Hoofdstuk 1: Zakelijke gegevens.

Het boek Oeroeg is geschreven door Hella S. Haasse

Hella S. Haasse, Oeroeg, Uitgeverij

Het genre van het verhaal is een Roman.

Hoofdstuk 2: Auteurs informatie.

De schrijfster van dit verhaal is Hélène Serafia Haasse. Ze is geboren in Batavia op 2 februari 1918, en ze is op 93-jarige leeftijd overleden in Amsterdam op 29 september 2011. Hélène is als oudste kind geboren van Willem Hendrik Haasse en Katharina Diehm Winzenhöhler. Willem werkte als financieel inspecteur in Nederlands-Indië en Katharina was een concertpianiste. Op 4 oktober 1921 kregen zij nog een zoon. In 1920 en 1921 had Willem 2-jarig verlof, waardoor Hélène in Nederland de kleuterschool bezocht. Hierna ging ze naar katholieke lagere school in Soerabaja. Van 1924 tot 1928 verbleven ze weer in Europa, waar Hélène naar de lagere school ging bij nonnen. In 1928 keerde ze weer terug naar Nederlands-Indië, waar Hélène naar de middelbare school ging. Nadat ze in 1938 haar eindexamen had gehaald is Hélène naar Nederland verhuisd, waar ze in Amsterdam Scandinavische taal- en letterkunde ging studeren. In 1939 kwamen haar eerste gedichten in het tijdschrift Werk. Door het uitbreken van de oorlog kon ze haar familie niet zien, en ze zagen elkaar pas weer in 1946. In 1941 stopte Hélène met haar studie en begon ze met een opleiding aan de Amsterdamse toneelschool. In 1944 op 18 februari trouwde ze met Jan van Lelyveld, en ze beëindigde toen ook haar toneelcarrière.  En samen met Jan kreeg ze drie dochters. In de hongerwinter begon ze aan het schrijven van de roman Het woud der verwachting. Na de oorlog in 1969 reisde ze naar Java waar ze in 1976 nog een keer verbleef. In 1979 verhuisde Hélène met haar man naar Frankrijk, waar ze tot 1990 heeft gewoond. Hierna heeft ze tot het eind van haar leven in Amsterdam gewoond.

Lijst van prijzen die Hélène heeft gewonnen.

• 1948 - Novelleprijsvraag CPNB voor Oeroeg
• 1958 - Prijsvraag Atlantische Commissie voor De ingewijden
• 1961 - Prijs van de Stichting Kunstenaarsverzet 1942-1945 voor haar gehele oeuvre
• 1962 - ANV-Visser Neerlandia-prijs voor Een draad in het donker

• 1977 - Littéraire Witte Prijs voor Een gevaarlijke verhouding of Daal-en-Bergse brieven
• 1981 - Constantijn Huygens-prijs voor haar gehele oeuvre
• 1983 - P.C. Hooft-prijs voor haar gehele oeuvre
• 1984 - Zilveren medaille van de franse Société Académique Arts-Sciences-Lettres
• 1985 - Dr. J.P. van Praag-prijs voor haar gehele oeuvre

• 1988 - Eredoctoraat in de Letteren aan de Rijksuniversiteit Utrecht
• 1993 - Publieksprijs voor het Nederlandse Boek voor Heren van de thee
• 1995 - Annie Romeinprijs voor haar gehele oeuvre
• 1992 - Eremedaille voor Kunst en Wetenschap van de Huisorde van Oranje
• 1995 - Officier in de Franse Orde van Kunsten en Letteren

• 1995 - Eredoctoraat van de Katholieke Universiteit Leuven.
• 1995 - Opzij Literatuurprijs
• 2000 - Officier in het Franse Legioen van Eer
• 2002 - Commandeur in de Franse Orde van Kunsten en Letteren
• 2003 - NS Publieksprijs voor het Nederlandse Boek voor Sleuteloog

• 2003 - Dirk Martensprijs voor Sleuteloog
• 2004 - Prijs der Nederlandse Letteren voor haar gehele oeuvre

Ook is er in 2007 een planetoïde naar Hélène vernoemd, in 2008 is er in haar naam een boom geplant in het Vondelpark, en in 2018 op de vooravond van haar 100ste geboortedag is er door haar kleindochters een gedenksteen onthuld in de nieuwe kerk van Amsterdam.

Link: Hella Haasse - Wikipedia

Hoofdstuk 3: Samenvatting van de inhoud.

Het boek Oeroeg heeft geen hoofdstukken, dus ik zal een samenvatting van het gehele boek maken.

Oeroeg en het ik-persoon zijn geboren op de onderneming Kebon Djati, en ze hebben een paar weken leeftijdsverschil. De moeders van Oeroeg en het ik-persoon waren bevriend, ze hebben samen een eerste zwangerschap doorgemaakt en ze zaten vaak samen in de achtergalerij. Twee jaar na de geboorte van de ik-persoon kreeg zijn moeder een miskraam, en bleek zij daarna onvruchtbaar te zijn, de moeder van Oeroeg bleef wel kinderen krijgen. Toen ze 6 jaar waren bracht de ik-persoon veel tijd door in het mandoerhuis bij Sidris, de moeder van Oeroeg. De ik-persoon was langer dan Oeroeg en hij had sproeten, maar Oeroeg leek volwassener, hij had een gespierd en mager lichaam en een donkere huidskleur. Ook had hij donkere ogen en zijn huid had sommige roze vlekken. Oeroeg liet dieren met elkaar vechten, en het ik-persoon was hier niet per se tegen, maar hij was het er ook niet helemaal mee eens. Oeroeg spreekt allen Soedanees. De ik-persoon voelde zich thuis in het huis van Oeroeg, en hij was hier ook vaak. De ouders van de ik-persoon hadden ruzie, ook omdat het ik-persoon liever Soedanees spreekt dan Hollands. De ouders van de ik-persoon besloten dat hij naar school moest en lessen moet krijgen. De ik-persoon is het daar niet mee eens en wil eigenlijk niet, en hij vraagt of Oeroeg mee mag. Maar zijn moeder zegt dat dit niet kan, omdat Oeroeg inlands is. Mijnheer Bollinger wordt ingehuurd om het ik-persoon lessen te gaan geven. Oeroeg blijft bij de lessen van het ik-persoon zitten, en dit wordt ook als gewoon ervaren. Op een avond komen er mensen op bezoek, en het ik-persoon mag erbij zitten. Na het eten gaan de gasten naar Telaga Hideung, ook wel bekend als het zwarte meer. De ik-persoon mag ook mee hier naartoe, hij vindt dit wel spannend omdat hij er allemaal enge verhalen over heeft gehoord. Onderweg naar het meer toe ziet de ik-persoon dat zijn moeder de hand van mijnheer Bollinger vasthield. Op een vlot kwamen ze op het midden van het meer, en de mannen doken zo het water in, de ik-persoon vond dit best spannend. Toen het ik-persoon aan de andere kant van het vlot wou kijken hoorde hij ineens scheurend bamboe en gegil, en toen viel hij voorover in het water. Toen het ik-persoon weer bijkwam, lag hij weer in zijn eigen bed, en er werd aan hem verteld dat hij in het water was gevallen en dat Deppoh, de vader van Oeroeg hem gered had, helaas was Deppoh overleden. Oeroeg gaat verhuizen, ze gingen inwonen bij een familielid. Toen het ik-persoon naar school ging, ging Oeroeg dat ook, alleen dan wel naar een andere school. Wel gaan ze via dezelfde route naar school, en ze gaan samen met de trein. De vader van de ik-persoon vertelde hem dat zijn moeder voor een onbepaalde tijd op reis zou gaan. Toen begon er een nieuwe fase in hun leven, en het ik-persoon zat toen in de vierde klas. Toen kwam Gerard Stokman, hij had heel veel verschillende dingen meegenomen, zoals geweren, kapmessen, kampeergerei en opgezette dieren. Oeroeg en het ik-persoon hielpen hem met uitladen. Ze zitten vaak bij Gerard en die verteld dan verhalen. Op een dag mogen ze mee op een van zijn tochten, dan vinden ze een hut en die gaan ze opknappen. Later gaan ze daar een nacht slapen met Gerard, Ali Oeroeg en het ik-persoon. En ze gaan ook jagen op wilde varkens. De ik-persoon heeft niet veel contact meer met zijn vader. Een paar dagen voor zijn elfde verjaardag komt de vader van het ik-persoon zijn slaapkamer in en zegt hij dat hij wil gaan reizen, en dat hij de ik-persoon naar een kostschool in Holland wil sturen. De ik-persoon wil dit helemaal niet, en hij wil ook niet weg van Oeroeg. De zondag na zijn verjaardag nodigt hij door zijn vader twee klasgenoten uit. De klasgenoten van het ik-persoon hebben Oeroeg uitgescholden en Oeroeg verdween toen. De ik-persoon ging naar Gerard en vroeg of Oeroeg anders was dan hun, Gerard zei toen dat hij wel anders is, maar wel net zo goed is. Gelukkig werd hierna Oeroeg snel weer gevonden. De ik-persoon wordt naar het tehuis van Lida gestuurd, de ik-persoon vindt Lida wel aardig. De ik-persoon gaat samen met Oeroeg spijbelen van school, en toen werd er besloten dat Oeroeg ook in het tehuis komt wonen. Oeroeg doet het goed op school en hij wordt begaafd genoemd. De vader van de ik-persoon heeft een nieuwe vrouw. Als Oeroeg en het ik-persoon op een dag gaan zwemmen, beseffen ze zich dat ze geen kinderen meer zijn. Ze hebben het over wat ze later willen doen, en Oeroeg zegt dat hij weg wil naar Amerika. De ik-persoon gaat naar de HBS in Batavia en hij gaat wonen op het bijbehorende internaat. Oeroeg en het ik-persoon hebben minder contact, en Oeroeg is begonnen met roken. Ook spreekt Oeroeg alleen nog maar Hollands en hij kleedt zich anders. Soms speken ze nog af samen met Oeroeg's vrienden. Oeroeg gaat naar het internaat waar het ik-persoon ook naartoe gaat. Oeroeg heeft een nieuwe vriend gemaakt en het ik-persoon is hier wel jaloers over. In de vakantie ging de ik-persoon op bezoek in Kebon Djati, en daar komt hij erachter dat hij een halfbroertje heeft gekregen. Tijdens zijn bezoek aan Kebon Djati gaat hij naar het zwarte meer, hij voelde zich nog steeds gespannen, maar hij wist niet waarom. De volgende dag ging hij terug naar Batavia. Oeroeg gaat naar Soerabaja, en voor het ik-persoon begint het vierde jaar van het HBS. Oeroeg woont samen met Abdullah, zijn vriend, bij familie. Lida ziet er niet zo goed uit en ze mist Oeroeg ook, ze sprak vaak over Oeroeg en uiteindelijk vertrekt, zei naar Oeroeg in Soerabaja. Af en toe krijgt de ik-persoon brieven of kaarten van Lida, met daarbij dan een klein krabbeltje van Oeroeg, maar dat werd ook steeds minder. De ik-persoon wil ingenieur worden en hij besluit naar Delft te gaan om daar te studeren. Hij gaat eerst nog langs Soerabaja om afscheid te nemen van Oeroeg en Lida. Oeroeg zijn studie wordt betaald door Lida, want hij keert zich langzaam tegen Nederland. En hier krijgen Oeroeg en het ik-persoon ruzie. Hij ging hierna direct naar Delft. De ik-persoon is nu 17, bijna 18 en hij is lang voor zijn leeftijd. Helaas wordt de studie van de ik-persoon onderbroken door de oorlog. Van Oeroeg en Lida hoort hij niets, wel hoort hij dat zijn vader is overleden. En Eugenie, de nieuwe vrouw van de vader van de ik-persoon, wachtte samen met de kinderen op vervoer naar Holland. Na de oorlog ging de ik-persoon verder met zijn studie, en hij gaat werken in de buurt van Kebon Djati. Hij besluit Kebon Djati te gaan bezoeken en daar ziet hij Oeroeg. Oeroeg staat met een geweer en hij roept tegen de ik-persoon dat hij weg moet gaan, en hierna rent Oeroeg weg. De ik-persoon heeft nooit geweten of het echt Oeroeg was, en hij voelt zich een vreemde in het land van zijn geboorte.

Hoofdstuk 4: Verhaaltechniek.

Ruimte:

Het verhaal neemt plaats in Kebon Djati en Batavia, Soekaboemi Kebon Djati is waar het ik-persoon is geboren en opgegroeid, Soekaboemi is waar het ik-persoon met Lida woont en naar school gaat en Batavia is waar het ik-persoon op het Internaat woont van de HBS. Het verhaal speelt zich overal ongeveer een gelijke tijd af. “Zowel in de verwilderde tuin van Kebon Djati als op de roodbruine, aangetrapte modder van sawapaden, diep in het bergland van de Preanger; in de hete wagons van het treintje dat ons dagelijks heen en weer bracht naar de lagere school in Soekaboemi, en later, op het internaat in Batavia, toen we beiden naar de middelbare school gingen.” Blz. 5

Personages:

De ik-persoon:

De ik-persoon is een jongen die in de duur van het boek opgroeit, hij heeft dus geen vaste leeftijd in het boek. Er wordt niet veel verteld over hoe hij eruitziet, aan het begin van het boek wordt er verteld dat hij sproeten heeft, en later in het boek staat er dat hij lang voor zijn leeftijd is. In het boek wordt er verteld hoe hij in Nederlands-Indië opgroeit en dat hij later in Nederland gaat studeren. Het ik-persoon heeft een vader en een moeder die toen hij jong was gescheiden zijn. In het boek is er niet verteld dat zijn moeder een nieuwe man heeft, maar ik ga ervan uit dat zij met meneer Bollinger is verder gegaan. De vader van de ik-persoon heeft een nieuwe vrouw, en met die vrouw heeft hij ook een zoon gekregen, die dus een halfbroertje is van de ik-persoon.

Karaktereigenschappen van het ik-persoon zijn:

1: Jaloers “Ik was nogal jaloers op deze kameraadschap, die mij buitensloot. Blz. 83

2: Melancholiek “Is het te laat? Ben ik voorgoed een vreemde in het land van mijn geboorte, op de grond vanwaar ik niet verplant wil zijn?” Blz. 105

3: Verdedigend “Van het een kwam het ander, en er ontspon zich een debat, waarin ik me een verdedigende houding moest bepalen.

Ik vind het ik-persoon een rond karakter, hij is in de loop van het boek namelijk veel veranderd, ook zijn zijn karaktereigenschappen wel veranderd.

Oeroeg:

Oeroeg is de beste vriend van de ik-persoon, aan het begin van het boek zijn ze goede vrienden, maar in de loop van het boek groeien ze uit elkaar. Ook krijgt Oeroeg steeds meer zijn eigen mening, en hij is hier ook van overtuigd. Oeroeg is een heel rond karakter want hij is in de loop van het boek heel erg veranderd. Een karaktereigenschap van Oeroeg is trots.

Vertelwijze:

Perspectief:

Het boek is geschreven in personaal perspectief, dit is duidelijk te zien in het boek.

“‘Hoe vind je Lida?’ vroeg ik. Het was de eerste maal dat ik ertoe kwam te denken aan een formulering van de gevoelens die wij ten opzichte van onze verzorgster koesterden.” Blz. 61 Het verhaal wordt vanuit het ik-persoon geschreven.

Tijd:

Het boek is een terugblik, het start namelijk met de zin “Als ik terugdenk aan mijn kindertijd en mijn jongensjaren.” Blz.5 Het verhaal zelf begint toen Oeroeg en de ik-persoon 6 jaar waren, in de loop van het boek groeien ze op, dan richting het eind van het boek wordt er verteld dat het ik-persoon 17, bijna 18 jaar is. Dit is niet de leeftijd waar hij mee eindigt in het boek, want hij heeft nadat dit verteld werd ook nog gestudeerd, en de oorlog is geweest. Er komen af en toe kleine tijdsprongen, ik denk dat hiervoor gekozen is, omdat je volgde hoe de personages opgroeiden, en dit zou te veel zijn om op te schrijven zonder tijdsprongen.

Opbouw: 

Het boek is opgebouwd zonder hoofdstukken, het is een opeen doorgaand verhaal. Afentoe zit er wel een pauze, waar er tussen de zinnen een stukje is opengelaten, vaak is dit ook bij een tijdsprong, maar soms wordt het ook als pauze gebruikt. “Verward gegil klonk rondom en ik viel voorover in ijskoude duisternis.

Toen ik tot mezelf kwam lag ik in mijn eigen bed.” Blz. 26.

Motieven:

In het boek Oeroeg komen meerdere motieven voor, een aantal hiervan zijn:

Motief 1: Eenzaamheid: Ik denk dat eenzaamheid een motief is, want de ik-persoon heeft als enige vriend eigenlijk Oeroeg, en zonder hem is het ik-persoon best eenzaam. Je ziet ook dat het ik-persoon jaloers is wanneer Oeroeg een nieuwe vriend maakt. “Ik was nogal jaloers op deze kameraadschap, die mij buitensloot. Blz. 83

Motief 2: Ongelijkheid: Ik denk dat dit een motief is, omdat in het boek vaak terugkomt dat Oeroeg als minder gezien wordt door zijn afkomst. Het ik-persoon in tegenstelling denkt dit niet, en hij ziet Oeroeg als gelijke. Op een bepaald moment vraagt hij zich dit af, en vraagt hij aan Gerard Stokmans of Oeroeg minder is. Het antwoord daarop op is dat dat niet zo is. “‘Is Oeroeg minder dan wij?’ stootte ik out. ‘Is hij anders?’ ‘Ben je belazerd,’ zei Gerard kalm” Blz.51

Motief 3: Discriminatie: In het boek zie je dat Oeroeg gediscrimineerd wordt door waar hij vandaan komt. Omdat Oeroeg uit Nederlands-Indië komt wordt hij door sommige mensen als minder gezien, ook wordt hij hierom gediscrimineerd. Zo zegt de vader van de ik-persoon bijvoorbeeld dat Oeroeg minder is, en door klasgenootjes van de ik-persoon wordt Oeroeg uitgescholden. “Toen een van mijn klasgenoten zich, waarschijnlijk meer uit baldadigheid dan met boosaardige bedoeling, een lelijk Soendanees scheldwoord aan Oeroeg’s adres liet ontvallen. Na dit incident trok Oeroeg zich geleidelijk terug.” Blz. 50

Motief 4: Opgroeien: Ik denk dat opgroeien een motief is in dit boek, want het gaat over hoe het ik-persoon en Oeroeg samen opgroeiden. Het boek begint tijdens hun jeugd, en eindigt als ze beiden volwassen zijn. Opgroeien is belangrijk, omdat dit ook betekent dat niet alles hetzelfde blijft. In dit boek kan je dat zien, want Oeroeg en het ik-persoon beginnen als hechte vrienden en groeien in de loop van het boek uit elkaar. “Ik keek naar Oeroeg en zag in zijn blik dezelfde ontdekking. Er was iets voorbij. Wij waren geen kinderen meer.” Blz.66

Motief 5: Liefde: Liefde is denk ik een motief in dit boek, omdat dit op verschillende manieren naar voor komt in het verhaal. De ik-persoon kreeg namelijk geen liefde van zijn vader en moeder, omdat die vaak alleen maar tijd hadden voor zichzelf. Dit is denk ik ook een reden waarom de ik-persoon zo gehecht raakte aan Oeroeg. Later kreeg hij wel een beetje liefde van Lida, maar die gaf meer liefde aan Oeroeg, en toen het ik-figuur vertrok van het tehuis, kregen zij steeds minder contact. “Ik voelde dat zij zich heimelijk voor mij schaamde” Blz. 96

Titelverklaring en verklaring motto:

De titel van het boek is Oeroeg ik vind dit een passende titel, want het boek draait om de vriendschap tussen het ik-persoon en Oeroeg. In het verhaal lees je hoe hun vriendschap begon, hoe het veranderde toen ze opgroeiden en hoe het uiteindelijk eindigde. Ook lees je hoe Oeroeg en het ik-persoon als mens veranderden. Om deze redenen vind ik dat Oeroeg een passende titel is voor dit boek.

Ik kan in dit boek geen motto vinden, wel is er een lofrede geschreven door Willem Nijholt.

Thema:

Het thema in dit boek is vriendschap. Het boek gaat over de vriendschap van het ik-persoon en Oeroeg. In de loop zie je hoe hun vriendschap zich ontwikkelt, en hoe ze uit elkaar drijven. Daarom denk ik dat vriendschap het thema van dit boek is. “Oeroeg was mijn vriend. Als ik terugdenk aan mijn kindertijd en mijn jongensjaren, verschijnt zonder uitzondering het beeld van oeroeg in mij” Blz. 5

Ik denk dat de boodschap van dit boek is dat dingen veranderen, en dus niet alles hetzelfde blijft. In dit boek is dat goed te zien. Het boek begint namelijk op een punt waar de vriendschap tussen Oeroeg en het ik-persoon nog heel hecht is. Ze doen alles samen, en ze kunnen ook niet zonder elkaar. Dan als ze naar school gaan en ergens anders gaan wonen merk je dat er minder contact is tussen de twee jongens, en ze groeien langzaam uit elkaar. Ook zie je dat Oeroeg een nieuwe vriend heeft gemaakt, en zo groeien ze nog meer uit elkaar. Aan het eind van het boek hebben ze eigenlijk geen contact meer en als het ik-persoon Oeroeg komt opzoeken, zie je dat ze helemaal uit elkaar gegroeid zijn, en ze denken op een andere manier. Dit bezoek eindigt ook in ruzie. Hierdoor denk in dat dit de boodschap van het boek is.

Schrijfstijl:

De schrijfstijl in het boek Oeroeg is goed te volgen. Er worden makkelijke woorden gebruikt, en de zinsopbouw is goed. Ik vond het soms wel lastig dat het boek geen hoofdstukken had. Tijdens het lezen vond ik het dan lastig te bepalen tot waar ik zou lezen, omdat ik geen duidelijk eind van een verhaal deel kon vinden doordat er geen hoofdstukken waren. Maar dit was niet heel erg. Ook vond ik dat alles duidelijk was, het is namelijk een redelijk kort boek, en toch kreeg je genoeg informatie om te begrijpen wat er gebeurde, en wat er gebeurd was.

Hoofdstuk 5: Plaats in de literatuurgeschiedenis.

De eerste uitgave van het boek was in 1948, dit valt onder de stroming moderne Nederlandse literatuur. Kenmerkend voor boeken die tijdens deze stroming zijn geschreven, is bijvoorbeeld dat de schrijvers doen aan zelfreflectie. Het boek Oeroeg heeft dit denk ik ook, want de schrijfster van dit boek is zelf in Nederlands-Indië geboren en is daar ook opgegroeid, ook is ze meerdere keren naar Nederland gegaan. Ik denk dat ze dit deel van haar leven terug haalt in haar boek Oeroeg.

Hoofdstuk 6: Beoordeling.

Gebeurtenissen:

Beoordelingswoord 1: Realistisch.

Uitleg: Ik vond de gebeurtenissen in dit boek best realistisch, want de dingen die in dit boek gebeuren zijn niet waargebeurd, maar dit had wel kunnen gebeuren in het echte leven. Want sommige dingen uit dit boek, zoals de oorlog zijn echt gebeurd. Hierdoor vond ik dit boek wel realistisch.

Beoordelingswoord 2: Ontroerend.

Uitleg: Ik vond dat dit boek best wel ontroerend, want je kan in het boek zien hoe twee goede vrienden, die alles samendeden, uit elkaar groeien. Dit was best ontroerend om te zien, omdat dit in het echt natuurlijk ook kan gebeuren.

Personen:

Beoordelingswoord 1: Geloofwaardig.

Uitleg: Ik vond de personages uit dit boek erg geloofwaardig. Dit komt omdat het boek echte gebeurtenissen laat zien, en hoe de personages hiermee omgaan. Dit maakt ze erg geloofwaardig, ook zijn de personages op zo'n manier geschreven dat je gelooft wat ze meemaken.

Beoordelingswoord 2: Realistisch.

Uitleg: De personages uit dit boek vond ik best realistisch, ik vind ze namelijk zo realistisch dat ze zo echte mensen hadden kunnen zijn. Ze zijn net echte mensen die je in die tijd in het dagelijks leven tegen zou kunnen komen.

Opbouw:

Beoordelingswoord 1: Chronologisch.

Uitleg: Dit verhaal is chronologisch opgebouwd. Dit is zo, omdat het begint toen ze nog jong waren, en het eindigt toen ze opgegroeid waren. “De band werd versterkt door het feit dat zij beiden een eerste zwangerschap doormaakten.” Blz. 6. “Ik voltooide mijn studie en deed wat ik al jaren van plan was geweest: ik solliciteerde naar een betrekking in Indië.” Blz.97.

Beoordelingswoord 2: Tijdsprongen.

Uitleg: Dit boek had redelijk veel tijdsprongen, het waren meestal wel kleine tijdsprongen, maar deze waren er wel. Ik vond dat dit het soms makkelijker maakte om te lezen, omdat het anders heel erg langdradig zou worden. “Het heeft geen zin hier uit te weiden over de tijd die volgde, over mijn korte verblijf bij mijn moeder in Nice, mijn studie in Delft, die door de oorlog onderbroken, en later door maatregelen van de Duitsers, geheel stopgezet werd.” Blz.97.

Taalgebruik:

Beoordelingswoord 1: Moeilijk.

Uitleg: Ik vond het taalgebruik in dit boek helemaal niet moeilijk, er werden namelijk geen moeilijke woorden gebruikt en het verhaal was overal goed te begrijpen. “Naarmate wij verder reden werd ook het geklater van neerstortend water duidelijker hoorbaar.” Blz.21

Beoordelingswoord 2: Beschrijvend.

Uitleg: Het taalgebruik in dit boek was redelijk beschrijvend, er werd steeds duidelijk beschreven wat er gebeurde of hoe iets eruitzag. Hierdoor was het makkelijk voor mij om mezelf in te beelden hoe iets er in het echt uit zou zien, of hoe iets zou gebeuren. “‘Deppoh is vastgeraakt in de waterplanten,’ zei mijn vader langzaam en zacht, als hoopte hij dat ik het niet zou horen.” Blz.27

Vergelijking met andere boeken:

Gebeurtenissen:

Beoordelingswoord 1: Realistisch.

Uitleg: Ik vond het boek Oeroeg vind ik op sommige gedeeltes wel overeenkomen met het boek the seven husbands of Evelyn Hugo van Taylor Jenkins Reid. Beide boeken gingen namelijk over gebeurtenissen die best realistisch waren, ook speelt het zich allebei in een realistische omgeving. In het boek the seven husbands of Evelyn Hugo speelt het zich bijvoorbeeld af in Hollywood, en het laat een realistisch beeld zien over hoe het is om daar in zo'n omgeving te werken en leven.

Personen:

Beoordelingswoord 1: Geloofwaardig.

Uitleg: Ik vond het boek Oeroeg wel een beetje lijken op het boek Jan Rap en z'n maat van Yvonne Keuls. Beide boeken hadden namelijk geloofwaardige personages en gebeurtenissen. Zo had het boek Jan Rap en z'n maat een hoofdpersoon: Yvonne, die werkte in een opvang. Ik vond het heel geloofwaardig, omdat je niet alleen de leuke kant ziet van wat daar gebeurde, en je zag ook hoe Yvonne omging met lastige situaties. Hierdoor vond ik dit de personages uit dit boek erg geloofwaardig.

Opbouw:

Beoordelingswoord 1: Chronologisch.

Uitleg: Ik vond het boek Oeroeg soms wel lijken op het boek The neverending story van Michael Ende. Beide boeken waren namelijk chronologisch opgebouwd, en ze hadden ook beiden af en toe tijdsprongen. Het boek The neverending story was chronologisch opgebouwd, want alles gebeurde na elkaar, aan het midden van het boek leek het wel op een moment alsof het boek opnieuw begon, maar dit bleek niet zo te zijn, hierdoor bleef het boek chronologisch opgebouwd.

Taalgebruik:

Beoordelingswoord 1: Beschrijvend.

Uitleg: Ik vond het boek Oeroeg in sommige aspecten wel lijken op het boek six of crows van Leigh Bardugo. Dit komt omdat beide boeken erg beschrijvend waren. Zo gingen ze in het boek six of crows, bijvoorbeeld een plan maken om iemand uit de gevangenis te breken. En dit werd heel erg goed en duidelijk beschreven, hierdoor kon je jezelf als lezer het heel goed inbeelden hoe de gevangenis eruitzag en hoe het plan zou verlopen, ook kon je hierdoor direct merken toen het plan fout ging.