Tox door Paul Mennes

Gelezen druk: 4e druk
Aantal bladzijden: 154

Samenvatting: De hoofdpersoon Orf is nogal onverschillig, drugsverslaafd en heeft nogal gewelddadige seksfantasieën. Het verhaal speelt zich af in 1 of 2 weken. Er gebeurt niet bijster veel. Orf houdt ervan om zijn ‘beste’ vriend Tox woedend te maken, en muziek uit te zoeken die een paar uur voor het Einde Van De Wereld gedraaid moet worden. Samen met zijn vrienden Tox, Belladonna, Hormoontje, Twee Debieltjes (=1 persoon) en Das Ungeheuer gaat hij uit in het Labo, snuift lijntjes ‘ego’ en rookt softies. Tussendoor komen er fragmenten van zijn zieke fantasieën en de vage ‘dromen’ die hij heeft als hij gesnoven heeft. Op het feestje van Belladonna ziet hij zijn Blonde Motorgod, waar hij fantasieën over heeft. Maar de Blonde Motorgod is meer geïnteresseerd in Belladonna, waardoor zijn fantasieën verpest zijn. Ook valt het hem op dat feest op dat Tox de laatste tijd niet meer aanwezig is. De volgende dag belt Belladonna hem op dat Tox overleden is aan een overdosis slaappillen. Orf’s reactie: ‘O’.

Persoonlijke Waardering: Ik vond het boek erg leuk, wat ik niet verwacht had van een Nederlandse schrijver. Het boek las erg makkelijk. De onverschillige gedachten van Orf vond ik wel grappig. Zo heeft hij een hekel aan de telefoon. Citaat: “De telefoon is een belediging voor de menselijke intelligentie. De man wiens naam ik draag heeft zijn hele leven gewerkt bij een telefoonmaatschappij. De vrouw die mij droeg en baarde, lulde te vaak dat de telefoon eten in mijn mond gestoken heeft en mij en mijn broer voorzien heeft van een bed om in te janken en een dak om vanaf te springen. Het ligt binnen de verwachtingen dat ook ik ooit voor de nationale telefoonmaatschappij zal werken. De telefoon symboliseert alles waar ik niets mee te maken wil hebben. Dood aan de telefoon!” Zo gaat het hele boek ongeveer door, en dat vond ik leuk. Verder zijn er totaal geen interessante gebeurtenissen in het verhaal, er komen ook weinig emoties naar voren, behalve dan af en toe als Orf ergens een hekel aan heeft (zoals de telefoon).