Rachels rokje door Charlotte Mutsaers

Verwachtingen en eerste reactie:

Ik heb dit boek gekozen, omdat het zo’n aansprekende titel heeft. Door mijn mannelijkheid valt mijn oog al snel op een titel als Rachels Rokje. Ik verwachtte een heel luchtig verhaal ove rokjes en een tiener die verliefd wordt, want dit had ik al op de achterkant gelezen. Dit boek stak echter veel ingewikkelder in elkaar dan ik had verwacht. Het verhaal ging meer over obsessie, dan echt over verliefd zin. Het is een apart boek. Ik moest zeer aan de stijl wennen, dus het was een stuk moeilijker dan ik had verwacht.

Samenvatting:

Als Rachel Stottermaus nog jong is, wordt haar vader doodgeschoten. Ze blijft alleen met haar moeder achter en groeit zo op. Als ze 14 jaar is krijgt ze een nieuw leraar. Douglas Distelvink (2 keer zo oud) komt het lokaal binnen en de bliksem slaat bij Rachel in. Ze wordt dolverliefd op haar nieuwe leraar, het wordt een soort van obsessie. Ze kan aan niks anders meer denken.
Op een dag besluit ze bij de leraar langs te gaan om haar liefdesverklaring te doen. Het bezoek is leuk, maar ze slaagt er niet in om haar liefde voor hem te vertellen. Keer op keer probeert ze Distelvink voor zich te winnen, maar het lukt niet. Op een dag stopt hij als leraar en ze ziet hem 30 jaar lang niet meer.
Ze leeft 30 jaar lang zonder iets van hem te horen. Ze heeft geen leven meer. Haar enige is doel is om Distelvink te ontmoeten. Dit gebeurt na die 30 jaar weer. Ze praten wat en besluiten om elkaar vaker te zien. Ze bouwen een grote vriendschap op en ze raken steeds dichter bij elkaar betrokken. Hij is getrouwd met zijn vrouw Teddy. Zij staat een liefdesrelatie in de weg. Rachel is nog steeds bezeten van hem. Op een punt verteld Rokriem (een andere naam voor Distelvink) dat een relatie tussen hem niet kan en Rachel wordt verdrietig. Een dag later hoort ze van Teddy dat Douglas is overleden en Rachel valt in een diep dal.

Titelverklaring:

Deze is niet moeilijk. De hoofdpersoon heet Rachel Stottermaus en het rokje is één van de motieven van het boek. Er wordt steeds verteld voor wat rokjes ze aanheeft. Bovendien is heel het boek een rokje. De hoofdstukken heten plooien en zo is het boek eigenlijk een rokje, dat door middel van plooien tot een geheel is gemaakt.

Thema:

Het boek gaat over dat je zelf je eigen levenkoerst moet bepalen en dat je niet heel je leven lang achter één gedachte aan moet gaan.

Motieven:

Het boek bestaat een en al uit motieven. Ik zal er een paar noemen:
Rokje: Deze toont dat het leven als het ware uit plooien bestaat die je zelf aan elkaar moet maken. Het toont dat je van het leven moet maken, wat je ervan maken kan.
Bliksem: De bliksem slaat in het verhaal een paar keer in. Het duidt op een plotselinge verandering in het leven.
Hond: Er wordt steeds een beeld geschetst dat Distelvink het baasje is van Rachel en dat Rachel alles doet wat ze zegt. Het heeft als betekenis dat als je iemand anders controle over je leven geeft, dat dan het uiteindelijk toch verkeerd afloopt.

Stijl:

Charlotte Mutsaers heeft een zeer aparte stijl die ik graag wil uitleggen. Ze maakt er geen uizondering van om tientallen bijvoeglijke naamwoorden op te sommen en heeft soms hele lange zingen. Verder draait ze vaak om het punt heen. Het verhaal is vrij dun, maar de dingen die ze er omheen verteld, nemen de meeste ruimte in. Het is heel moeilijk om het te lezen. Ik moest er zeer aan wennen. Pas bij de laatste honderd bladzijden kwam ik er echt in. Achteraf had ik een beter gevoel over de stijl dan in het midden.

Perspectief en verteller:

Deze is ook apart en wil ik ook toelichten. Het heeft een gecombineerd perspectief en een alwetende verteller. Een kwart van het verhaal ligt het perspectief bij hoofdrolspeelster Rachel Stottermaus, maar de schrijfster heeft het perspectief voor het grootste deel. Zij vertelt over Rachel alsof ze overal bij is en is de alwetende verteller. Bovendien geeft ze ook haar eigen mening over de dingen die in het verhaal gebeuren.

Eindoordeel en evaluatie:

Ik vind het een heel apart boek. Aan het begin was het taalgebruik heel vervelend, maar later wende ik daaraan en toen was het eindelijk nog wel een mooi boek.

De gebeurtenissen worden vrij gedetailleerd beschreven. Niet alles gebeurt in chronologische volgorde en daarom kan je pas op het einde alle gebeurtenissen tussen elkaar stoppen en heb je dan pas heel het verhaal op een rijtje. De gebeurtenissen zijn geschreven met veel oog op poëzie en ze zijn daarom moeilijk te volgen. Dat is een minpunt.

Er kwamen niet veel verschillende personages voor in het boek. Daarom is er ruimte genoeg om ze uit te diepen. Ze hadden heel duidelijk een eigen karakter. De een wat directer en de andere was meer een Romanticus. Daardoor krijg je aparte dialogen. Zeer moeilijk te volgen, vooral wat leraar Distelvink zei, daarom kom je niet zo snel door dit boek heen.

Zoals ik al een paar keer gezegd heb, is het boek erg moeilijk te lezen. Aan het begin heb je geen flauw idee waar het allemaal over gaat. Het ene raadsel volgt het andere op. Dit is ook te zien aan de ondertitels die bij elk nieuw hoofdstuk staan. Deze kan je pas begrijpen als je het hoofdstuk hebt gelezen. Beeldspraak en vergelijkingen volgen elkaar in rap tempo op. Het verhaal zelf was eigenlijk vrij dunnetjes. Iets meer verhaal en een beetje minder tekst eromheen had van mij ook wel gemogen.

De zinnen waren bij vlagen verschrikkelijk lang. Bijvoeglijke naamwoorden werden erg veel gebruikt. Vaak in een opsomming. De beschreven zaken kan ik maar met moeite voorstellen. Het niveau van het boek kon ik maar net aan, maar naar mate ik in het boek kwam ging het beter. De dialogen in de boeken waren wel duidelijk en hier kan ik me aan vasthouden.

Ik vind het dus een zeer moeilijk boek. Lastig om doorheen te komen en een hele andere stijl dan dat ik tot nu toe heb gelezen. Nu heb ik er wat meer vergelijkingsmateriaal bij. Ik denk net dat ik ooit nog een boek van Charlotte Mutsaers ga lezen.

Ik vind het maken van dit leesverslag vrij moeilijk. Een boek dat moeilijk is is moeilijk te beschrijven. In een leesverslag kan je moeilijk op details ingaan en omdat het boek bijna alleen maar uit details bestaat is dit een lastige opgave. Toch ben ik nog wel tevreden met het eindresultaten.