Te snel door Caja Cazemier

A. Boekbeschrijving.

Titel van het boek: Te Snel.
Schrijfster: Caja Cazemier.

B. Samenvatting.

Het boek gaat over Tim, Eline en Frank. Tim en Eline hebben verkering en Frank is Tim’s broer. De 3e en 4e klassen gaan op excursie naar Luxemburg, maar wel allebei ergens anders heen. Tim zit in de 4e, Eline in de 3e en Eline wil Tim nog even zien voordat ze vertrekken maar hij is nergens te vinden. Als ze terug komt blijkt dat Tim de avond voor de excursie een brommer ongeluk heeft gehad. In het ziekenhuis heeft hij in coma gelegen en is daarna overleden. Eline is erg boos en verdrietig omdat zij zoveel lol op de excursie heeft gehad, terwijl Tim dood was. Eline en Tim hadden pas 6 weken verkering, maar voor Eline’s gevoel is het veel langer. Niemand wist van de relatie tussen Eline en Tim, maar wanneer Tim dood is weet ineens iedereen ervan. Eline krijgt soms nare opmerkingen als: “Over een tijdje ontmoet je iemand anders, en dan vergeet je Tim.” Of “Ach, wat is nou 6 weken verkering?” Eline en Frank gaan veel met elkaar om, praten over Tim en halen herinneringen op over hoe zij Tim kenden, en al snel blijkt dat Frank en Eline beide een heel andere Tim kenden: Eline kende Tim als een onzekere jongen die zich vaak alleen voelde, ook omdat zijn ouders hem geen aandacht gaven, terwijl Frank en alle andere mensen Tim kenden als de Stoere jongen die alles kon en durfde. Door de vele herinneringen in het boek zijn er veel flashbacks: Het moment van de ontmoeting tussen Eline en Tim, Dingen die Frank en Tim hebben meegemaakt en de avond waarop Tim het ongeluk kreeg: De avond dat hij voor het laatst bij Eline was, om afscheid te nemen.

Eline en Frank gaan veel met elkaar om en worden verliefd op elkaar, maar dit gaat uit omdat Eline Frank alleen maar ziet als een vervanging voor Tim, terwijl ze dat helemaal niet wil. Toch wil Eline na een tijdje weer vrienden met Frank zijn en samen maken ze de doos open die Frank op Tim’s kamer heeft gevonden. Ze vinden gedichten en teksten waaruit blijkt dat Tim erg onzeker was. Frank en Eline hebben veel moeite met het verwerken van het verlies en verdriet omdat er op school niet over Tim gepraat wordt. Frank heeft het ook niet gemakkelijk met zijn ouders: Zijn ouders gaven nooit veel aandacht aan Tim en hem, en nu praten ze ook helemaal niet met elkaar over de dood van Tim en leven langs elkaar heen. Na enige tijd kan zijn moeder ineens niet meer ophouden over Tim. Hier kan Frank niet tegen want nu krijgt hij nog minder aandacht.

Als de examens voorbij zijn organiseren Frank, Eline en nog wat vrienden een herdenkingsdienst voor Tim. Het onderwerp is Herkennen omdat iedereen alleen de stoere kant van Tim kende. Op de herdenkingsdienst wordt gezongen en er worden teksten uit Tim’s dagboek voorgelezen. Na de herdenkingsdienst kan Eline, na precies een jaar, het verdriet en verlies van Tim loslaten. Ook met Frank gaat het beter want hij heeft een nieuwe vriendin en zijn ouders geven hem eindelijk meer aandacht. Na een jaar heeft iedereen het verdriet verwerkt en gaat iedereen weer verder met zijn/haar leven, met een speciaal plekje voor Tim in hun hart.

C. Titelverklaring.

De titel van het boek is Te snel. "Te snel" betekent dat alles te snel ging, dat Tim te snel stierf, hun verkering te snel voorbij was, Eline zich te snel weer in een relatie (met Frank) gestort had, en dat dit dus ook misschien weer te snel voorbij was.

D. Personen.

De hoofdpersonen in het boek zijn:
Eline – Eline is 15 jaar. Ze verliest haar vriendje Tim, en leert Tim’s broer Frank kennen. Ze heeft het erg moeilijk met het verlies van Tim. Eline komt goed voor haar gevoelens uit en is ook wel een beetje voorspelbaar. Ze praat graag over Tim, maar vind het ook heel fijn om naar verhalen van anderen te luisteren. Zo praat ze met Tim’s (beste) Vrienden en Tim’s broer, en haalt ze allemaal herinneringen met hen op. Eline denkt veel na over Tim en haar, over waarom ze hem nu al kwijt moest raken. Ook merk je dat het allemaal een beetje langs haar heen gaat, alsof ze er niet helemaal bij is. Later zie je heel duidelijk de woede, het verdriet, het gemis en de machteloosheid. Eline denkt dat ze Tim nooit zal vergeten, maar merkt dat het verdriet in de loop ter tijd slijt. Na de herdenkingsdienst kan Eline het verdriet loslaten en gaat ze verder met haar leven. "Tim komt nooit meer terug, met hem kan ik dus nooit gelukkig worden. Hij zou het vast niet leuk hebben gevonden als ik blijf treuren, dus zal ik maar proberen van deze andere jongen te gaan houden net zoals ik van Tim hield…" Zo eindigt het boek.
Frank – Frank is 17 jaar. Hij verliest zijn broertje Tim, en leert Tim’s vriendin Eline kennen. Frank is in het begin iemand die vooral nadenkt over Tim en omdat zijn ouders helemaal niet over Tim praten, doet hij dit ook niet. Totdat hij steeds meer contact met Eline krijgt, met haar over Tim praat en herinneringen ophaalt. Het blijkt dat Frank en Eline allebei een andere Tim kennen, en daar heeft Frank het ook moeilijk mee. Aan het einde van het boek zijn de problemen met Frank’s ouders ook opgelost, en voelt Frank zich niet meer zo onzeker en eenzaam. Ook krijgt Frank aan het einde van het boek een nieuwe vriendin en gaat ook hij verder met zijn leven.
Tim – Tim is 16 jaar en sterft nadat hij een brommerongeluk heeft gehad. Omdat Tim al direct in het begin doodgaat zijn er veel flashbacks met herinneringen en leer je Tim langzaam maar zeker kennen: Tim was onzeker en vaak eenzaam, omdat zijn ouders geen aandacht voor hem hadden. Dit wist alleen Eline terwijl Tim tegen alle anderen zo stoer en zeker overkwam.

E. Thema

Het onderwerp van dit boek is wat er allemaal gebeurt met de nabestaanden van een overleden persoon. In dit boek wordt er door Frank en Eline’s ogen gekeken, waardoor je Tim heel goed leert kennen. Het boek laat zien wat mensen voelen, denken en doen na het verlies van iemand waar ze veel van hielden.

F. Ruimte.

Het boek speelt zich af op excursie, school, bij Eline en bij Frank thuis, op de begrafenis en op de herdenkingsdienst. Het boek is heel realistisch: Alles wat gebeurt, zou zo kunnen gebeuren in het echte leven, Er gaat 1 jaar voorbij, en het boek is verdeeld in 5 hoofdstukken: van Lente tot en met Lente.

G. Mening.

Ik vond het boek heel mooi, en heb hem speciaal voor dit boekverslag voor de 2e keer gelezen. Er zitten zoveel gevoelens in dit verhaal en je staat ook ineens weer stil bij het feit dat alles ineens veranderen kan. Door de gevoelens in het verhaal kun je je heel erg goed inleven in de personages en begrijp je ze beter.
Ik zou dit boek aan iedereen aanraden omdat het ook een leerzame les bevat: Je moet praten over je verdriet, herinneringen ophalen en elkaar troosten. Dan kun je het verwerken en zul je het op een dag een plaatsje kunnen geven.
Mijn 3 beoordelingswoorden:

-Echt, omdat alles heel echt lijkt, niets zou niet kunnen gebeuren. En het verhaal bevat veel gevoelens waardoor je je meer kunt inleven, en het verhaal echter lijkt.
-Ontroerend, omdat het erg mooi en ontroerend is om te zien/lezen hoe iemand met de dood omgaat. Frank en Eline doen dit beide op hun eigen manier maar toch zoeken ze troost en steun bij elkaar. Ik heb dit boek met tranen in mijn ogen gelezen, dus ik vind hem ontroerend.
-Zet me aan het denken, omdat het zo echt is en je met de neus op de feiten drukt. Dit kan zomaar gebeuren, en je leven kan van het ene op het andere moment anders of zelfs voorbij zijn. Daarom zet dit boek mij aan het denken.

H. Dagboek

Lief Dagboek,

Wat heb ik toch een geluk met Tim, hij is zo lief voor me en ik heb zo een leuke tijd met hem samen. We praten veel, en durven elkaar alles te vertellen. Ik weet zeker dat ik hem heel erg zal missen wanneer we morgen allebei 3 dagen op excursie gaat. Maar ach, daarna kan ik weer het hele weekend bij hem zijn. gelukkig gaat Ilse wel met me mee naar Luxemburg, dan vrolijkt zij me waarschijnlijk wel op. Ik denk niet dat Tim nog langskomt vanavond, het ziet er naar uit dat het erg hard gaat regenen. Dat zou wel jammer zijn want morgen kan ik geen afscheid meer van hem nemen: Dan zou iedereen weten dat we verkering hebben en dat willen we niet. Misschien kan ik hem een knipoog geven of gewoon even snel naar hem kijken, dan snapt hij het al wel.

Mama roept me, ik schrijf zo meteen verder.

Tim is toch nog gekomen! Wat een gekkerd is hij eigenlijk ook: Helemaal in de regen naar mij op zijn brommer. Maar we hebben wel afscheid van elkaar kunnen nemen en omdat het heel erg hard begon te stormen is hij nog wat langer gebleven ook! Hij is nu net weg en ik ga ook maar naar bed want morgen moet ik weer vroeg op en de komende 3 dagen worden denk ik wel vermoeiend en zwaar.

Weltrusten!
xxx Eline.

Lief Dagboek,

We zitten nu in de bus op weg naar Luxemburg. Ik zit naast Ilse, maar die slaapt nu. Ik heb Tim niet meer gezien vanochtend, hij was te laat. Ik heb nog goed rondgekeken maar hij was er echt niet. Ik baalde er wel van want ik kon niet meer wachten want onze bus vertrok al. De bus van Tim’s klas bleef wel wachten op Tim… Eerst was ik erg bezorgd, maar Ilse heeft me snel gerust gesteld. En ja, hij zal zich wel gewoon verslapen hebben.

Achter me zijn mijn klasgenootjes allemaal wilde verhalen en avonturen aan het verzinnen voor de komende dagen, ze hebben er allemaal even veel zin in! We moeten nog wel een eindje met de bus, dus ik ga ook maar wat slapen.

Ik schrijf na de excursie verder, tijdens heb ik er niet veel tijd voor.

xxx Eline.
Lief Dagboek,

We zijn op de terug reis en het waren 3 geweldige maar vermoeiende dagen.
Het was een echte Survival Excursie: klimmen, klauteren en kruipen. Bijna iedereen slaapt nu, iedereen is moe. Ik heb niks meer van Tim gehoord, maar hij zal ook wel heel druk zijn geweest de afgelopen dagen.
Iedereen wordt wakker gemaakt, omdat we er bijna zijn denk ik.
Één van de leraren pakt de microfoon en wil wat zeggen, het is geen fijn bericht zegt ze, dus ik ga ook maar even luisteren.

xxx Eline.

Lief Dagboek,

Tim is dood.
Mijn ogen voelen zwaar en dik, en over mijn wangen lopen alsmaar tranen.
We zijn nu 1 dag terug van excursie en ik kan maar niet stoppen met huilen, ik ben al vanaf het bericht alleen maar aan het huilen. Tim is verongelukt, hij is tegen een boom aangereden nadat hij bij mij wegging.

Waarom hebben ze het niet meteen verteld? Waarom was ik op excursie terwijl Tim dood was? Waarom had ik zoveel lol terwijl Tim dood was? Waarom is Tim dood? Waarom mocht ik niet langer met Tim zijn? Waarom Tim?
Waarom, waarom, waarom.
Ik vraag me van alles af en zoek naar antwoorden, maar ik vind ze niet.

Tim, mijn vriendje Tim, is er niet meer. Weg. Dood. Komt nooit meer terug.

Mama en ik gaan vandaag bij Tim kijken, in het rouwcentrum.
Ik vind het eng, straks herinner ik me Tim alleen maar zoals ik hem zo direct ga zien. Straks weet ik niet meer hoe Tim was, alleen nog hoe hij er nu uitziet.

xxx. Eline.