Titel:
Ontvoerd, dit boek is een Nederlands boek.
De ondertitel is: “Fouten kon hij zich niet permitteren.”

Auteur en informatie:
De schrijver van dit boek is Helen Vreeswijk.
Helen Vreeswijk is geboren in Den Haag op 1 maart 1961.
Vroeger hield ze vooral van voetballen met de jongens en ze klom graag in bomen. Helen had dyslexie, waardoor ze school moeilijk en vooral stom vond. Voor Nederlands moest zij vaak boeken lezen, maar boeken lezen vond zij absoluut niet leuk. In de les maakte zij daarom vaak haar eigen verhalen. Ze wilde graag schrijfster worden of bij de Politie.
In 1986 kwam ze dan eindelijk bij de politie te werken als vingerfadrukdeskundige, wat ook wel dactyloscopist wordt genoemd. Toen ze daar eenmaal werkte werd aan haar gevraagd om een kinderpagina van het personeelsblad te schrijven. Dat vond ze erg leuk om te doen en het werd een groot succes. Vervolgens ging zij een cursus kinder- en jeugdliteratuur volgen.
In 1996 verhuisde Helen met haar gezin van de Randstad naar de Betuwe waar ze bij het Halt-bureau ging werken. Na vier jaar daar te hebben gewerkt, ging zij toch weer over naar de recherche.
Helen is getrouwd en heeft twee dochters.
Helen verteld in haar boeken over zaken die zij heeft meegemaakt. Zij wil zo proberen duidelijk te maken dat je als tiener, en natuurlijk ook als volwassenen, moet oppassen in de maatschappij.
De andere boeken die ze heeft geschreven zijn:
• Leugens
• De stalker
• Chatroom
• Eerwraak
• Over the edge
• Overdosis
• Loverboys
Alle boeken zijn gebaseerd op waargebeurde verhalen.

Illustrator:
Het boek heeft geen plaatjes. De omslagontwerper is Wil Immink

Uitgeverij:
Manteau in Antwerpen.

Druk:
Dit boek is de 34e druk.

Aantal bladzijdes:
Het verhaal zelf, heeft 305 bladzijdes. Daarna komt nog het nawoord en uitleg over de woorden die gebruikt worden in de stukjes van de recherche.

Waar:
Het verhaal speelt zich af in het plaatsje Oss.
Anouk, Harm en Willemijn Tichelaar wonen hier samen in een villa.
Ze wonen in een rijke beschaafde buurt. Dit weet je omdat als Anouk een keer thuis komt van school. Zij een uitleg geeft over haar buurt. Over de kakkers en de villa’s die er nog meer staan.

Wanneer:
Het speelt zich af in ongeveer 2007. Het is niet lang geleden, omdat ze een mobieltje heeft en omdat de Politie al veel technische spullen hebben. Zoals apparaatjes zodat je telefoons kan afluisteren.

Illustraties:
Er zijn geen illustraties in het boek.

Kaft:
Op de kaft zie je een autospiegel met het spiegelbeeld van een man erin. In de verte zie je een meisje die via de oprit naar haar voordeur loopt. Persoonlijk denk ik dat deze man in de auto, de ontvoerder is, omdat hij vanuit zijn auto de eerste paar dagen alles in de gaten heeft gehouden. Zoals wanneer Harm of Willemijn Tichelaar naar hun werk gingen. Ik denk dat het meisje in de verte Anouk is, omdat het meisje er als een tiener uitziet. Wat haar moeder, Willemijn Tichelaar, natuurlijk niet is.

Hoofdpersonen:
Anouk: Een gewone tiener van ongeveer 15 jaar, ze is slank omdat ze veel sportte. Ze droeg altijd normale kleding, zoals een T-shirt met een spijkerbroek. Ze is een lief, maar af en toe brutaal, meisje. Bijvoorbeeld als haar moeder iets vraagt te doen, geeft ze altijd kattig antwoord. Zoals “Ruim de tafel even af” “Ja jeetje, ik moet ook altijd alles doen in dit huis en papa kan het ook wel een keer doen hoor,” Tegen haar vriendinnen is ze wel lief. Ze wil hun altijd helpen, als hun problemen hebben. Wel heeft ze een groot geheim, wat ze tegen niemand durft te zeggen. Ze is lesbisch.

Cor Hoeting: Cor Hoeting kwam oorspronkelijk uit Nederland. Maar was geëmigreerd naar Spanje. Daar had hij een huisje, een vrouw en een kindje. De man had Financiële problemen en moest daarom een oplossing verzinnen.
Het is een stevige, lange man. Met blonde krullen en blauwe ogen. De man is rond de 30 jaar.
Hij is een geheimzinnige man, omdat hij altijd heel geheimzinnig bleef tegen Anouk over waarom hij haar had ontvoerd. Verder is hij toch een best aardige man. Als hij zag dat Anouk honger had of nodig naar de wc moest. Liet hij haar dat toch even doen. Of gaf hij haar tenminste wat te eten. Hij kon er niet tegen om te zien dat Anouk honger leed.

Bijpersonen:
De Rechercheur: Deze man onderzoekt de zaak. Hij komt vaak in het verhaal voor. Maar Anouk en Cor, zijn vaker in het verhaal. Dat maakt de Rechercheur geen hoofdpersoon.

Harm Tichelaar: is de vader van Anouk. Het is een rijke familie. Hij is de eigenaar van een paar autozaken.

Willemijn Tichelaar: is de moeder van Anouk.

Wilfried Tichelaar: is de broer van Anouk en is 20 jaar. Maar deze broer woont niet meer bij hun in huis.

Sandra, Kaylim en Charlotte: Zijn de beste vriendinnen van Anouk.

Simona: Ook Simona is een vriendin van Anouk, maar Simona is toch net een belangrijker persoon. Door Simona is Anouk erachter gekomen dat ze lesbisch is. Ze kreeg gevoelens voor haar.

Samenvatting:
De ontvoerder was geboren in Nederland, maar hij is later naar Spanje verhuisd. Hij had zijn gezin overgehaald om naar Spanje te verhuizen, daar wilde hij een camping en een duikschool beginnen. Maar omdat de concurrentie te groot was, raakte hij in de schulden. Daarom wilde hij iemand ontvoeren. Ontvoeren leek hem simpel en het zou heel veel geld opleveren.

Tegen zijn gezin had hij gezegt dat hij naar zijn moeder in Nederland ging. Zijn moeder was ziek en hij ging zaken doen. Hij had een heel plan verzonnen om de ontvoering voor 100% te laten slagen. Hij had een auto gekocht en huurde voor een aantal weken een vakantiehuisje in België. In het huisje was een keuken, badkamer en een slaapkamer. Het bed had een soort behuizing waar een lade onder zat. Hij had planken uit de vloer gehaald en deze daar omheen gemaakt. Zodat hij een verstop ruimte voor het slachtoffer (Anouk) had. Terwijl hij dat huisje had gehuurd zou hij net doen alsof hij in Duitsland woonde. Daarom sprak hij soms met een half-Duits accent. In Duitsland belde en mailde hij naar de familie, zodat ze als ze hem zouden gaan zoeken, eerst in Duitsland zouden zoeken. Op internet had hij bij de rijkste mensen van Nederland gekeken. Hij had willekeurig een naam gekozen. Harm Tichelaar. Eigenaar van goedlopende autoverkoopzaken.

Anouk zit op hockey. Ze heeft een vriendinnengroepje die veel over jongens praatten. Ze voelde zich een beetje buitengesloten omdat zij nog nooit echt een verliefd gevoel had gehad. Om die reden verzon ze een vriendje, Maarten. Maar dat was niet slim van Anouk. Nu zij had verteld dat ze een vriendje had. Wilde ze die maar al te graag ontmoeten. Daarom ging ze steeds meer liegen. Door Simona komt zij erachter dat ze lesbisch is, ze krijgt gevoelens voor Simona. Thuis gaat het ook niet lekker. Haar moeder wil dat Anouk alleen maar negens en tienen haalt. En later een baan als rechter of advocaat krijgt. Doordat haar vader verschillende goedlopende bedrijven heeft, is hij vaak niet thuis. Ze durfde dus ook niet haar geheim te vertellen. Als ze dan toch besluit om het tegen haar moeder en vader te zeggen, worden ze beiden boos op haar. Haar ouders vonden het onzin, ze was te jong om nu al te weten dat ze lesbisch was. Doordat haar ouders het niet konden waarderen dat Anouk lesbisch was, voelde ze zich steeds minder geliefd door haar ouders.

De ontvoerder houdt bij de voorbereidingen het huis in de gaten, zowel vanuit zijn auto, als bij de voordeur achter de struikjes. Hij wil de vader van Anouk ontvoeren en veel geld aftroggelen.

Op de dag van de ontvoering word hij te laat wakker. Hij had bij voorbaat de auto al vlakbij het huis van Harm Tichelaar gezet zodat hij snel op de geplande plaats zou zijn. Maar dat ging dus niet door, want hij was in slaap gevallen. Hij moest zich haasten omdat hij Harm Tichelaar nog wilde onderscheppen. Maar hij was te laat. Toen het te lang duurde voordat Harm Tichelaar weer thuis kwam, belde hij aan. Hij had zogenaamd een pakketje voor Harm Tichelaar en voor de zekerheid, vroeg hij of haar vader toevallig thuis was. Toen zij nee antwoordde, moest hij snel besluiten. Ontvoer ik haar, of wacht ik op de vader? Omdat Anouk hem nu al gezien had, had hij besloten om Anouk te ontvoeren. Hij liet een briefje achter met daarop:
“Kein Polizei. Er überlebt es nicht. Machen sie was wir wollen.
Er ist ONTVOERD. Wacht unser eisen af. Wir nemen contact met ir op.
Dit ist kein grap. KEIN POLIZEI, Oder…. “

Vertaling:
Geen politie, dat overleef je niet, doe wat wij willen,
Ze is ontvoerd wacht onze eisen af.
We nemen contact met je op
Dit is geen grap geen politie of anders….

Verder stond er nog in het Nederlands, dat hij 5 miljoen wilde hebben.
Toen Anouks moeder thuis kwam, vond ze het briefje. Ze geloofde het eerst niet, en dacht dat het een grap was. Maar toen ze doorhad dat Anouk echt niet thuis was. Raakte ze in paniek. Ze belde haar man op, hij wilde de politie bellen. Maar zij wilde dat absoluut niet, omdat ze dacht dat ze Anouk in gevaar zou brengen. Toen werd Rechercheur Rob van Buren ingezet. Hij startte gelijk een groot onderzoek. De telefoon werd afgeluisterd de auto werd achterhaald en zo kwamen ze uit bij een man van wie de auto was geweest. Deze man had zijn auto verkocht. Hij vertelde aan wie, aan Cor Hoeting. Toen ze Cor Hoeting hadden gevonden achtervolgde zij hem tot in België waar ze hem kwijt raakte. Ze wisten nu wel zeker, dat hij iets had. (Anouk). Cor Hoeting had een doos bij het huis achtergelaten, het politieteam zocht helemaal uit waar het vandaan kwam. Zo kwamen ze bij Cor Hoeting terecht.

Anouk was heel erg bang, ze had een ontsnappingspoging gedaan. Cor Hoeting zei dat als Anouk dat nog één keer zou proberen, dat haar leven zou kosten. Als hij wegging om boodschappen te doen, zij hij dat ze continu in de gaten werd gehouden door zijn mensen, terwijl deze er niet eens waren, sterker nog niet eens bestonden. Cor Hoeting deed net alsof hij haar beschermde tegen de andere, omdat die haar wel van haar leven wilde beroven. Als Cor Hoeting boodschappen ging doen, stuurde hij soms ook gelijk een mailtje naar Harm Tichelaar.

Cor Hoeting:
“ Morgen die 5 miljoen Euro moet in grosse koffer worden gezet om 14:00 Uhr op Centraal Station Maastricht bij Bagageklui 19

Als onze man met geld hier is dan pas Anouk vrij. Komt hij niet terug, dan Anouk ook niet. Zij wordt gemoord. Nicht volgens niets. Alles goed dan Anouk volgend dag vrij zij wordt gebracht naar stad en dan zij belt met vader. “

Harm Tichelaar:
Als ik persoonlijk met mijn dochter heb gesproken, wordt het geld op de afgesproken plek geleverd. Niet eerder. Haar stem op band is niet voldoende. Het bericht kan eerder zijn opgenomen. Ik wil zeker weten dat ze ongedeerd is.

Cor Hoeting:
Overmorgen 11:00 Uhr belt Anouk naar huis. 17:00 Uhr 5 miljoen op Centraal Station Maastricht. Dag later Anouk is vrij. Geen geintje, anders ist Ihre Tochter dood.

Harm Tichelaar:
Kan ik u morgen via de mailbox laten weten of het geld geregeld is? Is 10:00 uur goed?

Cor Hoeting:
Morgen 10:00 uur is goed.

De volgende ochtend.

Harm Tichelaar:
5 Miljoen is geregeld. Wilt u het geld in een grote of kleine coupures?

Cor Hoeting:
Grote Coupures. Morgen 17:00 uur op Centraal Station Maastricht.

Harm Tichelaar:
Morgen belt Anouk naar huis?

Cor Hoeting:
JA!! 11:00 uur.

Als Cor Hoeting weet dat hij het geld krijgt. Besluit hij Anouk te dumpen in het bos en haar daar dan levend te begraven. Het was te gevaarlijk om haar te laten leven. Onderweg staan ze even stil, omdat de auto niet mee wil werken. Precies op dat moment onderschept het politieteam Cor Hoeting. Hij wordt opgepakt. Cor Hoeting bekent alles. Omdat hij snapt dat hij niks meer kan. Ook heeft hij spijt. Hij is gewoon gek geworden door de schulden, en het ongelukkige leven wat zijn gezin en hij leefde. Het gezin word in Spanje opgepakt, maar er waren geen aanwijzingen dat zij er iets mee te maken hadden. Cor Hoeting vertelde de politie, dat zijn vrouw en kinderen er niets vanaf wisten.

Eigen mening:
1. Het is een leuk en spannend boek, omdat het gebaseerd is op een echt verhaal. Het lijkt me gewoon heel raar, om zomaar ontvoerd te worden. Het is een leuk boek, omdat het gebaseerd is op een waargebeurd verhaal.

2. Het is een verslavend boek, als je er eenmaal mee begint, kan je er niet meer stoppen. Vooral omdat je ziet hoe Cor Hoeting de mailtjes verstuurd. En aan elk eind van een hoofdstuk is er een cliffhanger, wat het natuurlijk aantrekkelijker maakt om verder te gaan lezen. Bijvoorbeeld wanneer Cor Hoeting voor de deur staat bij Anouk en hij dan een keuze moet maken of hij haar ontvoerd, of haar met rust laat. Omdat je dan gewoon wil weten welke keuze hij maakt, ga je automatisch verder lezen.

Negatief punt:
Het is jammer, dat je niks meer kan lezen over Simona en Anouk. Ik zou best willen weten of zij uiteindelijk nog een relatie krijgen. Omdat je nu helemaal niks meer leest over hun. Ik zou het graag willen weten, omdat veel meisjes of jongens die homo, bi, of lesbisch zijn, daar niet voor uit durven komen.