Wie niet weg is wordt gezien door Ida Vos

hoofdpersoon

Rachel, zij speelt voor Ida Vos

bijpersonen

Esther de zus van Rachel
En haar 2 ouders

Genre

oorlog

het begin

Het begin speelt zich af in Rotterdam.
Rachel, Esther en hun ouders woonden daar.Het was toen al het begin van de oorlog. En de Duitsers hadden gezegd dat de mensen hun huizen moesten verduisteren.
(dat wil zeggen zwarte papieren van binnen tegen het raam te plakken zodat de geallieerden de steden nauwelijks meer kunnen zien)hier wodt het ontroerend

Rachel dat dit het eerste teken dat voor de oorlog is begonnen.
Een dagje later staan Rachel, Esther en hun ouders met vele anderen op de beukelsdijk,waar soldaten op en neer marcheerden.
Haar vader zei de hele tijd dat Nederland zich heeft gecapituleerd.Het heen en weer marcheren is nog maar het begin.

tegen het einde
In 1940 werd Rotterdam platgebombadeert.
Rachel, Esther en hun ouders moesten weer verhuizen.
Deze keer van Rotterdam naar Rijswijk.
Daar hadden ze veel familie.
Ze ging voortaan samen met Leo haar neefje naar school.
Het werd steeds erger voor de joden .
Uiteindelijk moesten ze ook onderduiken ,want ze waren tenslotte joods .
Het eerste onderduik adres was bij een pastoor.
Daar bleven ze een tijdje nou +/- een halfjaar.
Tot dat de pastoor een kapelaan kreeg .(een soort van assistent)
Ze moesten toen snel een ander onderduik adres zoeken.
Uit eindelijk komen ze bij een gezin in Hoorn terecht.
Dat huis was nog kleiner dan het vorige.Maar ja als iets moet dan doe je het, want je doet het om te overleven.

het einde
Er kwamen de hele tijd meer onderduikers bij.
Rachel sliep met Esther samen op een matras .
Sommige zelf sliepen op een kale vloer.En er was net genoeg eten voor iedereen maar soms ook net niet genoeg.
Na een tijdje zijn er te veel mensen bij gekomen zo dat het daar niet meer veilig was.
Dus moesten ze naar een ander onderduikadres zoeken.
Uiteindelijk kwamen ze naar het volgende adres bij twee aardige mensen terecht.
Die mensen waren erg medelevend .Hun eigen leven stond natuurlijk ook op het spel.
Rachel is in de tussen tijd toch heel veel verandert ze durfde niet eens naar buiten te kijken, laat staan te komen.
Ze hoopte alleen maar dat ze niet gepakt zou worden.

Vandaag
De dag van de bevrijding.
Iedereen stormt naar nuiten om het te vieren.
Behalve twee mensen.Rachel en Esther die zijn nog te bang om naar buiten te gaan.
Maar na een paar weken is hdat gevoel alweer over .
Hun huis in Venhuizen was te klein voor hun, dus ze moesten verhuizen.
Ze zijn weer naar Rijswijk gegaan en bij een familie gaan logeren omdat ze nog geen huis hadden gevonden.
Haar vader is naar de regering gegaan om te zeggen dat ze een huis zoeken.
Na een tijdje was er een huis vrij.
Vroeger woonde daar een NSB’er(NSB=nationale socialistische beweging)
Na een korte tijd zat het huis vol familieleden .
Sommige kwamen uit concentratie kampen ondergedoken..
Maar toch zijn er heel veel familieleden die omkwamen in concentratie kampen.
Daarom haat ze de Duitsers voor eens en voor altijd.
Ik geef haar gelijk want niemand zou het leuk vinden dat je oom of tante dood gaat omdat ze vergast is of wat.

beoordeling

Ik geef haar helemaal gelijk over dat ze de Duitsers haat
Ik zat alleen met 1 probleem en dat is:
Dit is een van de kleinste boekverslagen die ik ooit heb gemaakt
Daar heb ik 1 reden voor:
Het is zo een ontroerend verhaal dat je het eigenlijk niet echt kan vertellen je moet het boek gewoon lezen.
Ik raad het aan voor kinderen die van lezen houden en vooral voor kinder vanaf 12 jaar.
Ik vind het een heel mooi boek.
Als je denkt aan de gesschiedennis van Nederland.
Wat de oude mensen allemaal heb mee gemaakt .
Mvr Ida vos schrijft boeken gericht op de kinderen ik geef haar daar gelijk voor .
Want zij weet dat de ouderen al de gesschiedennis van Nederalnd kennen.
En daarom wilt ze de kinderen met zulke soort boeken te laten zien dat de kinderen het vroeger moeilijk hadden.
Ik vind dat heel goed van haar.

problemen

In het verhaal staan de namen van de Rachel’s ouders staat er biet bij