Uitgever: Bert bakker, Amsterdam 1991
Druk: 8
Jaar van eerste druk: 1984
Aantal pagina’s: 98

Auteur
Tim Krabbé is geboren op 13 april 1943. Zijn debuut boek was: De werkelijke moord op Kitty Duisenberg (1967, roman). Bijzonder aan de man is dat hij naast schrijver ook wielrenner en schaker is. Hij heeft met schaken in de top 30 van Nederland gestaan. Zijn recentste werk is: De grot.

Genres die hij heeft geschreven zijn: poëzie, roman, novelle, kort verhaal, column, essay, biografie

Typerend voor Krabbé is dit citaat: ‘Iedereen heeft een leeftijd die hij zijn hele leven is. Toen we het daar in gezelschap eens over hadden, riep iemand tegen mij: “Jij bent dertien.” Ik vond dat een ongelooflijk compliment. In m’n hart ben ik ook hoogstens dertien, dat moet wel duidelijk maken wat ik van m’n eigen karakter vind.’ (HP/De Tijd, 15-2-1991)

Eerste reactie
Ik heb dit boek gekozen, omdat ik eens een boek van Tim krabbé wilde lezen. Iedereen zegt dat hij echte literatuur schrijft en dat wilde ik wel eens lezen. Ook zegt men dat Het gouden ei een goed boek is. Het verhaal vond ik erg kort, ik was verbaasd toen ik het uit had. Het verhaal is wel afgerond, maar het is wel kort. Het is wel pakkend geschreven, en het verhaal loopt steeds net iets anders dan je verwacht. Ook is het een verhaal dat dicht bij je belevingswereld staat, want iedereen gaat wel op vakantie en dan denk je niet dat er zulke dingen kunnen gebeuren.

Samenvatting
Rex Hofman en Saskia Ehlvest, rijden op 1 augustus richting Frankrijk om daar bij de Middellandse Zee hun vakantie van hun leven te hebben, Rex plaagt Saskia wat en ze stoppen bij een (Total) Benzinestation om te tanken. Drie jaar geleden, tijdens hun eerste vakantie, was hun benzine op geweest en had Saskia drie uur lang in de auto moeten blijven. De beklemming in het kleine zwarte hok van de auto had haar helemaal overstuur gemaakt; het herinnerde haar aan de nachtmerrie van het Gouden Ei.

Wanneer Saskia naar binnengaat om een blikje cola en pils te halen blijft ze lang weg. Rex wordt ongerust en gaat kijken waar ze blijft, hij komt tot de ontdekking dat ze verdwenen is en een zoektocht brengt geen oplossing.

Ramond Lemorne was altijd al een wat vreemde jongen. Reeds in zijn jeugd was hij ervan overtuigd dat een gedachte eigenlijk onvermijdelijk de daad inhield en dat een daad onvermijdelijk is, eens je er aan gedacht hebt. Als man van middelbare leeftijd, gelukkig getrouwd met twee kinderen en de perfecte middenklasser, heeft hij plotseling de gedachte of hij in staat zou zijn een misdaad te plegen. Hij kwam op die gedachte op het moment dat hij een kind van de verdrinkingsdood redde en bij zichzelf dacht: zou ik ook een misdaad, een moord, kunnen plegen? Hij verbouwt zijn vakantiehuisje en vanuit die basis gaat hij experimenteren en repeteren. Elk onderdeel van de moord op een voor hem nog onbekende slachtoffer, elk detail van zijn idee, werk hij precies uit. Hij probeerde op een autoroute bij een tankstation met een mitella een vrouw naar zijn auto te lokken en bewusteloos te maken door een middel van een chloroform zakdoek (chemisch middel waar men bewusteloos van raakt). Als hij klaar is met het repeteren, hetgeen maanden tijd kostte, ontmoet hij Saskia. Helaas zien twee kampeerders dat hij Saskia heeft. Hij schiet ze koelbloedig dood: “Lemorne pakte het pistool uit het dashboardkastje en stapte uit. Hij koos een van de jongens als eerste en schoot hem dood. Hij had de ander ook onmiddellijk dood willen schieten, maar de langzame manier waarop de onderlip van die jongen van zijn snorretje vandaan zakte sloeg hem met stomheid en het duurde een paar seconden voor hij weer schoot.” Ook dit is een voorbeeld van Lermorne’s psychopatische gedrag.

Acht jaar later tijdens een vakantie in Marina di Camerota in Italië vraagt Rex Lieneke, zijn nieuwe vriendin, ten huwelijk. Dat werd beslist door een spelletje badminton tegen 2 Fransen. Rex had besloten dat als ze zouden winnen, hij Lieneke ten huwelijk zou vragen. Later op de avond heeft Rex het met Lieneke over Saskia. Rex zegt dat als Saskia er nu bij was, hij bij Lieneke zou blijven, maar als hij terugkon naar de tijd van het benzinestation, zou hij dat doen. ‘s Nachts merkte Lieneke dat Rex een nachtmerrie had over het gouden ei. Dit alles is erg moeilijk voor haar. Saskia staat nog steeds tussen Rex en haar in. Na die vakantie houd Rex nogmaals een advertentiecampagne in de Franse kranten. Lemorne komt er op af, hij doet Rex het voorstel om het mysterie op te lossen door hem hetzelfde te laten ondergaan, zijn eigen dood als gevolg. Rex stemt toe en na het drinken van een slaapmiddel bij het bewuste benzinestation, wordt hij wakker, opgesloten in een doodskist, hij is levend begraven.

Lieneke heeft nog naar Rex gezocht maar hij was weg en werd nooit meer gevonden. Van Saskia en Rex werd nooit meer iets vernomen.

Hoofdpersonen
De belangrijkste persoon in het boek is Rex Hofman zijn leeftijd varieert omdat de tijdsverloop niet-chrnologisch is maar in 1983 werd hij 41. Hij is medewerker van een jeugdtijdschrift. Hofman is vasthoudend, af en toen cynisch en rechtvaardig. Hij wil achter de waarheid komen, ook al moet hij daarvoor sterven. Over zijn uiterlijk staat niets in het boek geschreven.

Raymond Lemorne: toen hij zestien was sprong hij van een flat. Hij vermoord twee jongens, Saskia en Rex. maar heeft nergens spijt van. Het was een psychopaat. Hij is een Fransman van ongeveer 50 jaar. Hij woont in Autun, heeft een vrouw en twee dochters en is scheikundeleraar. Hij is statig en goed verzorgd. Hij heeft kort grijsblond haar en draagt een ongekreukte beige regenjas. Hij wil graag zijn eigen grenzen ontdekken; hoe ver durft hij met zijn plannen te gaan?

Lieneke spreekt perfect Italiaans en is met iedereen bevriend. Ze is een stuk jonger dan Rex en vrij aanhankelijk. Ze houdt van zwemmen en lezen. De relatie van haar met Rex is innig, maar Rex zit nog met zijn gedachten over Saskia.