Het dolfijnenkind door Patrick Lagrou

Motivering van mijn boekkeuze
In de bibliotheek is een hoek met allemaal literatuur voor de jeugd. Ik ontdekte dat het boek ‘Het dolfijnenkind’ er ook bij stond. Dit boek had ik enkele jaren terug al gelezen en was mij erg goed bevallen. Van deze Belgische schrijver heb ik al meer boeken gelezen die ik allemaal erg leuk vind.

Samenvatting

De 12-jarige Marijn mocht van zijn moeder nooit op zwemles maar toen hij met school naar het Dolfinarium ging kwam het verleden terug… Hij werd als het ware ‘gehypnotiseerd’ en zwom mee met de dolfijnen. Toen zijn moeder dat te weten kwam boekte ze meteen een reis naar Long Island (Amerika) om alles uit te leggen. Daar komt hij erachter waarom hij zo goed kan zwemmen: hij heeft een band met dolfijnen. Daarvoor moeten we eind terug in de tijd. Zijn moeder was naar Long Island gegaan om te werken als assistent dolfijnonderzoeker. Haar baas, Benjamin, wordt haar toekomstige man en zij wordt zwanger van hem. Marijn wordt onderwater geboren met allemaal dolfijnen erbij, waar hij later een sterke band mee krijgt. Tijdens Marijns geboorte wordt zijn vader wordt vermoordt, omdat hij zich bemoeide met de bouw van een hotel dat de dolfijnen zou verjagen. Eigenlijk was het hotel slechts een dekmantel voor drugssmokkel. Later duikt Benjamin weer op. De moord, dat op een ongeluk moest lijken, was mislukt. Benjamin had zijn aanvaller gedood zijn eigen duikpak gedaan, zodat iedereen dacht dat hij de dode was.
Benjamin moest zich schuilhouden en de identiteit van zijn moordenaar aanhouden om niet in de problemen te raken.
Marijn gaat op onderzoek uit bij een verdachte ‘spookvuurtoren’ en komt erachter dat er cocaïne wordt vervoerd op het eiland. Marijn raakt hierdoor erg in de problemen.
Tijdens een hevige oorkaan komt alles uit en komt iedereen weer bij elkaar.

Persoonlijke reactie

Onderwerp

Ik vind het onderwerp drugssmokkel niet heel speciaal leuk, want het is altijd bijna hetzelfde. Het leest meestal wel lekker weg. Het andere deel van het onderwerp, dolfijnen, spreekt mij juist heel erg aan. Vooral omdat het in dit boek zo mooi beschreven is. Het zwemmen met dolfijnen op zo’n prachtig eiland is iets waar ik wel eens over nadenk, over dagdroom. Door dit boek te hebben gelezen, lijkt het mij alleen nog maar meer fantastisch. De band tussen Marijn en de dolfijn vind ik heel knap uitgewerkt en met veel diepgang beschreven. De schrijver heeft heel mooi beschreven hoe de dolfijn bijvoorbeeld aanvoelde dat Marijn hulp van hem nodig had.

Gebeurtenissen

In dit boek zijn de gebeurtenissen het belangrijkst. De belangrijkste gebeurtenis in dit boek is het einde. Tijdens de oorkaan werd namelijk alles opgelost: de drugssmokkel en Marijn kwam meer te weten over zijn vader en uiteindelijk bleek zijn vader zelfs nog te leven. Het einde was qua basis een beetje voorspelbaar: alles komt weer goed met iedereen. De slechte gaat dood en de goede blijft leven. Maar het was wel heel verrassend dat de vader van Marijn nog in leven bleek te zijn. En de manier waarop!
In dit boek vind ik het zo prettig dat alle gebeurtenissen heel goed op elkaar aansluiten. Eerdere details worden later weer gebruikt.
Wat ik van het boek vind is niet in een paar woorden uit te leggen. Het boek las gewoon zo lekker door, het was een beetje verrassend en soms ontroerend en mooi welke band Marijn met de dolfijnen had. De spanning blijft er lekker in, in het hele verhaal. Je wil steeds weten wie, wat, hoe, waarom…?
Echt geloofwaardig vind ik het boek niet. Het zit vol met van die gebeurtenissen die in films gebeuren, niet in het echte leven. Of ze zijn voor weinigen onder ons weggelegd. Maar juist dat beetje fantasie vind ik zo leuk.

Personages

De hoofdpersoon, Marijn Arends, is een typische held. Hij doet precies wat hij moet doen, al neemt hij soms teveel risico, maar ja, het loopt toch allemaal wel goed af. Hij heeft een heuse drugsbende op weten te rollen en enge mannen af weten te schudden. Verder heeft hij een fantastisch, bijna onmogelijk goed geheugen en heeft hij een band met dolfijnen.
Overigens is hij erg rustig, maar als men hem niet serieus neemt dan wordt hij furieus. Ik vind de hoofdpersoon meer een ideaal dan dat hij een echt persoon zou kunnen zijn.
Je kunt wel lekker met hem meeleven. Je wilt echt dat hij weg komt, als hij op het punt staat gedood te worden, omdat hij zich met de drugssmokkel op het eilandje bemoeide.
De hoofdpersoon is nogal voorspelbaar. Hij zoekt het gevaar op en hij komt er makkelijk weer vanaf. Op zich een beetje jammer, maar ik vind het wel fijn als alles weer goed komt op het eind.

Opbouw

Eigenlijk is het verhaal één grote flashback, want de hoofdpersoon gaat terug naar de plek van zijn verleden. Daar achterhaalt hij zijn achtergrond. Je komt beetje bij beetje meer te weten en je snapt steeds meer. Het leest eigenlijk wel prettig. Je weet evenveel als de hoofdpersoon, soms wat meer en ontdekt alles samen met hem.
Het verhaal is alleen op het einde spannend. Maar vanaf het begin van het verhaal wil je echt verder lezen.

Taalgebruik

Het taalgebruik in de dit boek is best makkelijk. Het zijn korte en duidelijke zinnen met normale woorden. Er zijn niet zoveel dialogen, wat mij wel aanspreekt. Maar soms vertelt Saskia, de moeder van Marijn, hem hele lange verhalen over vroeger. Dit vind ik niet echt dialogen, maar meer gebeurtenissen. Dus langdradig is het zeker niet. Het makkelijke taalgebruik past eigenlijk wel bij de leeftijd van de hoofdpersoon. Het is lekker simpel.

Eindoordeel

Het boek is makkelijk. Qua taalgebruik, verhaal en opbouw. Dit leest eigenlijk wel prettig, maar het boek is niet echt heel diepgaand of intensief.
Het verhaal is best cliché. Er gebeuren de gebruikelijke voorvallen, maar het is soms net even iets anders. Er wordt oog voor detail gegeven, maar net niet te veel.
Het boek leest dus wel lekker weg als je iets luchtigs wilt lezen.