Vagevuur door Pieter Aspe

Leesverslag

Bibliografische steekkaart

Schrijver: Pieter Aspe
Titel: Vagevuur
Jaar: 2001
Uitgave: 34
Druk: 422
Plaats: Amsterdam

Verwachtingen & eerste reactie
Ik heb het boek gekozen omdat het verhaal voor mij echt intrigerend was. De voorpagina sprak mij meteen aan vanwege de vier vingers en het vuur die bij mij vragen opriepen. Ik dacht dan ook dat dit verhaal verder geborduurd zou worden op een tal van raadsels. Op deze manier zou ik dan trachten de dader op de hielen te zitten en zo het grote mysterie mee te ontrafelen. Kortom het leek mij een spannend en realistisch boek.

Het boek in zijn geheel, vond ik vrij goed.En vooral het einde, ik had nooit gedacht dat het zo zou eindigen. Het was een duidelijk verhaal met een goede structuur.

Ervaringsverslag
Onderwerp

Het onderwerp van het boek is de verschillende moorden en misdaden die zich in de loop van het verhaal opstapelen, proberen op te lossen.

Gebeurtenissen
De Brugse politie krijgt een aantal raadselachtige zaken voorgeschoteld, waaronder een diefstal bij een gerenommeerd theaterproducent en een exhibitionist in het park. Op het eerste zicht staan deze zaken volkomen los van elkaar, maar het is ingewikkelder dan gedacht. Het nichtje van Hannelore komt op bezoek uit Amerika, samen met haar vriend, een bekende theaterregisseur. Er wordt een menselijke pink gevonden in het nieuwe concertgebouw en het onderzoek leidt naar manege Amazone. Op het moment dat Van In daar bezig is aan een ondervraging, gaat het hele gebouw in vlammen op. In de ruïne worden de stoffelijke resten gevonden van een onbekende persoon, met een afgerukte pink. Al deze zaken lijken op de een of andere manier met elkaar te maken te hebben. Een paar moorden later heeft Van In door hoe de vork in de steel zit, wat leidt tot de ontknoping.

Personages
Pieter Van In

Pieter Van In is commissaris bij de bijzondere recherche. Hij staat bekend als een goede speurder, en zet zich volledig in voor het onderzoek. Niets of niemand ontziet hij.

Hij is getrouwd met hoofdcommissaris Hannelore Martens, en vader van hun tweeling. Pieter is iemand die kost wat kost zijn eigen willetje gaat, als iets niet naar zijn zin is laat hij dat duidelijk merken. Zoals wanneer hij met tegenzin de zaak Verfaille behandelt:

‘Ik zou het op prijs stellen als u hier niet rookte’, zei Verfaille ingehouden. ‘Zo zijn er wel meer’, repliceerde Van In met een boosaardig lachje.

Pieter houdt van de goede dingen van het leven. Zoals de stereotype man geniet hij het meest van alcohol (een goeie Duvel), roken en seks. En een keer heeft hij het niet in de hand, en bezat zich een hele nacht samen met een vals beschuldigde potloodventer in zijn stamcafé. Maar hij laat zich niet kennen en doet de volgende dag alsof er niets gebeurt is, en werkt de hele dag goed door. Hij beslist om te stoppen met roken, maar heeft er meer moeite mee dan hij wil toegeven…’ik vind het fijn dat je gestopt bent met roken.’, zei Hannelore terwijl ze hem tegen zich aandrukte. ‘Ook dat nog.’, dacht hij en hij bestelde een portie frieten… Seks echter kan hij helemaal niet laten, hij begeert het, maar wel op een gezonde manier. Hij geniet op elk moment ten volle van het lichaam van Hannelore, eens gaat het zelfs zo ver dat ze betrapt worden op het kantoor van Hannelore door een van haar medewerkers.

Hannelore Martens

Ze ziet er goed uit, is bezorgd en loyaal, kan goed manipuleren en ze zaagt niet. Hannelore kwam goed van pas omdat Van in via haar gemakkelijker dingen kon doen omdat ze de ‘’hogerhand’’ was.

Het feit dat Versaevel op haar verliefd wordt, streelt aan de ene kant haar ego, maar aan de andere kant vindt ze het ook vervelend. Want een homo wordt niet zomaar op de eerste de beste vrouw verliefd denkt ze zelf.

Hannelore wordt steeds meer gezien als het moedertype, ten op zichtte van haar tweeling, maar ook ten op zichtte van Merel.

Nevenpersonages
Verdere personages in het boek zijn: Carine Neels, hoofdcommissaris De Kee, Versaevel, Bruynooghe, Wim Ketels, Elena Littin, Eliane Vancleven, Dina Vancleven, Frank Lernout, Stefaan Priem, Merel Martens, Max Cleysters, Paul Verfaille, Baldomero Duran, Lorenzo Calandt, Chris Van der Weyden, burgemeester Moens, de gouverneur, Maya Claus, Edwina Van der Weyden

Structuur
Het motorisch moment van het boek is eigenlijk de eerste pagina van het boek, want de diefstal en later de potloodventer zetten het onderzoek, verhaal, in gang. De climax beslaat meerdere bladzijden omdat ze verschillende misdaden in een keer moeten oplossen, de climax begint dan op pagina 285 en op pagina 295.

Tijd
Het verhaal speelt zich in het verleden af,er staan geen precieze data in het boek wel zegt men dat het zich 2 weken geleden afspeelt.

Het hoofdpersonage is 42 jaar oud maar de leeftijd is niet belangrijk en heeft geen invloed op de thematiek van het verhaal.

Buiten enkele flashbacks is het verhaal volledig chronologisch.

Ruimte
Het verhaal speelt zich af in het misdaadmilieu.

Het verhaal speelt zich af in België, meerbepaald in Brugge. Sommige plaatsen in het verhaal maken het spannender zoals de ondergrondse parking van het theater, een villa waar geen licht brand,...

Taalgebruik
Het verhaal is heel simpel verwoord met weinig of bijna geen moeilijke woorden.De schrijver heeft wel genoeg woordenschat gebruikt om de spannende passages in het boek te verwoorden.Het verhaal leest heel vlot waardoor men er zich meer kan in inleven.