Meryem door Karin Hilterman

Inhoudsopgave

Hfst.1 zakelijke gegevens

Hfst.2 Inhoud van het boek
• Samenvatting
• Fictie / non-fictie
• Spanning / Open plekken
• Personages
• Perspectief
• Plaats / Ruimte / Sfeer
• Tijd (wanneer / welke tijd)
• Tijdsverloop
• Opbouw en stijl
• Thema / bedoeling
• Titelverklaring

Hfst.3 Mening

Hfst. 4 Over de schrijfster

Hfst.1 Zakelijke gegevens

Karin Hilterman: Meryem. Van Holkema en Warendorf, Houten 2002, 1e druk,
Deed mee aan de Jonge jury 2003

Hfst.2 Inhoud van het boek

Samenvatting

Meryem is een Turks meisje en groeit op in Nederland. Ze woont in één huis met haar vader, haar moeder, haar broertje Mehmet, haar broer Turgut, haar zwangere zus Emine met haar man Doðan, en haar zus Gözde met haar man Cengiz.
Meryem heeft haar HAVO afgerond en is bezig met het examenjaar van het ROC, een soort economische opleiding. Ze volgt een beroepsopleiding omdat ze carrière wil maken en niet datgene dat haar vader wil: de hele dag thuis zitten te wachten met je kind totdat je man thuiskomt.
In de aankomende zomervakantie gaat ze met haar gezin naar Turkije. Ze weet niet goed wat haar vaderland is, ze voelt zich erg Nederlands maar als ze dan weer in Turkije komt voelt ze zich weer Turks.
Ze gaan op vakantie met hun “nieuwe” auto die eerst opgeknapt moet worden. Haar broer, Turgut heeft een vriend die een technische opleiding heeft gedaan. Orhan, hij repareert de auto. Orhan is ook Turks.
Nadat hij een paar dagen aan de auto heeft gewerkt vraagt Meryem’s vader of hij ook mee naar Turkije wil. Zijn tweelingbroer, Özcan werkt daar in een luxe hotel aan de Turkse Rivièra en hij heeft hem heel lang niet meer gezien. Meryem wil hier meer over weten omdat zo’n baan in een hotel haar ook wel iets lijkt. Zo kan ze gebruik maken van haar talenkennis en haar computerkennis. Die ze daar heel hard nodig hebben.
Orhan besluit mee te gaan en hij belooft dat hij ook wil aflossen om te rijden.
Tijdens de reis kreeg Meryem een oogje op Orhan en waarschijnlijk vindt hij haar ook wel leuk. Als ze eenmaal in Turkije is en ze praat meerdere malen met hem weet ze het zeker. Ze is verliefd op hem en dat is wederzijds.
Orhan en Meryem spreken af om na de vakantie samen vaker iets te gaan doen en uiteindelijk verloven ze. Ze praten vooral over Turkije,over de welvaart, verzekeringen, politiek, economie en alles wat niet goed geregeld is daar. Ze willen eigenlijk iets aan die dingen doen.
Uiteindelijk besluiten ze te trouwen direct na hun examens gehaald te hebben om daarna meteen naar Turkije te vertrekken om daar in hetzelfde hotel te gaan werken als Orhan’s tweelingbroer, Özcan.
Meryem gaat er werken bij de administratie en Orhan bij de technische dienst. Ze krijgen maar 125 gulden per maand aan loon maar daarvoor hebben ze wel onderdak, eten en een uniform. In het appartement dat ze krijgen slapen ze met zijn vieren; Meryem,Orhan, Özcan en Mustafa, hij werkt op dezelfde afdeling als Meryem.
In het begin gaat het niet lekker omdat ze niet geaccepteerd worden als “Nederlandse-Turken”. Ze worden door de “Turkse-Turken” “zwarte kaaskoppen” genoemd, omdat ze jaloers zijn en bang zijn hun baan kwijt te raken. Want ze hebben een veel betere opleiding.
Later gaat dit beter en Meryem promoveert. Orhan gaat in een ander hotel werken omdat hij niet geaccepteerd wordt. Daar gaat het beter en Orhan krijgt het naar zijn zin.
Ondertussen leert Meryem, Özcan beter kennen en is ze helemaal gehecht aan de tweelingbroers. Ze vindt het dan ook niet leuk als hij een vriendin uit Istanbul krijgt, Ipek. Hier zet ze zich later overheen.

Nu moet ze nog nadenken of ze hier in Turkije wil blijven, of dat ze weer terug wil naar Nederland. Dit is voor haar, Orhan en Özcan een moeilijke beslissing. Ze zetten alle voordelen van Turkije en Nederland op een rijtje.
Uiteindelijk neemt ze toch de keuze om in elk geval een aantal jaar in Turkije te blijven, om haar land beter te leren kennen en iets voor de economie te doen.

Fictie / non-fictie

Het boek “Meryem” is realistische fictie. Het is verzonnen maar het zou echt gebeurd kunnen zijn.
Dat denk ik omdat er op dit moment veel allochtone jongeren zijn die op zoek zijn naar hun nationaliteit. Er zijn ook geen dingen gebeurd die in het echt niet gebeurd zouden kunnen zijn.

Spanning / open plekken

Het boek heeft eigenlijk geen begin en geen einde. Het is een stuk van het leven van Meryem. Er zijn dus veel open plekken. Je weet bijvoorbeeld niet of Meryem, Orhan en Özcan hun hele leven in Turkije zullen blijven, of dat ze toch terug naar Nederland gaan. En of de ouders van Meryem ook in Turkije gaan wonen, waar ze het wel steeds over hebben.
Ook weet je niet hoe de ouders van Meryem erover denken dat ze in Turkije zit. Ik zou ook wel willen weten hoe het nu verder gaat met ze, of ze uiteindelijk toch helemaal geaccepteerd worden.
Hierdoor zit er toch wat spanning in het boek en ga je er later over nadenken hoe het nu verder gaat. Er zitten niet echt heel spannende stukken in het verhaal, naast de open plekken. Wel is er een stukje dat Meryem bijna verdrinkt, omdat ze nog nooit gezwommen heeft en gelijk in de zee gaat zwemmen waardoor een golf haar meeneemt:

“Toen kwam er een grote golf en bij het omkeren zag hij dat Meryem was verdwenen; de golf had haar meegenomen. In paniek riep Orhan luid haar naam, maar ze kwam niet boven water. Tot hij een eindje verderop in de schuimrand van een golf een hand boven water uit zag steken. Dat moest Meryem zijn. In drie slagen was hij er. De hand met de uitgestrekte vingers zakte alweer weg, Meryem dreef met haar gezicht naar beneden en worstelde om boven water te komen. ”
(blz. 125)

Uiteindelijk lukt het Orhan om haar te redden en wil Meryem nooit meer zwemmen. Dit stukje laat zien dat er wel wat spannende stukjes in het boek voorkomen, ook al zijn het er niet veel.
(verwerkingsopdr. Punt 4)

Personages

Belangrijkste personen:

Meryem

Meryem is de hoofdpersoon, ze wil carrière maken en succes hebben en neemt snel initiatieven. Meryem is ongeveer twintig jaar. Dat ze de hoofdpersoon is, is ook wel duidelijk omdat de titel van het boek “Meryem” is en omdat je het boek vanaf haar leest. Een voorbeeld: ‘Wij nemen de eerstvolgende parkeerplaats om de bui af te wachten,’ hoorde ze vader tegen Orhan zeggen.

Meryem verandert wel van standpunt. Ze weet in het begin van het boek niet wat haar vaderland is voor haar, Turkije of Nederland omdat ze zich heel “vernederlandst” voelt. Maar aan het eind van het boek voelt ze toch ook veel voor Turkije, ze blijft er wonen en hoopt dat de economie verbeterd. Dit omslagpunt komt vooral doorsdat ze een tijdje in Turkije werkt. Zo leert ze haar vaderland goed kennen en ziet dat er nog veel gedaan moet worden.

Orhan

Orhan is een heel belangrijke bijpersoon, hij is ook ongeveer twintig jaar oud. Het is de man van Meryem en samen maken ze allerlei belangrijke beslissingen en dingen mee. Orhan weet in het begin van het boek ook niet wat zijn vaderland voor hem is, maar voelt aan het eind van het boek ook veel voor Turkije. Hij wordt niet geaccepteerd in het hotel in Turkije, omdat ze denken dat hij alles beter wil weten. Hij gaat daarom in een ander hotel werken waar hij wel geaccepteerd wordt, omdat er ook een “Nederlandse-Turk” werkt.

Özcan

Özcan is ook een belangrijke bijpersoon. Het is de tweelingbroer van Orhan en is dus ook rond de twintig jaar oud. Hij werkte als eerste in het hotel in Turkije en heeft daarom een paar nuttige tips voor Orhan en Meryem als ze er ook komen werken. Özcan kan het goed vinden met Meryem en als hij later een vriendin krijgt is Meryem jaloers, later zet ze zich er overheen. Özcan krijgt aan het eind van het boek de kans om een eigen hotel te beginnen en hij grijpt die kans.

Bijpersonen:

Familie van Meryem

Meryem woont in één huis met haar vader, haar moeder, haar broertje Mehmet, haar broer Turgut, haar zwangere zus Emine met haar man Doðan, en haar zus Gözde met haar man Cengiz.
Ze hebben niet veel invloed op haar maar ze komen in het boek nog best veel voor. Ze zijn allemaal wel erg belangrijk voor Meryem.

(verwerkingsopdr. Punt 4, (5))

Perspectief

Het verhaal is in een hij / zij perspectief geschreven, maar je leert Meryem veel beter kennen en haar gedachten. Hierdoor weet ik ook niet zeker of het wel hij /zij perspectief geschreven is. Maar het is ook geen ik-perspectief anders heb je zoiets als: “Toen ben ik naar de keuken gelopen en ben ik aan tafel gaan zitten.” In dit boek is dat niet zo,een voorbeeld:

“Meryem keek hen alledrie om beurten even aan en zei toen: ‘Prima, laat mij dan maar gewoon mijn eigen gang gaan.’ Het zweet stond haar in de handen en benen. Hoe had ze kunnen denken dat de collega’s in het hotel zó tegen haar zouden doen? Wat afschuwelijk! ” (blz.89)

Je leert hierdoor Meryem het beste kennen, maar ook wat ze van andere personen in het boek vindt. Dit is best belangrijk voor het verhaal, zoleer je toch de andere personen ook goed kennen alleen dan hoe Meryem over die mensen denkt.

Dit perspectief is gemakkelijk te lezen. Als een boek in een ik-perspectief geschreven is kan ik me er nog wel eens aan storen

Plaats / Ruimte / Sfeer

Het verhaal speelt zich af in Turkije en in Nederland.
In Turkije speelt het verhaal zich vooral af in het hotel waar ze werken en in het appartement waar ze wonen. In het hotel is er eerst een gespannen sfeer omdat ze niet geaccepteerd worden maar later een rustige en vriendelijke sfeer wanner ze wel geaccepteerd worden. In het appartement een hele ontspannen sfeer, omdat ze daar met zijn drieën onder elkaar zijn.
In Nederland speelt het verhaal alleen bij Meryem thuis af waar er drukke maar toch vriendelijke sfeer hangt. Een drukke sfeer omdat er zoveel mensen wonen en allemaal door elkaar praten en dingen tegelijk doen.

Tijd (wanneer / welke tijd)

Het verhaal speelt zich in deze tijd af. Dat merk je niet aan de moderne apparatuur maar vooral aan
Verhaal op zich. Het gaat om een Turks meisje die in Nederland woont en op zoek is naar haar echte vaderland, omdat ze er eigenlijk twee heeft. Ik denk dat er veel Turkse jongeren zijn die hetzelfde probleem zouden kunnen hebben. En omdat er op dit moment veel Turken in Nederland wonen denk ik dat het boek uit deze tijd is.

Tijdsverloop

Het verhaal is bijna één jaar uit het leven van Meryem. In het begin van het boek gaat ze zes weken op vakantie naar Turkije, daarna is haar examen en vlak daarna meer dan een half jaar naar Turkije met Orhan en Özcan. Een half jaar omdat ze aan haar familie beloofd had om de bruiloft over te doen, een half jaar nadat ze getrouwd waren. Pas een tijdje nadat het halve jaar voorbij was kwamen ze erachter dat ze dat nog zouden doen en vlogen ze zo snel mogelijk naar Nederland. In Nederland eindigt het boek.

Opbouw / Stijl

Het verhaal wordt logisch – chronologisch vertelt. De gebeurtenissen vinden gewoon één voor één plaats in een chronologische volgorde.
Er zitten geen échte flashbacks in het boek, Meryem denkt af en toe wel aan Nederland maar dat is dan maar heel even. Dan denkt ze na hoe het daar was, als ze een moeilijke tijd heeft in het hotel in Turkije.

Thema / Bedoeling

Naar mijn mening heeft het boek verschillende thema’s, Turkije, integratie en op zoek zijn naar je nationaliteit. Meryem is Turks en woont in Nederland ze is helemaal geïntegreerd en weet daarom niet welk land voor haar het belangrijkst is. Ze komt veel te weten over Turkse tradities en komt erachter dat Turkije ook veel voor haar betekent. Je komt ook veel te weten over Turkije en haar tradities.
Ik denk dat de bedoeling van de schrijfster is om je veel te weten te laten komen over Turkije. Maar ook om je te laten weten hoe het is om twee nationaliteiten te hebben en dat dat best moeilijk is.

Titelverklaring

De titel van het boek is “Meryem.” Dit vind ik eigenlijk een saaie titel, de hoofdpersoon van het boek is Meryem dus dan heet het boek ook gelijk “Meryem.” Dat vind ik best saai.
Als ik een titel zou moeten verzinnen, dan zou ik het “zwarte kaaskoppen” noemen. Die titel omdat bijna het hele boek daarom draait. Ze zijn Turks maar komen uit Nederland, daarom worden ze in Turkije zwarte kaaskoppen genoemd. Deze titel is ook iets aantrekkelijker en je zou het boek er sneller door gaan lezen. Althans, dat is mijn mening.

Hfst.3 Mening over het boek

Ik heb voor het boek Meryem gekozen omdat cultuurverschillen en integratie mij erg aanspreken. Er komen steeds meer allochtonen in Nederland en dan is het handig om te weten hoe zij zich voelen. Door dit boek ben ik daar wel een beetje achtergekomen ook al zullen de gedachten van Meryem en haar familie wel niet voor elke allochtoon gelden.
Heel veel allochtonen voelen zich niet helemaal welkom in Nederland maar eigenlijk ook niet in hun vaderland. Als ze bijvoorbeeld uit Turkije komen en ze gaan weer terug accepteren de “Turkse-Turken” de “Nederlandse-Turken” niet omdat ze ze verwend vinden. Dit is ook zo in het boek:

“’Ik ben Meryem Tavsiye en ben als seizoenskracht aan de administratie toegevoegd. Vandaag ben ik voor het eerst.’ Aan haar Turkse uitspraak konden ze horen dat ze niet uit de streek kwam. Toen ze haar rechtstreeks vroegen waar ze vandaan kwam, moest Meryem wel zeggen dat ze uit Nederland kwam. De vrouwen begonnen schamper te lachen en in rad Turks met elkaar te praten. Daarbij wierpen ze haar blikken toe die niet bepaald een hartelijk welkom beduidden.” (blz. 86)

Dit lijkt me best erg want dan wordt je nergens écht geaccepteerd.
Als je een allochtoon bent vind ik dit ook een goed boek om te lezen, ze weten zo dat ze niet de enige zijn. Er zullen ook best allochtonen rondlopen met de vraag: welk land is mijn vaderland?
Dit onderwerp wordt ook goed in dit boek verwerkt.
Toen ik het boek uit had heb ik er wel over nagedacht, hoe zou het zijn als ik allochtoon was of als ik niet weet welke nationaliteit ik heb?

Er zitten verschillende leuke aspecten in het boek. Aan het begin van het boek staan vier letters van het Turkse alfabet, die niet in het Nederlands voorkomen. Bij die letters staat de uitspraak ervan en een voorbeeldwoord. Er worden ook Turkse woorden in het verhaal gebruikt, om te weten te komen wat dat woord betekent vind je achter in het boek een woordenlijst.
Dit vind ik heel leuke aspecten, zo kom je niet alleen te weten hoe een allochtoon zich kan voelen. Maar je leert ook een paar Turkse woorden.

Door dit boek ben ik niet anders gaan denken over allochtonen, omdat ik hiervoor ook al wel respect voor ze had. Maar als je een beetje racistisch bent opgelegd is het wel een goed boek om te lezen, waarschijnlijk ga je er dan wel anders over denken.
Vooral in deze tijd vind ik het een heel goed boek, dus zeker aan te raden voor leeftijdsgenoten!

Hfst.4 Over de schrijfster

Naam: Karin Hilterman
Geboortedatum: 1949
Geboorteplaats: Santpoort, Nederland
Boeken:
1993 Concert voor Paultje (Christofoor)
2000 Blauwe kralen (Van Holkema & Warendorf)
2001 Eerwraak (Van Holkema & Warendorf)
2002 Meryem (Van Holkema & Warendorf)
2004 Zwarte bergen (Van Holkema & Warenforf)
Karin Hilterman hoopt dat Nederlandse jongeren door haar boeken meer begrip krijgen voor Turkse en Marokkaanse kinderen, en andersom.Karin Hilterman heeft ook in het buitenland gewerkt, een half jaar in Israël en in Turkije. Daardoor is zij geïnteresseerd geraakt in andere culturen, vooral in de Turkse en de Marokkaanse.
Ze geeft les op een middelbare school en heeft veel ervaring met allochtone en autochtone jeugd. Op lagere scholen werkte ze ook een aantal jaren.
Reizen is een andere hobby van haar. Veel landen over de hele wereld heeft ze bezocht, waarbij vooral de oosterse landen haar aantrekken. De laatste jaren bezoekt ze nogal eens India, een land waar ze van de ene verbazing in de andere valt.
Maar in Turkije komt ze altijd weer terug, in dat land heeft ze een soort `moederlandgevoel'; iets wat ze in al die andere landen, zoals Marokko, Thailand, China etc. niet zo had.

http://www.uniboek.nl
http://www.rnw.nl/kids/boeken/schrijver/Hilterman.html
http://www.leesplein.nl