op die ene dag…”

Over Hanneke de Jong.

Hanneke de Jong is geboren op 18 juni 1952 in het dorp Oldetrije. (Friesland) Na haar schoolperiodes volgde zij haar vaders voetsporen en ging zij werken als onderwijzeres. Ze volgde de onderwijzersopleiding aan de Pabo in Heerenveen, nadat ze haar diploma hier voor haalde nam ze een baan aan op een lagere school in Beusichem in de Betuwe.
Na enige tijd (inmiddels is Hanneke getrouwd en heeft kinderen) begint ze met een studie Fries. Eerst haalde zij de LO en daarna de MO-akte in die taal. Tegenwoordig werkt Hanneke aan een scholengemeenschap ‘Piter Jelles’ in Leeuwarden bij de afdeling PR en communicatie. In 1992 begon zij met het schrijven van boeken voor jongeren. Haar eerste boek De kraan seit: drip (De kraan zegt: drip) werd in 1992 een succes. Na vele andere boeken verscheen ook het boek De lêste brief (De laatste brief) Dit boek werd in 1999 uitgegeven, in 2001 werd dit boek van het Fries naar het Nederlands vertaald. (Zij kreeg op 21 juni 2000 een sulveren spjeld “zilveren speld” voor het boek De lêste brief.)

Anderen boeken van Hanneke.

1992: De kraan seit: drip (De kraan zegt: drip)
1994: Tsien fersnellingen (Tien versnellingen)
1995: Aanst as it tsjuster wurdt
1996: De griene fretop
1999: De lêste brief (De laatste brief)
2000: De heasten fan Sjaerdemastate

Meer weten? Kijk dan op: http://www.flmd.nl/auteurs/jonghanneke.htm