STUK-JUDITH VISSER
Dit boek is erg belangrijk, er worden steeds meer kinderen gepest.
In dit boek kun je lezen dat gepeste kinderen, iedere keer als er wat gezegd wordt, onzekerder worden.
In dit boek is Elizabeth de hoofdpersoon, en ook het meisje dat gepest wordt, ze is erg ontevreden met zichzelf en doet zichzelf daarom ook pijn, dat doet ze door haren uit haar eigen hoofd te trekken.
Ik vind zelf dat iedereen mooi is op zijn/haar eigen manier, en dus ook Elizabeth al weet ik niet hoe ze eruit ziet.
Ik gun zelf niemand pesten toe, ook geen grapjes die verkeerd begrepen kunnen worden, je weet niet wat er bij iemand thuis aan de hand is, die gok kun je maar beter niet nemen.
Elizabeth heeft het ook erg moeilijk thuis, haar oma is pas overleden, en ze kan het verdriet niet verdragen.
Haar moeder werkt heel veel omdat zij ook het verdriet niet kan verdragen, daarom is Elizabeth vaak alleen thuis en doet ze wat ze wilt.
Zo heeft ze ook (zonder dat haar moeder het weet) Riley mee naar huis genomen, haar eerste instinct was haar helpen, maar Elizabeth gaf Riley slaapmiddelen zodat ze kon blijven.
Uiteindelijk heeft Elizabeth Riley opgesloten in de kelder, Elizabeth ging elke dag bij Riley kijken en gaf haar eten.
De pesterijen gingen zo ver dat Elizabeth nadacht over zelfmoord, ze wou pillen gaan nemen maar dacht toen aan haar rat die haar moeder anders naar buiten zou brengen.
Ook dacht ze aan haar moeder, ze kon het verdriet van haar oma niet verdragen, laat staan dat Elizabeth dood zou gaan.
Elizabeth is helemaal klaar met het pesten en steekt de grootste pester met een vlijmscherp mes in haar nek, daar is ze vanaf denkt ze.
Op een avond weet ze een jongen te verleiden, hij zegt dat als ze weg wilt ze altijd naar hem toe kan komen.
De keuzes van Elizabeth zijn niet de keuzes die ik zou maken, ze maakt heftige beslissingen.
Ik ben er altijd mee eens dat alles op te lossen valt, ga praten met school, je ouders of iemand anders die je vertrouwt.
Er zijn altijd mensen die om je geven, laat hun niet stikken.
Denk ook aan de familie/vrienden van de persoon die je iets aandoet, hoe zullen die zich voelen bij het verlies van hun dierbaren? Net als jij bij je oma!
De conclusie van dit artikel is; doe niet aan pesten! Het is niet leuk voor degene die je pest, en als het heel heftig wordt ook niet leuk voor jou! Zoals je in dit boek kon lezen! Doe er gewoon niet aan!
De volgende keer moet je het proberen anders op te lossen, door bijvoorbeeld te praten met mensen die je vertrouwt en denk erbij na, den erover hoe jij je zult voelen, en de dierbaren om hun heen.
REACTIES
1 seconde geleden