MZZL meiden en de paparazzi door Marion van de Coolwijk

Algemene gegevens:
Titel: MZZL meiden en de paparazzi
Schrijver: Marion van de Coolwijk
Jaar van uitgave: 2005
Plaats van uitgave: Baarn
Uitgever: De Fontein Jeugd
Illustrator: -
Datum: 5 april ‘09

Mijn oordeel over de omslag:
Ik vind het eigenlijk net als het eerste deel een beetje een saaie voorkant. De voorkant is geel, de titel staat er op en een paar tassen. Het is dat ik het eerste deel leuk vond anders had ik dit boek misschien wel nooit gelezen.

Mijn oordeel over de titel:
De titel is goed bedacht, je gaat ook meteen denken paparazzi vinden ze dan hun vader? Is John Tana echt hun vader? Want dat heb je in het vorige deel kunnen lezen. Dat maakt het wel spannend, en MZZL meiden staat meteen voor de hele serie, en daaraan kan je het ook makkelijk herkennen.

Mijn oordeel over de flaptekst:
De tekst is heel vragend geschreven en dat vind ik wel leuk. Er wordt wel verteld wat er gaat gebeuren, alleen het gebeurd toch weer heel anders dan je verwacht had. Ik vind het een leuke tekst en het nodigt je uit om het boek te gaan lezen.

Een korte beschrijving van het hele verhaal:
Als je het eerste deel nog niet gelezen hebt, kan je het beste eerst mijn boekverslag over het eerste deel gaan lezen.
Het eerste deel eindigt er mee dat ze Parrot mogen bellen en dat ze de volgende dag een afspraak hebben..
De volgende dag gaan ze met z’n drieën naar hem toe. Er staan allemaal fans voor de deur, want iedereen weet dat Parrot in het Amstelhotel logeert. Ze mogen eerst niet naar binnen, maar als ze Parrot hebben gebeld laten de bodyguards ze er door. Iedereen is verontwaardigt en de paparazzi maakt foto’s.
Die middag praten ze met hun vader over hun verleden. Iedereen vertelt wat en zo komen ze telkens meer van elkaar te weten. Alleen mogen ze niemand vertellen dat Parrot hun vader is. Want dat zal heel makkelijk kunnen uitlekken. Als ze thuis zijn besluiten ze het alleen aan Hylke de huishoudster van Joan te vertellen.
De drie meiden spreken elke dag met Parrot af om naar een museum, een terrasje of een restaurant te gaan. Jammer genoeg weet de paparazzi telkens dat het Parrot is onder die pruik. Er komen telkens meer foto’s van Joan, Tanja, Hanna en Parrot. Er komen allemaal verhalen in de roddelbladen te staan zoals; dat hun de vriendinnen van Parrot zijn, dat Parrot met zijn fans rotzooit etc.
De ouders en de vriendinnen van de meiden worden heel erg boos en willen dat ze nooit meer met Parrot omgaan.
Ondertussen wordt Hanna verliefd op Jasper, de jongen wie voorlichting kwam geven over de Waddenzee op haar school. Ze gaat met hem uit.
En Joan wordt verliefd op Mike, de assistente van Parrot. Zij gaat ook met hem uit.
Ondertussen zit Tanja met Parrot in Londen, Parrot had een zakenbespreking en Tanja mocht ondertussen in Parrots appartement blijven. Ze was gaan douchen maar kon later geen handdoek vinden. Er werd een foto van haar gemaakt..
Tanja kon geen handdoek vinden maar ze had wel een doos met foto’s gevonden. Ze zag een foto van een jongetje met een geboortedatum. Ze belde Joan op wanneer Mike geboren was. En het was op de zelfde datum!
Toen Parrot thuis kwam vroeg Tanja meteen of Mike zijn zoon was, en dat was zo. Tanja zei dat hij Joan meteen moest bellen! Want ze waren aan het zoenen..
Als Parrot en Tanja weer in Amsterdam zijn vertellen ze de waarheid aan Joan en Hanna. Ze schrikken er wel van, ze hebben nog een halfbroer..
Later gaan ze met z’n allen naar de award uitreiking waarvoor The Jeans zijn genomineerd. Daar komen de drie zussen een oude bekende uit de bar tegen. Ze hadden hem alles verteld over dat ze zussen waren, en nu wou hij zwijggeld. Joan wist niet wat ze moest doen en zei dat hij na de show op hun moest wachten.
Maar toen gebeurde er iets onverwachts, The Jeans wonnen en Parrot nam het woord. Hij wou dat de paparazzi hem nu met rust liet! Hij vertelde over de drieling en over Mike, en iedereen klapte. Ze kwamen met z’n 4e op het podium en merkte dat het nu goed was.

Het signalement en karakterbeschrijving van de hoofdpersoon:
Er zijn eigenlijk drie hoofdpersonen. Tanja is erg fel, reageert op alles en laat niemand over zich heen lopen. Ze heeft een ruw uiterlijk, zwart geverfd haar, kettingen en armbanden in zwarte kleuren en zwarte kleding, en haar ogen spuwen vaak vuur.
Hanna is daarin tegen juist een heel rustig meisje, met kleding die niet opvalt en bruin lang haar in een paardenstaart. Ze houdt eg van lezen en dingen te weten komen, maar van sporten houd ze helemaal niet.
Joan is een meisje dat word verwend door haar ouders, zo gedraagt ze zich ook wel een beetje, geblondeerd haar, dure kleding, veel sieraden, en make-up altijd in orde. Alleen is ze wel eenzaam en doet ze zich bij haar vriendinnen nooit helemaal voor als zich zelf.

Tot welke genre behoort jouw boek:
Tot het genre avontuur. Het is een echt meidenboek.

In welke tijd speelt dit boek zich af:
Er waren toen televisies, mobieltjes, concerten en radio’s. Ik denk dat het van nu tot 10 jaar geleden geschreven is.

Raad je je klasgenoten aan om dit boek te lezen?
Ja, alleen denk ik alleen aan de meiden omdat het een echt meiden boek is.

Keuzeopdracht:
Ik heb een opdracht gekozen van C namelijk nummer 7.
In sommige boeken zie je alles door de ogen van één persoon. In andere boeken zie je de gebeurtenissen door de ogen van verschillende personen. Hoe zit dat in jouw boek? (Als je het vergelijkt met een film: volgt de camera dan steeds één persoon, of volgt de camera ook andere personen?).

Eigenlijk volgt de ‘camera’ niet één persoon, je ziet het verhaal vanuit meerdere kanten. Je ziet het verhaal het meeste van de kanten van Joan, Tanja en Hanna.
Dat zie je bijvoorbeeld duidelijk als Tanja meegaat naar Londen wordt er uitgebreid verteld wat zij allemaal mee maakt en ontdekt. Ook wordt het dialoog via haar geschreven.
Ook als Joan op de boot met Mike is, zie je het vanuit de ogen van Joan. Er wordt dan precies verteld hoe leuk ze het wel niet heeft.
En ook zie je het uit de ogen van Hanna als ze bijvoorbeeld met Jasper uitgaat en later bij hem thuis zit.
Maar heel soms zie je het ook vanuit de ogen van Mike. Je zag dat toen hij een telefoontje ging plegen, en ondertussen nadacht over wat die meiden eigenlijk van Parrot waren. Want hij wist ook niet meer wat hij moest geloven..
Eigenlijk is het wel raar dat je het geen één keer vanuit de kant van Parrot ziet, want het halve boek gaat over hem. Je kunt alleen een enkele keer lezen dat hij zich bijvoorbeeld heel erg verbaasd over iets.