Veel mensen vielen in zee door Peter Bekkers

Titel: Veel mensen vielen in zee
Auteur: Bekkers, Peter
Pagina’s: 154
Thema: Pubertijd (Osip kijkt op zijn eigen manier tegen de dingen aan en ontwikkeld zich)
Uitgever: De Geus
Jaar van uitgave: 2004


Samenvatting
De hoofdpersoon van dit boek is Osip Silber. Wij, als lezer, zitten in zijn hoofd en lezen hoe hij de dingen ervaart en hoe hij over personen denkt. Osips ouders hebben een kledingatelier. Als het winter is maken ze bikini’s voor in de zomer en als het zomer is dan maken ze winterjassen voor in de winter. In de kledingatelier werken ook een paar meisjes. Door een gat in de vliering kan Osip precies in de badkamer kijken, waar de meisjes zich opfrissen en opmaken. Dan ziet hij: ‘plassende meisjes, zich verschonende meisjes, borsten en allerlei vrouwelijke geheimen.’

Aan het eind van de zomer en winter brengen zijn ouders de gemaakte kledingstukken voor het aankomende seizoen naar Kraut. Kraut koopt alles op. En zo verdienen de ouders van Osip geld. Osip laat ons weten dat geld voor zijn moeder heel belangrijk is. Als er veel geld is dan maakt Osips moeder uitgebreid eten, maakt ze de bedden mooi op en wilt de hele tijd dansen. Ook mag zijn beste vriend, Rinus Fenichel, over de vloer komen. Dat is erg bijzonder, want de moeder van Osip vind namelijk dat Rinus een beetje een slechte invloed op Osip heeft. Als er weinig geld is dan is Osips moeder ongelukkig. Ze ziet het leven dan erg somber in. Bovendien kan ze nu geen zalf kopen voor haar huid. De moeder van Osip heeft namelijk een huidziekte. Ze heeft overal vlekken. En om deze vlekken te bestrijden moet ze een zalfje kopen. Het probleem is dat dit zalfje in een speciale laboratorium gemaakt moet worden. Dit is ontzettend duur. En daar is dus geld voor nodig. En als ze geen geld hebben is Osips moeder mede daardoor erg verdrietig, ongelukkig en ziet ze het niet meer zitten.

De moeder van Osip heet Anna Katharina Kant. In het boek komt ze vaak bij het bed van Osip staan. Dit doet ze midden in de nacht. Ze roept dan hele rare dingen. Zoals: ‘Ik wou dat ik nooit geboren was’ of ‘ik ga weg en kom nooit meer terug.’ Waarschijnlijk is Osips moeder erg depressief en levensmoe. Verder verteld zijn moeder hem wel eens wat verhalen. En later in verhaal is zijn moeder alles vergeten. Ze zegt dan: Osip, hoe kom je daar nou bij? Dat heb ik nooit gezegd.’

Osips moeder is dus een rare vrouw die niet precies weet wat ze wilt. Osip snapt haar niet helemaal. Hij laat alles maar in het midden. Eén keer in het boek loopt ze zelfs weg van huis en komt een paar dagen later weer terug. Ze is helemaal overstuur en weet niet meer wat er gebeurd is. Het enige wat ze nog kan herinneren is dat ze heel hard met de auto heeft rondgereden.

De moeder van Osip heeft nog wel iets positiefs. En dat is dat ze namelijk erg hard werkt in de kledingsatelier. Dit kun je niet zeggen van de vader van Osip, Leopold

Silber. Zijn vader geloofd sinds kort niet meer in god en daarom geeft hij niet meer zo veel om geld. De vader van Osip leest nu alleen nog maar. In het boek lijkt hij een hele wijze man, maar Osip verteld ons dat hij precies kan horen wat wel van hem is en wat hij van een boek heeft geleerd. Osip begluurd zijn vader altijd tijdens de vrijpartijen, die zijn vader heeft met de schoonmaakster.

Osip heeft ook nog een zusje. Zij heet Emma. In het boek kom je eigenlijk niets over haar te weten. Er wordt alleen een keertje verteld dat zij haar eigen haren heeft afgeknipt. Waarom ze dat heeft gedaan, weet niemand.

Osip verteld ons ook over zijn vriend Rinus Fenichel. Rinus is zijn beste vriend. Osips moeder wil liever niet dat Osip met hem omgaat. Dit komt omdat hij, naar moeders zeggen, een slechte invloed uitoefent op Osip. Ook heeft zijn moeder het niet zo op de broers van Rinus. Dat zijn namelijk messentrekkers, aldus de hele buurt.

Maar als er na het verkoop van de kleren weer wat geld in het laatje ligt, maakt het eigenlijk ook helemaal niets uit. Dan mag Rinus gerust langs komen en is Osips moeder de gelukkigste vrouw van de wereld. Verder heeft Rinus een aparte rug. Hij heeft namelijk een bochel op zijn rug. De moeder van Osip vindt dat Rinus zijn bochel in de gaten moet houden, want ze maakt zich erg zorgen om hem. Ze controleert hij dan ook vaak, of het niet erger wordt. Verder hebben de ouders van Rinus hebben een patatkraam. ‘De Friterie.’

Bij Rinus thuis lopen ze vaak naakt. Het zijn namelijk naaktlopers. Als Osip een keertje bij de patatkraam komt, zegt de moeder van Rinus, dat hij haar moet volgen. Ze doet dan de deur op slot en zegt dat ze alleen zijn. Ze kleden zich uit en hebben seks. De details zijn niet relevant voor het verhaal!

We komen ook van Osip te weten dat hij Laura heel erg leuk vind. Zij is blond. Heel blond. En Osip vindt dit helemaal geweldig. Maar het aller mooiste is haar huid. Haar huid is niet alleen erg glad en glanzig, maar ook zacht, mals en oh zo sappig. En ja, hij kan het weten, want hij heeft het zelfs een keertje aangeraakt! Het liefst wilt Osip de hele dag de prachtige huid van Laura met zijn handen en tong aanraken. En als het even kan, zijn tanden erin zetten en haar helmaal kapot schuren. In het verhaal heeft Osip ook met haar een keertje seks.

De vader en moeder van Osip hebben elkaar ontmoet door een auto-ongeluk. Dit wordt in het laatste gedeelte van het boek verteld. Eerst wordt het ongeluk vanuit de kant van zijn vader verteld en dan volgt het ongeluk uit de ooghoeken van zijn moeder. Zo kom je erachter hoe Osips beide ouders het ongeluk ervaren hebben.

Wat er ook in het laatste gedeelte van het boek wordt verteld, is dat zijn vader een wereldrijs met de schoonmaakster gaat maken. Hij gaat het gezin verlaten. Het boek eindigt definitief, met een stukje waarin wordt verteld dat Osip en zijn moeder bloemen kopen.

In het verhaal, wordt er door Osip, veel verteld over personen en wat ze doen. Ook komen we te weten hoe Osip tegen de dingen aankijkt. Helaas is er in dit boek niet echt spraken van een echt verhaal of een gebeurtenis. Hierdoor is het moeilijk te zeggen wat nu de rode draad of kern van het boek is. Er zit namelijk niet echt een verhaal in.



Fragment 1
Ik ben geen tenniskampioen geworden. Ik verloor in de finale. Ik probeerde als een killer te zijn, als een vechter en als een robot, maar het lukte niet. Urenlang sloegen we de nederlaag heen en weer als een hete aardappel. Ten slotte bleef de nederlaag aan mijn kant liggen en in plaats van de prachtige zilveren kampioensbeker kreeg ik een medaille aan een touwtje. Toen ik hem thuis liet zien, pakte mijn moeder hem vast als een dode muis bij de staart. Op het Bal der Kampioenen moest ik toekijken hoe Lena met de winnaar danste. Zijn naam wordt in de zilveren beker gegraveerd.



Fragment 2
De geheimen van de bal zijn onpeilbaar veel dieper dan de geheimen van het getal of van het woord. Er zijn geheimen die omhullen en geheimen die omhuld worden. Er zijn geheimen als kiezels zo hard voor het verstand en geheimen als wonderen zo zacht voor het gevoel. Er zijn geheimen die iedereen kent en geheimen die niemand kent. Er zijn rustgevende en onrustbarende geheimen, diepe en ondiepe geheimen, geheimen in poedervorm en geheimen als een blok. Alle mensen hebben geheimen, heeft mijn vader gezegd. In het begin is het een kwelling. Het is slopend, een geheim. Je mag er met niemand over praten. Er is geen verlossing, geen opluchting, geen bevrijding. Het geheim is als een vreemd lichaam in je lichaam. Je wilt het eruit duwen. Je wilt je binnenstebuiten keren zodat de binnenkant de buitenkant wordt. Je doet allerlei pogingen om het kwijt te raken. Maar het blijft. Het gaat nietweg.‘Op den duur raken mensen met alles vertrouwd.’ Om het dan nog prijs te geven is onnodig en gevaarlijk. Een geheim ontploft wanneer je het uit de diepte omhooghaalt, net als een diepzeevis. Het vereist een speciale techniek. Psychiaters kennen die techniek, die bijna even gevaarlijk is als de geheimen zelf. ‘Heb jij geheimen?’ ‘Natuurlijk.’ ‘En mama?’ ‘Dat moet je aan haar vragen.’ Geheimen planten zich voort langs de weg van het zwijgen. Maar prijsgegeven geheimen verdwijnen in het niets, op de myriaden wegen en weggetjes van het spreken. Dat is jammer. Geheimen zijn sieraden. Het is niet goed als ze verdwijnen.



Titelverklaring
Een titel hoeft niet altijd een achterliggende gedacht of een betekenis bevatten. Je hebt zo titels die nergens opslaag. Ook in dit boek zou dit het geval kunnen zijn. Het wordt duidelijk dat de moeder van Osip niet echt perfect is. Ze heeft nogal wat problemen. De wordt daarom ook vaak met een vulkaan vergeleken. En er wordt gezegd dat de familieleden op haar flanken leven. Als Osip een keertje naar het nieuws zit te kijken, komt er nieuws van een vulkaanuitbarsting voorbij. Daarbij wordt de zin: ‘Veel mensen vielen in zee’ gezegd. De titel luid het zelfde. Hiermee zou de titel dus te maken kunnen hebben.



Tijdsverloop
Het verhaal speelt zich rond de jaren ’70 af. We krijgen niet echt inzicht over de leeftijd van Osip. Zo wordt het niet duidelijk, hoe oud Osip in het begin of aan het eind van het verhaal is. Hierdoor is het een beetje moeilijk om te bepalen hoelang de vertelde tijd is. We gaan ervan uit dat hij een jaar of vijftien is. In het boek maken we wel twee vakanties mee. In dat opzicht kunnen we er dus vanuit gaan dat het verhaal zich in ongeveer twee jaar laat vertelen.

In dit boek komen heel veel tijdsprongen. Vaak zijn dat dagen of weken, soms maanden, en één keer is dat zelfs een jaar geweest.

Verder komen er twee flashbacks in het verhaal voor. De eerste is van Osips vader en de tweede is van Osips moeder. Van beide kanten kom je zo als lezer te weten hoe zij het ongeluk ervaren hebben, waardoor zij elkaar ontmoet hebben.



Ruimte
Waar het verhaal zich afspeelt kom je meestal niet te weten. Dit is ook niet belangrijk. Het boek gaat vooral om de gedachten van Osip. Hoe kijkt hij tegen de dingen aan, wat vindt hij van bepaalde personen, wat vindt hij wel en niet leuk.

De plekken die we wel te weten komen zijn bijvoorbeeld: thuis, de snackbar van Rinus’ ouders, de vakantie in Italië, bij Laura thuis en buiten, in de plaats waar hij woont.