Feitelijke gegevens over het boek
Titel: Nacht over Westwoud
Oorspronkelijke taal van de uitgave: Nederlands
Verschijningsdatum 1e druk: 22 oktober 2011
Gebruikte druk voor het verslag: 1e
Aantal bladzijden: 284
Uitgeverij: Contact

Genre
Psychologische roman

Hoe ziet de cover eruit?
Op de cover prijken twee kattenogen. Die moeten zijn van Flip, de kater die in het verhaal een rol speelt.

De flaptekst
Waarnemend huisarts Levi Levi twijfelt aan zijn huwelijk. Zijn moeder is net overleden en heeft hem een brief nagelaten die hij niet durft te openen. Met zijn vader, een gevierd chirurg, heeft hij een gespannen verhouding. In het dorp Westwoud moet hij dokter Simons vervangen. Meteen bij aankomst heeft Levi het gevoel dat hij in de gaten gehouden wordt en dat laat hem niet meer los. Wie ook met argusogen bekeken wordt is boer Tinus Lamberts, bij wie elk jaar honderden moslims een schaap komen kopen voor het Offerfeest. Wanneer het dorp een moslim beschuldigt van verkrachting en poging tot doodslag, moet Levi voor het eerst in zijn leven een daad stellen.

In Nacht over Westwoud brengt Reisel een nieuw facet in haar veelkantig oeuvre aan. Een roman vol dreiging, macht en misbruik. Ze levert hiermee een hoogst actuele pageturner die de lezer tot het einde in zijn greep houdt.

Aanleiding voor het schrijven van de roman
In een interview met Wanda Reisel in “Trouw” op 24 oktober 2011 geeft ze aan hoe ze op het idee voor het boek is gekomen. ”Ik had zin in iets anders, wilde dit keer heel graag een plotgedreven boek schrijven,’ zegt Wanda Reisel (1955). \"Het begon met een boom. Die stond op de binnentuin in het Oostelijk Havengebied, waar mijn man en ik wonen. Die boom moest gesnoeid want hij nam te veel licht weg. Dus mijn man zagen. Dat maakte nogal wat los bij de overige bewoners van het appartementencomplex. Hij kwam aan \'hun enige groen\'. Daar ontstond een dreigende sfeer onder anders gewoon beschaafde mensen. Een confrontatie met de hedendaagse groenterreur, zou je kunnen zeggen. Door die toestanden rond die boom begon er bij de schrijver in mij wat te broeien. En dat broeit dan door.\"
U stuitte op de tijdsgeest?
\"Ja, voor de actualiteit hoefde ik niet diep te graven aleer ik op een rijke ader stootte. Het eisen van allerlei dingen die niet helemaal reëel zijn. Als we maar mensen met ons niet-welgevallige intenties weren, dan krijgen we ons eigen paradijs wel. Je ziet meer absurde voorbeelden. Vermenselijking van dieren. Ik zag steeds meer aanknopingspunten om daarop voort te borduren.\"

Over de making of ……
Voordat ze vorig jaar zomer aan het boek begon, maakte de schrijfster een tekening van ‘haar’ dorp. Reisel: ‘Echt een plattegrond met de boerderij van de schapenboer erop, de dorpsstraat waar de dokter tegenover de ondernemer woont, het dorpshuis annex kroeg en de delicatessenwinkel, waar de stadsimport z’n kazen koopt. Door die plattegrond kon ik zorgen dat het visueel klopt als iemand in het boek door Westwoud loopt of rijdt. Ik kan niet zo goed tekenen, maar het gaf me meer houvast dan een prikbord met systeemkaartjes.’
Omdat het filmische element in het boek groot is, schreef ze vooraf – net zoals voor haar film- en theaterwerk – een synopsis. Reisel: ‘Dat dwingt je om in een heel vroeg stadium de verhaallijn te ontwerpen. Daar ben ik ook niet van afgeweken. Ja, inderdaad weet je dan precies waar het heen gaat. Maar niet hoe dat precies gebeurt, dat is voor mij de uitdaging en opgave. Toen ik halverwege was, had ik bijvoorbeeld zo veel personages beschreven dat ik dacht: Help! Hoe kom ik weer van ze af, want ik kan hen niet allemaal een rol geven. Dus heb ik een aantal rigoureus weer afgevoerd. Het is zo leuk om zo’n plot te bedenken, filmisch op te roepen.’
Maar wat het echt spannend maakt, is wat de schrijfster ‘het spel met parallellen met de huidige maatschappij’ noemt. Reisel: ‘Er is iets aan de hand. Je kan er niet omheen. Daar wilde ik als schrijver m’n tanden in zetten. Dat is nieuw in mijn werk, en wat mij betreft: het smaakt naar meer.’ (Bron: VPRO-boeken)

Samenvatting van de inhoud
De 43-jarige Levi Levi rijdt het dorpje Westwoud in zijn geliefde oldtimer binnen waar hij twee maanden langde praktijk van zijn collega Simons (die naar Afrika voor ontwikkelingswerk is vertrokken) zal overnemen. Op weg er naar toe rijdt hij al een eend dood(dat is een slecht omen) . Hij wordt opgewacht door Lidie Lamberts, een 31- jarige veearts, die nog bij haar vader Tinus op de boerderij woont. Ze hebben op de boerderij ook nog een mongooltje, Dippy van vijftien jaar, die er vooral in slaagt om seksueel getinte opmerkingen te maken. Maar dat gebeurt allemaal later.

In het tweede hoofdstuk geeft de verteller aan dat zijn huwelijk met Lea intussen wat leger begint te raken, de echte passie is weg en zijn dochter Dylan, een echte puber, gaat zo langzamerhand haar eigen gang. Misschien is het wel eens goed om enige tijd weg te zijn. In zijn koffer heeft Levi een brief van zijn twee maanden geleden overleden overleden moeder die hij nog niet heeft opengemaakt.
In het huis ontmoet hij een kater, Flip, over wie de dokter niet heeft gesproken en met wie Levi niet van plan is vriendschap te sluiten. Hij houdt helemaal niet van katers.
Op zolder heeft hij een telescoop aangetroffen waarmee hij het hele dorp kan overzien. Met inzoomen kan hij naar de gezichten van de mensen kijken zonder dat die in de gaten hebben dat e worden bekeken.

Hij valt steeds in voor dokters die een tijdje afwezig zijn, maar zijn vader die een gerenommeerd chirurg is, vindt dat maar niets. Zijn vader en moeder hebben de oorlog meegemaakt: zijn moeder heeft het kamp op wilskracht overleefd en zijn vader vertelt altijd heroïsche verhalen over de tij die hij toen in de Pyreneeën heeft doorgebracht en op beren heeft geschoten.
Via de computer van Simons kan hij bij het dossier van de patiënten die Simons aimabel noemt. Zo komt de lezer natuurlijk ook op een indirecte manier van andere personages te weten.

Een van de wat gefortuneerde bewoners, Loet Bakker, komt hem al na de eerste dag uitnodigen om eens langs te komen voor een borrel. Levi wil dat wel. Hij heeft de oplader voor zijn mobiel vergeten en ook zijn laptop staat thuis. Het verschaft hem wel een excuus om geen contact op te nemen met thuis. Zijn dochter Dylan is een beetje “gothic.”

Via een andere belangrijke inwoner van het dorp Max Verwoest hoort hij dat het dorp steeds meer problemen krijgt met de verkoop van ritueel geslachte schapen aan moslims. Tinus Lamberts verdient er een dikke boterham aan, maar het veroorzaakt veel onrust in het dorp. Ook de vrouw van de overleden dominee, Ties Borgels, komt hem bezoeken en waarschuwen voor enkele dorpsbewoners o.a. voor Loet Bakker.

Intussen heeft Flip de kater laten merken dat hij niet zo veel opheeft met Levi en hij zet zijn klauwen in de arm van de dokter. Voor een dokter gaat hij daar slecht mee om en de wond zal later dan ook gaan ontsteken.

Lidie Lamberts is voor hem een aantrekkelijke vrouw. Ze vertelt hem dat ze een stagiaire heeft die erg goed met paarden kan omgaan. Hij heet Ilias, is een Koerd en een knappe jongeman. Met die twee gaat Levi die avond naar een bijeenkomst van de dorpsraad waar een heftige discussie plaatsvindt over de slagbomen die het dorp van toeristen moeten vrijwaren, de verkoop van ritueel geslachte dieren en de aanleg van een golfbaan. Een aantal mensen wil Westwoud smetvrij houden. Aan het einde van de vergadering meldt een vrouw nog dat ze telefonisch wordt bedreigd. Dat blijken er ineens meer te zijn. Wanneer ze naar huis lopen, zegt Lidie dat ze ook bedreigd is maar dat ze dat niet wilde laten merken. Wanneer ze bij de boerderij komen, voelt Levi een aandrang om haar te kussen, maar het gebeurt niet.

Hij is niet erg handig met mediagebruik: zo kan hij de digitale televisie niet gebruiken en hij leest dan ook maar klassieke boeken uit de kast van Simons. Intussen denkt hij na over de oorlogstijd van zijn moeder die vooral door haar gevoel van humor overleefd heeft en over zijn voorliefde voor de ontsnappingsacts van Harry Houdini. Als kind was hij al bezig om trucs te verzinnen.

Ilias komt met een meisje Susan (20 jaar) op consult. Zij is de dochter van een milieufreak in het dorp, Ilse. Ze is verliefd op Ilias en voelt dat ze zwanger is. Ze wil absoluut met de Koerd verder en de test valt positief uit. Levi vindt het leuk om te zien en hij denkt terug aan zijn eerste verliefdheid voor Lea. Dat was pure passie, maar intussen is het vuur wat gedoofd. Hij voorziet wel problemen voor Susan. Ilias is namelijk een buitenstaander.

Levi is dat ook , maar hij bezoekt wel de groep natabelen die bij Loet Bakker bijeenkomt. Zijn vrouw Penny is sexy, maar blinkt niet uit in subtiliteit. Hij wordt wel opgenomen in de kring en hoort een heleboel dorpsroddels. Wanneer hij thuis is, belt Lidie. Ze heeft een vroeggeboorte van een veulentje en ze is alleen: Ilias is met Susan weg Hij moet haar komen helpen. Het wordt een lastige bevalling en ook leraar Hovius (die midden in de nacht zijn hond uitlaat) komt helpen. Hij is zeer christelijk en doet een beetje huichelachtig aan. Tijdens de weeën van het paard zoenen Lidie en Levi een keer. Daarna lukt de bevalling uiteindelijk wel. Maar Lidie is kapot. Levi voelt zich erg aangetrokken tot haar. Maar er is iets met haar gebeurd in het verleden, blijkt uit het dossier van Simons.

Het spreekuur begint ook te lopen. De ouders van Susan (Ilse) komen vragen of hij een abortus wil regelen, want ze willen geen Koerd als kleinkind. Ze denken dat het een moslim is, maar Koerden hebben een speciaal geloof dat met “pauwen’ te maken heeft. Levi weigert uiteraard de abortus te doen zonder dat Susan haar wil heeft kenbaar gemaakt. Ilse vertrekt boos. Dan komt de vrouw van de leraar Hovius op bezoek. Ze vraagt hem seksuele voorlichting te geven aan haar dochtertje dat voor het eerst ongesteld is geworden. Dat is een vreemd verzoek, maar hij legt het kind wel van alles uit. Daarna vertelt mevrouw Hovius over de te sterke libido van haar man. Kan de dokter geen middeltje geven waar hij wat rustiger van wordt? Ze kan zijn seksuele driften niet de baas en ook tijdens haar zwangerschappen had hij zich seksueel laten gelden. Het werpt een ander beeld op de overigens geliefde leraar.

Tijdens een nieuwe borrel met de upper-ten (Loek, Penny, Max, en Ties) hoort hij dat de mongool bij Lamberts het gevolg is van een verkrachting van Lidie door een halfdebiele boerenknecht. Ze was zwanger en had een kind met het syndroom van Down op de wereld gezet. De boerenknecht werd later dood gevonden in de stallen van Lamberts. Hij zou zijn gevallen, maar het dorp denkt dat Tinus kort na de verkrachting wraak heeft genomen vanwege de verkrachting. Het ongeval gaat in de doofpot. Dippy is dus het kind van Lidie: dat verklaart waarom ze nog ongetrouwd is en met mannen nog niet veel heeft.

In de nacht die volgt wordt zijn oldtimer beschadigd ( de vier banden zijn weg) en is zijn huis besmeurd met rode verf. Ook andere huizen zijn beklad. Er is onrust in het dorp vanwege de komende dagen van het Offerfeest en het ritueel slachten dat dan zal plaatsvinden. De dorpsraad vergadert erover en in die bijeenkomst krijgen moslims de schuld van de meeste zaken die nu in het dorp spelen. Levi wordt weggeroepen voor een spoedgeval en daarna gaat hij bij Lidie langs om over de vergadering na te praten. Ze gaan naar de stal om het jonge veulen te bekijken en dan wint de hartstocht het tenslotte toch. Lidie trekt hem mee naar de hooizolder en ze zullen gaan vrijen, totdat Levi zo stom is in haar oor te fluisteren dat hij van Dippy afweet. Lidie raakt daardoor meteen in een ander “dippie” en in een “wip is de lust om te vrijen geblust” (vrij naar Piet Paaltjes)

Plotseling wordt Levi geroepen bij een ongeval in de schuur van Lamberts. Hovius ligt er met een bloedende hoofdwond en een gekwetst been . Hij zou Ilias met Dippy betrapt hebben op seks en zijn opgetreden. Ilias had hem toen naar beneden gesmeten en de kuierlatten genomen. Levi onderzoekt Dippy en ziet dat er sperma uit haar vagina druipt. Hij neemt een monster. Tinus komt aan met een bus rode verf die Ilias zou kunnen hebben gebruikt voor de
ongewenste graffiti.

Susan komt uithuilen bij Levi en zegt dat Ilias dat nooit kan hebben gedaan. Ook de lezer voelt dat intussen wel. Levi spreekt in op de voicemail van Ilias en zegt dat hij hem wil helpen. In het dorp is Ilias natuurlijk al schuldig bevonden. Hoewel hij geen moslim is, is die groep natuurlijk schuldig aan alle ellende. De verwondingen van Hovius vallen erg mee: hij heeft een gehechte hoofdwond en een gebroken been. Hij heeft het ziekenhuis al snel verlaten en spreekt de bijeenkomst opruiend toe.

Bij thuiskomst wordt de dokter opgewacht door Susan die hem bij Ilias brengt. Die vertelt de ware toedracht van het ongeval. Hij heeft juist Hovius betrapt die Dippy lag te wippen. Hij had hen al eens eerder bezig gezien. Daarom had hij nu ingegrepen en hem naar beneden gesmeten. Levi gelooft hem wel en helpt Ilias weg te komen: hij geeft hem de sleutel van zijn eigen huis.

De volgende dag zijn er weer meer onlusten uitgebroken. Er hangt een dood varken aan zijn gevel en er staat een tekst opgeprikt ’Westwoud smetvrij.’ Blijkbaar is de dokter in Westwoud nu ook persona non grata. De wond op zijn arm veroorzaakt door Flip de kater begint flink op te spelen: er is een infectie bijgekomen.

Levi vindt het tijd om de brief van zijn moeder te openen. Daarin staat dat zijn vader helemaal niet de held is die hij in de oorlog voorwendde te zijn. Hij was niet in de Pyreneeën. Hij is al die tijd ondergedoken geweest in een mortuarium in Utrecht en hij moest zich bij onraad verschuilen onder een stapel lijken. Niks held, eigenlijk is hij een antiheld. Zijn moeder had het al een tijdje geweten, omdat ze op de hoogte is gesteld door de man die de onderduikers had verzorgd. Een flinke dreun in het gezicht van Levi: zijn vader heeft al die tijd tegen hem gelogen en hij had nog wel zo tegen zijn vader opgezien.
Hij denkt terug aan de andere keer dat zijn vader hem had laten vallen: voor zijn verjaardagsfeestje had Levi een Houdini-act ingestudeerd en zijn moeder begeleidde hem daarbij op de piano. Maar hij was het pinnetje krijtgeraakt waardoor hij de boeien niet kon losmaken: hij was huilend de kamer uitgegaan. Zijn vader was hem toen niet komen troosten, maar hem min of eer uitgelachen. Ook toen had hij zich verlaten gevoeld.

In het dorp hebben domme boerenpummels het heft in handen genomen. De moslims krijgen de schuld van alles: de staten worden gebarricadeerd, zodat ze hun schapen voor het Offerfeest nooit kunnen ophalen. Via de telescoop op zolder kan Levi in de gaten houden wat er gebeurt. Hij heeft de karabijn van dokter Simons bij zich, de vinger aan de trekker. Hij zal zich verdedigen tegen de boerenpummels . Ook Ilse doet aan de opstand mee. De eerste boerenpummels komen de trap op. Flip komt naar Levi toe. Zijn huid knettert van de spanning.
(Interpretatie: Zou de ontsnappingsact van Houdini hem hier te pas kunnen komen?)

Titelverklaring
Levi Levi wordt gedurende twee maanden vervangend huisarts in Westwoud. Vanwege de schimmige gebeurtenissen komt er een algehele nachtmerrie in het dorp, waarbij bewoners tegenover elkaar in opstand komen. Het is een symbolische nacht voor het dorp.

Structuur
De roman wordt opgebouwd in 33 ongetitelde hoofdstukken.
Er is een hoofdfiguur die in hoofdstuk 1 het dorp Westwoud binnenrijdt om daar twee maanden de lokale huisarts te vervangen. In die tijd merkt hij dat in het ogenschijnlijk rustige dorp vreemde verschijnselen plaatsvinden.
Het verhaal wordt chronologisch verteld met enkele scènes waarin de ik-figuur aan vroeger denkt, vooral in passages die over zijn ouders gaan. Maar de chronologische structuur wordt daardoor niet doorbroken.

Het verhaal begint met een opening in handeling en heeft een open einde. Je weet niet hoe de situatie in Westwoud zal eindigen.

Perspectief
Het perspectief berust bij de ik-verteller, de van joodse afkomst zijnde vervangende huisarts Levi Levi. Hij vertelt in de o.v.t. Hij is 43 jaar en zijn huwelijk is wat uitgedoofd. Hij heeft een puberdochter Dylan.

De tijdlagen van het verhaal
Wanneer de dokter het dorp binnenrijdt, is het oktober (twee maanden ervoor is Levi’s moeder overleden in augustus) Hij moet voor een periode van twee maanden de plaatselijke huisarts Simons vervangen. Aan het einde van het verhaal zijn die twee maanden niet om, dus is het nog geen december.
De verteller geeft ook niet prijs in welk jaar het verhaal speelt. Wel kun je uit allerlei tekstgegevens met betrekking tot de sociale media dat het een actueel verhaal is.

Het decor van de handeling
Het decor is het kleine dorpje Westwoud, dat geografisch gezien niet bestaat. Er wordt daarom waarschijnlijk ook geen dialect gesproken in de dialogen. Omdat de schrijfster niet wil prijsgeven waar het verhaal zich afspeelt. Het is een fictief dorp in Nederland.

Reisel: “ Het dorp bestaat echt, maar in dit verhaal is het een fictief dorp. De naam is goed, er klinkt iets van het \'westen\' in door.\"
Het decor is daarom meer een symbolisch decor dan een topgrafisch. Het gaat vooral om de tegenstellingen die zich in een xenofobe dorpsgemeenschap kunnen voordoen. Wanda Reisel wil ermee waarschuwen dat dergelijke toestanden zich gemakkelijk kunnen voordoen in soortgelijke gemeenschappen. Buitenstaanders krijgen vaak de schuld van problemen die er in een dorpsgemeenschap ontstaan. Dat is een voedingsbodem voor racisme en antisemitisme.

Thematiek
De thematiek van de roman is duidelijk. Wanda Reisel zelf hierover in een interview : “Niet alleen in de tijdgeest. Ik probeer ook een verbinding te maken met hoe snel zich iets kan ontrollen. Dat is van alle tijden. De meeste dorpelingen van Westwoud protesteren tegen de jaarlijkse intocht van moslims, die naar de schapenboerderij komen voor een schaap voor het offerfeest. Dat verwijst natuurlijk naar de opkomst van de PVV.\"

De Tweede Wereldoorlog speelt ook een rol in uw boek. Ligt daar de link met hoe snel zich iets kan ontrollen?

\"Ik laat zien hoe een keitje een lawine wordt en hoe snel mensen meegesleurd kunnen worden. Ik vind het nu een grimmige maar ook een boeiende tijd. De opkomst van het populisme is ergens ook een correctie op een soort onverschilligheid die er heerste. Maar ik denk dat je niet moet onderschatten hoe vlug iets zijn loop kan nemen. De deksel is zo van de pan. Nacht over Westwoud heb ik dus wel degelijk ook uit verontrusting geschreven.\"

Daarom is het belangrijkste thema in de roman de plotseling opduikende vreemdelingenhaat. Er hoeft ook in kleine gemeenschappen maar iets te gebeuren of de vlam slaat in de pan. Dan is vreemdelingenhaat een bekend verschijnsel. Een buitenstaander of immigrant krijgt in zo’n geval de schuld : vgl. Ilias die hoewel hij geen moslim is, toch de schuld van de verkrachting krijgt. De superboeren willen in zo’n geval wel verhaal komen halen. Het is een verschijnsel dat zich heden ten dage ook in Nederland voordoet en dat is de waarschuwing die Wanda Reisel met het verhaal wil doorgeven.
Dan ligt ook weer de link met de Tweede Wereldoorlog en antisemitische gevoelens op de loer. Natuurlijk is de schrijfster zelf van joodse afkomst en speelt dit motief vrij vaak een rol in haar werk. De nawerking van de oorlog in de volgende generaties is dan ook een van de motieven in dit thrillerachtige verhaal.
Het motief van de doktersroman is ook een terugkerend fenomeen bij Reisel. Ze kent het milieu goed omdat ze er deel van heeft uitgemaakt.

De voorkomende motieven in deze roman:
- Vreemdelingenhaat
- De buitenstaander krijgt de schuld/ De onschuldige beschuldigd
- Antisemitisme
- Discriminatie
- De nawerking van de Tweede Wereldoorlog
- De brief (met het geheim)
- De vader-zoonverhouding (Hoe Levi denkt over zijn vader)
- De vader-dochterverhouding (Levi ten opzichte van Dylan)
- Leugen en bedrog
- Held/ Antiheld
- Seksualiteit (de libido van Hovius)
- De verkrachting en de wraak (Tinus doodt waarschijnlijk de boerenknecht)
- (On)gewenste zwangerschap
- De geschiedenis herhaalt zich (verkrachting Lidie vroeger, verkrachting Dippy nu)
- De machtspolitiek in een dorp// dorpsroddels
- Liefdesrelatie-problemen : Levi en Lea hebben hun passie verloren; de mogelijke relatie met Lidie

Beoordeling scholieren.com
Wat zich aanvankelijk laat lezen als een streekroman of een doktersroman, wordt gaandeweg een spannende psychologische roman met thrillereffecten. Achter de ogenschijnlijke rust in een klein dorp gaan grote tegenstellingen schuil en dan hebben we het niet over dorpsroddels.
Daarmee wordt “Nacht over Westwoud” een boek dat ook scholieren achter elkaar zullen uitlezen. De verhaallijn is goed te volgen en de intrige zit goed in elkaar, al was ik er na de verkrachting van Dippy meteen zeker van dat Hovius zijn libido op dat moment niet goed onder de knie had kunnen houden en dat Ilias hem betrapt had.
De aanwijzingen daarvoor had Weisel namelijk al, zij het gedoseerd, verstrekt.
De schrijfster heeft een roman geschreven die recht- toe-recht-aan is opgebouwd met een spannend slot en er is toch nog genoeg te raden over voor de moderne lezer.

Over de stijl van de roman zegt ze zelf in het interview in Trouw: “ Zoals je bij toneel steeds een ander decor hebt, zo gebruik ik stijl. Ik heb veel geschrapt. Vrienden die ik het liet lezen, zeiden dat er te veel uitweidingen in stonden. Er zitten wel meer dialogen in. Voorheen vermeed ik die vanwege mijn toneel- en filmwerk. Maar de dialoog kruidt een roman, geeft de personages contour. En ik heb er - zoals dat hoort bij thrillerachtigen - op gelet dat je direct in het verhaal zit. Ik houd niet van doorbijtboeken die pas na honderd bladzijdes op gang komen. Het moet meteen goed zijn.\"

Literaire waardering: 2 punten Amusementswaarde: hoog
Geschikt voor havo en vwo-bovenbouwklassen

Recensies
In De Twentse Courant/ Tubantia is Arie Storm aan het woord over deze roman : “ Reisel hanteert voor het overige een rustige stijl; er zit een milde, ironische afstand in de toon van het boek. Ze manoeuvreert je bewust een wereld in die veel weg heeft van een genoeglijke Engelse politieserie, iets als Midsomer Murders, maar dan op zijn Hollands.[….] Maar zo kan het natuurlijk niet altijd blijven. Vakkundig vlecht Reisel de rimpelingen in haar verhaal. Na alle verwijzingen naar Hollandse genoeglijkheid te hebben herkend, moet de lezer al snel denken aan meer verontrustende zaken.[….] Ik moest vooral denken aan Vestdijks roman Else Böhler (1935), met name door het slot van Nacht over Westwoud. Daar wordt een min of meer vergelijkbare truc met het vertelperspectief uitgevoerd als in Else Bšhler: een ik-persoon ziet de dreiging aankomen en is toch blijkbaar in staat geweest zijn verhaal in alle rust op schrift te stellen.
Nacht over Westwoud zit al met al veel geraffineerder in elkaar dan het zich misschien aanvankelijk laat aanzien. Daarbij verbindt Reisel de problematiek van de opkomst van het nazisme, zoals die in Else Böhler een rol speelt, met de vreemdelingenhaat van onze tijd. Zo\'n zin klinkt meteen bijzonder zwaar, terwijl het knappe van Reisel is dat ze de lezer ermee overvalt. Ze is geen drammer. Ze laat iets zien. En dat ook nog eens in een kunstig in elkaar gezet literair verhaal dat aantrekkelijk is om te lezen.

Elsbeth Etty bespreekt de roman in het NRC van vrijdag 28 oktober 2011. Nacht over Westwoud is een superrealistisch boek: je ziet niet alleen de personages voor je, ook de manier waarop het conflict in Westwoud zich ontwikkelt, is uit het leven gegrepen en daarmee dood- en doodeng. Alle angsten die je kunt hebben voor de gevolgen van islamofobie, antisemitisme en extremistisch dierenactivisme worden bevestigd.[….]
Af en toe bekroop me het gevoel dat Reisel het er gaandeweg te dik oplegt en van sommige situaties en personages karikaturen heeft gemaakt, bijvoorbeeld van de xenofobe dierenbeschermster die de meute aanvoert en, met een verwijzing naar de beruchte kampheks van Buchenwald niet toevallig Ilse zal heten.
Aan de andere kant: wie zich wel eens heeft verdiept in de manier waarop rassenhaat en etnische conflicten zich ontwikkelen, weet dat de werkelijkheid vaak nog ongenuanceerder en platter is dan iemand kan bedenken. Levi slaat het oprukkende geweld vanaf een gebarricadeerde zolder gade en constateert dat daarbuiten ‘haat zich stapelde op haat’. Dat is de kern van deze huiveringwekkende maar alleszins overtuigende roman.

Daniëlle Serdijn in De Volkskrant van zaterdag 12 november is erg positief over deze actuele streekroman. Thematisch gezien is Nacht over Westwoud een delicaat, hecht geweven werk. De opbouw toont afwisseling in vorm; naast de dorpsverwikkelingen nu eens een brief, dan weer een fragment uit de portretten van patiënten, geschreven door de arts die Levi vervangt. Die arts heeft het nodige gelezen, zo blijkt uit het krasse citaat van Heinrich Heine dat Reisel voor hem opdiepte: \'Het leven is een ziekte, de hele wereld een hospitaal en de dood soms onze arts.\'
Mankeert er helemaal niets aan? Eigenlijk niet. Een klein eigenaardigheidje wellicht. Reisel schrijft over \'het sparkelende glas\' en over een \'opflitsend slipje\' waarmee ze afwijkt van de standaard. Toch is de taalkunst ermee gediend. Een opflitsend slipje immers is duizend keer beeldender dan een witte onderbroek. Tel daarbij zinnen op van het kaliber: \'Geluk zit soms in een kogellagertje\' of hij probeerde zich in te likken met \'een wijn- en geitenkaasjes-tactiek\' en glunder is beslist je deel.

Over de schrijfster en eerder gepubliceerde werk
Bron: website uitgever
Wanda Reisel (Curaçao, 1955) groeide op in een anarcho-liberaal doktersgezin. Na het gymnasium studeerde ze geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam en volgde ze de Regie Opleiding van de Theaterschool in Amsterdam.
In 1986 debuteerde ze met Jacobi’s tocht. Twee jaar later volgde Het blauwe uur.
Naast romans schrijft Reisel ook voor toneel, film en televisie. Haar roman Baby Storm werd genomineerd voor de Libris Literatuurprijs 1997 en haar vierde roman, Een man een man (2000) bereikte de shortlist van de Libris Literatuurprijs 2001.
In 2004 verscheen Witte Liefde dat op de shortlist van de AKO Literatuurprijs stond en bekroond werd met de Anna Bijns Prijs 2007.
Haar toneelwerk werd gebundeld in 2006 onder de titel Tien stuks en in 2008 verscheen Die zomer. Het boek stond op de longlist van de AKO Literatuurprijs.
In 2010 verscheen bij Uitgeverij Contact het veelgeprezen Plattegrond van een jeugd