Zadelpijn en ander damesleed door Liza van Sambeek

De vierde fietsdag bekijk je door de ogen van Jaqueline. Als ze wakker word denkt ze na over haar kinderen. Ze hebben het erg moeilijk met de ziekt evan hun moeder. Jaqueline is een gescheidde vrouw. Haar eerste man Frank verwaarloosde zichzelf. Na frank heeft Jaqueline nog wel een vriend gehad maar hij liet haar stikken toen ze ziek werd. Het eerste gedeelte van de fietstocht gaat heel goed. Na de lunch rijdt Jaqueline met Yvonne verder. Onderweg krijgen z eautopecht. Ze moeten naar een garage. Jaqueline wor dmaar de taxi naar het hotel gereden maar Yvonne moet nog blijven om wat dingen te regelen. Yvonne ontmoet Yves, een charmantie fransoos. Yvonne zou later komen met een huurauto. De dames gaan alvast aan tafel. Ze hebebn een uitgebreid gesprek over seks. Dan komt Yvonne binnen. Ze verteldt dat ze het met Yves gedaan heeft en dat ze voor de volgende dag iets hebben afgesproken. Als de Tîtes naar bed gaan treft Jaqueline Agnes overstuur aan omdat ze nog niks van Viktor gehoord heeft.

De vijfde dag is Max de ik-persoon. Max vindt zichzelf te dik en slordig. Ze vraagt zich af waarom alle andere vrouwen het huishouden zo georganiseerd krijgen en waarom zij er zo weinig van bakt. Na het ontbijd stappen ze weer op de fiets. Max denkt wat na oevr haar leven en oevr de maneir waarop ze de dingen regelt. Ze praat wat met Jaqueline. Onder de lunch leest Agnes de telegraaf. Dan trekt Agnes oppeens bleek weg en gaat weg. Max kijkt in de krant in ziet daar dat Viktor een ongeluk heeft gehad en is overleden. Max volgt Agnes en treft haar helemaal overstuur aan. In het hotel vertellen ze de andere Tîtes het verhaal. Via de secetaresse van Viktor(zij wist als enige iets van de affaire af) komen ze er achter dat Viktor een smsje naar Agnes aan het sturen was en dat dat hem fataal geworden was. De Tîtes gaan die avond erg verdrietig naar bed.

De zesde dag is de laatste dag. Je bekijtk de dag door de ogen van Yvonne. Ze begint de dag met het ingedachte doornemen van haar “avontuur” met haar franse minnaar. Haar man Dries die een goede sportjournalist is, besteedde steeds minder tijd aan haar, waardoor seks een vreugdeloze aangelegenheid werd. Ook hij blijkt er een vriendin op na te houden. Daarna komt de harde realiteit weer een beetej naar boven: Agnes is min of meer stiefweduwe geworden. Via Viktor’s secretaresse horen ze dat zijn lichaam is opgebaard in Delft. Agnes wil nu per se naar huis. Yvonne en Jacqueline gaan met haar mee: de overige vrouwen moeten eerst naar het beginpunt van de reis om hun auto op te halen. Yvonne neemt nog afscheid van haar jonge Franse minnaar Yves. De reis naar huis verloopt zonder al te veel tegenslag. Wanneer Agnes thuiskomt, is haar man Dries er niet. Het is een echt zooitje in huis: Dries had er nog niet op gerekend dat ze thuis zou komen. Wanneer hij daarna thuiskomt, moeten ze hem vertellen dat Agnes een affaire had en dat de des betreffende man dood is. Dries is erg geshockt en weet zo snel niet wat hij met de situatie aanmoet. Agnes en Yvonne gaan naar Delft om afscheid te nemen van Victor. Agnes kust zijn gezicht en wordt weer hysterisch. Ze knipt ook een lok van zijn haar . Op dat moment komt zijn vrouw Claudia binnen en die is heel erg boos. Yvonne vertelt haar van de relatie tussen Agnes en Victor. Agnes stelt nota bene nog wat eisen om Victor tot aan de begrafenis elke dag te zien. Claudia vraagt of ze na de condoleance naar haar huis wil komen. Opnieuw onderhandelt Yvonne met Claudia over de komende dagen. Agnes kan wel bij de herdenkingsdienst zijn, maar de begrafenis vindt in besloten kring plaats. De vrouwen besluiten allen Agnes te steunen door zich op identieke wijze als weduwe te kleden.

Het volgende dat je leest is dat het vijf maanden na Viktors begrafenis is. Agnes is weer d eik-persoon. Ze vertelt hoe de begrafenis was. Je leest dat ze in een appartement woont en dat zij en Dries dus tijdelijk wat afstand nemen. Ze heeft een brief van Claudia gekregen. Claudia wil haar graag nog een keer spreken. Agnes vindt het erg moeilijk maar ze besluit och in te stemmen. Ze wisselen ervaring uit. Dit is bets moeilijk maar eigenlijk verloopt het gesprek verrassend goed.

Op de verjaardag van Agnes komen natuurlijk ook de Tietjes. De vrouwen spreken vooral over de situatie waarin Agnes met Claudia verkeert. Door de gesprekken met Claudia heeft Agnes begrepen dat ze voor Victor toch niet meer was dan een bijvrouw. Dit vind ze erg moeilijk maar z eleert het te accepteren. Jacqueline komt ook binnen: ze zit in een rolstoel en het gaat hard achteruit met haar. Dan kondigt Agnes aan dat er nog iemand komt en ja hoor, daar verschijnt Claudia van Casparie met haar dochter Emmanuelle. De laatste valt meteen in de smaak bij womanizer Hugo die ook aanwezig is. Nina vertelt nog dat ze veel zorgt voor Jacqueline. Nina heeft ook foto’s van de fietsweek in Frankrijk. Ze laat ze aan de Tietjes zien. Het evrhaal eindigt ermee dat de Tîtes Claudia uitnodigen om volgend jaar mee te fietsen in Frankrijk.

Motieven en Thema:

Het thema in dit boek is zeker weten vriendschap. Het gaat over de vriendschap tussen 7 vrouwen. Over de sterke band die ze hebben ondanks de verschillen en conflicten. Vriendschap hangt smaen met verschillende dingen. Vriendschap is delen, geven om elkaar maar ook de ontrouw. Ontrouw aan je man. Ontrouw aan je vriendin door met haar man naar bed te gaan. Inb dit boek komen alle aspecten van vriendschap naar voren.

Personages:

*An: Een zakenvrouw. An is nuchter. Heeft altijd haar woordje klaar. Ze is ongeremd en een beetje gek. Als ze iets vind zegt z ehet ook. Zoals wanneer ze er achter kotm dat Sonia en Hugo haar ebdriegen gooit ze het meteen op tafel.

*Nina: Nina is stil. Zorgzaam. Ze maakt zich druk om iedereen en vergeet daardoor wel eenss zichzelf. Ze zorgt bijvoorbeeld ook voor de zieke Jaqueline. Nina is tenger en kwetsbaar door het recente verlies van haar man. Ik heb altijd een beetej het idee dat ze geen partij kiest maar altidj de situatie wil bemiddelen zoals de ruzie tussen Sonia en An

*Sonia: Persoonlijk vind ik Sonia een achterbaks verwend en bovendien egoistisch kreng. Ze bedriegd haar best vriendin en het ergste is ,is dat als deze er achterkomt ze niet eens de verantwoordleijkheid neemt voor haar daad. Ze vindt zichzelf maar zielig. Aan dat soort mensen heb ik een gruwelijke hekel. Sonia is in mijn ogen een vrouw op leeftijd die probeerd, en zelfs geforceerd, doet alsof ze jong is.

*Jaqueline: Jaqueline lijdt aan kanker. Ze is een mooie, sterke vrouw. In dit boek zie je haar visie op t leven en zie je ook hoe ze terug kijkt op haar eigen leven. Ze is erg nuchter. Ze accepteerd de dingen zoals ze zijn. In plaats van zichzelf de put in te praten en verontwaardigd te zijn dat juist haar dit overkomt is ze trots op wat haar leven tot nu toe was.

*Max: Max is een grappige,chaotische vrouw. In haar hoofd is het een beetje een warboel. Ze is niet tevreden met hoe hara leven nu is en ook niet oev rhaar relati emet haar man. Ze kijtk oo tegen haar vriendinnen en hoe zij alles zo georganiseer voor elkaar krijgen. Max worsteld ook met haar overewicht. Ik denk dat Max bescheiden en grappig is, iedreeen vindt haar mooi maar dat heeft ze zelf niet door.

*Agnes: Agnes is een ambitieuse vrouw. Ze heeft de drang overal het beste in te zijn. Dat merk je bijvoorbeel daan dat ze de touwtjes in handen wil hebben bij de fietstochten en altidj op kop wil rijden. Ik heb bij haar een beetje het gevoel dat ze niet aan haar vriendinnen wil laten merken hoe ze echt is, ze verteld ze niks over hoe ze zich voelt. Ze is heel hard. Aan het eind van het boek ontdooit ze een beetje. Doordat haar vriendinnen haar zo steunen bij haar verlies merkt ze dta het goed is zich open te stelen voor anderen.

*Yvonne: Yvonne is net als haar vriendinnen een vrouw op leeftijd. Ze zit een beetje in een sleur. In frankrijk ontdekt ze een nieuwe kant van zichzelf. Ze zoket het avontuur op en begint een kortstondige affaire met Yves; een jonge fransoos. Yvonne is het type dat er van hou dmet de meiden een lekker wijntje te drinken en droge grappen te maken.

Perspectief en verteller:

Het hele boek is in het ik-perspectief geschreven. Het grappig is dat deze ik persoon steeds iemand anders is. Per hoofdstuk, dat 1 dag voorsteld, is een andere vriendin de ik persoon. Er is dus sprake van de ik verteller.

Ruimte:

Het verhaal speelt zich af vanaf het moment dat An vanaf haar hollandse woonplaats met Nina naar frankrijk rijdt. Het grootste gedeelte speelt zich af in een zonnig, romantisch Frankrijk. De omgeving is prachtig, veel groen, heuvels en riviertjes. Die sfeer ademt het dan ook uit. Het boek ademt de sfeer van rode wijn op een frans terras. De dames slapen in kleine schattige hotelletjes.

Tijd:

Het verhaal wordt in chronologische volgorde verteld. Er komen wel erg veel falshbacks in voor. De vertelde tijd is 7 dagen. In die zeven dagen volg je steeds een ander persoon. Die kijkt terug op haar leven. Door die flashbacks leer je zo’n personage steeds beter kennen. De verteltijd is 302 bladzijdes.

Het boek is in een moderne stijl geschreven. Op een vlotte manier. De zinnen zijn niet erg lang. Het leest makkelijk weg. Niet et veel detailbeschrijvingen en niet al te veel bijvoegelijke naamwoorden.

Titelverklaring:

Het is eigenlijk best een grappige titel. Zadelpijn is een typisch vrouwen kwaaltje. De dames gaan op fiets vakantie dus vandaar. En ander damesleed. Op die fiets vakantie maken ze veel mee. Ingrijpende dingen. Dus vandaar de titel “zadelpijn en ander damesleed”.

Verwerkingsopdracht:

Als verwerkingsopdracht heb ik een artikel over de twee schrijfsters van het boek gekozen. Het is een interview. De bron: http://www.hetvolk.be/Article/PrintArticle.aspx?ArticleID=GHACS79A

Laat je er niet onder krijgen!\'\' - 27/02/2005

,,Als je het ooit van plan bent, niet te lang wachten met een facelift want anders valt het te veel op\'\', geeft Liza van Sambeek me lachend als raad mee. Achter Liza van Sambeek gaan Ciel Heintz en Liesbeth van Erp schuil, twee pittige vijftigers die een herkenbare, humoristische roman over en voor vrouwen van hun leeftijd schreven.

,,Oh er is een fotograaf bij. Dan moeten we ons even optutten hoor! Op onze leeftijd zijn restauratiewerken niet overbodig.\'\' Waarop Ciel (56) en Liesbeth (51) giechelend en ongegeneerd make-upspiegeltje, poederdoos en lipstick bovenhalen. Liesbeth doet extra gel in haar kapsel. ,,Kan dit Ciel, of heb ik overdreven?\'\' Ciel: ,,Nee meid, staat je héél leuk.\'\'

Ciel en Liesbeth - ze schrijven onder de duonaam Liza van Sambeek - gaan, net als de vrouwen van vijftig in hun tweede roman Het Verwende Nest complexloos en met veel humor met hun leeftijd om. ,,Ja, wij worden ouder maar wij zijn niet van plan achter de geraniums bij de pakken neer te zitten. Wij willen leuk blijven, spannend, jong, en natuurlijk sexy als het even kan.\'\'

Het Verwende Nest is de naam van het grachtenpand dat vier fietsvriendinnen opknappen om er samen te gaan wonen. Zo geven ze hun leven een nieuwe wending. Tussen het gedruis en het opwaaiende stof spelen zich vele hilarische, herkenbare maar ook soms dramatische situaties af.

De hoog opgeleide vrouwen komen zichzelf en elkaar tegen in hun babyboomcommune . Zowat alle thema\'s waar vrouwen van vijftig mee geconfronteerd worden, komen aan bod: rammelende eierstokken, ongewenste vetopstapeling rond het middenrif, mannen die er met een slettenbak van dertig vandoor gaan, bijna volwassen kinderen die niet altijd te begrijpen zijn, borstkanker, dood. Maar vooral: veel vriendschap en plezier.

Want ze slaan er zich wel door heen, die brutale, eigengereide maar tegelijk ruimhartige vrouwen van vijftig. Ze zijn heel zelfstandig, niet onbemiddeld en zijn de eerste generatie vrouwen die werk en gezin combineerden. Ze willen volop genieten van de vrijheden die ze zelf in de jaren zestig en zeventig bevochten hebben. Graag de veiligheid van een huwelijk maar ook de seks, de spanning en de romantiek van een minnaar.

Net als Zadelpijn , het eerste boek van Ciel en Liesbeth over dezelfde groep fietsende vriendinnen, is Het Verwende Nest in Nederland een kaskraker. Er zijn ernstige plannen om een tv-serie te maken en Joop van den Ende verwerkt de eerste roman tot een toneelstuk. Gehoopt wordt dat ook Vlaanderen nu massaal voor dit nieuwe genre van damesromans voor vijftigers valt.

Buik niet laten hangen

Ciel en Liesbeth zijn al ruim twintig jaar vriendinnen. Liesbeth had achttien jaar een praktijk als gynaecologe. Drie jaar geleden is ze daarmee gestopt. Sindsdien is ze zelfstandig consulente in de gezondheidszorg. Ciel volgde een opleiding als verpleegkundige en dramadocente. Ook zij is nu zelfstandig consulente, in management.

Is het boek autobiografisch? Liesbeth : ,,De vriendinnen uit het boek zijn verzonnen al weten we als ervaringsdeskundigen natuurlijk wel wat vrouwen van vijftig bezighoudt. Ciel en ik zijn tijdens een vakantie twee weken lang met onze mannen in Frankrijk gaan fietsen. Best leuk maar het kon beter. We mochten zó weinig van die mannen. (lacht) Geen tijd om naar een brocante te gaan of een glaasje Sancerre te drinken. We mochten geen bloemetjesjurk aan.\'\' Ciel : ,,We fietsten 125 kilometer per dag. Het motto van onze mannen: Niet zeuren maar beulen! \'\' (lacht) Liesbeth : ,,Achteraf zeiden we: onder vrouwen was het veel leuker geweest. Zo is het idee voor de fietsende vriendinnengroep Les Tites Sancerre uit Zadelpijn en Het Verwende Nest ontstaan.\'\'

,,Het is als een geintje begonnen, dat eerste boek van ons. Al jaren zeiden we tegen elkaar: We moeten eens een boek schrijven over vrouwen van vijftig en fietsen. Dat hebben we uiteindelijk gedaan. In Frankrijk, in hotels en appartementen. Een mooie smoes om er even tussenuit te knijpen: Mam gaat een boek schrijven. (lacht) Ik geloofde eerlijk gezegd niet in ons project maar het werd meteen een bestseller.\'\' Ciel : ,,We hebben vréselijk veel lol gehad met ons tweetjes maar ik nam het boek wél ernstig. Van in het begin dacht ik: dit gaat ons lukken.\'\'

Mijn GSM rinkelt. Wat ik ook probeer, doorschakelen lukt niet en het blijft rinkelen. Liesbeth : ,,Zo\'n aanhouder. Dat moet je minnaar zijn!\'\' Ciel schaterlacht.

Hoe verklaren jullie het succes van het boek? Liesbeth : ,,Er bestaat niet veel literatuur over vrouwen van vijftig. Die zijn niet interessant, denkt de maatschappij. Die takelen alleen maar af. Dat doorprikken wij. Ons boek kent geen taboes. De vrouwen spreken heel openhartig over hun seksuele ervaringen, de genadeloze werking van de zwaartekracht op hun lichaam, het terugtrekkend tandvlees, de spataderen en de slapeloze nachten vol zweet.\'\'

,,Het is niet zozeer dat onverbloemde weergeven van het ouder worden dat de mensen aanspreekt. Het gaat om iets veel belangrijkers, namelijk wat je met dat gegeven doet. Kijk, als je treurig achter je raam gaat zitten kijken, je buik lekker laat hangen, je sexy ondergoed aan de wilgen hangt en niet meer op de uitgroei van je geverfde haar let, ja, dan word je oud.

Dan word je zelfs patiënt. Dat doen de vrouwen uit het boek níet.\'\'

,,Ze willen doorgaan met leven en genieten. Je wordt niet alleen ouder, je wordt ook wijzer, je kan veel meer relativeren. Je hebt het allemaal al eens meegemaakt. Het valt de vriendinnen in het boek niet altijd mee, maar ze maken er wel wat van. Dat vergt moed, humor en het betreden van nieuwe paden. Dié boodschap doet het hem.\'\' Ciel : ,,Het boek is niet alleen een aanrader voor vrouwen van vijftig. Als je als man wil weten hoe vrouwen van die leeftijd denken en voelen, moet je Zadelpijn of Het Verwende Nest lezen.\'\'

Een facelift als het moet

Hebben jullie het gevoel als vrouwen van vijftig afgeschreven te worden? Liesbeth : ,,Helemaal niet. Je wordt meer ernstig genomen. Ik krijg tal van leuke banen aangeboden maar die weiger ik, want ik wil mijn eigen baasje blijven. Vandaag, op mijn 51ste, voel ik me veel beter dan toen ik vooraan in de veertig was.\'\' Ciel : ,,Daar zeg je zo wat, Liesbeth, je eigen baas zijn. Wij hebben elk onze eigen zaak, net als de vrouwen in het boek. Dat scheelt. Je ziet veel vrouwen op die leeftijd ondernemer worden. Precies om zelf te kunnen bepalen wat ze doen. Dat was ook mijn motivatie om zelfstandige te worden. Als je in loonverband werkt, gaat het er wellicht anders aan toe. Agnes uit het boek is vakbondsvrouw en die wordt op haar werk min of meer afgeschreven.\'\' Liesbeth : ,,Je moet als vrouw van vijftig ook niet het lieve meisje van 28 willen blijven. Aanvaard je leeftijd.\'\' En je uiterlijk? De vriendinnen uit het boek gaan voor een facelift.

Liesbeth: ,,Waarom niet. Als het moet dan doen we het! (lacht) Jij niet?\'\'

,,Zeg nooit nooit.\'\' Ciel : ,,Je mag niet té lang wachten met een facelift. (lacht) Anders valt het te veel op. De vriendinnen in het boek doen het ook stiekem. Een Nederlandse politica heeft duidelijk te lang gewacht en nou is het zó zichtbaar. (lacht)\'\' Is een facelift niet ergens zeggen dat je op vijftig niet meer mooi kan zijn? Liesbeth : ,,Elke vrouw die een facelift ondergaat, zal je zeggen dat ze het voor zichzelf doet. Niet voor haar omgeving.\'\' Maar ze bekijkt haar spiegelbeeld wel door de ogen van anderen.

,,Zeg nooit nooit.\'\' Ciel : ,,Je mag niet té lang wachten met een facelift. (lacht) Anders valt het te veel op. De vriendinnen in het boek doen het ook stiekem. Een Nederlandse politica heeft duidelijk te lang gewacht en nou is het zó zichtbaar. (lacht)\'\' Is een facelift niet ergens zeggen dat je op vijftig niet meer mooi kan zijn? Liesbeth : ,,Elke vrouw die een facelift ondergaat, zal je zeggen dat ze het voor zichzelf doet. Niet voor haar omgeving.\'\' Maar ze bekijkt haar spiegelbeeld wel door de ogen van anderen.

Ciel : ,,Het staat in alle vrouwenbladen: neem je een facelift, zeg dan dat je het voor jezelf doet. Maar als we eerlijk zijn, moeten we toegeven dat we het ook een beetje doen omdat we met de ogen van anderen naar onszelf kijken. Zo vind ik bij mezelf dit stukje (wrijft over haar hals) ernstig aan restauratie toe. (lacht) Doe je daar iets aan, dan doe je dat om er gewoon leuker of langer leuk uit te zien.\'\'

Vriendschap wordt nieuwe liefde

Wordt het een trend, damesromans voor vijftigers? Ciel : ,,Sommigen zeggen dat wij Bridget Jones voor vrouwen op gevorderde leeftijd hebben geschreven. Maar sta me toe, Bridget Jones is wel leuk maar veel oppervlakkiger dan onze boeken. De vriendinnen zijn met veel meer bezig dan alleen maar het uiterlijk en ze hebben vooral heel wat zelfspot.\'\' Liesbeth : ,,Het boek gaat ook, en vooral, over vriendschap. Vriendschap als de nieuwe liefde, dàt wordt wel een trend. In New York zijn twintigers met knuffelparties gestart als alternatief voor de moeizame liefde en seks. Vriendschap komt helemaal in. Zeker voor mensen die stabiliteit en geborgenheid zoeken maar toch zichzelf willen blijven. Het is een gevolg van de individualisering van onze samenleving.\'\' Samenwonen met lotgenoten, een andere trend? Ciel : ,,Nogal wat lezers zeggen dat we hen op een idee hebben gebracht en dat ze, net als de vriendinnen uit het boek, met soortgenoten willen gaan samenwonen. Voor mezelf sluit ik ook niet uit dat ik het ooit doe. Praktisch vergt het wel heel wat organisatie. Je moet allemaal tegelijk je huis verkopen en hoe regel je bezoek van mannen?\'\' De vriendinnen zijn of weduwe, of ze zijn aan het scheiden of ze worden verlaten voor een jongere vrouw. Allemaal alleen dus. Is dat een realistisch beeld? Ciel : ,,In onze vriendenkring is het gros van de vrouwen van vijftig alleen. Liesbeth en ik zijn toevallig nog getrouwd.\'\' Het leven begint op vijftig? Liesbeth : ,,Het leven stopt niet op 50 maar het is natuurlijk wat je er zelf van maakt.\'\' Ciel : ,,Het komt erop aan dat omslagmoment - want dat is vijftig toch echt wel - te overleven. Vraag je af waar je goed in bent en graag doet en neem het heft in eigen handen. Blijf jezelf ook verwonderen en ontwikkelen. Lees, ga naar tentoonstellingen, theater. Kortom: Laat je er niet onder krijgen!\'\'

Eindevaluatie

Ik vond het boek echt super. Goed geschreven. Makkelijk leesbaar; je leest het in één ruk uit. Leuk genre ook en origineel idee dat je elk hoofdstuk een andere hoofdpersoon hebt. Ook grappig om te zien dat je met sommige personen erg meeleeft en met andere niet. Doordat het boek zo leuk was, was het leesverslag maken ook erg leuk. De verwerking opdracht was ook best leuk omdat het niet veel werk was en het leuk was het interview te lezen. Ik had niet heel erg hoge verwachtingen van het boek dus nadat ik het gelezen had waardeerde ik het nog meer dan daarvoor.