Ik heb gekozen voor het boek: Otto’s oorlog van de schrijver Koos van Zomeren. Ik heb deze keuze gemaakt omdat de titel van het boek me aansprak en omdat het boek 3 punten waard is zodat ik de volgende keer een dunner boek kan lezen.
Er zijn vele ruzies tussen de drie mannen, ze bekijken veel vogels en twee mannen vallen in een ravijn. Ik vind dit wel redelijk geloofwaardige gebeurtenissen, ik bedoel, dit kan ook in het echte leven gebeuren.
Het onderwerp van dit boek was voor mij totaal oninteressant. Dat vogeltje kijken enzo boeit mij niet echt. Ik had meer gedacht dat het een soort oorlogsboek zou zijn, want als je naar de titel kijkt ga je daar ook vanuit.
De opbouw van dit boek vond ik moeilijk. Er zaten veel flashbacks in dit boek. Ik heb liever een boek met wat minder flashbacks. De flashbacks die gebruikt zijn, zijn wel goed gebruikt, tenminste naar mijn mening.
De verhaalfiguren reageren niet helemaal voorspelbaar. Ten eerste had ik niet gedacht dat er zoveel ruzie was: Hij smeet zijn glas aan diggelen. Hij balde zijn vuisten.
Ik vond het een leuk boek. Het verhaal is niet-chronologisch verteld en dat vond ik soms vrij moeilijk en lastig. Dat kwam door de spanning die er de hele tijd hing door de onderdrukte haat van de hoofdpersoon en de ruzies die er gemaakt werden. De dialogen waren op sommige momenten erg boeiend en soms ook wel grappig. Het boek had een verrassend einde vond ik omdat achter in het boek een stukje tekst stond over wat sommige mensen van het boek vonden en ik las dat Otto Stein (hoofdpersoon) een verschrikkelijk vervelend persoon was en erg negatief. Zelf vond ik dat ook wel een beetje. In het boek is geen sprake van een ik-verteller. De gebeurtenissen worden niet echt spannend omschreven zoals in een jeugdboek. Voor de rest, was het wel een leuk boek.
Tekstbestuderingsverslag
A. Voorwerk
1. Koos van Zomeren, Otto’s oorlog, uitgegeven door Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam 1983
2. Otto’s oorlog is een psychologische roman bestaande uit 7 genummerde hoofdstukken met titel. Het boek bestaat uit 263 bladzijden.
Het boek begint met een voorschrift.
Op de achterflap staat een foto van Koos van Zomeren, een korte samenvatting en een aantal meningen over de vorig boeken van Koos van Zomeren.
Op de voorkant staat een vogel met een klok die op 13.28 stilstaat. Deze illustratie hoort bij: “De zon weerkaatste op zijn horloge, een ouderwets Zwitsers horloge met een vergeelde wijzerplaat. Het stond stil op 13.28 uur. Otto’s laatste seconde was voorbij.”
B. Samenvatting
Als de oorlog uitbreekt is Otto een jongetje van tien jaar. Otto’s vader wordt door de Duitsers opgepakt. Otto zal hem nooit meer weerzien en hij vindt dit zo schokkend dat zijn hele leven in het teken staat van deze gebeurtenis. Hij heeft drie broers en een zus en zij hebben hun verleden wel goed verwerkt en daarom verschillen zij van hem. Stein vindt het erg dat Simon en Wessel goed met elkaar kunnen opschieten, hij is erg jaloers. De gebeurtenissen uit de oorlog zijn bepalend voor de rest van zijn leven. Stein ziet in Wessel een soort vaderfiguur tegen wie een kind opkijkt en van wie een kind wat kan leren. De gebeurtenissen beginnen op 14 mei 1940 in Rotterdam, de dag van het grote bombardement, en eindigen op een paradijselijk, maar van alle mensen verlaten eilandje voor de kust van Mauritanië. Het verhaal gaat over expedities naar exotische plaatsen in Turkije, Senegal, Spanje en Mauritanië waarin Otto Stein filosofeert over de oorlog. De drie mannen die onderweg zijn: Wessel Matser, die het leven bestudeert, Simon Jorna, die het leven fotografeert en Otto Stein, die het leven ondergaat en alles financiert. Stein was inmiddels steenrijk en financierde een expeditie naar Turkije van Wessel, hijzelf en Simon, zijn neef die fotograaf is. In Turkije is het vooral heet en ze moeten een behoorlijk eind rijden naar een vogeltrekroute waar ze heel veel vogels zien, ook komen ze enkele jagers tegen. Later wordt Stein gevraagd een expeditie van Wessel en een paar andere vogelliefhebbers/biologen naar Senegal gedeeltelijk te financieren. Stein en Simon zoeken hen tijdens hun maandenlange verblijf gedurende een korte periode op. Stein maakt opmerkingen dat Simon en Wessel elkaar ook in Nederland vaker ontmoeten. Stein ligt in deze warme landen vaak te woelen en slaapt vaak slecht en niet alleen vanwege het warme weer maar meer vanwege woordenwisselingen en nachtmerries over de tweede wereldoorlog (flashbacks). De volgende uitstap ook al geheel op Steins kosten was naar het ook al warme Spanje. Op zoek naar de ook al uitstervende gieren. Ze trekken op met iemand van het Wereldnatuurfonds. Deze weet een geitje te kopen en te slachten en deze wordt bij een hut neergelegd waar Simon een dag lang foto’s kan nemen. Stein gaat met Wessel vanaf een berg naar gieren kijken. Ze hebben een meningsverschil en Stein gaat terug naar de auto. Als Wessel terug komt lopen over het smalle pad glijdt hij uit en stort hij naar beneden, hij breekt zijn nek en belandt in een rolstoel. Stein blijft zich sinds deze gebeurtenis dikwijls afvragen of hij geen schuld had aan het ongeluk. Wessel was immers de kwiekste van hen, degene met de beste conditie en de meeste ervaring. Stein gaat later nog eenmaal op ‘expeditie’ samen met Simon naar Mauritanië (Banc d’Arguin). Ze lopen veel vertraging op in dit warme land. Stein vraagt zich meerdere keren af of hij in staat is Simon te vermoorden, maar hij moet steeds met nee antwoorden. Ze missen de toelichtingen en bijzonderheden die Wessel altijd gaf als ze een vogel zagen. Stein overleeft Mauritanië niet. Als Simon zijn tas over de rand van een ravijn laat vallen en Stein hem wil pakken (Simon is dikker) valt Stein het ravijn in. De schrijver laat in het midden of dit Steins of Simons schuld is (Simons ogen glinsteren).
Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
1 seconde geleden