Noorderzon door Renate Dorrestein

Het vertelperspectief

Het verhaal Noorderzon wordt verteld in het meervoudig personaal perspectief. Je ziet de gebeurtenissen steeds door de ogen van een ander personage. Voor het grootste gedeelte wordt het verhaal gezien door de ogen van Topaas. Aan het begin worden de gebeurtenissen gezien door de ogen van Justine. Je komt zo te weten wat de persoon in het verhaal doet en denkt.

Blz. 10: Bewaar me, dacht Justine. Ze kende die verhalen van Topaas. Onveranderlijk verkozen daarin spontane vertakkingen en woekeringen uit te botten. Uit de ene geschiedenis puilde vanzelf de volgende te voorschijn, totdat ze als een tros in elkaar verknoopt raakten en Topaas zelf moest toegeven: ‘Dit wordt meer een bundeltje’.

De volgorde

Het verhaal begint midden in de gebeurtenis vallen er in. Justine komt thuis en dan lees je dat ze een bandje op de deurmat vindt. Ze begint dan te zeuren over Topaas. Dan gaat ze dat bandje luisteren. Topaas verteld over waar ze is en waarom ze is weggegaan.

Er zit ook een flashback in het boek als topaas verteld waarom ze is gevlucht.

De vertelde tijd en verteltijd

De vertelde tijd: het verhaal duurt ongeveer 2 en een halve week, inclusief verblijf op het eiland en flashbacks op het ongeluk.

De verteltijd: het boek heeft 238 bladzijdes, ik heb het boek uitgelezen in 2 uur en 45 minuten

De verhaalruimte

Het grootste deel van het verhaal speelt zich op een eilandje af. Het is een eilandje met maar 1 winkeltje, een bar, en een klooster. In het begin van het boek speelt het zich af in het huis van Topaas, Op het eiland is het liefelijk en vredig. Ook speelt het verhaal zich veel buiten af. Op het strand of in de tuin van Andrena. Het eiland ligt nogal af gelegen. Er komt maar 1x per week een pond. Topaas is er psychisch er niet zo goed aan toe. Ze heeft zich terug getrokken op het eiland om na te denken. Het gaat er nogal stormachtig aan toe op dat eiland.

De personages

Topaas: heeft sproeten en een onregelmatig gebit. Rookt sigaretten. Wilde sinds het ongeluk geen alcohol meer drinken. Niets verbaasde haar ooit. Is een uitgekookte lawaaimaakster. Ze vertelt de dingen zo spannend mogelijk en onder het spreken zwiert ze haar haren over haar schouder. Tijdens het praten gebaard ze levendig met haar handen. Heeft een ochtendhumeur. Houdt niet van dieren en tot ongenoegen van Julius ook niet van kinderen. Was altijd vrolijk, levenslustig, lichtzinnig en opgeruimd. Ze neemt niets serieus. Denkt dat overal waar ze zich vertoont ongelukken gebeuren. Maakt hoorspelen bij de radio. Zit altijd aan mensen wat Julius altijd vreselijk vindt. Haar geheugen is gewoon te perfect voor woorden. Op reis slaapt ze nooit lekker. Is nieuwsgierig. Heeft aan het eind van het verhaal een kaal hoofd.

Justine: heeft rechte parelmoeren tandjes, een blanke huid en witblond engelenhaar dat rond haar gezicht krult. Is slordig. Heeft een hoge stem. Wilt graag de plek van Topaas innemen.

Julius: beschouwt zich als de verloofde van Topaas. Is lang en heeft donkerblond haar. Heeft dunne witte vingers. Is tolerant tegenover Topaas. Wil trouwen en kinderen. Rookt een pijp.

Spider: is een monnik. Heeft een Jeep. Zijn stem bezit geen sporen van een dialect. Verzamelt vlinders en zet ze op. Heeft alleen het vuurklokje nog niet. Gelooft in spookboten. Neemt uitsluitend genoegen met het beste. Heeft hazelnootkleurige ogen. Houdt van griezelverhalen vertellen. Is niet op het eiland geboren. Is een slappeling die naar zijn zusters pijppen dans. Heeft belangstelling voor al wat leeft. Zet dieren op.

Andrena: is de zus van Spider. Het waren allebei kastelen van mensen met steenharde voorhoofden. Is ongeveer 7 jaar ouder dan Spider, ongeveer dezelfde leeftijd als Topaas. Ze lijkt niet iemand die boodschappenlijstjes maakt. Heeft donkere ogen en een knap gezicht. Haat imperfectie. Wilt in schoonheid leven. Is een koel en dominant figuur. Heeft een sierlijk lichaam. Schrijft graag brieven. Lakt haar nagels. Is niet bepaalt vriendelijk. Houdt van spelletjes, vooral schaken. Draagt graag sieraden.

Lin Anemoon Savitra: was een sektelid die les gaf aan doofstommen. Is door een verkeersongeluk om het leven gekomen. Had een Renault 4. Droeg witte gewaden. Deed aan mediteren.

Wants: Is een doofstomme jongen. Is de zoon van Andrena. Heeft een kaal hoofd en grijze ogen. Is een jaar of veertien. Is vaak in de oranjerie en houdt van planten. Ergens aan het eind van het verhaal is hij overleden.

Mevrouw Flata: heeft een Café, heeft een hond en drie zonen, die alle drie een reputatie hebben dat ze zonder zweep of bevel een wilde hengst kunnen temmen. Bezit een overvloedige massa trillend vlees en een harde stem. Er is iets hooghartigs in haar manier van doen. Is een medium. Heeft gele onderkinnen en putjesarmen.

Oudste zoon: Staat de hele dag aan de flipperkast.

Middelste zoon: Bladdert van vroege de morgen tot de late avond in een haveloze bijbel, met een potlood achter zijn oor gestoken. Hij mompelde, lispelde en snoof.

De jongste zoon: Viert iedere dag zijn verjaardag.

Whisky: is de hond van Flata. Kwijlt en heeft een morsige kop. Is wit en zijn oog is zwart omrand. Zijn vacht geeft een bedorven dranklucht af. Heeft epilepsie.

Carebara: Is stoker. Draagt een masker. Zijn arm is in zwart matglanzend leer gestoken. Heeft een afkeer van Fata, vindt haar een wichelaartje. Is goed bevriend met Andrena. Heeft een zwaar accent waarschijnlijk Duits. Lijdt aan lepra die opgelopen heeft in zijn Zuid-Amerikaanse jaren. Is goed gebouwd en heeft brede schouders. Zijn ogen zijn hard als glas.

De Abt: is al heel lang ziek.

De inspecteur: heeft een snor.

Lombric: is bol en week. Is een monnik. Heeft zeekoeienogen.

Luciole: Is een monnik.

Limace: Is ook een monnik.

Thema, motief en visie

Thema
Het proberen kwijt te raken van een schuldgevoel
(Het hoofdidee van het boek is dat je soms jouw problemen beter naast je kunt neerleggen. Je kunt niet altijd al je problemen oplossen. Soms los je een probleem op door het met rust te laten).

Motief
Bij ons boek: Noorderzon is het boze oog het motief, Topaas zegt de hele tijd dat het boze oog ervoor zorgt dat alles mis gaat waar zij komt. Ze komt hier elke keer op terug.

Visie
Het is treurig als je weg moet naar een ander land om te proberen je schuldgevoel kwijt te raken. Door het vervullen van een taak om je fouten goed te maken.