Op kot door Marita de Sterck

Titel: Op Kot
Auteur: Marita de Sterck
Uitgever: Querido
Jaar van druk: 2002
Plaats v/d uitgever: Amsterdam Waar speelt het verhaal zich af? In een oud studentenhuis in een grote stad in België. Wanneer speelt het verhaal zich af? In deze tijd, een heel studentenjaar lang, van ongeveer half september tot begin juli. Wie zijn de hoofdpersonen? Nina: Nina studeert eerstejaars, eerst geneeskunde, later literatuur. Ze is erg slank en heeft bruinrood, krullend haar en diepbruine ogen. Ze draagt geen make-up en ook qua kleding is ze een ‘grijs muisje’, ze valt uit de toon bij Judith en Laura. Nina kan zich maar moeilijk losmaken van haar pijn van het verleden. Ze is wispelturig, verlegen, onzeker en niet echt een groepsbeest. Ze leest en schrijft graag en is vaak liever alleen, hoewel dat tijdens het verhaal langzaam verandert. Verder houdt ze heel veel van dieren, ze is vegetariër, en helemaal verslaafd aan cola. Ze vindt David wel knap. Laura: Laura studeert geschiedenis eerstejaars, net als Nina. Ze heeft lang blond haar (dat meestal in een paardenstaart is gestoken) en blauwe ogen. Ze is een beetje kakkerig en doet soms overdreven hysterisch. Laura is een echte klets- en roddeltante. Als ze zich eenzaam voelt, gaat ze zitten chatten. Via de chat heeft ze ook Tim leren kennen, haar vriend. Judith: Judith studeert fotografie aan een academie, tweedejaars. Ze is slank, heeft halflang, zwart haar en donkere ogen. Judith is zelfverzekerd, gevoelig, slordig en een beetje mysterieus, ze houdt ontzettend van oude heiligbeelden, boeddhabeeldjes, wierook en kaarsen. Ze heeft verkering met Bo. David: David studeert antropologie. Hij begint aan z’n voorlaatste jaar. Hij heeft een normaal postuur, kort, rood haar, felgroene ogen en stoppeltjes op z’n kin. David is aardig en beschermend maar erg verlegen. Hij durft nooit op een meisje af te stappen maar gluurt altijd naar ze vanuit z’n raam. Hij ziet Nina wel zitten. Karim: Karim studeert psychologie, samen met Bo zit hij voor het derde jaar op kot. Hij heeft een normaal postuur, donker kroeshaar en een donkere huidskleur. Hij heeft een grote mensenkennis en is een echte keukenprins. Karim is altijd vrolijk. Soms kijkt hij dwars door iemand heen en weet hij wat diegene denkt en voelt. Bo: Bo studeert dierengeneeskunde derdejaars. Hij is lang en slank en heeft lichtblond stekelhaar. Bo is eigenwijs, bijdehand, brutaal en hij zit nét iets te veel aan meisjes. Hij is lid van een studentenvereniging waar hij rare rituelen uitvoert. Bo is gek op rattenexperimenten in het laboratorium. Heeft de schrijfster een boodschap meegegeven in het boek, wat wil de schrijfster ermee zeggen? De schrijfster wil laten zien dat er vaak jongeren zijn die met een groot probleem zitten. In dit geval mist een meisje (Nina) haar overleden tweelingzus en vindt ze het vreselijk dat haar moeder haar door het verlies van Luna weinig liefde heeft (kunnen) geven en dat ze er nooit samen eens goed over gepraat hebben. Verder is een belangrijke boodschap dat je altijd je eigen keuzes moet maken in je leven. Want die keuzes hebben gevolg op jóu eigen leven. Dus je moet niet zoals Nina de droom van iemand anders (haar ouders) nastreven maar je eigen keuzes maken, in álles; studie, huis, vrienden, partner, baan en ga zo maar door.
Wat vond je van het boek? Een heel echt, mooi, gevoelig maar ook grappig boek. Het is een makkelijk te lezen verhaal doordat er korte zinnen worden gebruikt en het taalgebruik is eenvoudig. Én, heel belangrijk: Open plekken. Al bij het eerste hoofdstuk lees je de gedachten en gevoelens van het studentenhuis, het kot, op Nina’s eerste dag. Dat was echt heel bizar om te lezen. Het kot had het over zichzelf, dat ‘ie al oud en krakkemikkig was maar toch bescherming bied tegen kou en wind. En dat hij Nina ook zou beschermen. Door die open plekken blijft het verhaal spannend om te lezen. Inhoud van het verhaal: Nina gaat geneeskunde studeren in de stad. Voor het eerst een kamer helemaal voor zichzelf. Al is het wel het kleinste en goedkoopste kamertje van het kot, half ondergronds. Uit haar raam zie je alleen de onderbenen van de mensen op straat. Nina koopt een rat, Ib. Ze stopt haar in een tweedehands kooitje onder haar bed, want dieren zijn eigenlijk niet toegestaan. Dankzij Ib voelt ze zich niet zo alleen. Nina ontmoet na haar eerste dag Laura, Judith, Karim en David, Nina vindt hem wel knap. Laura heeft haar vriend Tim op de chat leren kennen. Hij belt haar telkens omdat hij bang is dat ze met een andere jongen van het kot gaat. Judith heeft verkering met Bo. Nina vindt Bo maar een irritante bemoeial die rare zaken met z’n studentenvereniging en z’n laboratoriumratten uithaalt. David gluurt naar meisjes en dan vooral naar Nina. Nina ziet Karim als grote broer. Nina werkt samen met Karim in het visrestaurant van Pol, naast het kot. Ze heeft geluk dat ze het baantje heeft kunnen krijgen om haar hoofd boven water te houden. Nina schrijft haar zus Luna allerlei brieven over haar belevenissen. Ze mist haar ontzettend. De eerste proefexamens komen eraan en Nina studeert keihard om het voor elkaar te krijgen. Maar ze snapt niks van de vage wiskundesommen en chemie. Bo helpt haar met het studeren, maar Nina komt erachter dat geneeskunde haar gewoon niet ligt. Ze wil haar eigen keuze maken en niet medicijnen studeren omdat haar ouders het niet is gelukt om dokter te worden. Nina maakt een afspraak met de studiebegeleider en het lukt haar om van studierichting te veranderen. Ze studeert nu iets wat zichzelf veel beter ligt, literatuur. Nu moet Nina wel ontzettend veel inhalen. Maar dat heeft ze ervoor over. Laura en Tim gaan uit elkaar. Tim was te wantrouwend, dat trok Laura niet meer. Judith en Nina troosten Laura. Als Judith in de kerstvakantie op Ib past, ontsnapt hij. Nina is kwaad en verdrietig. Maar ze vindt haar gelukkig terug. Of er nog niet genoeg drama is gaan Judith en Bo ook uit elkaar. Bo vond dat Judith teveel wilde en teveel zeurde. Laura en Nina komen Judith troosten, maar Nina weet niet goed hoe dat moet. Als Judith ook nog zegt dat ze misschien zwanger was omdat ze haar pil was vergeten, kan Nina het niet meer aanhoren. Ze rent weg. Laura noemt haar een hysterische trut. Nina voelt zich alleen, Laura en Judith zijn samen. Het blijkt dat Ib zwanger is. Ze krijgt veertien jongen waarvan er één overlijdt. Ze vreet haar eigen jong op. Er is nog een jong over, klein en grijsblauw. Nina probeert haar in leven te houden, maar het ratje overlijdt. Samen met Laura en Judith gaan ze het begraven, in het park. Nina maakt er één groot drama van, Judith en Laura snappen niet waarom. Dan vertelt Nina voorzichtig dat haar tweelingzusje Luna al bij de geboorte overleden was. Nina heeft zich altijd schuldig gevoeld dat zij het overleefd heeft. Ze miste de aandacht en liefde van haar moeder, die Nina niet kon zien of aanraken. Ze rouwde veel te veel om Luna. De kotbewoners troosten en steunen haar door en door en Nina komt er langzamerhand bovenop. Eindelijk is de dag aangebroken dat ze eens goed met haar moeder over Luna en de zware tijd na de geboorte praten. Haar moeder vertelt dat er iets mis was met haar moederkoek en dat Nina groot gelijk had dat ze eruit wilde, Luna was al een hele tijd dood. Dit wilde Nina eigenlijk al eerder horen. Nina voelt zich voor het eerst van haar leven opgelucht en blij. Ze geeft een verjaardagsfeestje en David, Judith, Laura, Karim en zelfs Bo zijn uitgenodigd. Nina krijgt iets met David. Nina heeft nu alles; nieuw haar, (samen met Laura en Judith verfden ze hun haar met henna) een studie die haar bevalt, een eigen kamer, twee nieuwe, goede vriendinnen en zelfs een vriendje. Ze haalt haar examen zonder herkansingen. En voor het eerst zijn haar ouders trots op haar, ook al studeert ze geen geneeskunde.