1. Geef een titelbeschrijving van de gebruikte uitgave.
   Titel:                Vossenblond
   Auteur:             Rascha Peper
   Jaar:                 2011
   Uitgever:          Uitgeverij Querido
    
2. Wanneer was de eerste druk? Zijn er in de volgende drukken veranderingen aangebracht?
   De eerste druk was in 2011. Het boek dat ik had gelezen was de derde druk, maar deze is al wel in datzelfde jaar uitgekomen, dus ik denk niet dat er veel veranderingen inzitten.
    
3. Hoe ziet het omslag eruit?
   Op de omslag staat een naakt, blank meisje met haar in een hele speciale rode kleur.
    
4. Is er een motto of een spreuk ter inleiding?
   Nee, het boek heeft geen motto of spreuk ter inleiding.
    
5. Wordt het boek aan iemand opgedragen?
   Nee, het boek wordt niet aan iemand opgedragen.
    
6. Hoe is het boek onderverdeeld? (Hoeveel bladzijden, hoofdstukken, fragmenten, delen?)
   Het boek heeft ongeveer 260 pagina’s en 16 hoofdstukken. Elk hoofdstuk bestaat uit twee verschillende fragmenten. Het eerste is vanuit Walter Tervoort en het tweede vanuit Vera’s hond.
    
7. Staat er aan het eind van de tekst waar en wanneer het boek geschreven is?
   Nee, ze geeft wel flink veel verwijzingen naar andere boeken, maar verteld verder niets over het boek zelf.

• Samenvatting

8.Geef een samenvatting van de inhoud.
Walter Tervoort is de hoofdpersoon van dit boek: “Vossenblond” van Rascha Peper. Hij is een archeozoöloog met een fascinatie voor de dood. Hij is bezig met het opgraven en bergen van skeletten die ooit begraven zijn onder een kerkvloer. Toch valt het leven in zijn eentje hem wel eens tegen. Eens in de zoveel tijd huurt hij een escort in, omdat hij anders gek zou worden. Zoals hij zelf zegt: ‘Als je in dit beroep nooit eens mollige welvingen en zachte huid in je armen hield, werd je een verdorde chagrijn en vervreemdde je van het leven.’ Als zijn vaste escortdame er mee op houdt is hij er kapot van. Hij besluit het toch anders te proberen en huurt een ander meisje in: Vera. Hoewel hij niet op jonge vrouwen valt word het al snel duidelijk dat hij hopeloos verliefd word op dit mooie meisje met haar roodblonde haar.

• Vertelsituatie

1. Wie vertelt/vertellen het verhaal?
   Er is een personale vertelsituatie met één personale verteller, maar er is ook een ik-vertelsituatie met een ik-als-getuige. Dit wordt geschreven vanuit een hond.

• Tijd/Opbouw

1.  Wanneer speelt het verhaal zich af (historische tijd)?
   Het verhaal speelt zich gewoon af in het hier en nu.
    
2.  Is het verhaal chronologisch of niet-chronologisch verteld?  Begint het verhaal bij het begin (ab ovo), in het midden (in medias res) of met het einde (post rem)?
   Het verhaal begint ab ovo.
    
3.  Zijn er vooruitwijzingen naar gebeurtenissen die later in het verhaal of in de tijd zullen plaatsvinden en/of terugverwijzingen naar gebeurtenissen die eerder in het verhaal of in de tijd hebben plaatsgevonden?
   Er zijn geen vooruitwijzingen, maar er wordt wel eens teruggewezen naar gebeurtenissen die eerder zijn gebeurd, zoals de eerste keer dat Walter een escort inhuurde.
4.  Hoe is de verhouding tussen de verteltijd en de vertelde tijd? Wordt er tijdverdichting/tijdverruiming toegepast?
   Die gaan over het algemeen best gelijk op. Het verhaal volgt echt het dagelijks leven van Walter, alhoewel dat af en toe opeens wel iets sneller doorspoelt

• Ruimte

1.  Waar spelen de gebeurtenissen zich af? Welke rol speelt de ruimte in het verhaal?
   De gebeurtenissen spelen zich af op veel  verschillende plaatsen, maar de belangrijkste plaatsen zijn volgens mij de oude kerk, waar een opgraving plaatsvind, waar Walter, een rasechte archeozoöloog natuurlijk bij moet zijn. De andere plaats is zijn huis, waar Vera, de escort, natuurlijk keer op keer weer komt.

• Personages

1.  Wie is/zijn de hoofdpersoon/hoofdpersonen en hoe wordt/worden hij/zij gekarakteriseerd?

De hoofdpersoon van het boek is Walter Tervoort. Hij wordt gekarakteriseerd als een gescheiden, oudere man met een passie voor dode dieren, die eigenlijk altijd een beetje alleen is. Hij voelt zich een soort ‘vaderfiguur’ bij Vera en daar gedraagt hij zich ook na.

1.  Welke betekenis hebben de bijfiguren?

De enige echte bijfiguur is de escort Vera, een jong meisje met rode haren. Zij is waarschijnlijk de dochter van het hoofdpersonage, maar daar kom je helaas nooit echt achter. Haar betekenis is dat zij de eenzaamheid van mannen verdrijft, of in ieder geval voor even.
 

1.  Beschrijf de relatie tussen de verschillende (hoofd)personen.
   De relatie tussen Walter en Vera is een vreemde, aangezien hij haar telkens weer inhuurt om seks met hem te hebben. Toch krijgen de twee een apart soort band en wordt Walter zelfs echt verliefd op dit meisje. Een andere band die ze misschien met elkaar hebben is een vader-dochterband. Dit zul je nooit echt uitvinden.
    
2.  Kan je je identificeren met een (of meerdere) personage(s)? Leg uit?
   Nee, niet bepaald. Walter is een oudere man met een passie voor dode dieren. Ik ben geen man, niet oud, en walg tamelijk erg van dode dieren.
   Vera is een escort, zodat ze kan betalen voor haar studie. Ze gedraagt zich zo volwassen en ook niet op een leuke manier. Daar voel ik me nou niet bepaald mee geïdentificeerd.

• Thematiek

1.  Welke belangrijke zaken komen er op verhaalniveau en op het abstracte niveau aan de orde? Wat is het thema of wat zijn de thema’s?
   De liefde van een oudere man voor een jongere prostituee is het duidelijkste thema. Walter wordt namelijk verliefd op de escort Vera.
   Twee minder duidelijke thema’s zijn het leven en de dood. Walter is dagelijks in contact met de dood en na de scheiding van zijn vrouw, een aantal jaren terug, is hij zelf ook een beetje doodgegaan vanbinnen. Veel gebeurd er namelijk niet meer in zijn leven. Ook gaat er een man dood, wat hier ook weer naar terugverwijst.
   Walter leeft echter weer op door de escort Vera. Voor het eerst sinds lange tijd lijkt hij weer echt iets te voelen.
    
2.  Welke belangrijke elementen uit het verhaal worden vaak herhaald?
   De jonge escort die langs komt bij de oudere man natuurlijk, maar ook dat Walter blijft denken dat dit meisje zijn dochter is, hoewel hij niet wist dat hij er één had. Een ander belangrijk element is dat hij telkens een foto van hemzelf op een paard in een advertentie ziet, terwijl hij zeker weet dat hij daar toch nooit model voor heeft gestaan.
    
3.  Hoe verklaar je de titel? Kun je de titel in verband brengen met de thematiek?
   De titel ‘Vossenblond’ slaat terug op de haarkleur van Vera, een prachtige kleur rood. Zo rood als een vos eigenlijk. Dit kun je terugbrengen naar de thematiek, aangezien zij de escort is waar in de thema’s over gesproken word.
    
4.  Kun je het motto in verband brengen met de titel en/of met de thematiek?
   Het boek heeft geen motto.

• Stijl

1.  Hoe is de zinsbouw? (kort, zakelijk, lang, ingewikkeld, spreektaal?)
   Veel van de zinnen zijn erg lang en ingewikkeld, zoals deze: “Vrijwel alle geraamten in de Grote Kerk lagen met het hoofd naar het westen, wat inhield dat ze de blik op het oosten gericht hielden, zoals het oude gebruik wilde; de bazuinen van de wederopstanding zouden vanuit het oosten klinken, de kant waar het licht vandaan kwam.” Toch wordt dit af en toe ineens afgewisseld met kleine, makkelijke zinnetjes.
    
2.  Hoe is het woordgebruik? (Modern, ouderwets, populair, moeilijk?)
   Ik kan niet zeggen dat Peper zich erg modern uitdrukt. Veel van de woorden die ze gebruikt zou niemand tegenwoordig nog zeggen. Toch mengt ze er af en toe woorden als “geil” doorheen, alsof ze populair wil overkomen. Heel apart.
    
3.  Is er veel of weinig dialoog?
   Ik heb boeken met veel meer dialoog gelezen, maar ook boeken met stukken minder. Ik denk dat dit boek qua dialoog ongeveer gemiddeld of net iets onder gemiddeld is.
    
4.  Gebruikt de schrijver veel beeldspraak?
   Dat vind ik zwaar meevallen.

• Literatuurgeschiedenis

1.  Vertel iets over de schrijver en haar werk.
   Rascha Peper is eigenlijk Jenneke Strijland, een in 1949 geboren schrijfster, die schrijft onder een pseudoniem. Dit pseudoniem verzon ze, omdat haar buurman uitgever was en ze bang was voor de schaamte van een afwijzing. Ze heeft enige tijd als lerares gewerkt, maar begon met schrijven toen ze met haar man voor zijn werk naar Wenen verhuisde.
    
2.  Kun je het boek indelen bij een literaire stroming?
   Ja. Ik ben er bijna honderd procent zeker van dat dit boek in te delen is bij het realisme.
    
3.  Hoe is het boek ontvangen door de literaire kritiek?
   Dit is heel apart. De beoordelingen lopen echt ongelooflijk ver uiteen. De één vindt het boek helemaal geweldig, terwijl de ander het echt een enorme teleurstelling vindt.

• Opdracht bij de analyse.

1.  Zoek 2 recensies (literom) bij het boek dat je geanalyseerd hebt. Print deze uit en voeg ze bij de tekstanalyse in je leesdossier. Bestudeer en beoordeel de recensies.
   Ik ben het vooral eens met de tweede recensie, al is de eerste het best geschreven. Ik vond het een vreselijk boek, alhoewel ik me er wel goed in kon inleven. Het is gewoon te vlot opgeschreven allemaal.

Schrijver                     Peper, Rascha

Titel                            Vossenblond

Jaar van uitgave         2011

Bron                            Nederlands Dagblad

Publicatiedatum         11-11-2011

Recensent                   Teunis Bunt

Recensietitel              Gebreken waar je je niet aan ergert

Taal                            Nederlands

In de boeken van Rascha Peper ontmoet je mensen die je in de werkelijkheid nooit ontmoet zou hebben: een schelpenverzamelaar, iemand die een boek over vissen vertaalt, een preparateur die lichaamsdelen op sterk water zet. In Vossenblond stelt ze ons voor aan een archeozoöloog.

Walter Tervoort houdt zich bezig met het opgraven van skeletten. Zo is hij betrokken bij de opgravingen in de Grote Kerk in Alkmaar, waar tientallen graven geruimd moeten worden en als er een massagraf van paarden gevonden wordt, is hij degene wiens expertise wordt gevraagd. Peper heeft zich dusdanig in Tervoorts werkzaamheden verdiept, dat je als lezer bijna automatisch door dat werk geboeid raakt. Ze speelde zoiets ook al klaar in haar vorige boeken. Blijkbaar heeft ze zoveel kennis verzameld dat ze die terloops en met grote vanzelfsprekendheid kan tonen. Daarin is Peper op haar best.

Ook lukt het haar om de lezer mee te laten leven met haar personages. Wij kruipen gemakkelijk in de huid van Tervoort, die af en toe een escortdame bestelt en helemaal in de ban komt van de rossige (vossenblonde) Vera. Zo kostte het bijvoorbeeld ook al geen moeite om mee te leven met de pedofiel in Rico's vleugels. Als lezer zit je dicht op het personage en ben je bereid zijn gedachtegang te volgen.

Walter Tervoort is zelf een beetje verbaasd dat hij valt voor deze ontwikkelde, jonge vrouw. Gewoonlijk bestelde hij van tijd tot tijd pronte, wat oudere vrouwen; heel andere types. Al gauw komt overigens de vraag op of Vera niet de dochter van Tervoort kan zijn. Redelijk snel komt hij achter haar werkelijke identiteit.

De vraag is of dat mogelijke dochterschap iets toevoegt aan het boek. Ik had het idee dat het verhaal dat lijntje helemaal niet nodig had. Het komt daarmee toch een beetje op het niveau van De passievrucht van Glastra van Loon en daar is Peper eigenlijk te goed voor. Verder ligt het nogal voor de hand om Walter de illusie te geven dat hij Vera zou kunnen redden uit het escortleven. Ach ja, weer iemand die een nobele gedachte nodig heeft om zichzelf te rechtvaardigen.

Er is wel meer op het boek aan te merken. Zo wekt Peper de indruk dat ze allerlei losse eindjes laat hangen. Niet alleen de verhaallijn van Vera, maar ook die van een foto bij een reisbureau waarop Walter zich meent te herkennen. Hij gaat wel na wie de fotograaf is en doet ook wel moeite het raadsel op te lossen, maar uiteindelijk loopt het allemaal op niets uit. Ook bij een boek als Dooi is het slot nogal onbevredigend. In dat boek ging het overigens ook over een ongrijpbare, roodharige vrouw.

Goed, Vossenblond heeft gebreken. En toch kun je het lezen zonder je daar al te veel aan te ergeren. Sterker nog: het boek sleept je mee en je wilt weten hoe het afloopt, Walter blijft een interessant personage en je voelt je als lezer zo betrokken dat je bereid bent wat mindere puntjes op de koop toe te nemen. Vossenblond heeft blijkbaar kwaliteiten die heel wat keurig gecomponeerde boeken moeten missen. "

Vossenblond (roman) Rascha Peper. Uitg. Querido, Amsterdam 2011. 256 blz. (EURO) 19,95
 

Schrijver                     Peper, Rascha

Titel                            Vossenblond

Jaar van uitgave         2011

Bron                            De Twentsche Courant Tubantia

Publicatiedatum         14-09-2011

Recensent                   Theo Hakkert

Recensietitel              De hond denkt er 't zijne van

Taal                            Nederlands

Afgelopen jaren is, hier en daar met leedwezen, vastgesteld dat seksscenes in romans passé zijn. Dat krijg je ermee als er wel een prijs wordt uitgeloofd voor de slechtst beschreven daad en niet voor de passage waarin dat met originaliteit is gebeurd.

Keert het tij? De vrouwen schrijven het in ieder geval gewoon op. Volgende week verschijnt Sterrenogen, de eerste bundel van Eve Lanoye. Elf erotische verhalen. Recent lazen we al Russisch water van Caroline Ligthart, vol expliciete passages.

In Vossenblond, de nieuwe roman van Rascha Peper, gaat het er onverbloemd aan toe. Archeozoöloog Walter Tervoort is eind vijftig. Van het huwelijk heeft hij zijn bekomst. Zo nu en dan een escortdame is veel minder gedoe. Maar hij heeft buiten zijn gevoelens gerekend. Op een avond krijgt hij ene Vera aan huis. Eigenlijk niet zijn type. Te jong, te rossig. Zij laat hem echter dichterbij komen dan hij gewend is en hij raakt totaal in haar ban. Zij houdt listig de boot af. Tot zijn wanhoop.

En ja hoor, hij wil haar redden, wil haar een leven bieden buiten 'het leven'. Waar hebben we dat toch eerder gezien?

Vera is, zo blijkt na een tijdje, de dochter van zijn ex. Het zou toch niet zijn eigen dochter zijn?

Rascha Peper heeft het vlot opgeschreven, dat is zo. Tervoort heeft wel iets van een personage uit een roman van Maarten 't Hart.

Wat het boek de das omdoet, zijn de intermezzo's. Daarin geeft de hond van Vera commentaar op wat hij met 'het vrouwtje' en die gekke man beleeft. De hond! Zonder dat het iets toevoegt. Zo valt deze roman niet serieus te nemen.

Rascha Peper: Vossenblond, 255 pagina's, 19,95 euro (geb.), Querido