Verraderlijke vrienden door Theo Hoogstraaten

Boekgegevens:

Titel: Verraderlijke vrienden
Auteur: Theo Hoogstraten
Verschenen in 1998
Uitgever: Amsterdam•

Titelverklaring:

De titel slaat terug op het verhaal, omdat Sharon denkt dat Mahmoud en zijn broer gewoon heel normale vrienden zijn. Maar later blijkt dat de broer van Mahmoud nog heel veel van plan is met Sharon en de anderen. Het verhaal was wel een beetje spannend omdat er ook een paar open plekken in voorkwamen waar je pas later in het verhaal antwoord op kreeg. Het verhaal was ook een beetje zielig dat komt omdat er ook iemand dood gaat in het verhaal. Het was eigenlijk wel een beetje eenvoudig om het te lezen, het taalgebruik was op mijn niveau.

Ruimte plaats:

Een groot deel van het verhaal speelt zich af in Jeruzalem.
In Jeruzalem komen niet veel toeristen omdat er meestal bobaanslagen worden gepleegd. In Jeruzalem bevinden zich ook een hele boel winkeltje die souvenirs verkopen en der zijn ook moskeeën. Het einde speelt zich vooral af in een vliegveld dat buiten Jeruzalem ligt.

Vertelsituatie:

De vertelsituatie wordt verteld door de ik verteller.

Tijd:

Het verhaal speelt zich af rond deze tijd, omdat er nu oorlog is in Israël is en der komen ook auto’s in voor.
Der gaat ongeveer 3 a 4 weken voorbij in het verhaal, dat weet ik omdat Sharon daar alleen maar op vakantie is en moet weer na de vakantie terug naar school.Het verhaal wordt niet in chronologische volgorde verteld. Der zijn wel een paar flashbacks. In het verhaal komen er wel tijdsprongen voor. Dat weet ik omdat Sharon in een hotel slaapt en de volgende dag weer met Mahmoud ergens heen gaat.

De belangrijkste personen:

Hoofdpersonen zijn Sharon en Mahmoud. In de helft van het verhaal komt het heel erg vaak voor dat Sharon ruzie maakt met haar broer Thomas.Sharon is ook op bepaalde plekken in het verhaal heel erg gevoelig bijvoorbeeld omdat haar moeder overleden is. Aan het eind gaat ze steeds meer naar haar broer luisteren en maakt geen ruzie meer met haar broer. Dus in het verhaal verandert Sharon ook een beetje. Het belangrijkste probleem voor Sharon is dat ze Mahmoud niet meer ziet als ze terug gaat naar Nederland. En daar komt geen oplossing voor. Je leert haar kennen al een meisje dat gewoon heel erg aardig is en geen problemen veroorzaakt. Sharon heeft lichte ogen, bruin haar en een lichte huidskleur. Sharon is ongeveer 15 jaar oud. De verhouding tussen Sharon en Mahmoud is eigenlijk wel goed. Ze zijn allebei een beetje verliefd op elkaar maar willen het allebei niet laten merken.
Mahmoud is aardig en hij maakt er helemaal geen probleem van als je joods bent (zolang je niet negatief denk over de Palestijnen). Het belangrijkste probleem voor mahmoud is dat ze sharon en haar broer en vader willen vermoorden. De oplossing is dat als een man sharon wil vermoorden hij der zelf voor springt en dood gaat. Mahmoud verandert niet in het verhaal. Ik leer hem kennen als een heel aardige jongen maar later blijkt dat anders te zijn. Hij heeft krullen, donkere ogen en lichtbruine huidskleur. Hij is ongeveer 17 jaar. . De verhouding tussen Mahmoud en Sharon is eigenlijk wel goed. Ze zijn allebei een beetje verliefd op elkaar maar willen het allebei niet laten merken.
De bijpersonen zijn Leon (vader van Sharon) en Thomas (broer van Sharon).
Leon is en helper in het verhaal en Thomas ook.

Spanning:

Der komen in het verhaal ook open plekken in voor zoals: “wat zit er in de doos die Mahmoud wil meenemen in de auto” blz. 16-17. “De broer van Mahmoud zwaait of maakt een gebaar” blz. 19 “aan wat is haar moeder overleden” achterkant van het boek

Samenvatting:

Sharon haar broer Thomas en hun vader gaan op vakantie naar Israël als een eerbetoon voor zijn moeder die overleden is. Op een krokodillenfarm ontmoeten ze een Palestijnse jongen die Mahmoud heet. Mahmoud vraagt dan of hij mee mag naar Jeruzalem in de auto. Hij mocht van Leon gaan. Maar dan pakt hij een doos die hij wil meenemen. Op dat moment vertrouwt Thomas het niet en wil in de doos kijken. Hij zag dat er alleen maar souvenirs in zaten en Mahmoud kon mee. Als ze in Jeruzalem zijn brengt hij de doos naar het winkeltje van zijn broer. Zijn broer verkoopt een tapijt aan Leon. Leon brengt het tapijt naar het vliegveld samen met de neef van mahmoud (Abdel). Als ze in het vliegveld zijn trekt Abdel een wapen en houd het tegen Leon aan. Leon draait om en gooit een kar tegen Abdel aan. Op dat moment blaast Abdel zich op. Sharon zit op dat moment in het winkeltje van de broer van Mahmoud en geeft haar koffie als ze een 2de slok wil nemen komt Mahmoud binnen en duwt het uit haar hand.Op dat zelfde moment kwam er een man binnen en schoot Mahmoud. Mahmoud valt
dood op de grond.

Mening:

Het onderwerp vond ik eigenlijk wel interessant omdat ik nog nooit iets over Israël en Palestina heb gelezen. De gebeurtenis in het verhaal vind ik een beetje zielig maar ook spannend omdat er zowel mensen dood gaan en gewoon dingen doen die ze in het dagelijkse leven niet zouden doen. De personages in dit verhaal vind ik heel goed, omdat ze de gekste dingen meemaken en ook doen zoals Mahmoud die Sharon heeft gered. En Leon die zich durft te verzetten tegen Abdel die een wapen heeft. Ik vind de opbouw niet goed en ook weer niet slecht. Dat komt omdat in het begin van het verhaal ze zomaar ergens zijn. Maar in de loop van het verhaal wordt weer wel goed opgebouwd. Met het taalgebruik had ik helemaal geen moeite mee het was gewoon op mijn niveau. Bij sommige boeken moet ik sommige woorden echt nog opzoeken in het woordenboek.

Biografie: Na de middelbare school ging Theo Hoogstraaten naar de Pedagogische Academie. Hij werkte op een basisschool en studeerde in de avonduren voor leraar Nederlands en geschiedenis. Tegenwoordig geeft hij les aan een scholengemeenschap in Alkmaar: Nederlands, geschiedenis en maatschappijleer. Hij schreef eerst studieboeken en schoolboeken en dat beviel hem zo goed dat hij jeugdboeken begon te schrijven. Die schrijft hij in de schoolvakanties. Theo Hoogstraaten woont in Westknollendam.
Profiel: Omdat Theo Hoogstraaten vond dat er te weinig spannende boeken voor jongeren zijn, ging hij die zelf schrijven. Zijn boeken zijn dan ook zonder uitzondering spannend en lezen als een trein, of het nu detectives, historische verhalen, toekomstverhalen, griezelverhalen of oorlogsboeken zijn. Hij begint vaak met schrijven naar aanleiding van een echte gebeurtenis. Daarna verzamelt hij informatie, schetst hij de grote lijnen van het verhaal en dan begint het echte schrijven. Naast het spannende verhaal speelt in zijn boeken ook vaak een liefdesgeschiedenis. Soms hebben zijn boeken een boodschap, hoewel die er niet dik bovenop ligt.