Memo zwijgt door Anke de Vries

Titel + Schrijfster

‘Memo zwijgt’ van Anke de Vries

Twee hoofdpersonen + karakterbeschrijvingen

Memo:
- Verdrietig, dat hij verhuisd is en alles in de steek moest laten.
- Boos, op zijn ouders omdat ze verhuisd zijn.
- Verlegen, bijv. tegenover Jeroen als hij kennis met hem maakt.
- Halsstarrig, bijv. op het Turkse schip; wat Kemal ook zegt, Memo wil naar Turkije terug. Ook blijft hij zwijgen, wat zijn ouders ook proberen.
- Onnadenkend, bijv. toen hij met dat Turkse schip naar Turkije wilde. Hij dacht niet aan de gevolgen.
Jeroen:
- Betrouwbaar; als hij iets van Memo weet en Memo wil niet dat iemand anders het weet, dan zegt Jeroen ook niks daarover.
- Slim; Memo zegt niks, maar Jeroen weet (bijna) altijd wat Memo bedoelt.
- Aardig/ lief; Hij kocht een kettinkje voor Memo als herinnering aan Reso, zijn schaap in Turkije.
- Bezorgd; dat Memo niet wil praten en bijv. toen Memo niet was thuisgekomen.

Wanneer is het gebeurd
Een tijd wordt niet gegeven, maar ik denk dat het zich rond deze tijd afspeelt. Want er worden namelijk een auto, vliegtuig en televisie genoemd.

Waar is het gebeurd
Eerst in een dorp in Oost - Turkije. Later verhuist Mohammed (Memo) naar Nederland.

Uitleg titel
Memo zwijgt.
Mohammed (Memo) verhuist vanuit Turkije naar Nederland omdat er in Turkije een burgeroorlog is. Memo is daar boos over en hij stopt met praten.
Hij zwijgt tegen iedereen. Zelfs als zijn vader hem dreigt en zijn moeder ten einde raad is praat Memo niet.

Het verhaal

Mohammed denkt terug aan de dag dat zijn hele leven is veranderd:
Hij was aan het spelen met zijn beste vriend Mustafa en zijn lievelingsschaap Reso toen Muthar, het dorpshoofd, hem riep. Mohammed liep met Muthar mee naar Mohammeds huis. Muthar vertelde aan Mohammed en zijn moeder dat Mohammeds vader gebeld had en dat hij wilde dat de zus van Mohammed, Lelya, en haar verloofde zouden gaan trouwen en dat hij Mohammed, zijn zus Zin en Mohammeds moeder zou komen halen om in Nederland te gaan wonen. Mohammeds vader woont in Nederland omdat hij daar een baan kon krijgen en zo voor zijn gezin kon zorgen. Mohammeds moeder vroeg waarom en Muthar antwoordde dat haar man zich zorgen maakte over de burgeroorlog in Turkije. Mohammed werd boos en hij rende weg en riep dat hij niet weg wilde. Later was zijn zus Leyla hem komen halen.
Zij en haar verloofde waren niet meegegaan naar Nederland.

Mohammed is nu al twee dagen in Nederland.
Sinds hij in Nederland is heeft hij nog geen woord gezegd. ‘s Ochtends zit hij uit het raampje naar buiten te kijken en ziet een paar jongens die aan het voetballen zijn. Een van de jongens kijkt opeens op en ziet Mohammed voor het raam zitten. Ze staren elkaar aan. Plotseling wordt er gebeld. Ze mogen niet opendoen, dat heeft Mohammeds vader gezegd.
‘s Avonds vertelt Memo’s moeder (Memo is een afkorting van Mohammed) aan zijn vader dat Memo nog heel de dag geen woord gezegd heeft. Zijn vader zegt dat dat wel over gaat en dat Memo nog moet wennen.
De volgende dag maakt Memo kennis met Kemal, een vriend van zijn vader.
Kemal vertelt Memo’s vader dat hij een ander onderduikadres nodig heeft omdat hij op zijn werk zijn baas de waarheid heeft gezegd; de arbeiders waren namelijk nog geen één keer uitbetaald. Toen dreigde zijn baas met een pistool maar Kemal kon nog vluchten. Maar zijn baas weet Kemals onderduikadres en nu is Kemal bang dat hij hem gaat verraden.
Die avond brengt Memo’s vader Kemal naar een ander onderduikadres.

De volgende dag gaan Memo, Zin en hun moeder boodschappen doen. Het gaat niet echt vlot. Memo’s moeder en Memo spreken allebei nog geen Nederlands. Als ze thuis zijn wordt er plotseling een voetbal door de ruit gegooid en de jongen die Memo al eerder gezien heeft verschijnt voor het raampje. Memo geeft de bal terug. Memo’s moeder is woedend..
Die avond wordt er aan de deur gebeld en voor de deur staan de jongen en een man. Memo’s vader kent wel Nederlands en verstaat de man. De man vertelt dat Jeroen (de jongen) hun ruit ingegooid heeft. Ook zegt hij dat hij de glashandel al gebeld heeft en dat hij de kosten zal betalen. Memo’s vader nodigt hem uit om naar binnen te komen. Jeroen is heel aardig en praat honderduit tegen Memo. Toch zegt Memo heel de avond geen woord.
Het is twee dagen later en Memo gaat voor het eerst naar school. Hij zal met de schoolbus gaan. Memo is heel zenuwachtig. Ook Jeroen zit in de schoolbus, Jeroen zit namelijk bij Memo in de klas.
Ook in de klas zegt Memo geen woord.
’s Avonds als zijn vader thuiskomt is het eerste wat hij vraagt hoe het op school was. Memo geeft geen antwoord. Zelfs als vader boos wordt en hem klap geeft blijft Memo zwijgen. Zijn moeder kalmeert vader.
De volgende dag gaat Memo weer naar school. In de pauze vraagt Dirk, een jongen uit Memo’s klas, of Memo en Jeroen meedoen met voetballen. Jeroen is helemaal niet goed in voetballen en Dirk en zijn vrienden denken dat Memo ook niet goed kan voetballen. Maar Memo blijkt heel goed te zijn in voetbal en hij maakt een doelpunt. Dirk mag Memo niet.
De volgende dag in de bus vertelt Jeroen aan Memo dat hij astronaut wil worden, Memo verstaat er geen woord van en Lucas scheldt Jeroen uit. Dan geeft Lucas Jeroen een stomp en Memo pakt Lucas’ polsen vast. Lucas scheldt hem uit voor Turk en Jeroen neemt het voor Memo op.
Na schooltijd neemt Memo Jeroen mee naar huis, naar zijn kamer. Jeroen vraagt of Memo terug naar Turkije zou willen, Memo knikt.
Die nacht wordt er gebeld, ze durven niet open te doen. Dan zien ze dat het Kemal is. Op hetzelfde ogenblik stopt er een auto en een man wil hem neerschieten. Kemal springt boven op de aanvaller. Er klinkt een schot en de aanvaller valt neer. Kemal vlucht.
De volgende ochtend ondervraagt een agent vader en Memo. Memo zwijgt. Zelfs als zijn vader wanhopig vraagt of hij iets gezien heeft praat Memo niet.
In de schoolbus vraagt iedereen aan Memo of hij iets gezien heeft. Memo weet best waar ze het over hebben, maar hij zegt niets. Als de school uit is gaan Jeroen en Memo naar de haven. Memo vindt het prachtig. Jeroen koopt een ketting met een schaapje voor Memo. Hij is er dolblij mee.
Een paar dagen later komt de juf bij Memo’s ouders langs om te praten over de zwijgzaamheid van Memo. Als ze weg is hebben de ouders van Memo ruzie. Memo wil niks meer horen. Snappen ze dan niet dat hij moet blijven zwijgen. Zodoende kunnen zijn herinneringen niet ontsnappen.

De volgende dag is de schooldokter op school. Memo gaat tegelijk met Jeroen. Maar als hij aan de beurt is wordt hij bang en hij vlucht de wc’s in.
Jeroen roept dat hij eruit moet komen en belooft dat ze dan naar de haven zullen gaan. Memo komt eruit en ze gaan samen naar de haven. Als ze daar aankomen ziet Memo een schip met een Turkse vlag. Dat schip gaat naar Turkije gaat het door hem heen. Hij rent naar het schip toe en wil de omheining over klimmen. Maar Jeroen roept dat Memo terug moet komen en pakt hem vast. Dan wordt Memo boos en hij begint te vechten met Jeroen. Memo ‘wint’ en rent naar het schip. Jeroen blijft nog een tijd op Memo wachten maar hij komt niet meer terug.
Memo is aan boord van het Turkse schip. Hij zit in de bergruimte en valt in slaap. Hij wordt wakker geschud door Kemal.
Kemal vraagt wat Memo op het schip doet maar Memo geeft geen antwoord.
Ook vraagt hij of Memo de schietpartij gezien heeft. Memo knikt. Kemal legt uit dat het een ongeluk was en dat hij nu overal gezocht wordt door de politie. Gelooft hij dat? Memo knikt.
Kemal vraagt of hij terug naar Turkije wilt en weer knikt Memo. Kemal zegt dat Memo niet naar Turkije moet gaan maar bij zijn familie moet blijven.
Memo barst in snikken uit.
Ondertussen is Jeroen thuis gekomen. Er wordt aangebeld en Memo’s vader komt binnen. Hij vertelt dat Memo niet is thuisgekomen. Jeroen vertelt van de ruzie tussen hem en Memo. Memo’s vader belt de politie.
De volgende dag is Memo nog steeds niet thuisgekomen. Als Jeroen op school aankomt glipt hij weg en rent naar de haven. Als hij daar aankomt ziet hij twee agenten die aan boord van het Turkse schip stappen.
Memo en Kemal horen de agenten en verstoppen zich. De agenten roepen Kemals naam en lopen richting de verschuilplaats van Kemal.
Memo wil verhinderen dat ze hem ontdekken en hij tilt het deksel van de krat waar hij in zit op en laat het op de vloer vallen. De agenten ontdekken hem en nemen hem mee naar het politiebureau. Pas buiten ontdekt Memo dat hij de ketting met het schaapje kwijt is geraakt. Jeroen ziet de agenten met Memo naar buiten komen en is dolblij dat Memo weer gevonden is.
Op het politiebureau ondervragen ze Memo over Kemal, maar Memo blijft hardnekkig zwijgen. Als zijn vader hem komt halen heeft hij nog steeds geen woord gezegd. Thuis maakt Memo het weer goed met Jeroen en Jeroen is blij dat Memo weer thuis is.
Op een avond komt zijn vader laat thuis en Memo hoort gesnik beneden. Memo gaat naar beneden en kijkt zijn vader vragend aan. Zijn vader zegt dat hun hele dorp verwoest is. Later in bed moet Memo huilen, hij maakt zich zorgen over Leyla en Mustafa.
De volgende middag als Memo thuiskomt is zijn vader thuis. Ze hebben een brief van Kemal gekregen waarin staat dat zijn familie is omgekomen, maar dat Memo’s familie en Mustafa nog leven. Ook het kettinkje met het schaapje zit in de enveloppe. Memo straalt.
Als Memo de volgende morgen de badkamer in komt ziet hij dat zijn vader de stang van het douchegordijn aan het repareren is. Hij staat op de rand van het bad. Memo loopt naar de keuken. Dan horen ze plotseling een zware, doffe klap. Ze rennen naar de badkamer. Memo’s vader ligt op de grond en beweegt zich niet. Memo hoort de schoolbus naderen en rent daar naar toe.
Hij rukt aan de arm van de chauffeur en maakt wilde gebaren. De chauffeur rijdt weg en zegt dat Memo moet ophouden. Plotseling doorbreekt Memo zijn zwijgen en roept dat ze moeten stoppen. De bus stopt en Jeroen rent met Memo mee naar binnen. Jeroen belt het alarmnummer en even daarna en komt er een ambulance aan gereden.
In het ziekenhuis gaat het snel. Een verpleegster zegt dat Memo’s vader een zware hersenschudding heeft, maar dat hij er wel door heen komt. Memo vertaalt het voor zijn moeder. Zijn moeder is dolblij dat Memo weer praat.
De volgende dag gaan ze naar het ziekenhuis. Ook vader is verrast en ontzettend blij dat Memo weer praat.
Drie dagen later zitten Memo en Jeroen op het pleintje met elkaar te praten. Memo kent al redelijk veel Nederlands.
Memo is gelukkig en hij is blij dat Jeroen zijn vriend is.

Mijn mening

- Ik vond het een herkenbaar boek, want ik ben zelf ook verhuisd en heb ook heimwee. Vooral het moment dat verteld werd dat hij naar Nederland moest vond ik herkenbaar, want ik was ook zo boos en verdrietig toen ik hoorde dat ik ging verhuizen.
- Ik vond het een leuk boek, want het is op een vlotte manier geschreven en er zaten ook fijne dingen in; niet alleen van die hele verdrietige gebeurtenissen. Vooral het moment dat ze boodschappen gingen doen vond ik leuk want ze werden er niet wijs uit, terwijl het voor ons heel normaal is.
- Spannend, er zat best wel spanning in het boek. Vooral het moment dat Memo samen met Kemal op die Turkse boot zat vond ik spannend.