Titel en schrijver:

Magnus, Arjen Lubach.

Titelverklaring:

Magnus is een personage uit het boek. Magnus is degene die heeft gefraudeerd met de creditcard van Merlijn. Hij is een van de redenen dat Merlijn zijn leven heeft omgegooid. De naam Magnus betekent groot. Op de omslag van het boek staat magnus zonder hoofdletter. Dus waarschijnlijk wil de titel iets zeggen in de trant van 'iets groots, wat niet te bevatten valt'. Merlijn heeft en krijgt namelijk totaal geen grip op zijn leven.

Thema:

Het thema van het boek is geen regie meer hebben over je eigen leven en zelf niet de touwtjes in handen hebben.

Merlijns leven is een grote achtbaan (wat overigens geïllustreerd is op de omslag van het boek). Merlijn heeft in eerste instantie epilepsie en daardoor mist hij een stukje controle over zijn leven. Hij kan niet aan zien komen wanneer hij een aanval krijgt en dus even van de wereld is. Maar ook buiten zijn epilepsie om heeft hij de touwtjes niet in handen. In zijn relatie met Caro had Caro de touwtjes in handen, in zijn relatie met Cecilia was zij de persoon die hem in Uppsala leidde en zij nam Merlijn mee naar Genève. Ook Magnus had veel macht over Merlijns leven door zijn geld te stelen en door zijn relatie met Caro.

Motieven:

Onmacht, liefdesverdriet en het gevoel hebben er toe doen.

Beknopte samenvatting:

"Magnus" gaat over Merlijn Kaiser die pas geleden is verlaten door zijn vriendin Caro.  Merlijn heeft epilepsie wat ervoor zorg dat hij soms stukken in de tijd mist. Ook is hij toneelschrijver, maar het lukt hem niet om een goed stuk in elkaar te zetten. Als hij op een morgen hoort dat er vreemde uitgaven zijn gedaan van zijn creditcard vanuit zweden, besluit Merlijn in een impuls om naar Zweden te gaan en de dief op te sporen. Uiteindelijk komt hij in contact met de dief die Magnus heet. Merlijn stelt zich voor als Walter zodat Magnus niet door heeft dat hij is betrapt. Later gaat Merlijn mee naar Magnus zijn huis en ontmoet daar Magnus zijn dochter Cecilia. Hij wordt verliefd op Cecilia. Uiteindelijk vertrekt Merlijn uit Stockholm om naar Uppsala te gaan, daar waar Cecilia woont. Daar woont hij een lange tijd. Hij krijgt hier veel inspiratie voor zijn toneelstuk. Hij schrijft het stuk zelfs af. Als op een dag Cecilia en Merlijn weer bij Magnus op bezoek gaan vindt Merlijn naaktfoto's van zijn ex-vriendin Caro in een doos waar Genève op staat. Hij vertelt het hele verhaal aan Cecilia, maar zij loopt boos weg. Merlijn spreek vervolgens met Caro af in Kopenhagen om van haar het verhaal te horen. Het blijkt dan dat Caro na haar examenjaar naar Genève is gegaan als kindermeisje van Cecilia. Caro kreeg daar een relatie met Magnus. Maar uiteindelijk werd het Caro teveel en maakte een einde aan die relatie. Magnus pikte dat niet en wilde geld van Caro daarvoor in de plaats. Eerst gaf ze hem contant, later van haar eigen creditcard en toen daar geen saldo meer op was, van de gezamenlijke creditcard van haar en Merlijn. Zo kon Magnus dus betalingen doen met de creditcard van Merlijn. Later neemt Cecilia Merlijn mee naar Genève om te laten zien waar het allemaal gebeurde. Na hun reis naar Genève moeten ze naar Amsterdam omdat de première van Merlijns toneelstuk "Een goede dag" wordt opgevoerd. Later in zijn huis aangekomen in Amsterdam, is daar Caro. Caro en Cecilia vallen elkaar in de armen en er is geen plaats meer voor Merlijn.  Merlijn loopt het huis uit en krijgt opnieuw een epileptische aanval. Hij is dus nog steeds de loser.

Hoofdpersoon:

Merlijn Kaiser is de hoofdpersoon.

Positieve punten:

• Lief voor de mensen die hem dierbaar zijn
• Goede toneelschrijver (zijn stuk werd beoordeeld als steen goed)
• Goed in contacten leggen met nieuwe mensen

  Negatieve punten:

• Geen regie over zijn eigen leven kunnen houden
• Impulsief
• Sullig

  Vertelperspectief:

  Het verhaal is in de ik-vorm geschreven. Er is geen sprake van een wisselend vertelperspectief. Merlijn Kaiser is de ik-persoon.

  "ik had in Groningen en later in Amsterdam vaak gehoopt op de achtbaan die

  er van je leven kon worden."

Tijd:

Het verhaal is chronologisch geschreven met veel flashbacks. De flashbacks gaan meestal over de tijd dat hij Caro ontmoette en over zijn epilepsie. Ook is er soms sprake van een korte tijdsprong. Maar dat is voor Merlijn zelf ook een tijdsprong door zijn epilepsie. Hij mist dus zelf ook die stukken tijd.

Decor:

Het verhaal begint in Amsterdam waar Merlijn op dat moment woont en studeert. De flashbacks spelen zich voornamelijk af in Groningen waar hij vroeger woonde toen hij kind was. Merlijn vertrekt dan naar Stockholm waar de mensen en de sfeer hem heel erg aanspreken. Daarna gaat hij naar Uppsala waar hij zich heel prettig voelt. Het is dan zomer en dat doet Merlijn goed. Ook gaat hij nog even naar Kopenhagen om Caro te ontmoeten, maar later is hij weer terug in Uppsala. Met Cecilia vertrekt Merlijn naar Genève en samen eindigen ze aan het eind van het boek in Amsterdam. Zijn leven is dus een soort achtbaan. Een achtbaan eindigt altijd op de plek waar hij ook begon. Dat doet Merlijn ook.

Taalgebruik:

Het boek is vlot en toegankelijk geschreven. Het leest lekker weg en het heeft ook het taalgebruik van deze tijd.  Grapjes in het verhaal maken de iets zwaardere gebeurtenissen, neem bijvoorbeeld Merlijns epilepsie, een stuk luchtiger.

Voorbeelden :

"De avond in Amsterdam was blauw, al donker, maar door de maan had alles een gloed waar ik normaal gesproken onmiddellijk een foto van zou maken om die vervolgens naar Caro te sturen."

 "Ik sliep een warme, droomloze nacht, schrok een paar keer wakker van het idee dat ik het vliegtuig had gemist, maar werd uiteindelijk toch door de wekkerradio gewekt. "

"Aan het eind van de zomer begon het weer te zeuren: het beeld van Magnus in Stockholm, struinend met mijn creditcard."