Vrouwen met een IQ door Herman Brusselmans

Persoonlijk boekverslag/samenvatting

Herman Brusselmans, Vrouwen met een IQ. 2e druk, 1995(1995). Amsterdam, Prometheus. (210 p.)

Favoriet tekstfragment

"Als ik daar zonder kloppen ben binnengestapt zie ik iemand in een bed liggen, zonder twijfel Ilse - al is ze kaal - en zie ik vier ander personen op stoelen zitten. Wie zal ik eerst aanspreken? De kale? Dat lijkt me het beleefdst. Ik kus haar en zeg: 'Ilse... Je ziet er... Ik bedoel, hoe gaat het?' Ze zegt dat het goed gaat. Ik geloof haar niet, maar ben niet van plan om haar voor leugenaar te gaan uitschelden. Er is wel degelijke een reden waarom ik haar niet geloof: ze ziet er bijzonder slecht uit. Niet allen kaal maar ook, zoals Eva al zei, niet opgemaakt. Bovendien opgezwollen en blauw in het gezicht. Haar neusring is ze ook kwijt. Nee, met Ilse is niet alles in de haak."
Ik vind dit een mooi fragment, omdat hier goed uit blijkt hoe ironisch, of misschien wel cynisch Herman Brusselmans schrijft. Een andere goede omschrijving zou 'Negatief' kunnen zijn.

Lijsten

Aansprekende dingen

• De ironische, cynische manier van schrijven.
• De houding van de hoofdpersoon ten opzichte van de wereld, nl. een 'Wat kan mij dat nou schelen'- houding.
• De grote dosis zelfverheerlijking van de hoofdpersoon.

Tegenstaande aspecten

• De constante vernedering van vrouwen, door te laten zien hoe dom ze zijn. (even is leuk, maar niet de hele tijd)
  
  

Bijblijvende scenes

Hoe de hoofdpersoon Judy, zijn enige echte liefde, ontmoet, en hoe hun relatie verder verloopt. Hierdoor verandert de zienswijze van de hoofdpersoon compleet. Was hij eerder alleen uit op seks, nu draait alles om Judy. Ik vind dit zo leuk, omdat hieruit blijkt dat de hoofdpersoon ook nog een gevoelige kant heeft.

Toen de hoofdpersoon nog bij de band Foaming Vomit drumde, ging het heel goed met die band. Nadat hij daar ontslagen werd, wilde hun nieuwe CD niet meer verkopen. De band waar hij dan in zit, wordt opeens nummer 1. Hieruit kan je heel goed zijn zelfverheerlijking opmaken, en ik vind dat op zo'n goede manier gedaan, dat ik het een sterk stuk vind.

Personen vergelijken met personen uit boek

Ik denk niet dat je iemand die ik ken zou kunnen vergelijken met iemand uit het boek, omdat iedereen uit het boek alleen maar uit extremen bestaat. Oké, iedereen doet wel een beetje aan zelfverheerlijking, ironie en cynisme, en iedereen is wel eens dom, maar zo extreem als in dit boek, zou je niet tegen komen.

Gebeurtenis in eigen leven

Hier kan je ongeveer hetzelfde antwoord geven als bij de vraag hiervoor, want naast de personen bestaat ook het verhaal uit extremen. Toch zou je de zoektocht van Brusselmans [de hoofdpersoon, niet de schrijver] naar 'de zin van het leven' wel een beetje, héél klein beetje, kunnen vergelijken met mijn leven.

Verhaal gaat over

Het boek gaat over Herman Brusselmans, een drummer bij een bekende band, die verscheidene erotische avonturen heeft met verscheidene dames.[1] Vaak is hij ze de volgende dag al vergeten. Dan wordt hij echter echt verliefd op Judy, en sindsdien draaien al zijn gedachten om haar[2]. Ondertussen wordt hij ontslagen bij de ene band, en gaat bij een nieuwe band werken, die prompt ook beroemd wordt. De eerste band verkoopt geen enkele plaat meer.[3]

Wat is het probleem?

Herman Brusselmans zoekt een échte liefde, iemand die ook écht van hem houdt. Nadat hij haar gevonden heeft wordt het probleem: hoeveel en hoe houdt zij van hem en hij van haar.

Oplossing?

Er is niet echt een oplossing, het boek eindigt met een telefoongesprek tussen Brusselmans en Judy, waarin Judy vraagt of Brusselmans bij haar komt. Hij zegt: "Ja", maar blijft zitten. Het wordt dus niet duidelijk wat er nou verder met hun relatie gebeurt.

Eigen oplossing probleem?

Ik zou naar haar toegaan, 'Haar bedekken met duizend zoenen, tedere strelingen', zoals Brusselmans zelf al als een mogelijkheid ziet.