Titel: Tegenliggers
Ondertitel: Verschenen in: 1995
Aantal blz.: 232 pagina’s
Leestijd: 2.5 dagen
Uitgelezen op: 17 nov. 04 Verwachtingen vooraf Mijn verwachtingen vooraf zijn wel positief. Ondanks de saaie voorkant (in het groen / aqua is onduidelijk een man afgebeeld) denk ik wel dat het boek spannend is. Ik had vooraf al weleens van de auteur gehoord maar wist niet wat voor soort boeken hij schreef. Door het thema, waarvan op de zijkant een plaatje is afgebeeld, weet ik wel dat het waarschijnlijk een spannend boek is waar ik wel van hou. De titel voorspelt nog niet veel, maar ik denk dat het gaat over veel tegenslagen door mensen in iemands leven. Korte samenvatting Martin van Leeuwen, rij-instructeur, is getrouwd met Lenie. Als rij-insctructeur kreeg hij concurrentie van een goedkopere, genaamd Jim, die veel van zijn klanten afpakte. Lenie en Martin hebben 2 kinderen, Jason en Kim. Eén van Martin’s klanten was Sandra, bij wie het nog niet echt wou lukken. Lenie wou eigenlijk scheiden maar vertelde dat alleen aan haar vriendin Jeanine, tot op een gegeven moment. Martin snapte het natuurlijk niet en wou het voorkomen. De man van Sandra vertrouwde Martin weer niet, hij dacht dat hij vreemdging met zijn vrouw. Toen Martin op een avond thuiskwam, was er niemand. Op de zolder vond hij zijn verzameling modelauto’s kapot geslagen. Lenie was ervan door met de kinderen. Ze was bij Jeanine, die Martin verbood contact met zijn kinderen te hebben. Hij vertelde het Sandra, maar terwijl ze aan het praten waren kwam Peter thuis. Bij de kantonrechter werd een afspraak voor de kinderen gemaakt: Martin mocht ze dus toch af en toe zien, alhoewel de kinderen het saai vonden bij hun vader en liever bij hun moeder en Jeanine waren. Lenie (Heleen) wou onderling een nieuwe afspraak maken, maar omdat hij het er niet mee eens was probeerde hij door het raam te klimmen waarop de politie hem betrapte. Later werd hij ook nog eens beschuldigd van ontvoering, en had hij brieven in de buurt waar ze woonden verspreid. Door deze acties besloot de rechter dat de komende 4 maanden Martin zijn kinderen niet hoefde te zien en ze voor Heleen waren. Opeens stond Sandra bij hem aan de deur, ze had haar rijbewijs nog niet maar was toch naar hem toe gereden. Ze konden beide de verleiding niet weerstaan te vrijen en deden dit dan ook. Daarna wou Martin haar naar huis brengen, maar vergat de autosleutels terug te geven. Zo kon hij deze gebruiken om Jeanine de sloot in te rijden. Er zouden geen schrammen op zijn auto zitten. Alleen bleek achteraf dat hij niet Jeanine maar zijn eigen ex-vrouw aanreed: Heleen. Later kwam ze te overlijden en in de toespraak van Jeanine bleek dat zij dacht dat Martin het had gedaan. Er was echter nog geen bewijs. Sandra was inmiddels weer naar Martin gekomen, de auto van hen zat wel vol krassen en Peter had haar de schuld gegeven en mishandelt. Martin dacht dat hij de kinderen wel mocht hebben nu de echte moeder dood was, alleen hadden Jeanine en Heleen al een testament opgesteld. De politie kwam er wel achter dat het alibi van Martin niet echt helemaal klopte, maar harde bewijzen had het nog niet. Tijdens een autorijles begon Sandra ook te denken. Ze mistte de sleutels, de aanrijding, de krassen.. Martin ging later nog een keer naar de kinderen, maar Jeanine confronteerde hem met haar ideeën wie Heleen had vermoord waarop Martin haar een stomp gaf. Sandra bleef inmiddels bij Martin, want ze kon het thuis met Peter niet meer aan, die daardoor na een tijdje woedend was op Martin. Evenals zijn concurrent, Jim. Martin had valse verhalen over hem verteld en de sloten van zijn auto met lijm bespoten. De kantonrechter beslistte weer een nieuwe regeling: doordat Martin toch de enige echte overgebleven ouder was mocht hij de kinderen elke woensdagmiddag en om de 2 weken op zaterdag. Toen Martin te laat kwam ging ze naar zijn huis waar ze zag dat er iemand onbekends naar binnen ging, die even later weer wegging. De persoon had de televisie kapotgeslagen, als eerste waarschuwing. Jeanine begon er inmiddels over te denken om Martin te vermoorden. Martin pakte Jim weer terug: hij had z’n auto in de hengst gezet! De volgende dag was hij naar Jeanine’s werk gereden, om haar een lift te geven. Daarna was een politieonderzoek: Martin en Jeanine, een ongeluk. Onder een vrachtwagen gereden. Martin was door, Jeanine lag kritiek in het ziekenhuis. Peter en Jim werder natuurlijk verhoord. De kinderen bleven voorlopig bij Sandra. Uit onderzoek bleek dat er niet geknoeid was met de remmen of het stuur, wel bleek dat er een baksteen in de auto lag. En toen begon de politieagent het te snappen. Jason was die dag eerder uit school gegaan. Ziek, zo zei hij. Maar hij was met Michael (een vriend van hem) naar een viaduct gegaan en had daar bakstenen naar beneden gegooid…
Peter; de man van Sandra. Wordt woedend op Martin als hij ontdekt dat Sandra bij hem weg is en naar Martin is gegaan. Heeft haar van tevoren mishandeld en verkracht. Jason; de zoon van Martin en Heleen. Vermoord uiteindelijk per ongeluk zijn vader en zorgt dat Jeanine in het ziekenhuis komt. Kim; de dochter van Martin en Heleen. Jim; de concurrent van Martin. Hij en Martin flikken elkaar steeds gemene trucs om de ander zijn rijschool uit te schakelen. Mulder; de rechercheur die ontdekt dat Jason Heleen en Martin heeft vermoord. Titel De titel slaat op dat Martin te maken krijgt met veel gebeurtenissen en personen die hem dwars zitten en tegenslagen bezorgen: tegenliggers. Een ondertitel en een motto zijn niet aanwezig. Persoonlijke Beoordeling Het onderwerp Het onderwerp moord vind ik best interessant. Dit blijkt ook wel uit het feit dat ik Tegenliggers heb gekozen. Ik vind het ook erg interessant als er in de realiteit iemand wordt vermoord. Ik probeer dit dan redelijk te volgen, zoals bij Theo van Gogh, Pim Fortuyn en zelfs Irak. Het onderwerp komt dus voor in mijn eigen wereld. Het is gelukkig nog niet in mijn directe omgeving gebeurt maar wel in het land. Voor ik het boek las heb ik wel eens over moord nagedacht. Waarom mensen iemand anders vermoorden en hoe ze te werk zijn gegaan. Het is en blijft natuurlijk zo dat moord niet normaal is, en je nooit het recht heb iemand te vermoorden. Er zijn erg veel boeken en films die gaan over moord. Ik denk dat iedereen er wel een aantal kent. De gebeurtenissen Het belangrijkste in het boek waren de gedachten en gevoelens. De gebeurtenissen waren ook erg belangrijk, maar deze kwamen meestal voort uit gedachten en gevoelens. Door de gevoelens van Martin voor Heleen wou hij wraak nemen toen ze hem verliet. Er waren best veel gebeurtenissen in het boek. Het was niet een boek vol moord en spanning, maar een boek vol andere gebeurtenissen, die vooral met wraak te maken hadden. De gebeurtenissen hoefden niet spannend te zijn. Een kleine gebeurtenis kon achteraf van groot belang blijken. Op het moment van gebeuren was hij niet al te uitgebreid beschreven (het gooien van bakstenen). De gebeurtenissen waren wel geloofwaardig. Toevallig waren ze niet echt. Het zijn gebeurtenissen die in het dagelijks leven ook kunnen gebeuren, zoals kattenkwaad en wraak. Schokkend konden ze wel zijn. Het dood rijden van iemand en bakstenen van een viaduct op auto’s gooien is niet echt normaal in mijn opzicht. Gevoelens van ervaring o.i.d. riepen ze bij mij niet op. De afloop van het verhaal was verrassend. Ik had nooit verwacht dat Jason de moord van zijn vader op zijn geweten had. Ik ging er meer vanuit dat het een zelfmoordpoging was geweest. Dit bleek dus niet zo te zijn.
Twee typische stijlkenmerken: a. tamelijk direct, rechtstreeks proza zonder veel versieringen (beeldspraak enz.) b. relatief veel dialogen
Doordat René Appel dus (bijna) geen beeldspraak gebruikt kan ik hier geen voorbeeld van geven. Dialogen zijn er inderdaad wel redelijk veel, maar dit is niet storend. Hij verwerkt het op een dusdanige manier dat je het makkelijk leest en er niet te lang over doet. Een voorbeeld: ‘Hier komt mama,’ zei Kim. ‘Ik wou ’t nog even met je hebben over de voorjaarsvakantie.’ ‘Waarom deed Kim zo stug?’ vroeg Martin. ‘Moest ze dat soms van jou?’ ‘Zeg niet van die belachelijke dingen. De voorjaarsvakantie,’ herhaalde Lenie, ‘daarover moeten we iets afspreken. Ik werk op dinsdag, woensdag en op donderdagochtend, dus zou jij dan…’ Martin onderbrak haar. ‘Fluister jij haar allemaal dingen in? Zit jij haar een beetje tegen mij op te stoken?’ ‘Jij zou die dagen de kinderen moeten nemen, dan zijn ze de andere dagen bij mij. Ik zeg het maar vroeg genoeg, dan kan je er met afspraken voor lessen een beetje…’ ‘Of is dit ook weer het werk van Jeanine? Heeft die nog niet genoeg kapotgemaakt?’ ‘Er valt niet redelijk met jou te overleggen,’ zei Lenie, ‘dus hang ik maar op.’
REACTIES
1 seconde geleden