Het gouden ei

Titelbeschrijving
Tim Krabbe, Het gouden ei, uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam, achtste  druk 1990,98 bladzijdes, eerste druk mei 1984.

Titelverklaring
De titel ‘Gouden Ei’ slaat op een droom die Saskia Ehlvest heeft gehad als kind. Ze zat vast in een gouden ei, zwevend door de ruimte heen, en de enige manier om vrij te komen was botsen op een ander gouden ei dat ook door de ruimte zweeft. Alles was zwart, geen enkel licht, ze zou er altijd moeten zitten en ze kon niet doodgaan. Dit  slaat op de eenzaamheid die ze toen in haar droom voelde en ook het soms ‘opgesloten’ gevoel hebben in bepaalde gedachtes of situaties.

Samenvatting
Rex Hofman en Saskia Ehlvest, een stelletje, zijn onderweg naar een vakantiehuisje in de heuvels boven de Middellandse Zee bij Hyères. Omdat de kilometerteller al een tijdje kapot is, moet de kilometerstand met de hand bijgehouden worden, zodat Saskia en Rex weten wanneer ze moeten tanken om te voorkomen dat ze langs de weg stil komen te staan. Ook deze reis is dit weer het geval, en na de kilometerstand een tijdje bijgehouden te hebben vindt Saskia het tijd om weer te gaan tanken. Ze wil het tenslotte niet nog een keer meemaken om alleen zonder benzine langs de kant te staan, terwijl Rex lopend naar een ver benzinestation moet. Als ze bij een TOTAL-benzinestation zijn, gaan ze tanken en daarna vindt Saskia het tijd om te ontspannen. Daarom gaat ze wat drankjes halen en besluit om haar angst daarna te overwinnen: zij gaat de rest van de rit rijden zodat Rex wat kan rusten. Nadat ze haar rijbewijs heeft gehaald heeft ze nooit meer gereden, dus ze vindt het eng om te gaan rijden. Als ze drankjes gaat halen in het benzinestation komt ze na een lange tijd niet meer terug. Rex gaat haar zoeken, maar ze is nergens in het benzinestation te vinden. Daarom besluit hij om naar binnen te gaan en aan het personeel te vragen of ze haar gezien hebben. Ze hebben haar wel gezien en ze is zelfs met drankjes uit het benzinestation gelopen, maar daarna hebben ze haar niet meer gezien. Rondom het benzinestation is Saskia ook niet te vinden en als Rex met de chef gepraat heeft en weer terug naar de auto gaat ziet hij iets opmerkelijks: de fietsen zijn van het dak van de auto weg. Acht jaar later is Rex met Lieneke op vakantie, een vrouw die één jaar jonger is dan Saskia. Ze vinden elkaar wel leuk en praten veel over gevoelens en ook daar komt Saskia weer naar boven. Ze is nog steeds vermist en niemand weet wat er met haar aan de hand is en waar Saskia op dat moment is. Na een tijdje meldt iemand zich bij Rex thuis: een Frans sprekende man die beweert dat hij Raymond Lemorne heet. Hij vertelt aan Rex dat hij meer weet over de verdwijning van Saskia en hij vraagt of Rex mee wil gaan, zodat hij aan Rex uit kan leggen wat er is gebeurd. Dan krijgt Rex te horen dat Saskia dood is en dat hij de rest alleen te weten krijgt als hij hetzelfde ondergaat. Omdat Rex graag wil weten wat er is gebeurd, besluit hij om mee te gaan. Bij het TOTAL-benzinestation blijkt dat Saskia daar in de auto is gegaan. Meer krijgt Rex niet te weten, want hij krijgt een slaapmiddel en wordt een tijd later ergens alleen wakker. Het blijkt dat hij ergens alleen onder de grond op een matras ligt. En dan beseft hij het zich: Saskia is levend begraven. Lieneke hoort verder helemaal niks meer van Rex en voor iedereen zijn Rex en Saskia voor altijd verdwenen. Uiteindelijk blijkt dat Lemorne de ontvoerder en moordenaar is.
 (Bron http://www.scholieren.com/boek/484/het-gouden-ei/zekerwetengoed)

Recensie (zie bijlage)
Naam van de recensent:  Jeroen Bernaer
Titel van de recensie: "Het Gouden Ei", een boek van Tim Krabbé, een recensie van Jeroen Bernaer  
Bron:  www.woordaanslag.nl
Datum:     16-02-14
Mijn beschrijving van de recensie:
Alles wat de schrijver van het Gouden ei, Tim Krabbé, schrijft, is over nagedacht en heeft een reden. Hij is er heel goed in om verbanden te laten zien door het hele boek heen maar dit heb je vaak  pas later in het boek door. Je wordt door zijn woorden dus eigenlijk eerst op het verkeerde been gezet maar verder in het boek begrijp je ineens wat hij bedoelde. Hierdoor wordt in feite de snelheid versneld of vertraagd en voelt het als een vreselijke droom. Dat is ook waar de titel van het boek vandaan komt: van de nare droom van Saskia over het gouden ei.  En niet minder belangrijk:  het gevoel wat Rex had toen hij wakker werd in het donker en ook hij het gevoel had in het gouden ei te zitten, wachtend op een botsing met het andere gouden ei om bevrijd te worden (de dood).
De schrijver beschrijft goed wat de personages voelen en meemaken. Ook beschrijft hij heel goed hoeveel Rex en de ontvoerder van Saskia gemeen hebben, de relaties met Saskia zijn dan natuurlijk wel anders, want Rex houdt van haar en de ontvoerder niet. Maar toch schuilt er iets in Rex wat op doodnormaal  macho gedrag lijkt, maar eigenlijk veel dieper gaat. Rex heeft er plezier aan om Saskia continu te pesten. Toch kan je hem dat niet verkeerd nemen. De ontvoering van Saskia laat hem alleen achter, en bepaalt veel keuzes en gedachten  in zijn verdere leven. Pas na de dood van Saskia realiseert hij eigenlijk hoeveel hij van haar hield. Haar onbekende lot werd zijn obsessie en de eenzaamheid erna creëerde het gevoel van opgesloten zitten in een gouden ei, helemaal alleen in de duisternis, wachtend op een ander gouden ei om bevrijdt te worden.

Eindoordeel
Het boek Het gouden ei vind ik een bijzondere structuur hebben integendeel tot andere boeken, het bevat namelijk twee verhaallijnen die compleet van elkaar verschillen, maar uiteindelijk toch bij elkaar komen. Dit is ook verwarrend in het begin, maar ik stond stom versteld toen duidelijk werd waar het allemaal om ging. In de ene verhaallijn is Rex Hoffman hoofdpersoon, wiens vriendin plotseling verdwijnt. En in de andere verhaallijn is de hoofdpersoon een scheikundeleraar genaamd Lemorne, de ontvoerder van Rexs zijn vriendin. Aan het eind komen de verhaallijnen in een mooie, maar toch droevige manier samen. Dit was nieuw voor mij, maar naar mijn mening goed geslaagd.
Dit boek vind ik eigenlijk niet meer van deze tijd, want wij leven in een wereld waarin dit soort  moord/geweld eigenlijk niet meer voorkomt, en bij deze ook niet echt realistisch. Want hoe kan een scheikundeleraar met een goed hart  plotseling het idee krijgen (na een kind gered te hebben) om een vrouw te ontvoeren? Dit vond ik een zeer rare gedachte en ik kan me ook moeilijk voorstellen dat dat echt gebeurt. Ook kan ik het me maar moeilijk voorstellen dat hij er pas na een lange tijd weer aan terug denkt en opeens met Lemorne in zee wil gaan om uit te zoeken wat er is gebeurd.
Ik vind dit boek een speciale schrijfstijl hebben, want je krijgt weinig te horen over de omgeving, en dat zou naar mijn mening ook helemaal niet nodig zijn want de schrijver geeft zo veel flashbacks en gedachtes van de personages weer dat dat helemaal niks toe zou voegen aan het verhaal. Dit boek is naar mijn mening heel mooi geschreven, ook omdat het maar 98 bladzijdes heeft en toch zoveel bevat.
Dit boek heeft me eigenlijk ook op een rare manier nostalgie laten voelen. Want het idee van het eindeloos zweven in het heelal deed me denken aan het kwijt zijn mijn  moeder in de supermarkt.