Straatkatten door Mieke van Hooft

Samenvatting:

Doordat bij Lizzy thuis problemen zijn, gaat Lizzy samen met Wanja op straat leven.
Maar als Wanja op een avond een erge hoestbui krijgt, gaan ze in een warme auto van een vriend overnachten. Maar ’s nachts wil die vriend Wanja versieren. Daardoor verlaten Lizzy en Wanja de auto en lopen naar het oude huis van Wanja waar Wanja zich kon opwarmen. Maar toen de vader van Wanja thuiskwam, belde hij het weeshuis. Terwijl hij belde, ontsnapte Lizzy en ging terug naar de stad. Vanuit daar nam zij de trein naar huis.
Thuis werden alle problemen opgelost.
Op Wanja’s verjaardag bracht Lizzy Wanja een zak drop, die Wanja aannam, maar zonder Lizzy te bedanken.

Het boek heet Straatkatten omdat de hoofdpersonen op de zelfde
manier leven dan straatkatten doen.
Dat wordt ook duidelijk aangegeven op blz. 69 de 5e alinea. Er staat namelijk: Met een schok bedenkt ze dat zij er zelf ook gewoon uitziet, maar nu toch als een straatkat haar eten bij elkaar scharrelt.

Ik denk dat “Zwerven” ook een goede titel zal zijn, omdat het meer aangeeft waar het verhaal over gaat, want het is dat ik dit boek bij de boekentoppers 2002 heb gekregen, anders had ik het niet gelezen, want de titel die is dan wel speciaal, maar straatkatten zegt me niks en ik ben al niet zo’n dierenfanaat dus anders was ik het niet gaan lezen denk ik.
Zwerven daar aantegen zou mij wel aanspreken omdat zwerven toch wel een leuk onderwerp is vind ik zelf. Het is een speciaal onderwerp waar niet genoeg over wordt gesproken en ook meer kinderen aanspreekt volgens mij dan Straatkatten.

Lizzy is een koppig, gevoelig en stoer twaalfjarig meisje.
Ze heeft lang, lichtblond haar (ongeveer tot halverwege rug), ze
draagt een bril en heeft bruine ogen.

Haar karakter is stil en verlegen.

Wanja is een stoer, strijdvaardig, maar grillig vijftienjarig meisje. Ze heeft kort, blond haar en is heel erg dun. Haar karakter is gemeen, eigenwijs en ze scheldt vaak. Ook vertrouwd ze geen enkel vreemd mens. Het ene moment is ze keihard, dan weer is ze aardig en lief.

Voorkant

Een mooi moment vond ik wanneer Lizzy een cadeautje krijgt van
Wanja nadat ze ruzie hebben gehad. Op blz. 68 stond namelijk:
,,Ik heb wat voor je,” zegt Wanja zachtjes. Ze haalt iets uit de zak van het colbertje en schuift het over de tafel in de richting van Lizzy. Het is een plat, langwerpig pakje in een cadeau-papiertje met rozen erop.
,, Een cadeautje?” vraagt Lizzy.
Wanja knikt en glimlacht.

Omdat je uit het hele verhaal kunt opmaken dat het voor Wanja moeilijk is om haar gevoelens aan een ander te tonen en dat dan toch doet om een cadeautje te kopen dat volgens mij betekend; Sorry Lizzy, ik heb er spijt van dat ik ruzie met jou heb gemaakt.

Ook vond ik dit een mooi moment omdat ze het cadeau had gekocht voor het geld waar ze anders haar eten van had gekocht.
Maar het mooiste vond ik nog dat ik dat van Wanja in mezelf herkende.

Ik vond dit een heel leuk verhaal. Dat komt waarschijnlijk omdat ik het onderwerp zwerven erg leuk vind om over te lezen omdat je het vaak genoeg ziet en je hoort er verhalen over van andere mensen, maar je weet toch niet wat zo iemand nou echt beleefd en dat werd in dit boek heel mooi verhaald.
Het was wel jammer dat het zo’n rare titel had waardoor ik het nog niet veel eerder had gelezen. Dus daarom zou ik het ook een andere titel geven, maar daar heb ik het al eerder over gehad en ik hou er niet van om in de herhaling te vallen.
Ik vond het verhaal ook erg leuk omdat de hoofdpersonen heel goed en realistisch waren beschreven. Lizzy en Wanja zouden zomaar twee kinderen uit mijn klas kunnen zijn. Ze doen normale dingen wat normale kinderen ook doen, dus ik heb hier niks ongeloofwaardigs in kunnen ontdekken.
Er stonden ook totaal geen moeilijke woorden of zinnen in het boek. Dus daarom las het erg makkelijk en fijn door. Zo was ook de inhoud goed te volgen waardoor je alles van begin tot het einde goed kon begrijpen.
Alleen vond ik het erg jammer dat het een raar einde was, hoe Wanja reageerde, waardoor je jezelf afvroeg of zij nog wel een vriendin van Lizzy wilde zijn.
Ik herkende van alles van me zelf uit het boek. Namelijk in Wanja, dat haar stemming vaak wisselt, in Lizzy dat ze snel een mens vertrouwd ook herkende ik in Lizzy dat als je kwaad bent dat iemand wil laten merken. Vroeger toen ik vier was, was ik ook al eens de straat uitgelopen, maar dan met het idee: nu moet mijn vader/moeder komen om me te troosten. Maar nooit is het zover gegaan als Lizzy. Maar toch dacht ik: Hé, dat komt me bekend voor! Ook herkende ik van mezelf dat ik moeilijk als ik fout ben gegaan, bijvoorbeeld op iemand heb gescholden, dat ik dat dan ‘sorry’ wil zeggen, maar ik het niet doe. Dus dat herkende ik weer in het stukje wat ik bij opdracht 5 had uitgekozen en dat ik het dan toch uiteindelijk weer goed maak. Ook zou ik net zoals Lizzy in het verhaal het heel, maar dan ook heel erg vies vinden om iets van straat de rapen, zoals sigarettenpeuken wat Lizzy en Wanja dan verzamelen om die dan weer opnieuw te rollen en die dan verkopen al gehele sigaretten.
Ik zou dit boek aan iedereen willen aanraden, omdat het gewoon heel leuk is geschreven en je hebt het heel snel uit doordat het heel gemakkelijk leest. Dat het gemakkelijk leest komt door het niet vaak beschreven onderwerp ‘zwerven’ en doordat de schrijfster het heel leuk heeft beschreven.
Maar zoals U hopelijk met me eens bent, is dit gewoon een prachtig boek dat niet is bestemd om één keer te worden gelezen en dan voor altijd in de boekenkast te zetten, hopelijk heb ik U ook voldoende laten blijken uit mijn mening en boekverslag waarom. Daarom zou ik ook als ik het boek een punt zou mogen geven een 8,3 geven.