Leesverslag Beatrijs

1. Zakelijke gegevens

Beatrijs is een Marialegende waarvan de auteur onbekend is en de oorspronkelijke titel is ook onbekend. Daarom kreeg het boek de naam de van de hoofdpersoon: Beatrijs. Het boek is waarschijnlijk rond 1374 geschreven en heeft 16 bladzijden.

1. Keuze en eerste reactie

De reden waarom ik dit boek heb gekozen is, omdat we het niet mochten kiezen. Iedereen moest een boekverslag van Beatrijs maken.

Mijn eerste reactie was niet bepaald verheugend, omdat ik het verhaal al kende en ik niks heb met verhalen die over godsdienst gaan. Daarnaast was er totaal geen spanning in het boek wat het moeilijk maakte om door te lezen, maar gelukkig was het verhaal erg kort. Het verhaal heeft niks met me gedaan, omdat ik niet gelovig ben.

2. Samenvatting

Beatrijs is een jonge non die kosteres is in het klooster. Beatrijs kan haar grote liefde niet vergeten en besluit daarom het klooster te verlaten. Samen beramen ze een plan om Beatrijs uit het klooster te krijgen. Op de afgesproken dag komt de jongeman haar halen. Beatrijs laat haar kleding en sleutelbos achter op het voetstuk van het Mariabeeld in de gang van het klooster. Buiten trekt zij de prachtige kleding aan die haar geliefde voor haar heeft meegebracht.

Beatrijs en haar geliefde zijn erg gelukkig, ze krijgen twee kinderen. Als na zeven jaar het geld op is, verlaat de man Beatrijs. Zij kan net voor zichzelf zorgen, omdat ze niet heeft geleerd te werken. Omdat ze toch voor haar kinderen moet zorgen besluit Beatrijs een leven in zonde te gaan leiden: ze wordt prostituee. Zeven jaar lang verdient Beatrijs zo de kost en iedere dag bidt ze tot Maria.

Dan belandt Beatrijs bij een weduwe, in de buurt van het klooster waar Beatrijs heeft geleefd. De weduwe zorgt voor haar en haar kinderen. Beatrijs vraagt de weduwe wat er geworden is van de kosteres in het klooster, die jaren geleden het klooster heeft verlaten. De weduwe berispt Beatrijs hierop: hoe durft ze te insinueren dat die plichtsgetrouwe kosteres het klooster zou hebben verlaten!

’s Nachts hoort Beatrijs een stemt die haar gebiedt om terug te gaan naar het klooster. Nadat zij drie keer die opdracht heeft gekregen, gaat Beatrijs naar het klooster. Daar vindt zij haar kloosterkleding op het voetstuk van het Mariabeeld, precies waar ze die zoveel jaren geleden heeft achtergelaten.

Terwijl Beatrijs weg was, heeft Maria haar werk als kosteres in het klooster verricht, waardoor niemand heeft gemerkt dat Beatrijs weg was. Beatrijs keert terug in het klooster, haar kinderen kunnen bij de weduwe blijven wonen. Beatrijs biecht haar zonden op bij de abt, die het mirakel ziet als een teken van de goedheid van Maria.

1. Onderzoek van de verhaaltechniek

Ik heb de versie die vertaald is naar modern Nederlands gelezen en kan dus moeilijk iets zeggen over de schrijfstijl van de schrijver.

Het verhaal speelt zich af in de middeleeuwen en is chronologisch opgebouwd. 14 jaren verstrijken gedurende het verhaal. De structuur is erg simpel, geen flashbacks, chronologisch enz.

Ook speelt het verhaal zich voor een gedeelte af in een klooster, maar ook in andere steden waarvan de namen niet genoemd zijn, maar dat is niet van belang.

De hoofdpersoon in het boek is Beatrijs. Zij is een non in een klooster, leeft daar volgens de hoofse gedragsregels en verlaat het klooster met haar geliefde. Uiteindelijk krijgt ze daar veel spijt van, omdat ze erg zondig is gaan leven.

De bijfiguur is haar geliefde.  Haar geliefde is naar mijn mening een tegenstander, want door haar geliefde verlaat Beatrijs het klooster en gaat ze zondig leven terwijl dat niet mag. Ook verlaat haar geliefde Beatrijs na 7 jaar waardoor ze het nog moeilijker krijgt.

In Beatrijs is er sprake van een alwetende/auctoriale verteller. Ik kwam hier erg snel achter doordat het begint met: ‘Ik ga over een non vertellen’. Het is een betrouwbare verteller, omdat de verteller alles vertelt zoals het is en de lezer niet probeert te misleiden.

1. Op zoek naar de thematiek

Verhaal laag:

Beatrijs is werkzaam in een klooster en ze gaat op een dag met haar geliefde weg. Na 7 jaar samenwonen met haar geliefde en haar 2 kinderen verlaat hij haar en gaat Beatrijs weer terug naar het klooster en biecht ze al haar zonden op.

Het thema van het verhaal is godsdienst, omdat alles in het teken van god staat. Beatrijs woont namelijk in een klooster, ze krijgt visioenen en spreekt regelmatig tot Maria.

De motieven van het verhaal zijn vooral geloof en berouw, omdat het een Marialegende is en ze op het eind veel spijt heeft van haar zondige leven.

De reden waarom het boek Beatrijs heet, is omdat de hoofdpersoon Beatrijs heet.

1. Plaats in de literatuur geschiedenis

Het werk is voor het eerst gepubliceerd in 1374.

Van de schrijver is niet veel bekend, omdat de schrijver ervan niet bekend is.

Het werd geschreven in de middeleeuwen toen godsdienst een grote rol speelde. Het speelde z’n grote rol dat er toen zelfs oorlogen werden gevoerd om mensen te bekeren tot het christendom.

Het werk is zeer typerend voor de tijd waarin het werd geschreven, omdat toen godsdienst alles betekende voor velen

1. Beoordeling

Alles had een negatieve werking op mij eigenlijk, omdat ik nooit lees en er ook niet van hou. Het is ook niet geschreven voor vermaak denk ik: het was niet spannend, ongeloofwaardig en het verhaal is heel bekend waardoor je al wist wat er zou gebeuren.

Volgens mij kan je dit boek niet vergelijken met andere films, omdat er simpelweg geen films bestaan over Marialegendes en of het vergelijkbaar is met boeken weet ik niet, omdat er zeer waarschijnlijk in de middeleeuwen veel Marialegendes zijn geschreven die ik niet ken of heb gelezen.

Mijn oordeel over het thema van het boek is nogal negatief, omdat ik niet gelovig ben wat het boek automatisch minder maakt voor mij. Het heeft daarom ook niks met mij gedaan: ik ben niet anders gaan leven enz.

Ik kan helaas niet veel zeggen over het taalgebruik, omdat ik de vertaalde versie heb gelezen.

Mijn eindoordeel over dit werk is dat ik het boek erg saai vond puur vanwege de reden dat ik geen lezer ben en ik ben ook niet gelovig. Al zou ik van lezen houden, zelfs dan zou ik het saai vinden, omdat er ook geen spanning in het verhaal is: er is niks dat ervoor zorgt dat je wilt doorlezen.