Zinloos geweld door René Appel

Zakelijke gegevens
Schrijver: René Appel
Titel: Zinloos geweld
Uitgever: Bert bakker
Plaats + jaar van uitgave: Venlo, 2001
Druk: 1e
Genre: Roman

Samenvatting:
Het verhaal wordt niet echt door iemand verteld maar meer in het algemeen. Er is niet echt een IK-persoon in het verhaal aanwezig en soms is dat wel een beetje verwarrend. Er komen 8 personen voor die echt belangrijk zijn voor het verhaal. Dit zijn: Martin, Carina, de directeur van de sportvereniging, het hulpje van de directeur, Felix, Richard en de oom en tante van Felix en Richard. Martin Hogeveen is organisatie adviseur en heeft een grote om een gemeentelijke dienst helemaal door te lichten. Er duiken allemaal dingen op die niet kunnen(fraude, achtergehouden stukken enz.) en er moet, volgens Martin, een reorganisatie komen. Daarbij moet de directeur op non-actief worden gezet. Martin heeft een jongere vriendin Carina. Ze zijn heel gelukkig maar af en toe heeft Martin het idee dat ze hem wil verlaten. Carina vindt Martin vaak wat onzeker en heeft af en toe genoeg van hem, maar ze wil niet bij hem weg. Felix studeert journalistiek. Hij heeft het erg zwaar, want hij moet zijn broer Richard, die in een inrichting zit, steunen. Hij moet verder met zijn opleiding, maar wil zijn broer helpen en dat vergt veel tijd. Hij wil achter de oorzaak van zijn broers ziekte komen. Hij doet dat door naar een man op zoek te gaan die ooit met zijn moeder heeft samengewoond, Martin. Felix heeft contact met Martin, maar gebruikt een andere naam zdat Martin niet weet wie hij is. Felix doet alsof hij een diepte-interview over het leven van Martin gaat doen, om zo alles over hem te weten te komen. Felix gaat zo diep op zijn rol in dat hij als bijbaantje schoonmaker wordt, in het huis van Carina. Hier gebruikt hij ook weer een andere naam, maar dan de naam van zijn broer. Martin vindt dat de student teveel over hem te weten wil komen. De student kwam zelfs een paar keer langs bij zijn huis. Als de student weer bij hem thuis is gaat hij volgens Martin te ver en ontstaat er een gevecht. Door een ‘ongeluk’ vermoordt Martin Felix. Er komt een heel politie onderzoek en Martin komt erachter dat het niet ‘zomaar een student was‘, maar zijn eigen zoon. De politie begint steeds meer in de gaten te krijgen wat er aan de hand is. Vlak voor de ontrafeling overlijdt martin aan een hartaanval.

Ruimte:
Het verhaal speelt zich in deze tijd af, dat merk je heel erg aan de dingen die in het verhaal gebeuren, zoals Martin die een relatie heeft met de veel jongere Carina, vroeger was dat raar, nu niet. Felix heeft een broer Richard die in een inrichting zit, omdat hij een of andere psychische ziekte heeft. Het tunneltje speelt een belangrijke rol. Daar worden twee moorden gepleegd ( later blijkt er daar een gepleegd te zijn, en een alleen neergelegd). Dat tunneltje beschrijven ze niet echt, maar er staat wel op de voorkant van het boek een foto.

Personen:
Alle personages hebben wel iets gemeen. De een gaat vreemd, de ander vermoord iemand, weer een ander wordt heel nieuwsgierig en kent daarom zijn grenzen niet.
Ze zijn totaal niet voorspelbaar. Je komt er niet snel achter welk karkater de persoon heeft.
Martin:
Hij is tijdens het werk heel zakelijk, maar ook direct. Vaak in gesprekken tijdens het werk kan hij ook sarcastisch zijn. Met zijn vriendin is Martin heel onzeker. Zij is een stuk jonger en daarbij vergeleken vindt hij zichzelf nogal oud. Martin z’n karakter veranderd tijdens het verhaal. In het begin staat hij achter veel van zijn besluiten, maar later begint hij spijt van de dingen te krijgen. Eerst was Martin erg onzeker maar later is dat overgegaan in angst voor dingen nog een keer fout te doen.

Felix:
Felix is heel onzeker, maar wil ook mensen verzorgen. Zijn broer zit in een inrichting en dat vindt hij vreselijk. Hij is ook heel nieuwsgierig., want hij wil per se weten wat de oorzaak is van zijn broer’s ‘ziekte’. hij durft ook geen nee te zeggen. Carina wil met hem naar bed, maar hij durft geen nee te zeggen. Uiteindelijk blijkt hij dat helemaal niet erg gevonden te hebben, maar dat was achteraf.
Hij veranderd niet echt gedurende het verhaal. Zijn vader wordt een obsessie voor hem.

Carina:
Carina is een echte rommelkont. Ze houdt niet van opruimen en laat daarom alles door het hele huis slingeren. Ze is veel jonger dan Martin maar dat maakt haat niet zoveel uit. Af en toe denkt ze er wel eens over om bij Martin weg te gaan maar dat durft ze niet zo goed.

Richard:
Over Richard wordt niet zo heel veel verteld. Allen dat hij een psychische ziekte heeft en daarom in een inrichting zit. De laatste jaren voordat Richard naar de inrichting moest woonde Felix en hij bij hun oom en tante( hun moeder had zelfmoord gepleegd). Richard gedroeg zich in die tijd heel afstandelijk. Hij kwam bijna nooit beneden en zat altijd op zijn kamer met de deur dicht.

Vertelwijze:
De vertelwijze van het verhaal is echt iets voor volwassenen. Ik zou het boek niet voor mijn plezier lezen want af en toe gebruikt de schrijver wel moeilijke woorden. Ook gaat de schrijver de hele tijd van het ene verhaal naar het andere verhaal en dat is best verwarrend. Er zit wel een logische verhaallijn in. Soms begint de schrijver midden in het verhaal ineens een dialoog met een ander persoon, dit vind ik vooral heel verwarrend omdat je dan niet meer precies weet over wie het nou gaat, dat wordt pas duidelijk als het gesprek tussen de 2 personen eenmaal wat verder is.

Motieven:
Felix wil de waarheid weten over het verleden. Martin probeert dat verleden juist te vergeten, dus de waarheid eigenlijk achter te houden. Het is een soort thema waar het om draait. In het begin zijn er kleine dingen die verzwegen worden. Maar hoe beter de hoofdpersonen elkaar leren kennen, hoe minder ze van elkaar weten, omdat ze steeds de waarheid achterhouden. Het motief wordt dus ook steeds sterker. Wat ook terug komt is geweld. Vooral de agressie van Martin. Er wordt eerst een lijk gevonden dat slachtoffer is van zinloos geweld. Daarna vermoordt Martin Felix. Als iemand er dan achterkomt dat Martin dat heeft gedaan wordt Martin weer agressief tegen die persoon. Zo komt dus ook agressie of geweld steeds meer terug.

Thema:
Het thema van dit boek is onwetendheid. Het niet weten van iets, het achterhouden van de waarheid. Bij dit boek is het zo dat de motieven het thema bepalen. Dit thema lijkt heel erg op de werkelijkheid, het echte leven.

Titelverklaring:
De titel heeft met een van de motieven t maken. Bij de motieven gaat het over geweld, dat steeds terug komt in het verhaal. De titel Zinloos geweld gaat dus zeker daarover. In het geval van de moord op Felix is er zeker sprake van zinloos geweld. Er ontstond een gevecht tussen Martin en Felix, maar omdat Martin sterker is komt Felis ‘per ongeluk’ om het leven. Daarvoor is er een lijk gevonden in een tunnel, ook een slachtoffer van zinloos geweld. Ook Felix gebruikt zinloos geweld, maar dan mentaal. Hij wil er zo graag achter komen hoe zijn ‘vader’ is, dat hij daar heel ver voor wil gaan. Dat doet hij ten eerste door onder een andere naam zijn vaders wereld binnen te komen. Daarna gaat hij allemaal vragen stellen die voor zijn vader veel te persoonlijk zijn. Ook gaat hij naar bed met Carina, de vriendin van zijn vader. Daar confronteert hij net voor zijn dood Martin ook mee. Het is dus allemaal mentaal, want vechten doet hij niet, hij vecht dus eigenlijk alleen met woorden. Op het laatst raakt hij wel in gevecht met Martin, maar dat is op dat moment zelfverdediging. De titel slaat dus vooral op die ene moord. Van iets wat maar een pagina duurt hangt het hele boek af.

Schrijfstijl:
De stijl van het boek is een beetje chaotisch. Dat komt omdat er in het begin wel 5 verhalen door elkaar lopen, en je dus nog moet ontdekken wie wie is. Dat is heel verwarrend. René Appel legt goed de gedachtes van de personen uit. Hij beschrijft vaak wat diegene denkt, maar ook hoe die persoon zich voelt. René Appel is dus heel gedetailleerd in zijn zinnen. Je zit helemaal in het verhaal. Hij beschrijft alle ruimtes, personen, emoties enz. hij zegt alles waar het op staat. Op zich heeft dit boek een heldere opbouw. Dat kan ik zeggen omdat ik het hele boek uit heb. Als je begint te lezen, is het een rommeltje, maar het zijn gewoon meerder verhalen door elkaar. Want als je een van de verhalen apart zou lezen is het heel duidelijk. De schrijver wil dat je aan het eind van het boek nog met een paar vragen zit. Door die moord midden in het verhaal, wordt je nieuwsgierig, maar voel je ook spanning. Je bent benieuwd wat de dader met het lijk zal doen, maar je voelt ook de spanning van de dader, omdat het toch een ongeluk was.

Beoordeling:
Het is best wel een spannend boek alleen soms snap ik niet helemaal wat de bedoeling is van wat er geschreven wordt. Ik kan dit boek niet echt met een film vergelijken. Ik vond het boek niet echt heel erg leuk om te lezen omdat het heel lang duurt voordat er eindelijk wat gebeurd en als er wat gebeurd, wordt dat op 1 pagina omschreven en is het boek afgelopen. Ik zou het niet aan iemand anders aanraden omdat ik het zelf niet zo’n leuk boek vind om te lezen.

Recensie 1
Schrijver: Appel, René
Titel: Zinloos geweld
Jaar van uitgave: 2001
Bron: Trouw
Publicatiedatum: 24-03-2001
Recensent: Willy Wielek
Recensietitel: de nieuwe René Appel: Grieks drama in typisch Hollandse stijl

http://www.trouw.nl/tr/nl/4512/Cultuur/archief/article/detail/2493409/2001/03/24/De-nieuwe-Rene-Appel-Grieks-drama-in-typisch-Hollandse-stijl.dhtml

Opdracht recensie 1
Schrijver: Appel, René
Titel: Zinloos geweld
Jaar van uitgave: 2001
Bron: Trouw
Publicatiedatum: 24-03-2001
Recensent: Willy Wielek
Recensietitel: de nieuwe René Appel: Grieks drama in typisch Hollandse stijl

Titelverklaring:
Er komen drie daden voor in het boek Zinloos Geweld samen, die een drama weven van wraak, jaloezie en rancune. Een drama dat je een Grieks drama zou kunnen noemen, maar dat door Appels stijl een typisch Hollands drama wordt. Die stijl is nuchter en compact, er staat geen woord te veel in het boek.

Mening + argumenten van de recensent:
Die stijl is nuchter en compact, er staat geen woord te veel in het boek. Hij gebruikt diverse jargons (het moderne zakenjargon van Martin, het mediajargon van Felix, het hulpverlening-en psychologenjargon van Felix’ broer) niet om een vrolijke of ironische noot aan te brengen maar om de mensen te karakteriseren. Vooral de levensechte dialogen zijn een genot on te lezen. Het einde stelde de recensent wat teleur omdat het enige jantje-van-leiden-trekken vertoont(mooi zo, een hogere macht heet ingegrepen, opgeruimd staat knappies, we hoezen ons niet meer druk te maken over schuld en boete). Maar er blijft genoeg moois over. Spanning kan ook zonder achtervolgingen, bloedstollende klifhangers, opengesneden buiken en politiegeweld; doodgewone mensen die per ongeluk in verstikkende situaties geraken kunnen er voor zorgen. Als we dat nog niet wisten, heeft René Appel het in zijn laatste boek weer een bewezen. Een kandidaat voor de Gouden Strop is hij zeker.

Moeilijke woorden:
Incompetentie: onbevoegdheid/ontoereikendheid
Rancune: wrok
Compact: zich beperken tot de essentie
Jargons: taalgebruik binnen een groep, vaak moeilijk te begrijpen voor een buitenstaander.

Conclusie:
Ik ben het met de recensent eens dat het einde een beetje teleurstellend is. Ik had niet verwacht dat het boek zo zou eindigen. De recensent zegt dat Appel jargons gebruikt om zijn personages te karakteriseren, maar ik snap niet helemaal wat hij bedoeld, ik kan me niet goed inleven. Ook beweerd de recensent dat het boek wel spannend is doordat gewonen mensen per ongeluk in verstikkende situaties terecht komen, ik zelf vind dat niet echt spannend.

Recensie 2
Schrijver: Appel, René
Titel: Zinloos Geweld
Jaar van uitgave: 2001
Bron: NRC Handelsblad
Publicatiedatum: 16-11-2001
Recensent: Pieter Steinz
Recensietitel: Othello trekt ten strijde tegen Oedipus

http://admin.nrcboeken.nl/recensie/othello-trekt-ten-strijde-tegen-oedipus

Opdracht recensie 2
Schrijver: Appel, René
Titel: Zinloos Geweld
Jaar van uitgave: 2001
Bron: NRC Handelsblad
Publicatiedatum: 16-11-2001
Recensent: Pieter Steinz
Recensietitel: Othello trekt ten strijde tegen Oedipus

Titelverklaring:
Hogeveen in een moderne Othello en zijn zoon in een onfortuinlijke Oedipus. Hun denken en doen komt tot ons in korte scènes met veel innerlijke monologen; het perspectief springt heen en weer tussen de verschillende personages. Je zou dat een filmische stijl kunnen noemen, maar de associatie die zich opdringt is eerder die met soaps als GTST en onderweg naar morgen te vergelijken.

Mening + argumenten recensent:
Appels specialiteit was het psychologische spannende boek, waarin de plot ondergeschikt is aan de ontwikkeling van de personages; maar zijn recente romans werd juist gekritiseerd om de gebrekkige tekening van de hoofdpersonen. Dat laatste stond overigens succes niet in de weg: zowel Tweestrijd als De Echtbreker haalden de shortlist voor de Gouden Strop.; Appels laatste roman, zinloos geweld, blinkt ook niet ui door literair-psychologisch vakmanschap. En dat terwijl het uitgangspunt een man wordt geconfronteerd met zijn eigen jaloezie en andermans wraakzucht veelbelovend is.
Hogeveen is een houten klaas, en zijn tegenspelers komen niet uit de verf zelfs Carina niet, die als vrouw met bindingsangst en babyvrees door Appel nu juist een zo min mogelijk clichematig profiel kreeg. Zoals de titel al doet vermoeden is zinloos geweld een actuele roman. Provinciale corruptie, het optreden van de commissie Leenhuis, de affaire-Peper, de opheffing van de studierichting Scandinavische letterkunde, het speelt allemaal een rol. Het is dan ook raar dat sommige van Appels figuren zoals het meisje dat haar hart uitstort bij een wildvreemde of een gerant die zijn klanten terechtwijst met een onbeholpen ’sorry meneer, maar dit kan echt niet’ ouderwets onecht zijn. Gelukkig is de moderne moraal van het verhaal bevredigender: niet iedere schijnbaar ongemotiveerd moordzaak op de openbare weg is een kwestie van zinloos geweld. Appel kent zijn klassieken: Hogeveen is een moderne Othello en zijn zoon is een onfortuinlijke Oedipus. Hun denken en doen komt tot ons in korte scènes met veel innerlijke monologen; het perspectief springt heen en weer tussen de verschillende personages. Je zou dat een filmische stijl kunnen noemen, maar de associatie die zich opdringt is eerder die met soaps als GTST en onderweg naar morgen. Te meer daar de emoties in zinloos geweld overdreven worden weergegeven. Wie anders dan soapacteurs reageren als volgt wanneer ze in de krant lezen dat ze hun eigen zoon vermoord hebben. De beurtelings hysterische en bloedeloze stijl zou nog geen reden zijn om zinloos geweld de gouden strop te onthouden, als het verhaal maar spannend was. Maar eerst duurt het eindeloos voordat er iets gebeurt, en uiteindelijk wordt de zorgvuldig geplande moord waar de hele intrige onontkoombaar op uitdraait binnen tien bladzijden gepleegd en opgelost. Dat Appel dan ook nog een deus ex machina te hulp roept om af te rekenen met zijn hoofdpersoon, is een zwaktebod te veel. Zinloos geweld staat tot het geheugenspel als Bromsnor tot Inspector Morse.

Moeilijke woorden:
Clichematig: niet kunnen vinden
Corruptie: bedrog door oneerlijkheid, omkoping bij de beroepsuitoefening
Gerant: bedrijfsleider in een hotel, restaurant enz.
Intrige: slinkse methode om een doel te bereiken, verwikkeling
Deus ex machina: iemand die of iets dat op een beslissend ogenblik als ‘t ware uit het niets tevoorschijn komt en de oplossing brengt.

Conclusie:
Ik ben het met de recensent eens dat het een spannend boek is, maar ik vind het wat te rommelig. En zeker in het begin. De recensent vind het boek wel de gouden strop waard. Ik ben het daar niet helemaal mee eens. Ik kan niet goed over het boek oordelen omdat ik eigenlijk niet veel misdaadromans lees maar ik vind het boek niet zo heel erg goed.

Recensieopdracht
Naam: Lysanne
Klas: 4hD
Datum: 1-11-2006
Titel: zinloos geweld
Auteur: René appel
Uitgever, plaats, jaartal, aant. Blz. : Bert bakker, Venlo, 2001

Recensie 1
Oordeel:
De stijl is nuchter en compact, er staat geen woord teveel in het boek.
De levensechte dialogen zijn een genot om te lezen.
Het einde stelt de recensent wat teleur maar hij vindt het boek zeker een kandidaat voor de gouden strop.
Argumenten:
De schrijver gebruikt diverse jargons, niet om een vrolijke of ironische noot aan te brengen maar om de mensen te karakteriseren
Het einde stelde hem teleur omdat het enige jantje-van-leiden-trekken vertoond.

Recensie 2
Oordeel:
Appels laatste roman blinkt niet uit door literair psychologisch vakmanschap
Het is raar dat sommige van appels figuren ouderwets onecht zijn.
Zinloos geweld staat to het geheugenspel als Bromsnor to Inspector Morse.
Argumenten:
Zijn recente romans werden gekritiseerd om de gebrekkige tekeningen van de hoofdpersonen.