The wonderful story of Henry Sugar door Roald Dahl

Het wonderlijke verhaal van Hendrick Meier

Acteur: Roald Dahl
Uitgeverij: fontein
Eerste uitgave: 1977
Hoofdpersoon: Henrick Meier

Hendrik Meier is een rijke man van 41 jaar. Hij was rijk, omdat zijn vader  rijk was. Hendrik had alleen maar rijke vrienden waar hij dan ook vaak naar toe ging en logeerde.

Op een zaterdagochtend ging Hendrik naar een van zijn rijke vrienden, om te golfen, maar toen hij aankwam begon het hard te regen. Dus besloten de vijf vrienden maar Canasta te gaan spelen met lekkere hogen inzetten, want ze hadden toch allemaal bakken met geld, maar Hendrik kon niet meedoen, omdat je Canasta altijd met zijn vieren hoort te spelen. Dus besloot Hendrik maar een beetje rond te gaan wandelen in het huis.  Hendrik las nooit maar maar toch ging hij naar de bibliotheek, hij liep er een beetje rond en op het moment dat hij net weer weg wilde gaan, zag hij  een klein dun boekje, het was eigenlijk een dik schrift. Hendrik deed het open en op de eerste bladzijde stond: Verslag van een vraaggesprek met Imhrat Khan de man die kon zien zonder ogen door dr. John F. Cartwright Bombay, India, december 1934. Het leek Hendrik wel leuk om te lezen, dus las hij verder.

Hendrik las een verhaal over man die kon zien zonder ogen, deze man, heette Imhrat Khan,  hij had dit zichzelf, met hulp van Yoga krachten, geleerd. Hij vertelde wel dat maar weinig mensen dit konden, nou ja om het snel te kunnen, bijna iedereen kon het wel leren, maar dat zou járen duren, sommige speciale mensen, leerden deze gave, binnen een paar jaar. Imhrat Khan had het geoefend door zichzelf op dingen te concentreren en door naar een kaars te kijken.

Toen Hendrik klaar was met lezen, kreeg hij een idee, een misschien zelfs wel briljant idee. Hij wilde zichzelf, net als Imhrat Khan, de gave van het zien zonder ogen te gaan leren. En dan zou hij naar Casino’s kunnen gaan en heel veel geld kunnen verdienen, nog meer dan hij al had! Hij zou de kaarten kunnen raden en zo kunnen winnen. Zijn vrienden waren nog steeds Canasta aan het spelen. Hendrik stond op en stopte het schrift in zijn jaszak en liep naar zijn logeer kamer, toen ging hij weer naar beneden om een kaars en een kandelaar bij de butler te halen. Toen Hendrik weer boven kwam en ging zitten, concentreerde hij zich op zijn eigen gezicht en keek naar de kaars, zijn hoofd werd volkomen leeg en zijn hersens kwamen tot rust. Hendrik concentreerde zich op zijn eigen gezicht, dit lukte hem zo’n 15 seconden. Toen hij het voor de tweede keer probeerde, lukte het hem langer. Van die dag af, oefende hij elke ochtend en avond met een de kaars.

Na drie jaar en drie maanden was het Hendrik gelukt, om door een kaart heen te kijken. Hendrik ging meteen naar een Casino toe, maar toen hij er rond liep bedacht  hij zich dat als hij elke avond heel veel geld won, dat verdacht werd, dus ging Hendrik ook vaak naar andere casino’s. Op eerste avond won Hendrik 23100,-. Hendrik ging weer naar huis, en toen hij de volgende ochtend wakker werd, was hij zo blij dat hij op het balkon van zijn appartement ging staan en wat biljetten naar beneden gooiden. De mensen beneden hem pakte het op en vroegen aan Hendrik of ze het mochten houden, Natuurlijk mogen jullie het houden riep Hendrik, na een tijdje kwam er een politieagent en vroeg waar Hendrik mee bezig was, Hendrik antwoordde dat hij geld aan de mensen wilde geven. De politieagent zei dat hij, als hij toch zo veel geld had, het beter aan kindertehuizen kon geven, want die hadden hard geld nodig. Hendrik vond dit een goed plan en begon de wereld rond te gaan reizen om in allerlei casino’s te gaan spelen en zo veel mogelijk geld te gaan winnen om kindertehuizen geld te geven, maar op een gegeven moment ging het mis, het werd te verdacht dat Hendrik zoveel geld won, dus ging Hendrik naar Hollywood, om daar de beste grimeur te vinden die er was en hem dan mee te vragen op reis.

Hendrik kon nu heel veel geld winnen, want hij was elke keer iemand anders. Er waren nu al drie kindertehuizen gesticht, één in Frankrijk, één in Engeland en één in de Verenigde staten. Nog vijf andere waren in oprichting.

Hendrik stierf toen hij drieënzestig was, hij had toen zijn doel bereikt en hij had er bijna twintig jaar aangewerkt. Hendrick had eenentwintig weeshuizen gesticht.