Wat voor type docent zou jij zijn?

De creatieve chaoot of de meesterplanner? Doe in 1 minuut de quiz en ontdek ook op welke YouTube-leraar je het meest lijkt.

Naar de quiz

Kinderen ontvoerd door Mieke van Hooft

Beoordeling 5.9
Foto van een scholier
Boekcover Kinderen ontvoerd
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • Klas onbekend | 1572 woorden
  • 15 mei 2002
  • 126 keer beoordeeld
Cijfer5.9
126 keer beoordeeld

Boek
Auteur
Mieke van Hooft
Genre
Jeugdboek
Taal
Nederlands
Vak
Eerste uitgave
1993
Pagina's
143
Oorspronkelijke taal
Nederlands
Prijzen
Kinderjury 10-12jaar (1994 Genomineerd)

Boekcover Kinderen ontvoerd
Shadow
Kinderen ontvoerd door Mieke van Hooft
Shadow

July, haar broertje Jeroen en Sarah zitten alle drie op dezelfde school. Het verhaal begint dan ook op school. July voelt zich de bewuste dag niet helemaal lekker. Juffrouw Willeke heeft dit door en brengt jullie naar de leraren kamer om daar een aspirientje te vragen voor jullie. July gaat zitten en wacht rustig op haar aspirientje. Ze hoort naar een paar minuten de bel rinkelen, het is pauze denkt ze. Alle klassen stormen schreeuwend de klassen uit. Een paar minuten later weet ze niet wat ze beleefd. Het is verschrikkelijk. Haar broertje Jeroen, en haar zusje Sarah worden door een onbekende man van het speelplein afgesleurd. July kan het wel uitschreeuwen maar er komt maar een heel klein piepje. De leraren in de lerarenkamer vragen zich af wat er aan de hand is, en op eens zien ze het. Jeroen en Sarah worden ontvoerd. Door een onbekende man. De leraren gaan als een speer naar buiten en rennen nog een stukje achter de man aan maar het is al te laat. Hij rijdt volgas met zijn blauwe auto weg. De leraren bellen meteen de politie. Ook wordt de moeder van July meteen ingelicht zij komt meteen op school om haar dochter op te halen. Dan breken er spannende dagen aan voor July, haar moeder en haar opa. Inmiddels is de politie een onderzoek gestart. Iedere dag komt de rechercheur Meneer Wijngaarden langs om vragen te stellen aan July’s moeder. July’s moeder kan de spanningen niet verdragen en rookt de hele dag door sigaretten, om zich kalm te houden. Wat zou de ontvoerder van plan zijn met twee kleine kinderen? Wie heeft het gedaan? Deze vragen schieten de hele tijd door July’s hoofd. Rechercheur Wijngaarden denkt dat de vader van July te maken heeft met deze ontvoering. De ouders van July zijn gescheiden en Meneer Wijngaarden denkt dat het te maken heeft met de scheiding.
Ondertussen zijn Jeroen en Sarah in Frankrijk aangekomen. Jeroen is degene die als eerste wakker wordt. Hij staat op en ziet nog dat Sarah slaapt hij loopt voorzichtig naar de drempel, daar blijft hij bewegingsloos staan, er zit een man in de kamer de krant te lezen. Jeroen ziet dat het zijn vader is. Zijn vader probeert een gesprek met zijn zoon aan te gaan maar Jeroen reageert hier niet op. Dan vraagt Jeroen opeens aan zijn vader. Waar ben ik? In Frankrijk antwoordt zijn vader. Opeens hoort Jeroen een geluid achter zich. Hij ziet dat het zijn zusje is. Saartje begint te schreeuwen ik wil naar Mama, ik wil naar Mama! De vader van Jeroen en Sarah begint alles aan hen uitteleggen. Jullie zijn een paar dagen bij mij op vakantie verteld hij. De vader zegt jullie zullen wel honger hebben, hij probeert het de kinderen erg naar hun zin te maken. Door ze te chanteren, Jeroen trapt hier niet in maar Saartje wel. Zij vindt het allemaal wel leuk zo.
De volgende ochtend na de ontvoering pakt July meteen de krant. Ze leest KINDEREN ONTVOERD. Een paar minuten later gaat de bel. Het is rechercheur Wijngaarden. De moeder van July vraagt meteen aan hem of hij nieuws heeft dat heeft hij helaas niet. Hij vraagt wel aan moeder of de ex-man van haar nog heeft gebeld. Hij verdenkt hem er namelijk van. Moeder zegt nee Hans heeft niet gebeld. Ze vraagt aan de rechercheur wat er nou wordt bedoeld met losgeld. Nou verteld de rechercheur als iemand is ontvoerd dan gaat het de dader niet vaak om te gijzelaars maar om het losgeld.
Jeroen vindt het maar niets in Frankrijk. Jeroen wordt boos en vraagt aan zijn vader of mama het wel weet of ze hier zijn. Nee zegt papa, jullie zijn altijd al bij mama jullie zijn ook mijn kinderen. Ik heb er ook recht op jullie af en toe eens bij me te hebben. De dagen er na die volgen gaan Hans en de kinderen hele leuke dingen met elkaar doen. Ze gaan bijvoorbeeld naar het winkelcentrum en het strand. Saartje vindt dit allemaal prachtig maar Jeroen vindt het niets. Hij ergert zich er aan dat Sarah, zich zo gauw laat inpalmen door haar vader.
Een paar dagen later belt er iemand met de moeder van July. Ik heb Uw, kinderen ontvoerd vertelde hij. Als U, ze terug wil zou U losgeld moeten betalen. Na het telefoongesprek begint moeder heel hard te gillen, July weet wat ze moet doen Opa wakker maken die even lag te slapen. Opa, Opa roept July er heeft iemand gebeld, Opa is als een speer in de kleren. Een kwartiertje later is Wijngaarden er ook. Moeder begint alles uit te leggen. Nadat ze dit heeft gedaan, stelt rechercheur Wijngaarden allemaal vragen aan moeder. Hoeveel moest U, betalen? 100.000 gulden antwoord moeder. Wanneer moest U dit losgeld gaan betalen. Vanavond op de grote picknickplaats in het Zwarte Bos. 100.000 gulden waar moet ik dit vandaan halen. De rechercheur zegt U bent niet rijk. Wanneer er sprake is van een ontvoeringszaak en ze vragen losgeld doen ze dit vaak bij Rijke Families. Meneer Wijngaarden denkt dat het hier gaat om een grappenmaker. U neemt vanavond een lege tas mee en die zet U daar op de picknicktafel. Er zal overal politie in de bosjes zitten. Dus U hoeft zich geen zorgen te maken, over uw veiligheid. De lege tas dient als lokaas voor de ontvoerder. Het spannende moment is aangebroken. Moeder rijdt naar de plek waar ze vanavond de tas moet neer zette. Alles loopt nog via het plan. Ze zet de tas daar neer en komt direct weer terug in de auto. Thuis aangekomen drinken ze een kopje koffie. Een paar minuten later komt Rechercheur Wijngaarden nog even langs om te vertellen dat het hier ging om een grap.
Jeroen en Saar zijn inmiddels naar het strand gegaan. Papa voetbalt een beetje met Jeroen en zoekt schelpen met Saartje. Jeroen trapt zijn bal de zee in hij schreeuwt mijn bal!! Hij rent de bal achterna over de stenen. Papa rent achter Jeroen aan en roept Jeroen je krijgt een nieuwe bal van mij. Papa pakt Jeroen beet. Maar Jeroen rukt zich los er rent weg zo hard als hij kan. Saartje schreeuwt Jeroen nog na laat mij niet alleen maar het heeft al geen zin meer. Hij loopt alleen door Frankrijk, en kent hier niemand. Jeroen, zoekt naar een plaats waar hij die nacht kan overnachten. Opeens zit hij een kerk hij gaat er naar binnen en loopt naar een soort van kast, het is een biechtstoel. Jeroen opent het gordijn en gaat zitten op het bankje. Zou hij het durven om hier te blijven? Opeens schrikt hij van een geluid hij heeft geslapen. Waar is hij? Lang hoeft hij niet na te denken, hij is in de kerk. Er komt iemand aan! Iemand staat stil, vlak voor de biechtstoel. Opeens ziet hij 2 blauwe schoenen, de man schuift het gordijn opzij. Jeroen vraagt zich af wat die man hier doet? Ineens weet Jeroen het hij zoekt een plaats waar hij kan overnachten net als Jeroen. Opeens denkt hij als de kerkdeur nou op slot gaat dan moet hij hier de hele nacht blijven zitten. Plots, slaat Jeroen het gordijn opzij en zet het op het lopen. Hij zegt in zichzelf laat de deur nog open zijn. Gelukkig… de deur is nog open. Jeroen slentert door de straatjes. Hij heeft inmiddels erge honger gekregen. Maar hij heeft geen geld om wat te gaan halen. Langzaam maar zeker gaat hij bij zichzelf denken, dat er maar een ding opzit, en dat is teruggaan naar zijn vader en Saartje. Uiteindelijk staat hij stil voor de deur die hij herkent als die van zijn vader. Hij haalt diep adem. En belt aan. Een paar tellen later staat Monique voor hem. Monique is de vriendin van zijn vader. Monique vraagt aan Jeroen of hij honger heeft dit had Jeroen wel. Hij krijgt een boterham in de handen gedrukt van Monique en eet hem gulzig op. Even later komt vader thuis. Hij gaat tegenover Jeroen zitten en zegt ik ben blij dat je terug bent. Vader zegt tegen Saartje en Jeroen ik zal jullie morgen naar huis toe brengen. De dag is aangebroken vader gaat Jeroen en Saartje naar huis toebrengen. Ze zijn er bijna Jeroen vraagt zullen we straks nog even voetballen pap?? Ik weet het niet zegt hij, ik was eigenlijk van plan jullie op de hoek van de straat af te zetten. Dat vind ik niet leuk hoor, zegt Sarah. Je moet meegaan. Vader zegt ik ben bang dat jullie moeder het niet zo leuk zal vinden om mij te ontmoeten. Nog voordat de auto is gestopt komt moeder met July en Opa naar buiten gerend. Papa stapt even later uit. Sorry zegt hij tegen moeder. Er zit iemand op je te wachten zegt mama. Verbaasd loopt vader mee naar binnen. In de kamer zit Rechercheur Wijngaarden. De rechercheur zegt mag ik U verzoeken om met mij mee te gaan. Plotseling gaat Jeroen voor vader staan waar gaat vader heen. Naar het bureau? Waarom? Hij heeft toch niets gedaan? Sarah en Jeroen vinden dat vader niet naar het politiebureau moet. Uiteindelijk krijgen ze gelijk en vader hoeft niet naar het politiebureau. Maar moeder zegt wel in vervolg als je de kinderen weer mee neemt op vakantie vertel het mij dan ook even, want ik heb een week lang in spanning gezeten.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.