Gegevens:

1. Datum: Maandag 7 januari 2002
2. Titel: Isabelle
3. Auteur: Tessa de Loo
4. Genre: Thrillerroman, omdat de spanning wordt opgebouwd. Jeanne is gek van jaloezie en besluit Isabelle te ontvoeren en honger te laten lijden totdat ze uiteindelijk sterft. Jeanne wil het aftakelingsproces schilderen.

Inhoud:

5. Samenvatting: Ik heb van elk hoofdstuk een samenvatting gemaakt.

Hoofdstuk 1: De beroemde filmster Isabelle Amable verdwijnt, iedereen, politie en streekbewoners, gaat naar haar op zoek. Het hele gebied wordt uitgekamd. En iedereen uit het dorp wordt ondervraagd, ook Jeanne Bitor, die erg lelijk is, zo lelijk dat ze haar snel weer laten gaan omdat ze niet tegen haar lelijkheid aan kunnen kijken. Maar dit levert allemaal niets op en na een maand stoppen ze met zoeken. De enige die het niet opgeeft is Bernard Buffon, hij is onderwijzer op de dorpsschool.

Hoofdstuk 2: Jeanne Bitor komt na haar bezoek aan de commissaris van de politie thuis, ze baalt, want nu moet ze alles wat ze gepland had allemaal in een middag doen. Ze geeft haar honden eten, eet zelf wat en gaat dan snel naar de kelder, daar ligt een blonde vrouw op een bed van strobalen.

Hoofdstuk 3: Bernard Buffon staat in een café in het dorp, La Truite Dorée, waar Jeanne serveert. Iedereen heeft het over de Tour de France en ze waren Isabelle allang weer vergeten. Bernard ergert zich daaraan, voor hem is Isabelle heel belangrijk, hij is zelfs geobsedeerd door haar. Dan begint hij zelf maar over Isabelle, in de hoop dat de ontvoerder zich verspreekt, maar helaas…..

Hoofdstuk 4: Jeanne haalt Isabelle op uit de kelder. Ze hoopt dat de beeldschone actrice erg is vermagerd en afgetakeld. Jeanne brengt haar naar een kamer, in het midden staat een ezel met een doek en een donkerpaarse canapé. Jeanne beveelt Isabelle te gaan zitten en zich uit te kleden. Jeanne wil het aftakelingsproces van een mens schilderen, daar heeft ze Isabelle voor uitgekozen. Eerst schildert ze haar als beeldschone vrouw, op het tweede schilderij ziet ze er al wat minder mooi uit etc. Jeanne heeft dit ook al eerder bij dieren gedaan, want ze is geobsedeerd door de dood

Hoofdstuk 5: Bernard staat in zijn klaslokaal en denkt aan Isabelle. Al sinds zijn jeugd is hij hopeloos verliefd op haar. Hij heeft zelfs een plakboek voor haar aangelegd met allerlei krantenknipsels erin en hij reed voor elke film waar Isabelle in speelde naar de bioscoop. Zijn liefde voor Isabelle begon in z'n kinderjaren. Hij werd erg gepest door zijn klasgenoten omdat hij dik was, dit kwam niet door vraatzucht maar door een afwijking aan z'n schildklier. Toen hij 10 was werd hij door leeftijdsgenoten in een waterton geduwd, maar Isabelle en haar vader redden hem net op tijd.

Hoofdstuk 6: Een week na de ontvoering verzet Isabelle zich niet meer. Ze wordt ziek, krijgt huilbuien en klaagt erg veel. Ze kreeg van Jeanne ook geen eten, omdat ze zonder eten sneller zou aftakelen. Isabelle heeft geen idee van Jeanne's plan. Jeanne trekt zich niets aan van Isabelle's geklaag. Isabelle is in haar ogen geen mens, maar een ding, Jeanne wil niet met haar praten want dan zou ze in de val lopen. Ze laat Isabelle wel zien hoe en wat ze schildert. Op een gegeven moment wordt Isabelle erg zwak, en Jeanne maakt zich zorgen, want als ze zou sterven zou haar hele planning in de war lopen. Ze geeft Isabelle wat eten en het gaat weer beter, maar dan gaat Isabelle heel veel vragen stellen. Isabelle en Jeanne trekken steeds meer naar elkaar toe. Jeanne verteld Isabelle over vroeger en hoe jaloers ze is op Isabelle.

Hoofdstuk 7: Jeanne heeft spijt dat ze Isabelle zoveel heeft verteld en ze denkt dan dat het een truc is van Isabelle. Ze nam zich voor geen antwoord meer te geven op Isabelle's vragen. De volgende ochtend vertelt Isabelle veel over haar problemen. Jeanne begint steeds meer voor Isabelle te voelen.

Hoofdstuk 8: Bernard zoekt in de bergen naar Isabelle, hij zoekt naar stukjes van haar kleding en haarlokken etc. Hij herinnert zich dat Isabelle een oude vriendin had en hij zoekt haar op. Hij vertelt haar alles over Isabelle. De vriendin zegt dat iedereen de hoop haar te vinden heeft opgegeven, maar dat ze het knap van hem vindt dat hij de hoop niet opgeeft. Ze vertelt Bernard ook dat Isabelle een heel gelukkige jeugd heeft gehad.

Hoofdstuk 9: Vandaag wil Jeanne niet schilderen en ze gaat met Isabelle buiten zitten. Ze vertelden elkaar weer van alles, Jeanne vertelde dat ze had gedroomd dat ze mooi was. Ook vertelt ze weer dingen die ze niet had willen vertellen. Ze worden langzaam maar zeker echte vriendinnen en vertellen haar alles. Isabelle vertelt Jeanne dat ze een erg ongelukkige jeugd heeft gehad. Door hun gesprekken begon Jeanne zich steeds gelukkiger te voelen.

Hoofdstuk 10: Bernard gaat weer naar La Truite Dorée. Het valt hem op dat Jeanne er veel gelukkiger uitziet. Ze is deze keer echt aanwezig en heeft kleur op haar gezicht. Hij besluit haar aan te spreken over Isabelle, ze verstijft van schrik en wordt opeens heel zenuwachtig. Ze vertelt hem dat ze gehoord heeft over haar ongelukkige jeugd en dat ze het heel erg vindt. Buffon verteld haar dat Isabelle juist een hele gelukkige jeugd had gehad. Zo komt Jeanne erachter dat Isabelle alles heeft gelogen. Isabelle heeft een heel gelukkig leven en ze lijdt helemaal niet onder haar schoonheid, zoals ze Jeanne verteld heeft. Jeanne is teleurgesteld en verbaast en verliest al haar zelfvertrouwen weer.

Hoofdstuk 11: Jeanne beseft dat Isabelle haar ingepalmd heeft en besluit Isabelle weer geen eten te geven en weer net zo te doen als toen Isabelle er net was. Ze begint ook weer met schilderen. Isabelle merkt op dat er iets met Jeanne is. Ze vraagt of ze wat mag eten maar Jeanne verbiedt dit, "er wordt in dit huis niet meer gegeten", zegt ze.

Hoofdstuk 12: De volgende ochtend gaat Jeanne naar de kelder om bij Isabelle te kijken, haar honden stormen haar blaffend tegemoet. Dan ziet ze dat Isabelle zichzelf heeft opgehangen. Ze wordt misselijk en rent in paniek het huis uit. Ze wordt helemaal gek en snapt niet waarom Isabelle zichzelf heeft opgehangen. Ze pakt alle schilderijen en verbrandt ze. Zo verbrandt ze volgens haar alle jaren die ze achter zich had. Daarna besluit ze weg te gaan.

Hoofdstuk 13: Op een zaterdagochtend besluit Bernard naar het huis van Jeanne Bitor te gaan. Hij ziet de schoenen van Isabelle liggen, loopt een stukje verder en ziet daar Jeanne staan bij het vuur. Hij loopt het huis binnen en komt uiteindelijk bij de kelder. Hij gaat naar beneden en ziet daar Isabelle. Ze blijkt helemaal niet dood te zijn. Bernard maakt haar los en ze lopen samen naar buiten. Ze vertelt dat haar zelfmoordpoging een acteertruc was, maar die was mislukt omdat een van de honden de strobalen, waar ze later op zou stappen, wegschopte. Ze deed dit in de hoop dat Jeanne in de verwarring de kelderdeur open zou laten en dat ze dan zo weg kon lopen. Ze wil Jeanne niet aangeven omdat zij al genoeg problemen heeft gehad.

Hoofdstuk 14: Bernard obsessie voor Isabelle is helemaal verdwenen omdat ze veel te normaal was. Nu is hij geobsedeerd door Jeanne, omdat ze zo lelijk is. Bernard gaat naar haar op zoek in de bergen, maar hij vindt haar niet, ook voor de politie is ze spoorloos.

6. Thema: Het thema van het boek is jaloezie. Jeanne is jaloers op de schoonheid van Isabelle en wil haar laten verhongeren zodat ze net als zij steeds lelijker wordt.

7. Personen: De hoofdpersonen zijn Jeanne & Isabelle. -Jeanne Bitor is een erg lelijke vrouw, haar uiterlijk wordt zo in het boek beschreven: 'Boven die gebogen rug stak de kop met de lange scherpe neus en de puntige kun – waartussen de ingevallen mond met een vermolmd gebit in het niet verdween – beschuldigend als een priemende wijsvinger naar voren. Had een weelderige haardos misschien een en ander kunnen camoufleren, zij was sinds haar geboorte niet verder gekomen dan wat schamel kleurloos nesthaar dat met een elastiekje op het achterhoofd bijeen werd gehouden.' Ze woont in een oude, grote, bouwvallige boerderij. Ze heeft een kunstzinnige studie gevolgd en ze leeft eigenlijk als een kluizenaar, het enige contact dat ze met de buitenwereld heeft is het serveren in het café in het dorp. In haar vrije tijd schildert ze dode dieren. -Isabelle Amable is een beroemde en beeldschone actrice. Ze is erg sluw en slim, maar wel altijd erg vriendelijk tegen iedereen Het enige wat er in het boek over haar uiterlijk wordt verteld is dat ze een slank figuur heeft, blond haar en blauwe ogen.

Een belangrijke bijpersoon is Bernard Buffon, hij is onderwijzer op de dorpsschool en is sinds zijn jeugd hopeloos verliefd op Isabelle. Hij is dik omdat hij lijdt aan een afwijking aan de schildklier.

Types in het verhaal zijn: Odile Sévérac, de oude vriendin van Isabelle en Gaspard Peyrol, de buurman van Jeanne.

8. Perspectief: Het verhaal wordt verteld door iemand die zelf niet in het verhaal voorkomt, maar wel alles van de personen afweet: 'de alwetende schrijver'.

9. Plaats: Het verhaal speelt zich af in Auvergne, een dorpje in de franse streek Monts du Cantal. De verblijfplaats van Isabelle is de bouwvallige boerderij van Jeanne.

10. Tijd: Het verhaal speelt zich waarschijnlijk af in de jaren tachtig, dit weet ik omdat er in het begin van het verhaal wordt gezegd: 'Niet lang geleden….'. Het boek kwam eind 1980 uit, dus zal het zich ongeveer rond die tijd afspelen. Het verhaal wordt chronologisch verteld met een paar flashbacks.

11. Begin: Het verhaal begint midden in de gebeurtenissen, op het moment dat iedereen naar Isabelle zoekt. Pas later wordt verteld hoe en door wie Isabelle ontvoerd is.

12. Probleem en Afloop: Het probleem in het boek is de jaloezie van Jeanne. Ze ontvoert Isabelle en laat haar verhongeren, zodat ze zwakker en lelijker wordt, Jeanne wil dit proces gaan schilderen. Het verhaal heeft een open einde, omdat Jeanne wegloopt en je weet niet hoe het met haar gaat, waar ze is en wat er met haar gebeurt.

13. Titel: De titel is makkelijk te verklaren, de hoofdpersoon in het boek heet namelijk Isabelle!

Beoordeling:

14. Eigen mening: Ik vond het een heel spannend boek, omdat je absoluut niet kan voorspellen hoe het afloopt. Je weet niet of Isabelle nou dood zou gaan of niet. Het boek is niet langdradig, dat is wel beter, want dan blijf je doorlezen. Maar het mocht van mij wel langer, want ik had het zo uit. Ik vond vooral het hoofdstuk waarin Isabelle zich zogenaamd ophing heel spannend, want je weet van tevoren niet dat Isabelle eigenlijk alles heeft geacteerd! Al met al heb ik het boek wel met plezier gelezen!