Ik mail je door Yvonne Kroonenberg

Ik mail je Yvonne Kroonenberg
Leopold 2004
Ik heb dit boek gekozen omdat het over verliefdheid gaat en dat vind ik altijd een leuk onderwerp om te lezen. Ik vind het boek geloofwaardig, omdat het allemaal echt gebeurd kan zijn. Het boek is gemakkelijk te lezen, omdat er geen moeilijk taalgebruik in voorkomt. Verder is het grappig, leuk en kan ik me goed in de hoofdpersoon verplaatsen, omdat het over een meisje gaat die net zo oud is als mij en gewoon dingen meemaakt die in de normale wereld ook gebeuren. Samenvatting Dido gaat met haar ouders op vakantie naar een camping in Frankrijk. Het is de eerste keer dat haar zus, Suzanne, niet meegaat. Dat vindt Dido wel jammer, ze heeft namelijk een goede band met haar zus. Suzanne gaat met haar vriend, Martin, zeilen in Leeuwarden. Dido mag Martin niet zo erg. Op de camping ontmoet Dido drie Nederlandse jongens, Leon, Rens en Willem. Leon en Rens zijn een tweeling. Ze kan het wel met hen vinden. Na een paar dagen komt Suzanne toch naar Frankrijk, omdat Martin op een ander meisje verliefd was geworden. De drie jongens, Dido en Suzanne hebben met zijn vijven nog wat leuke dingen gedaan. Als ze naar huis moeten wisselen ze e-mailadressen en telefoonnummers uit zodat ze contact kunnen houden. Als Dido en haar familie thuis zijn, kruipt Dido achter de computer en heeft ze een e-mail van Leon. Ze leest hem en stuurt er een terug. Als Dido weer naar school moet is ze niet zo blij, want ze zit op dezelfde school als waar haar vader en moeder lesgeven en dit jaar heeft ze haar moeder voor Frans. Met haar vader heeft ze wel een goede band maar voor haar moeder schaamt ze zich een beetje vooral als ze twee klasgenootjes uit de les stuurt, maar gelukkig kwam dat weer goed en was Dido wel weer een beetje trots op haar moeder. Ondertussen mailt ze nog steeds met Leon. In een van zijn e-mails vroeg hij of Dido en Suzanne meegaan naar een concert samen met hem, zijn broer en Willem. Dat wil Dido wel en Suzanne ook. Dido vraagt ook of haar vriendin, Marieke, mee wil en dat wilt ze wel, want ze wil Leon, Rens en willem ook wel een keer ontmoeten. De band die Dido met Marieke heeft is moeilijk te beschrijven maar word wel sterker. Bij het concert is het allemaal wel gezellig, maar Dido vind niet de Leon terug waarmee ze de hele tijd heeft gemaild. Ze dacht dat hij haar wel leuk vond, maar hij deed tegen haar precies het zelfde als tegen de andere. Dido was daarom erg teleurgesteld. Als ze een paar dagen later de school uitkomt staat Rens op het schoolplein. Rens vertelt haar dat de eerste paar e-mails wel van Leon kwamen, maar de rest heeft hij getsuurd. Hij is dus verliefd op haar. Op het einde zoenen ze met elkaar.
Leeservaring Onderwerp Het onderwerp, verliefdheid en vriendschap, heeft me wel aangesproken, omdat ik het een leuk onderwerp vind om te lezen. Natuurlijk heb ik wel eens over deze onderwerpen nagedacht het boek heeft me dan ook geen nieuwe kanten van het onderwerp laten zien en ik ben er ook niet anders over gaan denken. Door het lezen van dit boek heb ik geleerd dat niet iedereen die jou aardig vind en waar je veel contact mee hebt verliefd op je hoeft te zijn. Gebeurtenissen Het verhaal bevat genoeg gebeurtenissen om te blijven boeien daardoor is het verhaal ook niet saai of langdradig. Ook komen de gebeurtenissen logische uit elkaar voort waardoor het verhaal niet lastig is om te lezen. De gebeurtenissen zijn geloofwaardig, want het kan echt gebeuren dat je ruzie krijgt met je Nederlands lerares en dat je dan wegloopt, maar ook verrassend, omdat Suzanne, de zus van de hoofdpersoon, toch ineens naar Frankrijk (waar Dido, de hoofdpersoon, en haar ouders op vakantie zijn) komt terwijl ze was gaan zeilen met Martin (haar vriendje). De gebeurtenis waarin Dido op het punt staat aan Suzanne te vertellen dat ze Martin heeft gezien met een andere jongen heeft me wel aan het denken gezegd, omdat me bedacht hoe ik dat zou doe als ik in haar schoenen stond, deze gebeurtenis heeft ook de meeste indruk op mij gemaakt, omdat ik het knap vind dat ze het ondanks haar twijfel toch aan Suzanne verteld. Personages Martin verafschuw ik een beetje, omdat hij met twee meisjes tegelijk verkering heeft. Toen Martin terugkwam van het zeilen in Friesland waar hij op een ander meisje verliefd was geworden wilde hij Suzanne weer terug en zei hij dat hij niets meer met Tilde (het meisje waar verliefd op was geworden) had, maar dat was dus niet zo. Dido gaat echt leven omdat je haar gedachten en gevoelens leest. De personages reageren wel voorspelbaar maar ik vind het niet erg wat het verhaal word er niet saai van ofzo. Het meeste kom je te weten van Dido, Suzanne en Marieke (een vriendin van Dido) en daar begrijp je het gedrag dan ook van. Met de Beslissing van Dido dat ze haar zus verteld dat ze Martin heeft gezien met een ander meisje ben ik het maar ik ben niet eens met de beslissing dat ze van school wegloopt, omdat ze ruzie heeft met haar Nederlands lerares. Ik zou denk ik iets tegen de lerares terug hebben gezegd i.p.v weg lopen. Opbouw Het verhaal hangt goed met elkaar samen en wordt ook in chronologische volgorde verteld waardoor het verhaal gemakkelijk te begrijpen is. Het verhaal is niet spannend maar ook niet saai het hangt er tussen. Het verhaal is wel boeiend, want het is zo opgebouwd dat je je telkens afvraagt wat er gaat gebeuren. Er zitten geen terugblikken of flashbacks in het verhaal waardoor het boek niet moeilijk is om te lezen. Het eind is goed en maakt duidelijk waarom Leon (een jongen die Dido ontmoette in Frankrijk) niet zo naar Dido omkeek, zoals Dido zich had voorgesteld.
Taalgebruik De verhouding tussen beschrijving, gesprekken en weergave van gedachten of gevoelens zijn goed en maken niks onduidelijk. De taal past goed bij de personages en het onderwerp, want het zijn kinderen van mijn leeftijd en die praten zo. Interview met de hoofdpersoon Naam: Dido Joosten
Leeftijd: 15 jaar
Woonomgeving: het weste
Ben je afgelopen zomer nog op vakantie geweest? Ja, naar een camping in Frankrijk
Met wie was je daar? Met me vader en moeder en later kwam me zus ook. Hoe was het daar? Heel leuk en gezellig. Ik heb daar een paar jongens ontmoet, een tweeling en hun vriend, daarmee heb ik bijna de hele vakantie opgetrokken. Hoe heten de jongens? Het ene deel van de tweeling heet Leon, de andere helft Rens. Hun vriend heet Willem. Waar en wanneer heb je ze ontmoet? Ik heb ze ontmoet toen ik ging afwassen bij het sanitair blok, het was daar nog al druk dus stond ik te wachten. Totdat Leon wat tegen me zei, we maakten een praatje en waste met z’n alle af. Hebben jullie nog wat gedaan vieren gedaan? Nee, niet met z’n vieren, want later kwam me zus ook naar de camping en hebben we wel wat dingen met z’n vijven gedaan. Kan je iets noemen wat jullie hebben gedaan? Wildwater varen. Ik zat met de tweeling in een kano, me zus zat met Willem in een andere kano. Het was wel leuk maar ook een beetje saai omdat er in onze boot niet veel gebeurde we kanoden de hele route uit, terwijl me zus en Willem wel drie keer omgeslagen zijn. Vond je het jammer dat je weg ging of gingen hun eerder weg? Zij gingen eerder weg dat was wel jammer, maar bleven ook niet zo heel lang meer. Heb je nu nog contact met de jongens? Ja, dat is een lang verhaal. We hadden e-mailadressen en telefoonnummers met elkaar uitgewisseld. Toen ik thuis was had ik gelijk een e-mail van Leon, toen ik hem had gelezen stuurde ik er een terug. We mailden een hele tijd en Suzanne belde af en toe met Willem. Tot een keer Leon vroeg of we met hem, zijn broer en Willem naar een concert wilden gaan bij ons in de buurt. Dat deden we, maar Leon deed daar heel anders dan in zijn e-mails. Daarom was ik erg teleurgesteld. Later stond Rens ineens voor me school toen ik vrij was. Hij zei tegen me dat niet alle e-mails die ik had gekregen van Leon waren. Leon had zelf maar twee of drie e-mails gestuurd de rest kwam van hem. Ik vond dus niet Leon stiekem leuk maar Rens. Hij vond mij ook leuk. Nu hebben we dus nog veel contact.